Δυο ζητήματα κυριάρχησαν στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έγινε στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα: η Ουκρανία και το Μεταναστευτικό. Η πολεμοκαπηλία και ο ρατσισμός δηλαδή.
«Ο αρχηγός του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ και ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης» έγραφε το δημοσιογραφικό πρακτορείο AP, «υπογραμμίζοντας τη σημασία που αποδίδουν οι 27 ηγέτες της ΕΕ στην προστασία των ανατολικών συνόρων τους από τη ρωσική επιθετικότητα και την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Ουκρανίας».
Στην κοινή δήλωση που εκδόθηκε οι ηγέτες των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης «επιβεβαίωσαν εκ νέου την προθυμία τους «να παράσχουν βιώσιμη στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία για όσο διάστημα χρειαστεί».
Οι 27 όμως δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε κάποια κοινή δήλωση σε σχέση με το μεταναστευτικό. Η σύνοδος έγινε στον απόηχο του φριχτού εγκλήματος στην Πύλο. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την Πολωνία και την Ουγγαρία να αρνηθούν να υπογράψουν οποιαδήποτε ανακοίνωση δεν περιλάμβανε τους όρους «προαιρετικά», «σε εθελοντική βάση» σε σχέση με τον διαμοιρασμό των υποχρεώσεων «φιλοξενίας» των προσφύγων από τα κράτη μέλη.
Στην πραγματικότητα, όμως, όπως γράφουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία η διαμάχη ανάμεσα στις δυο χώρες και τους υπόλοιπους ηγέτες της ΕΕ δεν αφορούσε το ίδιο το κείμενο αλλά την απόφαση που είχαν πάρει στην τελευταία τους συνάντηση οι υπουργοί Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η απόφαση αυτή είχε περάσει με «ειδική πλειοψηφία» και όχι με ομοφωνία όπως συνηθίζεται σε αυτά τα όργανα της ΕΕ. Η απόφαση αυτή δεν είχε τίποτα το «προοδευτικό», που να ενοχλεί τις ακραία ρατσιστικές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή που προσπάθησε να τις πείσει στη σύνοδο κορυφής να υπογράψουν το κοινό ανακοινωθέν ήταν η Μελόνι, η φασιστικής προέλευσης (και όχι μόνο προέλευσης) «ακροδεξιά» πρωθυπουργός της Ιταλίας.
Η απόφαση των υπουργών Εσωτερικών που ενόχλησε την Ουγγαρία και την Πολωνία προέβλεπε την επέκταση της «συνεργασίας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις παράκτιες χώρες της Βόρειας Αφρικής για την συγκράτηση των προσφύγων πριν ξεκινήσουν το ταξίδι τους προς τις ακτές της Ιταλίας, της Ελλάδας ή της Μάλτας. Το πρότυπο αυτής της ρατσιστικής πολιτικής είναι η συμφωνία που έχει υπογράψει η Ευρωπαϊκή Ένωση με την Τουρκία -μια συμφωνία με βάση την οποία η κυβέρνηση του Ερντογάν ανέλαβε να αστυνομεύει καλύτερα τα σύνορά της στο Αιγαίο με οικονομικά και διπλωματικά ανταλλάγματα. Η ΕΕ έχει ήδη υπογράψει αντίστοιχες συμφωνίες με την Λιβύη και διάφορες άλλες βορειοαφρικανικές χώρες. Τώρα θέλει να τις αναβαθμίσει όλες και να τις επεκτείνει παντού. Η Πύλος, που εξέθεσε όχι μόνο την κυβέρνηση του Μητσοτάκη αλλά ολόκληρη την ρατσιστική «Ευρώπη Φρούριο», δεν θα είχε γίνει ποτέ αν η Λιβύη, η Αλγερία, το Μαρόκο και η Αίγυπτος φυλάκιζαν τους πρόσφυγες πριν ξεκινήσουν το ταξίδι τους προς την Ευρώπη, είτε τους έπνιγαν οι ίδιες στα χωρικά τους ύδατα.
Ο Μητσοτάκης απέφυγε να απαντήσει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων σε σχέση με το έγκλημα στην Πύλο. Για την «πρόθεση αποχώρησης της Frontex» από την Ελλάδα δήλωσε απλά άγνοια: «δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου το ζήτημα αυτό». Αλλά φρόντισε αμέσως μετά να νομιμοποιήσει την πολιτική των push backs, των βίαιων ρυμουλκήσεων και της άρνησης βοήθειας απέναντι στους πρόσφυγες που πνίγονται με τα παρακάτω κυνικά λόγια: «Δεν είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση η Frontex, είναι ένας διακρατικός ευρωπαϊκός οργανισμός επιφορτισμένος με την ασφάλεια των συνόρων».
«Με ταυτόχρονη δέσμευση πλήρους σεβασμού στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα» έσπευσε να συμπληρώσει. «Όπως την έχουμε και εμείς». Η Frontex είναι επιφορτισμένη να πνίγει τους πρόσφυγες πριν φτάσουν στα Ευρωπαϊκά σύνορα, ήθελε να πει. «Όπως και εμείς».