Οι κάλπες έκλεισαν, οι εκλογές είναι πίσω μας, αλλά τα προεκλογικά ψέματα του Μητσοτάκη κυνηγούν τη Νέα Δημοκρατία και η προπαγάνδα της κυβέρνησης ακολουθεί όλο και πιο πολύ το μοντέλο του Όργουελ: ο πόλεμος είναι «ειρήνη», η πείνα είναι «ευημερία»…

Ο Μητσοτάκης πηγαίνει στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ που διευρύνεται με τη Σουηδία για να κλιμακώσει τον πόλεμο με τη Ρωσία στα εδάφη της Ουκρανίας και όχι μόνο, αλλά η κυβερνητική προπαγάνδα μιλάει για «αποκλιμάκωση» της έντασης στο Αιγαίο επειδή ο Μητσοτάκης συναντιέται με τον Ερντογάν στα πλαίσια της ΝΑΤΟϊκής συνάθροισης.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνεχίζει να ανεβάζει τα επιτόκια στέλνοντας το κόστος δανεισμού στα ύψη, αλλά οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας μιλάνε για την «κατάκτηση» της επενδυτικής βαθμίδας που θα κάνει τον δανεισμό ευκολότερο.

Κάθε μέρα και άλλη μια τραγωδία αναδεικνύει τις ελλείψεις των Νοσοκομείων ύστερα από τέσσερα χρόνια περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων, αλλά η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι θα καλύψει τα κενά με μεταθέσεις από την Πυροσβεστική και το στρατό και βαφτίζει αυτή την πολιτική «βελτίωση» του ΕΣΥ στο βάθος μιας νέας τετραετίας.

Έρχεται ένας από τους χειρότερους καύσωνες και η κυβερνητική προπαγάνδα ακόμα μιλάει για «πράσινη ανάπτυξη», ίσως γιατί εννοεί ότι τα θύματα της θερμοπληξίας θα βλέπουν τα ραδίκια ανάποδα.

Αντίσταση

Όλα αυτά θα ήταν γελοία, αν δεν ήταν τόσο τραγικά. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για «αναμονή και περισυλλογή». Η αντίσταση είναι μονόδρομος.

Οι εργαζόμενοι της Υγείας δίνουν το καλύτερο παράδειγμα με την απεργία τους αυτήν την Τετάρτη 12 Ιούλη. Νοσοκομείο το νοσοκομείο, από πύλη σε πύλη κατεβαίνουν στην απεργία, συγκεντρώνονται μπροστά στο υπουργείο Υγείας και βαδίζουν στο Σύνταγμα για να απαιτήσουν προσλήψεις και μονιμοποιήσεις, κάλυψη των κενών και όχι εργολαβίες και ιδιωτικοποιήσεις.

Έτσι πρέπει να απαντήσουμε σε όλους τους χώρους δουλειάς. Ας μην περιμένουμε να μετρήσουμε πόσοι εργάτες θα χάσουν τη ζωή τους πάνω στη βάρδια μέσα σε συνθήκες αφόρητης ζέστης, όπως έγινε στην Ελευσίνα.

Ας μην περιμένουμε την ανάδειξη νέας ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή μέσα από τους βυζαντινισμούς στον ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας και καμιά από τους διεκδικητές της διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα δεν έχει τολμήσει να μιλήσει για ξεκίνημα της αντίστασης στους δρόμους ενάντια στα αίσχη της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε ένας ούτε μια δεν μιλάει για έμπνευση από τη Γαλλία των απεργιών και της εξέγερσης. Γι’ αυτούς, Ευρώπη είναι οι μαζώξεις της ΕΕ που συζητάνε για φράχτες και Φρόντεξ και όχι ο κόσμος που πλημμυρίζει τους δρόμους στο Παρίσι.

Αυτή τη χρεοκοπημένη στρατηγική πρέπει να αλλάξουμε. Χρειαζόμαστε την Αριστερά που ανοίγει τους ορίζοντές της σύμφωνα με τις επαναστατικές παραδόσεις της τάξης μας. Αριστερά του Μαρξ και του Λένιν, του Ένγκελς και του Τρότσκι. Το τριήμερο συζητήσεων του φεστιβάλ Μαρξισμός 2023 έδωσε σε πολλούς και πολλές από εμάς μια γεύση για την Αριστερά που αποζητούμε και παλεύουμε για να χτίσουμε. 

Προχωράμε, λοιπόν. Απεργούμε, βγαίνουμε στους δρόμους, δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο στους φασίστες να μετατρέψουν την επιστροφή τους στη Βουλή σε ορμητήριο για νέα χρυσαυγίτικα τάγματα εφόδου με τις πλάτες του κάθε κυβερνητικού Βορίδη. Και συσπειρωνόμαστε στην επαναστατική, αντικαπιταλιστική αριστερά για να τελειώνουμε με τις απάτες του Μητσοτάκη και τις βαρβαρότητες του καπιταλισμού.