Περιβάλλον
Τι γίνεται με τις Φωτιές; - Εμπρηστές είναι οι περικοπές

Η πυρκαγιά στον Άβαντα Έβρου

Το 1,5 εκατομμύριο καμμένα στρέμματα έχει φτάσει μέχρι στιγμής ο φετινός απολογισμός των καμμένων εκτάσεων, ο δεύτερος μεγαλύτερος μετά την φωτιά του 2007. Ο απολογισμός των νεκρών από τις φωτιές είναι ο τρίτος μεγαλύτερος μετά το 2007 στην Ηλεία και το 2018 στο Μάτι: 

Δεκάδες χιλιάδες ζώα, άγρια και οικόσιτα έχουν χαθεί, χιλιάδες είναι τα καμένα σπίτια, κτηνοτροφικές μονάδες, τεράστιες οι καλλιεργήσιμες και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ολοσχερώς. Δύο περιοχές Νatura, η Δαδιά και η Πάρνηθα -που η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε σπεύσει να αποχαρακτηρίσει αμφότερες τον Δεκέμβρη του 2021- η πρώτη έχει καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά ενώ καταστράφηκε ξανά ένα μεγάλο μέρος της δεύτερης. 

Την Δευτέρα 28/8, το τέλος αυτού του εφιάλτη φάνταζε ακόμη μακριά καθώς η φωτιά στον Έβρο συνέχιζε να καίει για δέκατη μέρα, όπως συνέχιζαν και οι φωτιές στη Ροδόπη, την Πάρνηθα, τη Βοιωτία, την Άνδρο. Και επειδή είναι τέτοιο το μέγεθος της καταστροφής, το μόνο που έχει απομείνει στην κυβέρνηση είναι η συνωμοσιολογία. 

Η ΕΥΠ ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα έχει ανέβει στον Έβρο για να «ερευνήσει» το πώς ξεκίνησε η φωτιά της Αλεξανδρούπολης που ο ίδιος ο δήμαρχος της πόλης έχει δηλώσει ότι ξεκίνησε από κεραυνό. Απλά και μόνο κοιτώντας τα ρεπορτάζ από τις φετινές πυρκαγιές και τις ίδιες τις ανακοινώσεις και τις στατιστικές της Πυροσβεστικής, μπορεί κανείς εύκολα να ανακαλύψει ότι η συνομωσιολογία είναι μπούρδες. Ένα μικρό μέρος των πυρκαγιών οφείλεται σε φυσικά φαινόμενα, κεραυνοί, αυτανάφλεξη κλπ, ενώ η μεγάλη τους πλειοψηφία αφορά εμπρησμούς που οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα -στη συντριπτική τους πλειοψηφία από αμέλεια: γεωργικές εργασίες, κάψιμο ξερών, καλώδια και μετασχηματιστές της ΔΕΗ, αυτοκίνητα που παίρνουν φωτιά. Και όταν σπανίως είναι από πρόθεση αφορούν είτε λόγους όπως εκδικητικός εμπρησμός, «πυρομανία», εμπορευματική εκμετάλλευση, βοσκοτόπια, χασισοκαλλιέργειες. 

Κυνήγι Μαγισσών  

Όλα αυτά φυσικά απέχουν παρασάγγας από τα «οργανωμένα σχέδια καταστροφής της χώρας» που αναζητά η κυβέρνηση και η ΕΥΠ. Όχι μόνο γιατί καλλιεργεί τη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό αλλά και γιατί το Κυνήγι Μαγισσών που εξαπολύει η κυβέρνηση στέκεται εμπόδιο σε οποιαδήποτε προσπάθεια να αναλυθεί ορθολογικά και να αντιμετωπιστεί ένα φαινόμενο που όλη η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί ότι θα ενταθεί το επόμενο διάστημα. 

Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και χρειάζεται άμεσα δραστικά μέτρα. Πρέπει να καλυφθούν οι ελλείψεις 4.500 πυροσβεστών και να αγοραστούν περισσότερα σύγχρονα πυροσβεστικά αεροπλάνα και οχήματα για την Καταστολή των πυρκαγιών καθώς η ένταση των φαινομένων απαιτεί όλο και περισσότερα.

Αυτό που λείπει περισσότερο απ’ όλα είναι η Πρόληψη -που μεταφράζεται σε μέτρα για αναζωογόνηση και ανασύσταση των δασικών υπηρεσιών, των περιφερειών και των ΟΤΑ, που έχουν διαλυθεί μετά από δεκαετίες περικοπών.

Η κατάργηση της δασοπυρόσβεσης και η συγχώνευσή της με την πυροσβεστική πριν από μια 25ετία ήταν ένα τεράστιο λάθος που πρέπει να διορθωθεί. Όπως και η συγχώνευση των κοινοτήτων σε μεγάλους δήμους που έγινε με μοναδικό κριτήριο τη μείωση των δαπανών αφήνοντας τα χωριά απροστάτευτα.

• Στη Σαμοθράκη, γνωστή για τους ανέμους της, για δεύτερη συνεχή χρονιά φέτος ήταν οι ίδιοι οι κάτοικοι, καθώς και κατασκηνωτές, που σε συνεργασία με τους λιγοστούς πυροσβέστες και οχήματα, ανέβηκαν εγκαίρως στο βουνό πετυχαίνοντας να σβήσουν τη φωτιά, πριν αυτή ξεφύγει. Φέτος μάλιστα, μέσα στη νύχτα, σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, με όλο το νησί να έχει μείνει χωρίς ρεύμα, νερό, ακτοπλοϊκή συγκοινωνία λόγω της φωτιάς στην Αλεξανδρούπολη. Κι όμως η φωτιά έσβησε. Ευτυχώς το sms «εκκενώστε τα κορφούδια» πέρασε απαρατήρητο είτε γιατί οι κατασκηνωτές δεν είχαν φορτισμένα τα κινητά τους είτε γιατί δεν ήξεραν τι είναι ή που ειναι τα «κορφούδια». Και κυρίως γιατί εκείνοι που ήξεραν και είδαν τη φωτιά, οργανώθηκαν εγκαίρως και ανέβηκαν να τη σβήσουν.

Γιώργος Πίττας

Αντίσταση στα εγκλήματα

Στην Αλεξανδρούπολη, σε ένα ακόμη φασιστικό επεισόδιο, δύο ομάδες επιχείρησαν ανεπιτυχώς να επιτεθούν σε αντιφασιστική συγκέντρωση που είχε καλεστεί στο Αναγνωστήριο στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης στις 23/8 από την Κατάληψη Παλαιού Νεκροτομείου.   

«Η καταστροφή είναι ολοσχερής όχι μόνο στο Νότιο Έβρο αλλά και σε άλλες περιοχές της περιφέρειας μας, στα χωριά του Ιάσμου στη Ροδόπη και στην ορεινή Καβάλα» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Αριστερή Αντικαπιταλιστική Παρέμβαση, Ανταρσία στην ΑΜΘ. «Το μοναδικό οργανωμένο σχέδιο είναι αυτό της πλήρους διάλυσης της δασοπροστασίας και της πυρόσβεσης. Η ανακάλυψη των απανθρακωμένων σωρών μεταναστών, μεταξύ των οποίων μικρά παιδιά, είναι ένα ακόμα έγκλημα στα χέρια της κυβέρνησης. Ο μοναδικός σύμμαχος της κυβέρνησης και των τοπικών αρχών για άλλη μια φορά είναι οι φασίστες». 

«Το Εργατικό Κέντρο της πόλης, η ΑΔΕΔΥ, όλα τα σωματεία θα πρέπει να πάρουν άμεσα αποφάσεις και κοινές πρωτοβουλίες δράσης -και όσον αφορά τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης και του κράτους για την φωτιά που καίει ανενόχλητη για 11η μέρα, για την αποκατάσταση της καταστροφής και των πληγέντων που είναι τεράστια αλλά και για την άμεση καταγγελία των φασιστικών ταγμάτων εφόδου και των ρατσιστικών επιθέσεων στην περιοχή του Έβρου» τόνισε μιλώντας στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Γιώργος Μποτσίδης από την Αλεξανδρούπολη.


Βαρυμπόμπη: Κοροϊδία για τους πυρόπληκτους

Έχουν περάσει δύο χρόνια από την πυρκαγιά της Βαρυμπόμπης. Κανείς μας δεν περίμενε ότι το 2023 θα βρισκόμασταν ακόμα στην αρχή. Όταν είπαν ότι θα αποζημιωθούμε στάλθηκε επιτροπή για αυτοψία, να κρίνει τις ζημιές. Χρειάστηκε ένας χρόνος για να βγει το αποτέλεσμα, το οποίο ήταν: «κατά το ήμισυ κατεδαφιστέο». Στο διάστημα αυτού του ενός χρόνου συνεχιζόταν η καταστροφή λόγω πλημμύρων από τις βροχές κλπ. Μετά το αποτέλεσμα χρειάστηκε να βγουν άδειες. Άδεια για την κατεδάφιση και άδεια μικρής κλίμακας για την επισκευή του υπολοίπου. Η πρώτη βγήκε στον ένα χρόνο, η δεύτερη σε ενάμισι. Τώρα, που έχει γίνει η κατεδάφιση εδώ και έναν χρόνο, χρειάζεται βεβαίωση και το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν έχει στείλει ακόμα μηχανικό να την κάνει.

Μας ζητήθηκε η κατεδάφιση γιατί, όπως είπαν, τα καμένα δεν είναι ασφαλή. Οι τεχνικοί ωστόσο είχαν πει ότι όλα επισκευάζονται και η σκεπή αντικαθίσταται. Αλλά το ΥΠΕΧΩΔΕ επέμεινε ότι είναι κατεδαφιστέο και μέσα στον πανικό δε ρώτησα γιατί και πώς. Τελικά μάθαμε ότι μπορούσε κάλλιστα να είχε απλώς φτιαχτεί μια σκεπή. Τα λεφτά της πρώτης αποζημίωσης, που την είχαν δώσει τάχιστα για να κοπάσει η οργή, δόθηκαν στην κατεδάφιση.

Τώρα για το κτίσιμο του κομματιού που γκρεμίστηκε χρειάζεται νέα άδεια της πολεοδομίας, η οποία δεν τη δίνει γιατί ήταν «τακτοποιημένο». Αυτή είναι η κατάσταση πολλών στη Βαρυμπόμπη, με πάρα πολύ παλιές κατασκευές να τακτοποιούνται τα τελευταία χρόνια. Και απ’ ό,τι ακούω συμβαίνει το ίδιο και στο Μενίδι που κάηκε φέτος. Δηλαδή μας είχε ζητήσει το κράτος να τα τακτοποιήσουμε πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα, όπως και κάναμε. Μετά λέει το κράτος, μέσω ΥΠΕΧΩΔΕ: «Θα σας δώσουμε χρήματα για να ξαναχτίσετε, αλλά πρέπει να βγάλετε άδεια» και μετά πάλι το κράτος μέσω Πολεοδομίας: «Δεν δίνεται άδεια». Άρα το ΥΠΕΧΩΔΕ δε δίνει χρήματα. Επίσης «επιτρέπει» να αγοράσεις άλλο σπίτι με τα χρήματα της αποζημίωσης, αλλά είναι τόσοι οι περιορισμοί στο τι πρέπει να αγοράσεις και πού, που πρακτικά είναι αδύνατο. Τα χρήματα της αποζημίωσης είναι περίπου τα μισά από τη ζημιά.

Πέρα από αυτά, τα καθημερινά εμπόδια είναι πολλά. Τρέχουμε από τον Άννα στον Καϊάφα. Θα πρέπει να μην δουλεύεις γιατί το απόγευμα κλείνουν. Θα πρέπει να έχεις λεφτά για να ξεκινήσεις και να στα δώσουν μετά. Θα πρέπει να έχεις αυτοκίνητο γιατί η Πολεοδομία είναι στο Μενίδι και το αρμόδιο τμήμα του ΥΠΕΧΩΔΕ στη Ραφήνα. Θα πρέπει να γνωρίζεις από υπολογιστές γιατί πολλά γίνονται ηλεκτρονικά. Θα πρέπει να έχεις χρήματα να πληρώσεις έναν μηχανικό να σε βοηθήσει. Κι όλα αυτά ενώ πρακτικά δεν έχεις πού να μείνεις.

Χρειάζεται επίσης χρόνος και δουλειά κάθε βδομάδα μόνο και μόνο για να σώζεις το σπίτι από τις καταστροφές. Αυτό κάνουμε δυο χρόνια τώρα. Ακόμα και αυτή τη βδομάδα, που η φωτιά στο Μενίδι μαινόταν, εμείς έπρεπε να τρέξουμε να κλείσουμε ανοίγματα του κατεστραμμένου κομματιού για να μη σπάσουν όλα από τον αέρα και μπουν νερά από πλημμύρες μετά. Γενικά βλέπω πωλητήρια να ξεπετάγονται παντού. Όσοι δεν είχαν χρήματα κινούνται με ρυθμούς σαλιγκαριού. Όσοι είχαν χρήματα και δεν χρειάστηκαν βοήθεια από το κράτος, τα επισκεύασαν μέσα σε λίγους μήνες.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν έχουν το απαραίτητο προσωπικό και το τούνελ δεν έχει άκρη. Και κάθε χρόνο προστίθενται εκατοντάδες νέοι πυρόπληκτοι που θα ζητήσουν βοήθεια. Κλαίμε για τους ανθρώπους στο Μενίδι που έχασαν τα σπίτια τους. Είναι φτωχοί άνθρωποι. Δεν είναι κλισέ ότι πετάχτηκαν στα σκουπίδια «κόποι μιας ζωής».

Δήμητρα Σιμιανοπούλου