Την Κυριακή 3 Σεπτέμβρη συνεδρίασε το Πανελλαδικό Συμβούλιο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος με τη συμμετοχή εκλεγμένων αντιπροσώπων από όλους τους τοπικούς πυρήνες. Παρουσιάζουμε εδώ το άνοιγμα της συζήτησης που έγινε από την Κ.Ε. και στις σελίδες 22-23 μια επιλογή από τις παρεμβάσεις που έγιναν στη γόνιμη συζήτηση που ακολούθησε.

Δεν μιλάμε απλά για κυβέρνηση καταστροφής αλλά για ένα σύστημα καταστροφής. Τα ίδια βλέπουμε να συμβαίνουν παγκόσμια, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη. 

Είναι αποτέλεσμα της πολύ-κρίσης που αντιμετωπίζει το σύστημα. Στο τελευταίο του βιβλίο, ο Άλεξ Καλλίνικος εξηγεί ότι διανύουμε την «Νέα περίοδο καταστροφής». Συγκρίνοντας τη σημερινή εποχή με την δεκαετία του ’30 και τη Μεγάλη Ύφεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το σύστημα σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπο με μια παρατεταμένη οικονομική κρίση που οι κυρίαρχες τάξεις και οι πολιτικοί τους εκφραστές δεν μπορούν να ελέγξουν. Να συνεχίσουν να παράγουν φτηνό χρήμα αλλά τι θα γίνει με τον πληθωρισμό; Να ανεβάσουν τα επιτόκια αλλά τι θα γίνει με τις επιχειρήσεις που θα κλείσουν, τι θα γίνει με τον κόσμο που δεν αντέχει άλλη ακρίβεια; 

Δεν ξέρουν τι να κάνουν με την οικονομική κρίση αλλά ούτε και με την περιβαλλοντική καταστροφή που κατατρώει τον πλανήτη. Δεν τους αφήνουν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις επιχειρήσεις και τα καπιταλιστικά κράτη. Έλεγαν ότι θα μειώσουν τους ρύπους και αυτή τη στιγμή συγκρούονται για την πρόσβαση σε περισσότερο πετρέλαιο, φυσικό αέριο, κάρβουνο ή ψάχνουν να τα αντικαταστήσουν με την τάχα «ακίνδυνη» πυρηνική ενέργεια. Οι οικονομικοί ανταγωνισμοί μεταφράζονται σε πολεμικούς ανταγωνισμούς, ποιος θα ελέγξει τις πρώτες ύλες, τις αγορές. 

Και η οικονομική και γεωπολιτική κρίση μεταφράζονται σε πολιτική κρίση. Δεν μπορούν να ελέγξουν πια τον κόσμο, ακόμα και εκείνα τα κομμάτια που τους ακολουθούσαν, την δεξιά, το κέντρο, κομμάτια μικρομεσαίων κλπ. Για να κυβερνήσουν και να κρατήσουν τον έλεγχο στις μάζες απλώνουν το χέρι της συνεργασίας στην ακροδεξιά. Την ακροδεξιά, που δεν μεγαλώνει σαν αποτέλεσμα της «συντηρητικοποίησης της κοινωνίας» αλλά αποτελεί δικό τους δημιούργημα.

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και ο Βέμπερ ο προεδρός του έβαλαν πριν από περίπου τρεις εβδομάδες ανοιχτά τις κατευθυντήριες γραμμές για την επόμενη περίοδο: Απογείωση των εξοπλισμών και συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία – αλλά και στη Μέση Ανατολή. Φράχτες για τους πρόσφυγες σε όλη την Ευρώπη υιοθετώντας πλήρως την πρόταση του γερμανικού AfD και του Όρμπαν. Και συνεργασία με την ακροδεξιά και τους φασίστες. Σε αυτό το πλαίσιο θέλουν να εντάξουν στο ΕΛΚ την Μελόνι.

Και τρέχει πρώτος-πρώτος ο Μητσοτάκης το πρωί της περασμένης Πέμπτης να λέει στην Βουλή ότι είναι «περίπου βέβαιο» ότι τις φωτιές τις βάζουν μετανάστες και το απόγευμα να κάνει συνάντηση με την φασίστρια Μελόνι για να ανακοινώσει ότι συμφωνούν πλήρως στα ζητήματα «άμυνας και μεταναστευτικού»! 

Πώς φτάσαμε στις τελευταίες εκλογές τρία ακροδεξιά και φασιστικά κόμματα να παίρνουν 13%; Ποιος νομιμοποίησε τον βουλευτή της Ελληνικής Λύσης να καλεί σήμερα τάγματα εφόδου να βγουν στο δρόμο αν όχι ο «υβριδικός πόλεμος» που κήρυξε η ΝΔ ενάντια στους πρόσφυγες στον Έβρο το 2020; 

Αυτή είναι η εικόνα της κρίσης τους. Το ότι τρέχουν στους φασίστες για να τους βοηθήσουν να κρατήσουν τον έλεγχο, είναι αποτέλεσμα αδυναμίας και όχι δύναμης. Αισθάνονται ανασφαλείς γιατί έχουν απέναντί τους ένα πολύ δυνατό εργατικό κίνημα που δεν σταματάει. Μετά την αποτυχία τους να εφαρμόσουν στην πράξη τον αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη, έρχεται τώρα ο Γεωργιάδης να κατεβάσει νέο νομοσχέδιο για απαγόρευση και ποινικοποίηση των απεργιών και των απεργών; Γιατί φοβούνται ότι το φθινόπωρο οι απεργίες για αυξήσεις και προσλήψεις, θα κλιμακωθούν

Ξέρουν ότι έχουν απέναντί τους ένα κίνημα στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στις σχολές, ένα κίνημα αντιφασιστικό,  αντιρατσιστικό, αντισεξιστικό, ένα εργατικό κίνημα με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Και για να το σταματήσουν χρησιμοποιούν κάθε αυταρχικό μέσο, κάθε βρώμικο ιδεολόγημα, την ίδια την ακροδεξιά και τους φασίστες.

Τι απαντάει η Αριστερά σε όλα αυτά; 

Υπάρχει σήμερα η ανάγκη -αλλά και η ευκαιρία- για μια μεγάλη και δυνατή Αριστερά. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μακριά από μια τέτοια κατεύθυνση. Δεν είναι το πρόβλημα μόνο ο Κασσελάκης. Είναι ότι και οι πέντε που διεκδικούν την ηγεσία, όχι μόνο δεν έχουν να προτείνουν τίποτε αλλά δεν τολμάνε να ανοίξουν τα μέτωπα για το τι συμβαίνει με τους πρόσφυγες, να ζητήσουν από τον κόσμο να κατέβει στο δρόμο ενάντια στους φασίστες. 

Δεν είναι απλά μια κρίση ηγεσίας. Είμαστε σε συνθήκες αποσταθεροποίησης της ρεφορμιστικής αριστεράς που εδώ και μια δεκαετία κυριαρχούσε χρησιμοποιώντας το αφήγημα του εύκολου δρόμου, «εσείς μας ψηφίζετε και εμείς προχωράμε». Αυτό μας τέλειωσε. Η ρεφορμιστική αυταπάτη, που βάραινε πάνω στα μυαλά και των καλύτερων αγωνιστών σπάει μαζικά και ένας ολόκληρος κόσμος αναζητά ξανά εναλλακτική. 

Δημιουργεί ρήξεις αυτή η εξέλιξη μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί έβγαλε η προσωρινή ηγεσία απόφαση για «αναστολή ιδιότητας μέλους» από το κόμμα εκείνων που στις τοπικές εκλογές θα εκφραστούν με άλλα ψηφοδέλτια; Τα ψηφοδέλτια της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς και όλες οι πρωτοβουλίες που παίρνει αποτελούν πόλο έλξης για πολύ κόσμο που απογοητεύεται από την στάση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Σαν ΣΕΚ, έχουμε την εκτίμηση πολλών αγωνιστών-τριών του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι καρπός αυτός της δουλειάς που έχουμε κάνει όλο το προηγούμενο διάστημα.

Και δεν υπάρχει κανένα κομμάτι της Αριστεράς, ό,τι και να λένε οι αναλύσεις τους για τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα άλλο «αστικό κόμμα», που να μην το νοιάζει τι θα απογίνει αυτός ο κόσμος -εξόφθαλμα αριστερός- και γι’ αυτό το ΚΚΕ, και όχι μόνο, τρέχει να κάνει «μεταγραφές». Επιβεβαιώνεται η θέση του ΣΕΚ ότι πρόκειται για ρεφορμιστικό κόμμα καθώς και η μάχη που έδωσε μέσα στην Αριστερά ότι με τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ παλεύουμε μαζί, διαδηλώνουμε μαζί στις απεργίες, στα αντιφασιστικά συλλαλητήρια. Όπως κοινή δράση έχουμε και επιδιώκουμε και με τον κόσμο του ΚΚΕ, ενός επίσης ρεφορμιστικού κόμματος, που ο κόσμος του απορεί για το πόσο υποβαθμισμένο ως ανύπαρκτο είναι το  αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό μέτωπο στην προεκλογική του εκστρατεία και σε όλες του τις πρωτοβουλίες.

Η επαναστατική αριστερά είναι πολύτιμη για να προχωράνε τα πράγματα. Γιατί ένα επαναστατικό κόμμα αναλύει την πραγματικότητα, δίνει πολιτική κατεύθυνση, παίρνει τις πρωτοβουλίες, οργανώνει τις αντιστάσεις πετυχαίνοντας νίκες, δίνει προοπτική και όραμα για το που μπορούν να καταλήξουν. Έχουμε σήμερα την ευκαιρία να μεγαλώσουμε σαν κόμμα οργανώνοντας τις μάχες μαζί με τον κόσμο που θέλει να τις δώσει και ανοίγοντας τολμηρά τη συζήτηση με όλους εκείνους και εκείνες που λένε «δεν πάει άλλο» με τις ρεφορμιστικές ηγεσίες που συνεχώς υποχωρούν. 

Αυτά ξεκινάνε εδώ και τώρα. Έχουμε μπροστά μας τη μάχη της ΔΕΘ – την απεργία των υγειονομικών στις 8/9 που μπορούν όπως και στην πανδημία να γίνουν το κέντρο για όλο το εργατικό κίνημα που θα διαδηλώσει στις 9/9 στο μεγάλο συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη. Ακολουθεί ο αντιρατσιστικός-αντιφασιστικός Σεπτέμβρης ξεκινώντας με τις εκδηλώσεις της ΚΕΕΡΦΑ και καταλήγοντας στις 18 Σεπτέμβρη στο συλλαλητήριο για τα δέκα χρόνια από την δολοφονία του Παύλου. Δεν έχουμε τελειώσει με τους φασίστες, παρά τους καυγάδες στους «Σπαρτιάτες». Δεν θα τους αφήσουμε να βάλουν τον Κασιδιάρη από τη φυλακή στο δημοτικό συμβούλιο. 

Έρχονται τον Νοέμβρη τα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Της εξέγερσης που άνοιξε το ζήτημα μεταρρύθμιση ή επανάσταση, το ζήτημα της ανατροπής ενός συστήματος που σήμερα βυθίζεται στην κρίση καταστρέφοντας τα πάντα γύρω του. Δίνουμε αυτές τις μάχες ενιαιομετωπικά, οργανώνουμε τις αντιστάσεις για να κερδίσουν, δυναμώνουμε την επαναστατική προοπτική του Νοέμβρη. 

Εκλογές 8 Οκτώβρη

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές στις 8 Οκτώβρη είναι μια μεγάλη πολιτική μάχη. Ήταν υποτιμημένη αυτή η διάσταση πριν δύο μήνες. Μετά τις βουλευτικές εκλογές το συμπέρασμα ήταν ότι η ΝΔ «τα πήρε όλα», η αντιπολίτευση είναι διαλυμένη. Και άρα το μόνο που μένει είναι να αντιμετωπίσουμε το ένα ή το άλλο ζήτημα που προκύπτει τοπικά, να μιλήσουμε μόνο για τα τοπικά κινήματα. Αυτή η ηττοπαθής αντιμετώπιση δεν επιβεβαιώθηκε μέσα στο καλοκαίρι. Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι μια μεγάλη πολιτική ευκαιρία για να εκφράσει ο κόσμος την οργή του και στις κάλπες.

Επιπλέον, υπάρχει και ο πολιτικός στόχος να ηττηθούν οι μεθοδεύσεις του νόμου Βορίδη να αποκλείσουν με το 3% τις δημοτικές κινήσεις που ανοίγουν τα μέτωπα μέσα σε αυτά. Έχουμε διπλό στόχο στις κάλπες του Οκτώβρη να μαυρίσουμε την κυβέρνηση και να τσακίσουμε τους αποκλεισμούς του Βορίδη ψηφίζοντας μαζικά τα σχήματα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς. 

Είναι επίσης μια μάχη αντιφασιστική-αντιρατσιστική. Αυτή η διάσταση βρίσκεται στο κέντρο αυτών των εκλογών, δεν είναι «άλλο ένα ζήτημα». Το ανοίγει η άλλη πλευρά, ο Μητσοτάκης με την τοποθέτησή του στην Βουλή για τους πρόσφυγες και τις φωτιές στον Έβρο αναδεικνύοντάς το σε κεντρικό ζήτημα. Πάμε να τσακίσουμε μια κυβέρνηση ανοιχτά ρατσιστική, που ανοιχτά στηρίζει και στηρίζεται στους φασίστες. Προφανώς είναι στο κέντρο αυτή η διάσταση στις δημοτικές εκλογές στο δήμο της Αθήνας ενάντια στον Κασιδιάρη. 

Στο Δήμο της Αθήνας έγινε η πρόταση να είναι κοινός υποψήφιος ο σ. Κώστας Παπαδάκης και απαντήσαμε θετικά. Δεχθήκαμε να μην είναι επικεφαλής ο σ. Πέτρος Κωνσταντίνου για να διευκολύνουμε το ενωτικό κατέβασμα. Για μια καμπάνια ενάντια στην κυβέρνηση και τους φασίστες, που σηματοδοτεί ξεκάθαρα και η υποψηφιότητα του σ. Κώστα Παπαδάκη. Αλλά πρέπει να είμαστε καθαροί, ότι η αντιρατσιστική-αντιφασιστική διάσταση βρίσκεται στο κέντρο παντού, δεν αφορά μόνο την Αθήνα ή την Θράκη. 

Η δύναμη που μπορεί να φέρει τη νίκη στη δική μας πλευρά είναι το εργατικό κίνημα. Η σύνδεση όλων των παραπάνω με τους αγώνες της εργατικής τάξης είναι προφανής και δεν είναι απλά ιδεολογική. Γίνεται χειροπιαστή από τα ζητήματα που αναδεικνύονται κεντρικά και σε αυτές τις εκλογές. 

Το πρώτο είναι η ακρίβεια. Τα προηγούμενα χρόνια, τα «επιδόματα» του Μητσοτάκη βοηθήσαν να κουκουλώνεται το ζήτημα της ακρίβειας. Βρισκόμαστε πλέον στη φάση του «επιδόματα-τέλος» από την πλευρά τους λόγω χρέους και πολιτικής ΕΚΤ και Κομισιόν. Η μάχη ενάντια στην κυβέρνηση είναι μάχη για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και ήδη ανοίγει. 

Δεύτερο, είναι μάχη ενάντια στο νόμο Γεωργιάδη που απειλεί να κάνει παράνομες τις απεργίες στέλνοντας την αστυνομία να συλλαμβάνει απεργούς και να τους πηγαίνει στα δικαστήρια. 

Τρίτο είναι το μέτωπο ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές που διαλύουν τις δημόσιες υπηρεσίες και αφορούν άμεσα τους ΟΤΑ και τις περιφέρειες. Φταίνε οι μετανάστες για τις φωτιές ή η κατάργηση της δασοπροστασίας, οι περικοπές των κονδυλίων και προσωπικού και οι ιδιωτικοποιήσεις που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Και αυτά δεν αφορούν μόνο τις φωτιές, αφορούν όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες των ΟΤΑ, για τα παιδιά -τους παιδικούς σταθμούς που δεν φτάνουν- τους ηλικιωμένους, ανάγκες που καταλήγουν να φορτώνουν όλα τα βάρη της οικογένειας στην πλάτη των γυναικών. 

Η προεκλογική μας εκστρατεία είναι αντικυβερνητική αλλά μπορεί και πιάνει συγκεκριμένα όλες τις πτυχές της πολιτικής της κυβέρνησης -τη λιτότητα, τον αυταρχισμό, την καταστροφή των κοινωνικών υπηρεσιών, τον ρατσισμό που ανοίγει δρόμο στον φασισμό, το περιβάλλον, τον σεξισμό. Και δεν περιορίζεται απλά σε διακηρύξεις. Διεκδικούμε αποφάσεις από τα συνδικάτα για πανεργατική απεργία μετά την ΔΕΘ και πριν τις τοπικές εκλογές- λέμε όχι στην αναμονή περιμένοντας πότε θα κάνει την κίνηση ο Γεωργιάδης. Και ξεκινάμε καμπάνια μέσα στους εργατικούς χώρους για απεργία διαρκείας που μπορεί να τσακίσει στην πράξη όχι μόνο τις απειλές του Γεωργιάδη αλλά και την ίδια την κυβέρνηση της καταστροφής.

Σύνταγμα 24/8, μαζική διαδήλωση ενάντια στην κυβέρνηση της καταστροφής. Φωτό: Γιώργος Πίττας

26/7, Απεργία ΑΔΕΔΥ για αυξήσεις στους μισθούς. Φωτό: Μάνος Νικολάου

Οργανώνουμε την πάλη
Ενώνουμε όλα τα ποτάμια οργής

«Στα Χανιά αμέσως μετά τις εκλογές πετύχαμε να ακυρώσουμε στο δρόμο την φασιστοσύναξη που ανακοίνωσαν οι “Σπαρτιάτες” ενάντια στο Pride που γινόταν για πρώτη φορά στα Χανιά» ανέφερε η Μαρία Βισταγιαννάκη, από τον τοπικό πυρήνα του ΣΕΚ. «Ήταν συγκλονιστικό να βλέπεις χιλιάδες κόσμου μέσα στον καύσωνα να περιφρουρούν το pride για τέσσερις ολόκληρες ώρες και στο τέλος να βαδίζουν όλοι μαζί οργανωμένα στη διαδήλωση. Ήταν ενδεικτικά της διάθεσης του κόσμου να μην αφήσουν τους φασίστες να πατήσουν πουθενά το πόδι τους και θα συνεχίσουμε ακόμη πιο δυνατά».

«Για να καταφέρουμε να πυροδοτήσουμε τις μάχες ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να οργανώσουμε ένα πλατύ ενιαίο μέτωπο που θα κινητοποιεί χιλιάδες, τα συνδικάτα, τον κόσμο της Αριστεράς» τόνισε η Λίλιαν Μπουρίτη. από τον τοπικό πυρήνα του ΣΕΚ στο Περιστέρι. «Στο Περιστέρι, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει στα ψηφοδέλτια του Παχατουρίδη και της ΝΔ. Υπάρχει μεγάλο κομμάτι αγωνιστών-τριών του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο γνωρίζουμε και επικοινωνούμε, που ασφυκτιεί και αναζητά εναλλακτική όχι μόνο για το τι θα κάνει στις δημοτικές εκλογές αλλά και συνολικότερα. Η επικοινωνία με το κόμμα μας είναι οξυγόνο γι’ αυτόν τον κόσμο που και να κάνει πράγματα θέλει και να συζητήσει. Η συμμετοχή του στις εκδηλώσεις και στις δράσεις της ΚΕΕΡΦΑ, σε ανοιχτές συζητήσεις των τοπικών πυρήνων, είναι ευκαιρία για να τους κερδίσουμε στο κόμμα και στην επαναστατική αριστερά».

«Αυτό που καταφέραμε με τους αγώνες μας οι εργάτες της Τέχνης, ήταν να αναδείξουμε ότι τα προβλήματά μας είναι προβλήματα όλης της κοινωνίας. Γιατί ούτε το metoo ούτε το αίτημα να μπορούμε να ζούμε από τους μισθούς μας αφορά μόνο τους ηθοποιούς, αφορά όλους τους εργαζόμενους/ες» είπε ο Αλέξανδρος Μαρτζούκος, μέλος ΔΣ του ΣΕΗ. «Αυτά δεν ανήκουν στο παρελθόν. Έρχεται ο Σεπτέμβρης, με αυξημένα νοίκια, με αυξημένες τις τιμές στα πάντα, με τα αστεία με τα “επιδόματα” να έχουν τελειώσει, με τους εργάτες της Τέχνης να αναρωτιούνται πως θα βγάλουν το χειμώνα που έρχεται και τους σπουδαστές στις δραματικές να μην μπορούν να πληρώσουν δίδακτρα, να μην έχουν βιβλία. Αυτά τα παιδιά, μην έχετε αμφιβολία θα τα ξανασυναντήσουμε στο δρόμο τους επόμενους μήνες. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την απεργία, την κατάληψη, τη μαχητική διεκδίκηση».  

Ισχυρή Αντικαπιταλιστική Αριστερά

«Μπορούμε να κερδίσουμε κομμάτια που σπάνε από το ρεφορμισμό απογοητευμένα από την στάση του ΣΥΡΙΖΑ και να συγκροτήσουμε μια μαζική ισχυρή αντικαπιταλιστική ριζοσπαστική αριστερά;» έθεσε το ερώτημα ο Δημήτρης Τσώλης από τον πυρήνα Καλλιθέας. «Σκεφτείτε την προσπάθεια που κάναμε πέρσι με την πρωτοβουλία για ενωτική κίνηση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο Στούντιο. Σε πρώτη φάση φάνηκε να μην αποδίδει καρπούς αλλά σήμερα έχουμε το ενωτικό κατέβασμα στο Δήμο της Αθήνας, που εμπνέει ένα ευρύτερο κόσμο. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια δυναμική σε αυτήν την κατεύθυνση που μπορούμε να αξιοποιήσουμε για να δώσουμε εναλλακτική διέξοδο στον κόσμο. Στην Καλλιθέα έχουμε ένα δυνατό πυρήνα». 

«Δώσαμε νικηφόρα μια μεγάλη μάχη κόντρα στο αντιδημοκρατικό φράγμα του Βορίδη για την συγκρότηση του ψηφοδελτίου της Ανταρσίας στα Χανιά. Μέσα σε ένα μήνα καταφέραμε να απευθυνθούμε σε πάρα πολύ κόσμο και να κερδίσουμε τους 78 συντρόφους-ισσες που πλαισιώνουν σαν υποψήφιοι το κατέβασμα στο Δήμο Χανίων» ανέφερε η Μαργαρίτα Παπαμηνά, εκπαιδευτικός από τον τοπικό πυρήνα του ΣΕΚ. «Πολλοί από αυτούς συμμετέχουν για πρώτη φορά από διάφορους χώρους εργασίας και κινήματα, από τον χώρο της οικολογίας. Πολλοί ήταν επίσης εκείνοι που ενώ δεν κατάφεραν να συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο, δήλωσαν παρών για να στηρίξουν την προεκλογική καμπάνια. Ήταν αποτέλεσμα αυτό των σχέσεων που έχει αναπτύξει ο πυρήνας μας με τους ανθρώπους μέσα στην πόλη, τόσο από την παρέμβαση στους εργατικούς χώρους όσο και στο αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα. Η ΚΕΕΡΦΑ ήταν η πρώτη συλλογικότητα που βγήκε ανοιχτά να καλέσει σε συλλαλητήριο κόντρα στους φασίστες που στοχοποίησαν το Pride».

Για τη στάση της ΔΑΚΕ στα νοσοκομεία και στο δημόσιο μίλησε η Μαρία Χαρχαρίδου μέλος ΔΣ στο νοσοκομείο του Γεννηματά: «Την περασμένη Τρίτη στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ είχαμε την πρόκληση εκ μέρους του Παπαναστάση που μιλούσε εκ μέρους της ΔΑΚΕ και προέρχεται από την ΠΟΕΔΗΝ να πει ότι όλα καλά τα έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ για τις φωτιές γιατί “δεν υπήρχαν ανθρώπινες απώλειες”! Στις έντονες διαμαρτυρίες των συμβούλων της Αριστεράς για τους πρόσφυγες στην Δαδιά, απάντησε με το διαβόητο “ας μην ήταν εκεί”. Ακολούθησε χαμός, διαλύθηκε το Γενικό Συμβούλιο για να ακολουθήσει κάτω από τις διαμαρτυρίες μια πολύ καλή ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ που ζητάει από την παράταξη της ΔΑΚΕ να τον αποβάλει. Στο μεταξύ στα νοσοκομεία η διάλυση έχει χτυπήσει κόκκινο. Δουλεύω από το 1995 στο νοσοκομείο και ποτέ δεν ήταν σε αυτήν την άθλια κατάσταση. Αλλά και εκεί η ΔΑΚΕ κάνει τα αδύνατα-δυνατά να μη συνεδριάζει καν το ΔΣ του σωματείου. Κάτω από την δική μας πίεση τελικά πετύχαμε να γίνει ΔΣ για να οργανωθεί το ανέβασμα στην ΔΕΘ αλλά και τα επόμενα βήματα για να μετατρέψουμε την οργή των συναδέλφων σε αγωνιστικό ξεσηκωμό και απεργιακούς αγώνες με διάρκεια».

«Πριν τον Έβρο καιγόταν η Νέα Αγχίαλος και ο Βόλος σε μια φωτιά που ξεκίνησε μέσα στον κάμπο και θα μπορούσε να είχε σβηστεί από την πρώτη στιγμή. Φωτιές, καπνοί, εκρήξεις από τις αποθήκες πυρομαχικών και τα εργοστάσια που καίγονταν, ήταν σα να ζούμε σε πολεμική κατάσταση» ανέφερε ο Δημήτρης Στεφανάκης από τον τοπικό πυρήνα του ΣΕΚ στην πόλη. «Δύο μήνες μετά τις εκλογές, όλος ο κόσμος είναι στα κάγκελα και φαίνεται αυτό στις εξορμήσεις που κάνουμε. Πάμε για μια μεγάλη εκδήλωση της ΚΕΕΡΦΑ στις 13 Σεπτέμβρη και η ανταπόκριση από τον ευρύτερο κόσμο της αριστεράς που επικοινωνήσαμε ήταν θετική και για την πρωτοβουλία να οργανώσουμε τον αντιφασιστικό Σεπτέμβρη αλλά και για την είδηση του ενωτικού κατεβάσματος με τον Κώστα Παπαδάκη στην Αθήνα. Στην αντίθετη κατεύθυνση, του σεχταρισμού, υπήρξε αποκλεισμός των συντρόφων/ισσών του ΣΕΚ από το να συμμετέχουν σαν υποψήφιοι στο κατέβασμα της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία στις περιφερειακές εκλογές».

«Στον Πειραιά έχουμε ξεκινήσει την οργάνωση του αντιφασιστικού Σεπτέμβρη. Η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να κάνει πλάτες στους φασίστες αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι υπάρχει κόσμος στις γειτονιές μας που θέλει να τους παλέψει» είπε η Ιφιγένεια Ανδριανού από την περιφέρεια Πειραιά.  «Στις 11 του Σεπτέμβρη οργανώνουμε εκδήλωση της ΚΕΕΡΦΑ στην πλατεία Αγίου Νικολάου στη Νίκαια και συνεχίζουμε με το συλλαλητήριο για τα δέκα χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ταυτόχρονα δίνουμε τη μάχη των δημοτικών εκλογών με την Ανταρσία στο Λιμάνι. Παρά τις δυσκολίες και τους περιορισμούς του Βορίδη τα καταφέραμε να κατεβάσουμε 81 υποψηφίους, μια καλή βάση για να ξεπεράσουμε το 3% για να είμαστε ξανά παρόντες στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και μια δύναμη για τις μάχες που έχουμε να δώσουμε».

«Στη Θεσσαλονίκη ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τον Κούλη που θα έρθει το Σάββατο στην πόλη για να μας πει ότι μπορεί να καιγόμασταν όλο το καλοκαίρι και ο κόσμος να πέθαινε επειδή δεν υπήρχαν ασθενοφόρα για να τον παραλάβουν, αλλά η οικονομία πάει καλά» ξεκίνησε την παρέμβασή της η Δήμητρα Κομνιανού από την Περιφέρεια της Θεσσαλονίκης. «Έχουμε ήδη ξεκινήσει και συνεχίζουμε με περιοδείες στους χώρους δουλειάς, σε όλα τα νοσοκομεία, στην ΕΥΑΘ, τα δικαστήρια καλώντας στις διαδηλώσεις στις 8 και 9 Σεπτέμβρη. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αποφάσισε να κόψει το ενημερωτικό μέρος στην ΕΡΤ3 ξεσηκώνοντας την οργή των εργαζομένων που προχώρησαν σε στάση εργασίας και συνέλευση και ετοιμάζονται να κατέβουν στην ΔΕΘ ενώ πολλοί είναι εκείνοι που λένε πως πρέπει να πάνε άμεσα σε απεργία. Στην εκδήλωση της ΚΕΕΡΦΑ για τον αντιφασιστικό Σεπτέμβρη, ανάμεσα στους ομιλητές θα έχουμε την Κ. Γεωργιάδου που είναι συνήγορος των 8 Σύριων προσφύγων που “συνέλαβαν” οι φασίστες κυνηγοί κεφαλών στην Αλεξανδρούπολη. Στις δημοτικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατεβαίνει με δικό του υποψήφιο, με αποτέλεσμα να υπάρχει κόσμος που σκέφτεται να στηρίξει την κίνηση «Μια πόλη Ανάποδα-Συνεργαζόμενες Κινήσεις» στην οποία συμμετέχουμε με υποψήφιους/ες».

«Είμαι νέο μέλος στο ΣΕΚ, πολιτικοποιημένος από μικρή ηλικία, από ένα πατέρα αγρότη και μια μάνα νοσηλεύτρια. Ασχολιόμουν πάντα με τα κοινά και πίστευα ότι με την ψήφο μου στέλνω κάθε τέσσερα χρόνια όλα βαίνουν καλώς» τόνισε ο Χρήστος Σταμάτης από τον πυρήνα Ηλιούπολης. «Το 2015, δεκαοκτώ χρονών τότε βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ, πρώτη φορά Αριστερά, είπα κάτι αλλάζει. Αυτό δεν το είδαμε στην πορεία. Μετά από έξι μήνες πάει στο δημοψήφισμα και το ΟΧΙ γίνεται Ναι. Το χωνεύω. Εκλογές 2019, βγαίνει ο Μητσοτάκης αλλά λέω ακόμη κρατάει, είμαστε συσπειρωμένοι. 2023, διαλυμένη Αριστερά και ένας Μητσοτάκης ο οποίος νομίζει ότι γ* και δέρνει. Βρέθηκα σε ένα δίλημμα ή τα παρατάω όλα και δεν ασχολούμαι με τίποτα ή μπαίνω πιο δυναμικά. Με βρήκαν δύο σύντροφοι στο Ελληνικό στην πλατεία, ήρθα στον Μαρξισμό τον Ιούλη και προς έκπληξή μου είδα ότι μιλάμε για τα ίδια ακριβώς πράγματα. Μπορούμε να κερδίσουμε και άλλο κόσμο σαν και μένα, το ζήτημα είναι να είμαστε στους δρόμους και να ανοίγουμε τη συζήτηση ακούγοντας τι μας λέει».  

«Στο Περιστέρι κατεβαίνουν τρία ψηφοδέλτια, το ένα είναι της Αριστερής Κίνησης που συμμετέχουμε κι εμείς, το άλλο του ΚΚΕ και το άλλο του Παχατουρίδη μια ομπρέλα της δεξιάς που είχε και την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμη καν τις βουλευτικές εκλογές» τόνισε ο Σπύρος Γεωργακόπουλος από τον τοπικό πυρήνα του ΣΕΚ. «Αυτό δημιούργησε μια τεράστια κρίση σε κόσμο και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που ψάχνεται προς τη δική μας πλευρά. Μαζί μας στην Αριστερή Κίνηση ζήτησαν και θα συμμετέχουν αγωνιστές από τη ΛΑΕ καθώς και ένα τεράστιο κομμάτι ανένταχτου κόσμου. Χρειάζεται ο τοπικός μας πυρήνας να δουλέψει στο φουλ για να κινητοποιήσουμε όλη αυτή τη δύναμη, να βγούμε μαζί τους στις γειτονιές του Περιστερίου».

«Τίποτα αναπάντητο»

«Είμαι νέο μέλος στο ΣΕΚ, στον πυρήνα Χαμοστέρνας, και είμαι και μαμά και θα ήθελα να μιλήσω για τη σύνδεση που πρέπει να υπάρχει και με το γονεϊκό κίνημα» είπε ξεκινώντας την παρέμβαση της η Νατάσσα Βικάτου. «Τα σχολεία ανοίγουν με τεράστια προβλήματα, χωρίς τους απαραίτητους εκπαιδευτικούς, με τους ίδιους τους γονείς να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των περικοπών, να καθαρίζουμε οι ίδιοι τα σχολεία ή να πληρώνουμε τον ηλεκτρολόγο. Μπροστά στις δημοτικές εκλογές αλλά και για το αντιφασιστικό πρέπει να οργανώσουμε μια σειρά εξορμήσεις και δράσεις στα σχολεία, να βάλουμε πανό. Δεν πρέπει να αφήνουμε τίποτε αναπάντητο, π.χ. τις εξώσεις σε μια γειτονιά που τα νοίκια έχουν πάει στα ύψη, διεκδικώντας χαμηλότερα ενοίκια». 

«Το στοίχημα  που βάζουμε να συνδέσουμε όλες τις μάχες και να οδηγήσουμε σε επιτυχία το κατέβασμα της Ανατρεπτικής Συμμαχίας στο Δήμο Αθήνας μπορούμε να το κερδίσουμε, φτάνει να συνδεθούμε ενεργά με όλο αυτόν τον κόσμο που μας αφήνει κάθε εβδομάδα τα τηλέφωνά του στην εξόρμηση στην Λαϊκή στην Καλλιδρομίου» τόνισε ο Σωκράτης Ταγκόπουλος από τον πυρήνα Εξαρχείων και το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. «Στις εξορμήσεις πριν τις βουλευτικές εκλογές ήταν πολλοί εκείνοι που έλεγαν ότι δεν θα σας ψηφίσουμε τώρα αλλά στις δημοτικές εκλογές το φθινόπωρο. Ήρθε αυτή η στιγμή και πρέπει να τους βρούμε όλους αυτούς και όχι μόνο για τις εκλογές. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που ψάχνεται στη δράση, τι μπορεί να κάνει για να σταματήσει τους φασίστες σε ένα δήμο που θα κατέβει ο Κασιδιάρης αλλά ψάχνεται και στις ιδέες όπως διαπιστώνουμε από το πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και τα βιβλία που πωλούνται στο σταντ του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου στην Έκθεση στο Πεδίον του Άρεως».

«Το κατέβασμα της Ανατρεπτικής Συμμαχίας στο Δήμο Αθήνας έχει σκορπίσει τεράστιο ενθουσιασμό και τεράστια ελπίδα για πάρα πολλές χιλιάδες κόσμου. Με το που ανακοινώθηκε ήταν πάρα πολύ μεγάλη η χαρά και η υποδοχή από πάρα πολύ κόσμο που ξεπερνάει το τι είναι ο κόσμος του ΣΕΚ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των τριών σχημάτων και ακόμη παρά πέρα» τόνισε ο Στέλιος Μιχαηλίδης από τον πυρήνα του ΣΕΚ στα Πατήσια. «Με αυτόν τον ενθουσιασμό πρέπει να συνδεθούμε, να δώσουμε τις μάχες μαζί. Αρχίζει και ανθίζει αυτό που σπείραμε στο Στούντιο, αρχίζει και καρποφορεί και δεν είναι λίγο. Και δύο λόγια για την ΚΕΕΡΦΑ. Μέσα στο καλοκαίρι έπαιξε καθοριστικό ρόλο πρώτο για να γίνει κοινός τόπος ότι η δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή δεν ήταν μια δολοφονία για το ποδόσφαιρο. Και δεύτερο, στο ότι έδωσε τη μάχη για να συλληφθούν οι δολοφόνοι του Σιράζ Σαχτάρ, του Πακιστανού εργάτη που δολοφονήθηκε από έλληνες δράστες όπως ο Σαχζάτ Λουκμάν πηγαίνοντας στη λαϊκή, και του οποίου τη δολοφονία, μερικοί έτρεξαν αρχικά να αποδώσουν σε “συμπλοκή με ομοεθνείς” τους και στη συνέχεια σε «ληστεία» τα ξημερώματα ενώ πήγαινε στη λαϊκή και παρά το γεγονός ότι μαζί του βρέθηκε το κινητό του».

«Στηρίζουμε εκλογικά κατεβάσματα στην Θεσσαλονίκη, όπως την “Πόλη Ανάποδα-Συνεργαζόμενες Κινήσεις” για τον Δήμο Θεσσαλονίκης και την “Ανταρσία στην Κεντρική Μακεδονία” στην Περιφέρεια» τόνισε ο Νίκος Κοκκίνης από την Θεσσαλονίκη. «Πρόκειται για δύο παραδείγματα που δείχνουν ότι μπορούμε όταν κινούμαστε ενιαιομετωπικά  να επηρεάζουμε ένα μεγάλο κομμάτι αριστερού κόσμου που δραστηριοποιείται στην Θεσσαλονίκη. Στη συνέλευση του δημοτικού σχήματος ανοίξαμε το ζήτημα του αντιφασιστικού Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, την ανάγκη να στηρίξουμε το καραβάνι για την Υγεία που θα διαδηλώσει στην πόλη στις 8 Σεπτέμβρη, τη μεγάλη πορεία της ΔΕΘ στις 9 του μήνα. Το ζήτημα είτε στο δήμο είτε στην περιφέρεια δεν είναι να διαμορφώσουμε τον δικό μας κατάλογο με διαχειριστικές λύσεις απέναντι στα προβλήματα που καταγράφονται στην πόλη ή στην περιφέρεια. Είναι να χρησιμοποιήσουμε τα συμβούλια σαν βήματα διεκδίκησης για τους αγώνες που δίνονται από το μαζικό κίνημα».