Σε κλίμα οδύνης κηδεύτηκε το περασμένο Σάββατο στον Άγιο Νικόλαο, ο 36χρονος Αντώνης Καρυώτης. Στο μεταξύ, την προφυλάκιση του πλοιάρχου και του ύπαρχου του Blue Horizon αποφάσισαν τα ξημερώματα της Δευτέρας η ανακρίτρια και ο εισαγγελέας στον Πειραιά, ενώ την απόφαση για την προφυλάκιση ή μη του υποπλοιάρχου και του λοστρόμου θα λάβει το δικαστικό συμβούλιο.
«Δεν υπάρχει άνθρωπος που έχει δει αυτό το βίντεο και δεν έχει αντιληφθεί ότι το πρώτο πράγμα που προσπάθησαν να κάνουν είναι να κουκουλώσουν το θέμα. Εάν δεν υπήρχε το βίντεο, αυτό που είχε ακουστεί θα ήταν ότι ήταν ατύχημα. Υποθέτω πως θα στραφεί εναντίον του Λιμενικού και η εισαγγελία. Όφειλαν να είναι εκεί» δήλωσε ο δικηγόρος της οικογένειας του Αντώνη Καρυώτη, Απόστολος Λύτρας που σε άλλη συνέντευξή του στον Π.Χαρίτο είχε τονίσει: «Η πλοιοκτήτρια εταιρία έχει ευθύνες, φέρει την αντικειμενική ευθύνη και είναι υπόχρεα προς αποζημίωση».
Οι άμεσα εμπλεκόμενοι στην δολοφονία του Α. Καρυώτη διώκονται ήδη για τις εγκληματικές τους ενέργειες. Σε ηχητικό ντοκουμέντο που έβγαλε το απόγευμα της Τρίτης 12/9 το Μέγκα, λίγο πριν η Εργατική Αλληλεγγύη φύγει για το τυπογραφείο, ο ύπαρχος μιλώντας με τον καπετάνιο ακούγεται μάλιστα να λέει «εγώ νόμιζα ότι δεν είχε εισιτήριο. Νόμιζα ότι ήταν μαύρος, Πακιστανός, γιατί καθόταν εκεί έξω και γύριζε γύρω-γύρω».
Τι γίνεται όμως με τις ευθύνες της εταιρίας; Ο Αντώνης δεν δολοφονήθηκε μόνο επειδή τον έσπρωξαν στο κενό. Θα μπορούσε να είχε γλυτώσει τη ζωή του αν το πλοίο ως όφειλε έκλεινε πρώτα τον καταπέλτη και έλυνε στη συνέχεια, όπως προβλέπεται τους κάβους. Θα μπορούσε ίσως να μείνει στην επιφάνεια αν οι μηχανές δεν δούλευαν στον φουλ -αλλά στο ρελαντί όπως προβλέπεται. Αν οι συνθήκες με τις οποίες δουλεύουν οι ακτοπλοϊκές εταιρίες δεν ήταν αυτές του απόλυτου ανταγωνισμού με αγώνες δρόμου ανάμεσα στα πλοία μέσα κι έξω από τα λιμάνια. Αν το λιμενικό δεν παρακολουθούσε «από μακριά» αυτόν τον αδυσώπητο ανταγωνισμό, τόσο μακριά ώστε την ώρα της δολοφονίας να μην υπάρχει ούτε ένας λιμενικός - ακόμη ένας παράγοντας που θα μπορούσε να αποβεί κρίσιμος για τη ζωή του Αντώνη Καρυώτη.
Αντώνης Καρυώτης, ετών 36. Ένα ακόμα όνομα στην ατελείωτη λίστα των νεκρών στους πρώτους μήνες της δεύτερης τετραετίας Μητσοτάκη. Ενώ οι εικόνες των καμμένων προσφύγων στο δάσος της Δαδιάς, των στοιβαγμένων μεταναστών μέσα στα τρέιλερ των φασιστών ανθρωποκυνηγών, και οι εμετικές δηλώσεις των εκπροσώπων της δολοφονικής κυβέρνησης καταστροφής είναι ακόμα τόσο πρόσφατες, ένα νέο έγκλημα λαμβάνει χώρα στο λιμάνι του Πειραιά. Αυτή τη φορά το θύμα είναι ένας φτωχός άνθρωπος με νοητική στέρηση και το έγκλημα για το οποίο τον καταδίκασαν σε θάνατο οι δολοφόνοι του, ότι άργησε να επιβιβαστεί στο πλοίο για το οποίο είχε εισιτήριο.
Για μια ακόμη φορά γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας συγκάλυψης του εγκλήματος, με τα πρώτα δημοσιεύματα στα καθεστωτικά ΜΜΕ να αναφέρουν ότι ο άνθρωπος γλίστρησε καθώς πήγε να επιβιβαστεί στο πλοίο αφού αυτό είχε αναχωρήσει. Τα βίντεο των επιβατών παρουσιάζουν τη σοκαριστική πραγματικότητα. Την εικόνα του Αντώνη να προσπαθεί να επιβιβαστεί στο πλοίο, ενώ ο καταπέλτης ακουμπάει στην προβλήτα, και δύο μέλη του πληρώματος να τον σπρώχνουν επανηλειμμένα μέχρι που πέφτει στη θάλασσα. Το πλοίο αναχωρεί χωρίς κανείς να προσπαθήσει να βοηθήσει τον Αντώνη, να του ρίξει ένα σωσίβιο. Οι επιβάτες βλέπουν έναν πνιγμένο άνθρωπο να επιπλέει καθώς το πλοίο συνεχίζει την πορεία του για μια ώρα προτού το σταματήσει το λιμενικό. Η ανακοίνωση στα μεγάφωνα του πλοίου αναφέρεται σε «περιστατικό στο λιμάνι του Πειραιά για το οποίο η εταιρία δε φέρει ευθύνη». Ποιος όμως φέρει την ευθύνη;
Το πλοίο Blue Horizon που εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς - Ηράκλειο, ανήκει στην εταιρία Blue Star Ferries της Attica Group. Έναν σχεδόν μονοπωλιακό πλοιοκτητικό όμιλο εταιριών που διαχειρίζεται επίσης τις εταιρίες Hellenic Seaways και Superfast Ferries, και ελέγχει την πλειοψηφία των ακτοπλοϊκών δρομολογίων στο Αιγαίο.
Στα βίντεο του εγκλήματος, τα δύο μέλη του πληρώματος επιδίδονται σε σοκαριστική ανθρωποφαγική συμπεριφορά απέναντι στον Αντώνη, επιδεικνύοντας πλήρη ακαμψία στο ενδεχόμενο παρέκκλισης από τους κανόνες της εταιρίας σχετικά με το πότε μπορεί να εισέλθει ένας επιβάτης στο πλοίο. Αδιαφορώντας για τον κίνδυνο στον οποίο εκθέτουν τη ζωή του Αντώνη με τις πράξεις τους, επιλέγουν να «κάνουν τη δουλειά τους» της οποίας η περιγραφή δεν περιλαμβάνει την αποδοχή της καθυστερημένης επιβίβασης στο πλοίο. Το να «κάνουν τη δουλειά τους», η εργασιακή τους αλλοτρίωση δηλαδή μέσα στον απρόσωπο μονοπωλιακό όμιλο για τον οποίο εργάζονται, τους φτάνει στο σημείο να δολοφονούν έναν άνθρωπο. Ο όμιλος Attica Group εκδίδει ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι τέτοια «συμβάντα» δε συνάδουν με τις ηθικές αξίες της εταιρίας και της πλειοψηφίας του πληρώματος, δείχνοντας ουσιαστικά σαν μόνους υπεύθυνους τους δυο εργαζόμενους.
Οι πραγματικοί υπεύθυνοι όμως για τη δολοφονία είναι αυτοί και το σύστημα τους. Το σύστημα που καλλιεργεί την αλλοτρίωση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, που κτηνοποιεί τους ανθρώπους και τους θυσιάζει στο βωμό του κέρδους. Δεν πρέπει να μας γίνει η απώλεια συνήθεια αλλά η ανατροπή τους καθήκον.
Απεργούν οι ναυτικοί
Πλοία και λιμάνια στο δημόσιο-κάτω από εργατικό έλεγχο
Η φριχτή δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη έχει προκαλέσει τον αποτροπιασμό και την οργή των εργαζόμενων και της νεολαίας. Κι η οργή δεν στρέφεται μόνο ενάντια στους φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος. Στρέφεται ενάντια στην απληστία των εφοπλιστών και στην κυβέρνηση που τους υπηρετεί πιστά.
Η προκλητική δήλωση του Βαρβιτσιώτη δεν ήταν μόνο εκδήλωση της ταξικής χοντροκοπιάς που διακρίνει την «αριστεία» της ΝΔ. Ήταν κλείσιμο του ματιού στους εφοπλιστές ότι τα πράγματα θα συνεχίσουν να κυλάνε όπως πριν παρά την «αναποδιά» (για να θυμηθούμε την κυνική φράση του Μητσοτάκη για τις πλημμύρες στη Θεσσαλία). Οι συγγνώμες δεν έπιασαν τόπο, ο Βαρβιτσιώτης παραιτήθηκε, καιρός να τον ακολουθήσει όλη η κυβέρνηση των δολοφόνων.
Τα ναυτεργατικά σωματεία που καλούν απεργία την Τετάρτη 13/9 καταγγέλλουν τη συστηματική παραβίαση όλης της νομοθεσίας και των κανονισμών για την ασφάλεια των επιβατών και των ναυτεργατών από τους εφοπλιστές. Οι «κούρσες» των πλοίων να αποπλεύσουν πρώτα και να φτάσουν πρώτα στους προορισμούς τους, με τους καταπέλτες κατεβασμένους πολλές φορές, είναι συχνό φαινόμενο. Τα πλοία στη Ραφήνα που έμπλεξαν τις άγκυρές τους είναι άλλη μια επιβεβαίωση αυτού του επικίνδυνου ανταγωνισμού.
Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες ανταγωνίζονται για την «πίτα» της αγοράς, τα σπασμένα τα φορτώνονται οι ναυτεργάτες με εντατικοποίηση και οι επιβάτες με άθλιες συνθήκες και πανάκριβα εισιτήρια. Οι συνδέσεις από και προς την Κρήτη είναι η «νέα μεγάλη αρένα» του ανταγωνισμού τους όπως γράφανε αφιερώματα στα οικονομικά σάητ το καλοκαίρι.
Το Blue Horizon ανήκει στο στόλο της Attica Group. Στις αρχές του Αυγούστου η Επιτροπή Ανταγωνισμού είχε δώσει το τελικό πράσινο φως στην απορρόφηση της ΑΝΕΚ από την Attica. Με αυτή την συμφωνία, πανηγύριζαν οι οικονομικές σελίδες των εφημερίδων ότι η Attica μπήκε στην πεντάδα των μεγαλύτερων ακτοπλοϊκών εταιρειών σε όλο τον κόσμο. Τα κέρδη προ φόρων της εταιρείας έφτασαν τα 57,75 εκατ. το 2022 έναντι 41,96 εκατ. το 2021.
Η κυβέρνηση κόβει με το τσεκούρι τις δαπάνες για σχολεία, νοσοκομεία, σιδηροδρόμους, κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά το χρήμα ρέει ελεύθερα στις ακτοπλοϊκές εταιρείες με τη μορφή των «επιδοτήσεων». Το 2022 έφτασαν τα 130 εκατ. ευρώ. Όμως, οι εφοπλιστές ζητάνε κι άλλα. Ζητάνε πλήρη επιδότηση του ΦΠΑ αλλά και να μειωθούν τα πληρώματα των πλοίων για χάρη της «ανταγωνιστικότητας». Αυτό είναι το δηλητηριώδες περιβάλλον που γεννάει εγκλήματα όπως η δολοφονία του Α. Καρυώτη.
Κλιμάκωση
Η άμεση απάντηση στα εγκλήματα των εφοπλιστών στο κυνήγι του κέρδους είναι η κλιμάκωση των αγώνων και των απεργιών των ναυτεργατών ενάντια στην ασυδοσία τους, για αυξήσεις στους μισθούς, για ασφαλείς συνθήκες εργασίας, Όταν οι ναυτεργάτες απεργούν, παλεύουν για όλους/ες μας.
Μπορούμε και πρέπει να γενικεύσουμε τη σύγκρουση. Τον Μάρτη, το έγκλημα των Τεμπών προκάλεσε σεισμό οργής ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων που οδήγησε στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους. Αναδείχθηκε το αίτημα να επιστρέψει ο σιδηρόδρομος στο δημόσιο, να κρατικοποιηθούν οι εταιρείες που βγάζουν κέρδη με αίμα.
Αυτό το αίτημα, κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση για τα αφεντικά και με εργατικό έλεγχο πρέπει να μπει και για τα πλοία. Οι εφοπλιστές, κι όχι μόνο της ακτοπλοΐας, είναι οι «πρώτοι διδάξαντες» στην απληστία και τα εγκλήματα στο βωμό του κέρδους. Η κρατικοποίηση των ακτοπλοϊκών εταιρειών κόβει με το μαχαίρι το κυνήγι του κέρδους που φορτώνονται όλοι οι εργαζόμενοι. Χωρίς αποζημίωση για τα αρπακτικά που κερδοσκοπούν στις πλάτες μας και έχουν το θράσος να λένε ότι «δεν βγαίνουν». Και με τον έλεγχο των ναυτεργατών και όλων των εργαζομένων που μπορεί να εξασφαλίσει φτηνές, ασφαλείς και τακτικές ακτοπλοϊκές συνδέσεις εκεί που χρειάζονται και όχι με κριτήριο το κυνήγι του κέρδους που έχει μετατρέψει το Αιγαίο σε «αρένα» των εταιρειών.