Την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου έφυγε νωρίς από κοντά μας η εκπαιδευτικός Αρετή Αγραφιώτη. 

Σε όλη της τη ζωή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για έναν καλύτερο κόσμο. 

Την γνωρίσαμε πριν από περίπου 20 χρόνια όταν βρεθήκαμε μαζί στα περιβαλλοντικά κινήματα και στη συνέχεια στην Πρωτοβουλία Γένοβα στους εκπαιδευτικούς. Όλα αυτά τα χρόνια η Αρετή ήταν παρούσα σε κάθε κίνηση που γινόταν στην γειτονιά, ζούσε και ανέπνεε για τα κινήματα πόλης. Στους αγώνες για την υπεράσπιση των ελεύθερων δημόσιων χώρων, του πράσινου, του περιβάλλοντος. Στον αντιφασιστικό αγώνα την δύσκολη περίοδο που στις γειτονιές μας έσκαγε το αυγό του φιδιού. Στην υποστήριξη των μεταναστών και των προσφύγων. Στους αγώνες για την υπεράσπιση των γυναικών. Στην έμπρακτη αλληλεγγύη προς κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη, που παλεύει διεκδικώντας τα δικαιώματά του.

Πολλές οι εκδηλώσεις που συνδιοργανώσαμε μαζί για όλα αυτά, με την ΚΕΕΡΦΑ, την Κίνηση για την απεργιακη 8 Μάρτη, στην Περιμπανού, το φιλόξενο συνεργατικό καφενείο που δημιουργήσατε μαζί με τις συνεργάτισσές σου στα Άνω Πατήσια κάτω από την Γκράβα και έγινε το κέντρο για πλήθος εκδηλώσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, πολιτιστικές δραστηριότητες, ένα στέκι για τον κόσμο της γειτονιάς και του κινήματος. Η Αρετή πρωτοστατούσε σε όλα αυτά όταν δεν παρέδιδε μαθήματα αγγλικών στο χώρο του καφενείου. 

Για όλους αυτούς τους λόγους Αρετή θα μας λείψεις. Όπως θα μας λείψουν οι συζητήσεις που κάναμε μαζί, με ένα ποτηράκι κρασί στο χέρι, για τα κινήματα, την Αριστερά, σε μια μόνιμη αναζήτηση, τι θα μπορούσε να γίνει, τι θα μπορούσε να πάει καλύτερα. Αλλά και το χαμόγελο με το οποίο αντιμετώπισες όλες τις αντιξοότητες. Στερνό αντίο Αρετή, θα μας λείψεις.