Η Σύνοδος των G20 που έγινε στο Νέο Δελχί της Ινδίας στις 9-10 Σεπτέμβρη κατέληξε τελικά σε κοινή ανακοίνωση, η οποία ξεκινάει με τη φράση: “Είμαστε ένας πλανήτης, μία οικογένεια, έχουμε ένα κοινό μέλλον”. Ακριβώς το αντίθετο από ό,τι πραγματικά εξελίχθηκε στο διήμερο στην Ινδία. Οι 20 σημαντικότερες οικονομίες του κόσμου δεν έμοιαζαν καθόλου με “μία οικογένεια”, αντίθετα αξιοποίησαν τη σύνοδο για να οργανώσουν τα υπό διαμόρφωση μπλοκ και να ακονίσουν μαχαίρια για τους εμπορικούς και πολεμικούς ανταγωνισμούς που επιταχύνονται.

Η “οικογένεια” βρίσκεται σε πόλεμο. Ο Πούτιν επέλεξε να μην πάει. Το ίδιο έκανε όμως και ο Κινέζος ηγέτης, Σι Τζινπίνγκ. Αν πήγαινε, θα έπρεπε να βρεθεί σε ινδικό έδαφος και να φωτογραφηθεί με φόντο τις γιγαντοαφίσες του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, ενώ ακόμη η Ινδία και η Κίνα δεν έχουν συμφωνήσει στο πόσοι φαντάροι έχουν σκοτωθεί στις συνοριακές συγκρούσεις των τελευταίων ετών.

Ενώ ταυτόχρονα, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, δίπλα στις τυπικότητες της Συνόδου των G20, εξελισσόταν μία παρα-σύνοδος ενάντια στην Κίνα. Αυτή η παρά-σύνοδος πήρε και επίσημο χαρακτήρα καθώς με την αιγίδα του Μόντι και του Μπάιντεν οργανώθηκε συνάντηση της “Συνεργασίας για τις Παγκόσμιες Υποδομές και Επενδύσεις”. Πρόκειται για την κίνηση των G7 (δηλαδή των μεγάλων δυνάμεων χωρίς την Κίνα) που προσπαθεί να απαντήσει στην κινέζικη πρωτοβουλία “Μία ζώνη - Ένας δρόμος”.

Έτσι, από τη μια μεριά το κοινό ανακοινωθέν των G20 δεν ήταν παρά μια ανώδυνη επανάληψη όλων των προηγουμένων. Είχαν το θράσος μάλιστα να δηλώσουν τη στήριξή τους στους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, όταν ο ίδιος ο ΟΗΕ λέει πως οι στόχοι έχουν ήδη ποδοπατηθεί από όλους τους.

Αλλά ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ανακοίνωσαν τον “Διάδρομο” Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης, με βασικό εργαλείο μια σιδηροδρομική γραμμή που θα ενώσει την Ινδία με την Ευρώπη, περνώντας από τα κρίσιμα λιμάνια των Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας και του Ισραήλ.

Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για τη “δική τους” Σύνοδο είναι γραμμένη σαν να απαντάει μία προς μία τις πρωτοβουλίες της Κίνας. Απέναντι στον σιδηρόδρομο της Κίνας που θέλει να φτάσει στη Γερμανία μέσω Καζακστάν και Ρωσίας, ο Δυτικός σιδηρόδρομος από την Ινδία. Απέναντι στις πρωτοβουλίες της Κίνας στην Αφρική, ανακοίνωσαν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχει στην κίνηση των ΗΠΑ για έναν εμπορικό διάδρομο μεταξύ Κογκό, Ζάμπιας και Ανγκόλας, με σκοπό να “διευκολύνουν” την εξαγωγή ορυκτών από το λιμάνι του Λομπίτο στην Ανγκόλα, αλλά και επενδύσεις στα ορυχεία της Μοζαμβίκης.

Μπορεί η χιουμοριστική είδηση των τελευταίων ημερών να ήταν πως ο Μπάιντεν παραλίγο να κοιμηθεί την ώρα που απαντούσε στους δημοσιογράφους στο Βιετνάμ, αλλά το πραγματικό γεγονός ήταν πως η αμερικάνικη διπλωματία ήθελε να κάνει επίδειξη δύναμης στην Ασία και να χωρέσει όσο το δυνατόν περισσότερες επαφές μετά το τέλος των G20. Από το Δελχί έφτασε στο Ανόι, καθώς το Βιετνάμ έχει μετατραπεί σε κόμβο για τις δυτικές επενδύσεις στην Ανατολική Ασία, ιδιαίτερα για εταιρείες που θέλουν να αποφύγουν την Κίνα. Η Ιντέλ, η μεγαλύτερη αμερικάνικη εταιρεία ηλεκτρονικών τσιπς έχει εκεί το μεγαλύτερο εργοστάσιό της. 

Και οι άλλοι καλεσμένοι δεν έχασαν ευκαιρία για μπίζνες και παιχνίδια πολέμου. Ο Μακρόν συζήτησε για τα 26 Ραφάλ και τα υποβρύχια που θέλει να αγοράσει ο Μόντι, ενώ συμφώνησαν και για επόμενα βήματα στην πυρηνική ενέργεια μεταξύ Γαλλίας και Ινδίας. Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός που μόλις πρόσφατα ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη αύξηση εξοπλισμών στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας έκανε και αυτός τα αντίστοιχα παζάρια με τους διεθνείς προμηθευτές. Η Ιαπωνία συμμετέχει στο Quad μαζί με την Ινδία και σε συνδυασμό με την AUKUS, μετατρέπεται σιγά αλλά σταθερά σε κομμάτι ενός ασιατικού ΝΑΤΟ με εκτίναξη των εξοπλισμών για “περιορισμό της Κίνας”.

Σε όλες αυτές τις κινήσεις, η Ινδία έχει ιδιαίτερο ρόλο για τα αμερικάνικα σχέδια. Είναι γεωπολιτικός ανταγωνιστής της Κίνας και διατίθεται να κάνει ανοίγματα και προς τη Δύση και προς την Ανατολική Ασία. Αυτό αξιοποιεί ο Μόντι για να χτίσει την πολιτική του μονοκρατορία, παριστάνοντας εντός και εκτός χώρας τον “Δυτικό δημοκράτη”, ενώ η εξουσία του πατάει πάνω στη μαζική βία, τα πογκρόμ, τον ρατσισμό και τα φασιστικά δίκτυα από τα οποία προέρχεται και ο ίδιος.

Μητσοτάκης-Μόντι

Η παρουσία του Μόντι στην Αθήνα στα τέλη Αυγούστου, οπότε και συναντήθηκε με το Μητσοτάκη, είναι κομμάτι αυτού του πολύ βρόμικου ανοίγματος. Ο Μόντι έφτασε στην Αθήνα κατευθείαν από τη Νότια Αφρική όπου βρισκόταν για τη σύνοδο των BRICS αλλά ταυτόχρονα από την Ινδία έφτανε άλλο αεροπλάνο με Ινδούς “επιχειρηματίες” που ενδιαφέρονται για επενδύσεις.

Ο Μόντι και οι “επενδυτές” του είναι μαζικοί δολοφόνοι. Ο Μόντι προέρχεται από το RSS, τη φασιστική οργάνωση που φτιάχτηκε στην Ινδία στις αρχές του 20ου αιώνα με πρότυπο τους φασίστες του Μουσολίνι. Το RSS παραμένει ο ιδεολογικός πυρήνας πίσω από το BJP, το μαζικό κόμμα με το οποίο ο Μόντι κέρδισε τις εκλογές. Και δεν είναι απλώς ιδεολογικός πυρήνας, αλλά μια παραστρατιωτική φασιστική οργάνωση.

Το άστρο του Μόντι ανέτειλε στην Ινδία με κέντρο μια σφαγή μουσουλμάνων την οποία διεύθυνε ο ίδιος. Το 2002 όταν ήταν πρωθυπουργός του κρατιδίου του Γκουτζαράτ, εξελίχθηκε ένα πογκρόμ με 1.000-2.000 μουσουλμάνους νεκρούς. Οι φασιστικές συμμορίες που το οργάνωσαν ήταν οι ίδιες στις οποίες είχε στηρίξει την πολιτική του καριέρα. Ο μηχανισμός του Μόντι έδωσε δικαστική μάχη μέχρι σήμερα για να αθωώσει και να βγάλει από τη φυλακή φασίστες που είχαν διαπράξει ομαδικούς βιασμούς, ακόμη και δολοφονία πρώην βουλευτή μπροστά στην οικογένειά του. Ο Μόντι για δέκα χρόνια δεν μπορούσε να ταξιδέψει στην Αμερική γιατί του είχε αφαιρεθεί η βίζα για κήρυγμα θρησκευτικού μίσους. Τώρα, ο Μπάιντεν του στρώνει κόκκινα χαλιά, όπως όταν επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον πριν από λίγους μήνες.

Όμως, τα αντιμουσουλμανικά πογκρόμ δεν έχουν σταματήσει, αντίθετα έχουν πάρει επίσημο κρατικό χαρακτήρα. Όλους τους τελευταίους μήνες οι μπουλντόζες δεν σταματάνε να γκρεμίζουν σπίτια μουσουλμάνων, αφήνοντας χιλιάδες ανθρώπους στο έλεος της τύχης τους. Ο Μόντι διαλύει τις γειτονιές όπου ινδουϊστές και μουσουλμάνοι ζούσαν μαζί, υποτίθεται για να μειωθούν οι διακοινοτικές συγκρούσεις. Στην πραγματικότητα αφήνει τις φασιστικές συμμορίες να σπείρουν τον τρόμο και μετά στέλνει τις μπουλντόζες για να επισημοποιήσουν τη δημιουργία γκέτο. Το “θρησκευτικό” κομμάτι του φασιστικού μηχανισμού δεν παραλείπει να κάνει ινδουϊστικές τελετουργίες μέσα στις γειτονιές των μουσουλμάνων, περικυκλωμένο από τους τραμπούκους του RSS που κρατάνε σιδερένια γκλομπ, ενώ η αστυνομία είναι εκεί κοντά αν την χρειαστούν οι φασίστες.

Το 15% του πληθυσμού της Ινδίας, πάνω από 170 εκατομμύρια άνθρωποι, σύμφωνα με την “ιδεολογία” του Μόντι και του RSS δεν είναι Ινδοί. Μπορεί ο Μόντι να πήρε υποκριτικά τον Μπάιντεν και τους άλλους G20 και να τους έκανε επίσκεψη στο μνημείο του Μαχάτμα Γκάντι, αλλά ο ίδιος ο Μόντι είναι πολιτικό παιδί του Νατουράμ Γκόντσε, του ανθρώπου που δολοφόνησε τον Γκάντι το 1948. Ο Γκόντσε ήταν μέλος του RSS όπως και ο Μόντι, και οι σημερινοί οπαδοί του “Χιντούτβα” -της ινδουϊστικής εκδοχής του φασισμού- τιμούν τη μνήμη του, βρίζοντας τον Γκάντι που ευθύνεται γιατί ένωσε τους Ινδουϊστές και τους μουσουλμάνους ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία.

Όλη αυτή την άγρια φασιστική παράδοση την φόρεσε καπέλο στους G20 ο Μόντι χωρίς να τους ρωτήσει. Ακόμη και η επίσημη πρόσκληση για τη Σύνοδο δεν έγραφε “Ινδία”, αλλά “Μπάρατ”, την σανσκριτική λέξη που προτιμούν οι φασίστες γιατί σβήνει από την ιστορία τα 800 χρόνια μουσουλμανικής παρουσίας στη χερσόνησο. Ενώ ταυτόχρονα οι αθώοι δημοσιογράφοι αναρωτιούνταν γιατί δεν έβλεπαν φτωχούς και κίνηση στους δρόμους της ινδικής πρωτεύουσας. Η απάντηση ήταν ότι ο Μόντι είχε επιβάλει υποχρεωτική αργία, αφήνοντας τους φτωχούς να πεινάνε στα σπίτια τους, έχοντας στείλει αστυνομία να περικυκλώσει τις παραγκουπόλεις, ώστε η Ινδία και η πρωτεύουσα της να λάμπει για τους καλεσμένους της, αλλά χωρίς τους ανθρώπους της.