Με καταθέσεις θυμάτων από την επίθεση στους συνδικαλιστές της Ζώνης και του ΠΑΜΕ πριν δέκα χρόνια στο Πέραμα, συνεχίστηκε η δίκη της Χρυσής Αυγής στο δεύτερο βαθμό την Τετάρτη 13 και την Παρασκευή 15 Σεπτέμβρη (52η και 53η δικάσιμος). Στο βήμα του μάρτυρα βρέθηκαν ο Σταύρος Λεκοδημήτρης, ο Θεόδωρος Τηλιακός και ο Αθανάσιος Καραμπέρης. Οι καταθέσεις τους επιβεβαίωσαν και ενίσχυσαν αυτές που είχαν προηγηθεί από την ίδια υπόθεση.

Όλα τα στοιχεία για τη συγκρότηση και τον τρόπο δράσης του τάγματος εφόδου επαναδιατυπώθηκαν στο ακέραιο. Η αιφνίδια συγχρονισμένη εμφάνιση δυο ομάδων από δυο στενά, η αριθμητική υπεροχή τους σε σχέση με τα θύματα, η ομοιόμορφη ενδυμασία τους, ο οπλισμός, η στρατιωτική παράταξη, ο αποκλεισμός των θυμάτων και η δημιουργία φόβου με ύβρεις και απειλές, η ύπαρξη επικεφαλής, το σύνθημα έναρξης και λήξης της επίθεσης, περιγράφτηκαν και από τους τρεις αυτούς μάρτυρες. Το ίδιο και ο δολοφονικός χαρακτήρας της. «Τα χτυπήματα στόχευαν στο κεφάλι» είπε ο Λεκοδημήτρης, «ξερός έπεσε ο Πουλικόγιαννης» τόνισε ο Καραμπέρης. Όλες οι περιγραφές τους συνέτειναν σε μια πολύ καλά οργανωμένη και σχεδιασμένη, μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, επίθεση.

Και οι τρεις μάρτυρες αναγνώρισαν τον Πανταζή (πυρηνάρχη Περάματος), ενώ ο Τηλιακός αναγνώρισε και τον Χατζηδάκη (μέλος του πενταμελούς της ίδιας τοπικής, όπως έγραφε ο Λαγός στα μηνύματά του πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επίθεση) με τον οποίο είχαν δουλέψει μαζί σε καράβι στη Ζώνη. Οι δυο τους ήταν επικεφαλής του τάγματος, «βγήκαν μπροστά» όπως είπε ο Τηλιακός. Επίσης ο Πανταζής εθεάθη να συμμετέχει ενεργά με καδρόνι και στην επίθεση. Ο Καραμπέρης ήταν ένας από αυτούς που δέχτηκε τα χτυπήματά του. Το περιέγραψε ο Λεκοδημήτρης σε ερώτηση της εισαγγελέως, το επιβεβαίωσε μετά το ίδιο το θύμα.

Οι μάρτυρες ήταν κατηγορηματικοί και ως προς το στόχο της επίθεσης. Από τη μια στο στόχαστρο ήταν η Αριστερά και από την άλλη το συνδικαλιστικό κίνημα για λογαριασμό των εργοδοτών της Ζώνης. «Ήθελαν να χτυπήσουν το ΚΚΕ και τους συνδικαλιστές του», είπε ο Λεκοδημήτρης και πιο συγκεκριμένα «ήταν χτύπημα “δύο σε ένα”, από τη μια μήνυμα “τα βάλαμε ακόμα και με το ΚΚΕ, δεν φοβόμαστε τίποτα”, από την άλλη χτύπημα στο σωματείο και το ΠΑΜΕ».

Το τελευταίο ανέλυσε περισσότερο ο Τηλιακός σε ερώτηση της Πολιτικής Αγωγής. «Το σωματείο τους [αυτό που έφτιαξαν οι χρυσαυγίτες στη Ζώνη μετά την επίθεση] έβρισκε δουλειές με μεροκάματο 35 ευρώ, ενώ στη ΣΣΕ [που είχε υπογράψει το Συνδικάτο Μετάλλου] ήταν τότε περίπου στα 90. Και να πω ότι ισχύει για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως αν είσαι μέλος ή όχι του συνδικάτου», είπε. Αλλά και ο Α.Καραμπέρης μίλησε για «ταξικό μίσος εναντίον μας».

Οι μάρτυρες αναφέρθηκαν επίσης στην παρουσία της αστυνομίας που δεν έκανε τίποτα για να συλλάβει τους δράστες. Ενώ στο κρίσιμο ζήτημα στο οποίο επέμεινε η Πολιτική Αγωγή για το ποιος έκανε την επίθεση (κάποια μέλη αυτοβούλως ή η ίδια η οργάνωση με εντολή της ηγεσίας), στάθηκαν τόσο στα μηνύματα του Λαγού που δείχνουν την λάιβ επικοινωνία του με το τάγμα εφόδου όσο και στην επί τόπου “ομολογία”: «είχαν διακριτικά της Χρυσής Αυγής», «έτσι μας συστήθηκαν», «ήθελαν να ξέρουμε ότι η Χρυσή Αυγή το έκανε».

Την Τρίτη 19 Σεπτέμβρη, την ώρα που η Εργατική Αλληλεγγύη πήγαινε στο τυπογραφείο, ολοκληρωνόταν μία ακόμα συνεδρίαση του δικαστηρίου (54η δικάσιμος), κατά την οποία κατέθεσαν ο Νίκος Ζύμαρης και ο Ιορδάνης Πουντίδης, θύματα της ίδιας επίθεσης.

Επόμενες δικάσιμοι

Σεπτέμβρης: 25/9
Οκτώβρης: 2, 19, 20, 23, 31/10