Καταπίεση και απελευθέρωση
Περιφέρεια Ιονίων: Οι σεξιστές δεν χωράνε πουθενά

8 Μάρτη, Πανεργατική απεργία στην Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι κεντρική πολιτική μάχη. Το πώς βιώνουμε την καθημερινότητα μας έχει άμεση σχέση με το ποιοι «τοπικοί άρχοντες» διαχειρίζονται Δήμους και Περιφέρειες και τι πολιτικές εξυπηρετούν. 

Τα παραδείγματα του Βόλου και της Θεσσαλίας είναι συγκλονιστικά. Τίποτα λοιπόν δεν είναι «τοπικό» και κανένας υποψήφιος δεν μπορεί να μιλά για  «ανεξαρτησία» και «αγαθές προθέσεις». 

Σ' αυτή τη μάχη έχει ιδιαίτερη σημασία, η πάλη ενάντια στον σεξισμό, τον ρατσισμό και τον φασισμό να βρίσκεται στην κορυφή των διεκδικήσεων τουλάχιστον όσων πιστεύουν ότι συγκροτούν αριστερά ψηφοδέλτια και πραγματικά συνδέονται με το τι συμβαίνει στην εργατική τάξη και την κοινωνία. Ούτε βήμα πίσω, ακόμη και όταν εσφαλμένα η πάλη αυτή για να υποτιμηθεί χαρακτηρίζεται και -απ' τ' αριστερά- ως «δικαιωματισμός». 

Πρόσφατα στην Ζάκυνθο, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με το συνδυασμό «Μένουμε Ιόνιο» ( ΚΙΝΑΛ) και επικεφαλής τη Μαρία Δρυ, δήλωνε ευθαρσώς και δημόσια ότι οι γυναίκες είναι υπεύθυνες για τον τρόπο που δολοφονούνται γιατί συνήθως φτάνουν στα άκρα τα πράγματα με την συμπεριφορά τους! Κάπως έτσι δικαιολογούσε την τελευταία γυναικοκτονία από τον μπάτσο πού σκότωσε την πρώην σύζυγό του και μετά αυτοκτόνησε. 

Η αντίδραση και η δημοσιοποίηση από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ζακύνθου ήταν άμεση και έντονη. Ζητήσαμε δημόσια να μας απαντήσουν, ο συνδυασμός και η επικεφαλής, αν συμφωνούν με τέτοιες απόψεις. Το αποτέλεσμα ήταν ο εν λόγω κύριος από την Κεφαλλονιά να διαγραφεί ομόφωνα από το συνδυασμό τους -και βγήκε και η σχετική δήλωση. 

Για μας ήταν επιβεβαίωση ότι οι αγώνες των γυναικών της εργατικής τάξης μπορούν να νικούν. Δεν μας αφορούν καθόλου τα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ, αλλά μήπως θα έπρεπε να σκεφτούν σοβαρά και τη διαγραφή του από το κόμμα τους? Οι σεξιστές δεν χωράνε πουθενά! Γιατί τέτοιες απόψεις στρώνουν το δρόμο σε πολλά δεινά. 

Οι καθαρίστριες σχολείων, για παράδειγμα, είναι ευθύνη των Δήμων και των Περιφερειών. Θα φροντίσουν για μόνιμες προσλήψεις με τις ανάλογες αμοιβές; Ή θα γίνονται δημόσια εκκλήσεις να καθαρίζουν οι μαμάδες τα σχολεία, με το σκεπτικό ότι είναι στην φύση τους να φροντίζουν και μπορούν; Η απάντηση χρειάζεται να είναι ηχηρή από την μεριά μας. 

Άπειρες γυναίκες φροντίζουν επίσης ηλικιωμένους στα σπίτια τους. Θα στηθούν δημοτικά δωρεάν γηροκομεία με το απαραίτητο προσωπικό και δομές φροντίδας και προστασίας; Τα βάρη στις πλάτες των γυναικών είναι ήδη τεράστια. Για να κερδηθούν αυτές οι μάχες, για να γίνονται ουσιαστικά βήματα για την απελευθέρωση των γυναικών, η απομόνωση σεξιστών, ρατσιστών, φασιστών από την τοπική αυτοδιοίκηση είναι μονόδρομος! Η ενίσχυση και στήριξη των συντροφισσών στα ψηφοδέλτια της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς σε αυτές τις εκλογές είναι εγγύηση προς αυτή την κατεύθυνση

Τόνια Λαχανιώτη,
Ζάκυνθος