Δεκάδες χιλιάδες συμμετείχαν στην πανεργατική απεργία που κάλεσαν ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες στις 21/9 στην Αθήνα και πανελλαδικά, την πρώτη πανεργατική απεργία με την νέα κυβέρνηση με αφορμή την ψήφιση του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου του Γεωργιάδη. Δεκάδες χώροι δουλειάς του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα έβαλαν απεργιακό λουκέτο. Τα καράβια αγκυροβόλησαν για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, δείχνοντας τη δύναμη των ναυτεργατών απέναντι στους δολοφόνους εφοπλιστές. Η προβοκάτσια της κυβέρνησης να βγάλει παράνομη την απεργία των εργαζόμενων στις συγκοινωνίες της Αθήνας πριν καν προκηρυχτεί έπεσε στο κενό. Η πραγματικότητα είναι ότι απ' άκρη σ' άκρη της χώρας το κλίμα ήταν απεργιακό, όσο και να προσπαθεί απελπισμένα ο Γεωργιάδης να πείσει για το αντίθετο.
Στην Αθήνα δεκάδες σωματεία και συλλογικότητες συμμετείχαν στη συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος. Χαιρετισμό ανάμεσα σε άλλους απηύθυναν ο Παντελής Βαΐνάς, μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ, και η Αργυρή Ερωτοκρίτου, μέλος του ΓΣ της ΟΕΝΓΕ και του Συντονιστικού Νοσοκομείων. Υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί, καλλιτέχνες, εργαζόμενοι από τα υπουργεία Πολιτισμού και Οικονομικών, από τους δήμους, την ΕΡΤ, τις μεταφορές, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια, κούριερ, φαρμακοϋπάλληλοι, λιμενεργάτες ΟΛΠ και άλλοι κατέβηκαν στην απεργία με τα πανό τους. Από την Κλαυθμώνος η πορεία βάδισε προς το Σύνταγμα, όπου είχε προηγηθεί η συγκέντρωση που καλούσε το ΕΚΑ και το ΠΑΜΕ. Εκεί κατέληξε και η πορεία σωματείων και συλλογικοτήτων που ξεκίνησε από τα Προπύλαια.
Από την Κλαυθμώνος ξεκίνησε και το μπλοκ του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης με τα σωματεία εργαζομένων των νοσοκομείων Γεννηματάς, Άγιος Σάββας, Έλενα, Ειδικευόμενοι Δαφνί και εργαζόμενοι του Αττικόν, τον Σύλλογο Εργαζομένων ΓΓΔΕ, τους εργαζόμενους του ΥΠΠΟ, της επιχείρησης Τσαμούρης-Δουζόγλου, την Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών, την κίνηση “Καμαριέρα” στον Επισιτισμό-Τουρισμό και το ΣΕΚ με το πανό “Οι νόμοι καταργούνται στο πεζοδρόμιο”. Η πικέτα της Εργατικής Αλληλεγγύης με το απαγορευτικό στον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση τον δολοφόνων έδινε τον τόνο μαζί με τα συνθήματα που ακούγονταν δυνατά, όπως «Μητσοτάκη-Γεωργιάδη ακούστε το καλά, ο νόμος που ψηφίζετε θα μείνει στα χαρτιά», «Εμπρός για απεργία διαρκή, κάτω η κυβέρνηση που δολοφονεί», «Ούτε στην Αθήνα ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά».
Εντυπωσιακό σε μαζικότητα και παλμό ήταν το μπλοκ των εποχικών πυροσβεστών. Χιλιάδες από όλη την Ελλάδα βροντοφώναζαν «3.500 χιλιάδες είναι τα κενά, κι εσύ πετάς χαρταετό μαζί με τον Τουρνά (υφυπουργός Κλιματικής Αλλαγής)», «Κυριάκο Μητσοτάκη άκου το καλά, εσύ στο ελικόπτερο κι εμείς μες τη φωτιά», «Ήρθε η ώρα να βγάλουμε τα μπεζ, οι καταστροφές δεν είναι εποχικές», υπογραμμίζοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης για τις καταστροφικές πυρκαγιές και τη διάθεση για σύγκρουση μαζί της.
Χιλιάδες απεργών με τα πανό πολλών δεκάδων σωματείων διαδήλωσαν στη Θεσσαλονίκη. Η κοινή συγκέντρωση στο Άγαλμα του Βενιζέλου συσπείρωσε όλα τα σωματεία, τη νεολαία και τους φοιτητικούς συλλόγους, τις οργανώσεις και τις συλλογικότητες της Αριστεράς, δόθηκε δυνατό μήνυμα ότι αυτές οι επιθέσεις θα μείνουν στα χαρτιά! Το μπλοκ του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης έδωσε αυτόν τον τόνο, καλώντας σε απεργία διαρκείας για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση των καταστροφών. Η καλύτερη απάντηση στις προκλήσεις του Γεωργιάδη που στοχοποιεί τους απεργούς της Μαλαματίνα για να δικαιολογήσει τις επιθέσεις στους συνδικαλιστές και το δικαίωμα στην απεργία, ήταν η δυναμική παρουσία του σωματείου στη διαδήλωση.
Πανελλαδικά
Μαζική ήταν η κινητοποίηση και στα Χανιά. Η Ανταρσία στα Χανιά - Αντικαπιταλιστική Αριστερή Κίνηση για την Ανατροπή και η Ανυπόταχτη Κρήτη - Αντικαπιταλιστική Αριστερή Παρέμβαση συμμετείχαν με δικά τους πανό. Στην πορεία βάδισαν τα σωματεία της εκπαίδευσης (ΣΕΠΕ, ΕΛΜΕ), ο Σύλλογος Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου, τα Σωματεία Εργαζομένων ΕΚΑΒ, Τροφίμων και Ποτών, Μισθωτών Τεχνικών, Οικοδόμων, Επισιτισμού, Τροφίμων και Ποτών, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ, φοιτητικοί σύλλογοι καθώς και κόμματα της Αριστεράς και συλλογικότητες.
Χιλιάδες συμμετείχαν στη διαδήλωση της πανεργατικής και στα Γιάννενα. Ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο και διέσχισε το κέντρο της πόλης. Οργανωμένη συμμετοχή είχαν σωματεία εργαζομένων όπως του Ζαγόρι, των μουσικών, ο σύλλογος μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημίου, οι εργαζόμενοι υπεραστικού ΚΤΕΛ, η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Ηπείρου κ.α. Με πανό συμμετείχαν οργανώσεις της Αριστεράς και σχημάτων της, ενώ πολύ μαζικό ήταν το μπλοκ της Αριστερής Παρέμβασης- Αγωνιστικό Μέτωπο σχήματα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε δήμο και περιφέρεια.
Με πολλά συνδικάτα, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, φοιτητές, δημοτικές κινήσεις, το ΣΕΚ και άλλες οργανώσεις της αριστεράς, πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Πάτρας η μαζική πανεργατική απεργιακή διαδήλωση. Πολύ μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση στην Ξάνθη με τη συμμετοχή πολλών σωματείων και οργανώσεων, όπως και στην Αλεξανδρούπολη, στον Βόλο και σε δεκάδες άλλες πόλεις. Στο Ηράκλειο Κρήτης η απεργιακή διαδήλωση πραγματοποιήθηκε παρά το ότι ούτε το Εργατικό Κέντρο, ούτε το Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ είχαν καλέσει συγκέντρωση.
21/9, Θεσσαλονίκη. Φωτό: Έφη Γεωργακοπούλου
21/9, Πάτρα. Φωτό: ΣΕΚ Πάτρας/FB
21/9, Χανιά. Φωτό: Ανταρσία στα Χανιά/FB
Οργανώνοντας από τα κάτω
Μετά την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 21 Σεπτέμβρη «Εμπρός για απεργία διαρκή, κάτω η κυβέρνηση που δολοφονεί». Με αυτό το σύνθημα ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης καλεί σε απεργιακή κλιμάκωση για τη συνέχεια και τονίζει σε ανακοίνωσή του:
«Έχει κάθε λόγο η κυβέρνηση να τρέμει το εργατικό κίνημα και τη δύναμη του. Όπως ο νόμος Χατζηδάκη δεν κατάφερε να σταματήσει τις απεργίες έτσι και το νομοσχέδιο Γεωργιάδη θα μείνει στα χαρτιά και δεν θα μπορέσει να σταματήσει τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.
Μπροστά μας έχουμε την προσπάθεια να οργανώσουμε όλους τους χώρους δουλειάς, για να βγάλουμε απεργίες με διάρκεια. Στα Νοσοκομεία για να σώσουμε κόσμο από την υγειονομική βόμβα στη Θεσσαλία και σε όλη τη χώρα. Στην Εκπαίδευση για να υπερασπίσουμε το δημόσιο σχολείο. Στους ΟΤΑ για να μπορέσουν οι δήμοι να στηρίξουν τον κόσμο που έχει πληγεί από τις καταστροφές. Σε όλους τους κλάδους δημόσιου και ιδιωτικού για να σπάσουμε τη λιτότητα τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και για να υπερασπίσουμε τη δυνατότητα μας να απεργούμε και να αγωνιζόμαστε».
Ούτε το 40% των εκλογών ούτε η έλλειψη της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης δεν κάνει “περίπατο” την προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να περάσει τις επιθέσεις για να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και να γεμίσει με περισσότερα κέρδη τις τσέπες των καπιταλιστών.
Στο πεζοδρόμιο και στην απεργία
Γιατί η πανεργατική απεργία στις 21/9 και οι κινητοποιήσεις σε κάθε εργατικό χώρο και σε κάθε πόλη που δεν έχουν σταματήσει αυτούς τους τρεις μήνες της νέας κυβέρνησης επιβεβαιώνουν ότι ο βασικός αντίπαλος είναι το πεζοδρόμιο, το σωματείο, η απεργία και η περιφρούρησή της. Αυτή η διαπίστωση επιβεβαιώνεται από το ίδιο το νομικό απεργοσπαστικό οπλοστάσιο που χτίζει η ΝΔ από την προηγούμενη κιόλας τετραετία. Από τον νόμο ενάντια στις διαδηλώσεις του Χρυσοχοΐδη μέχρι τον νόμο του Χατζηδάκη και τώρα τον νόμο Γεωργιάδη που θα στέλνει στη φυλακή τους απεργούς. Οι διώξεις αγωνιστών συνδικαλιστών από διοικήσεις, όπως και τα “εντέλεσθε”, συμπληρώνουν αυτή την προσπάθεια.
Κι επειδή αυτά απέτυχαν, μπαίνουν μπροστά οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ για να εμποδίσουν το ξεδίπλωμα των απεργιών, να σαμποτάρουν τις συνελεύσεις και σε πολλούς χώρους να φτάνουν να παίζουν τον ρόλο του καταδότη όσων “τολμούν” να είναι μπροστάρηδες. Απέναντι στον νόμο του Γεωργιάδη που δίνει το πράσινο φως για να κυριαρχήσει η ζούγκλα της ελαστικής εργασίας και των μισθών φτώχειας, η ΓΣΕΕ έφτασε να μην καλέσει καν στην απεργία, ύστερα από τη συμπόρευση της ΠΑΣΚΕ με την απεργοσπαστική ΔΑΚΕ. Αυτή η “συμπόρευση” γίνεται όλο και πιο συχνή και έντονη, όπως και πρόσφατα στην ΠΟΕΔΗΝ που σταμάτησε την άμεση απεργιακή κλιμάκωση στα νοσοκομεία.
Απέναντι στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που γίνεται όλο και πιο αντιδραστική, η οργάνωση χώρο τον χώρο από τα κάτω γίνεται μονόδρομος για να κλιμακώσει απεργιακά το εργατικό κίνημα και να μεταφραστεί σε αγώνες η οργή του κόσμου απέναντι στα εγκλήματα της κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει δημιουργία επιτροπών που βάζουν σε κίνηση ευρύτερα κομμάτια εργαζομένων, δυναμώνουν και ζωντανεύουν τα σωματεία. Δημιουργία απεργιακού ταμείου για να μπορούν να στηριχτούν οικονομικά οι απεργοί. Συχνές και μαζικές συνελεύσεις, όχι απλά ενημέρωσης, αλλά άμεσης δράσης, για να πάρει το “από τα κάτω” τον αγώνα στα χέρια του. Πολλά από αυτά τα βήματα είναι ξεκινημένα σε πολλούς χώρους με τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης και του Συντονιστικού Νοσοκομείων στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας, δημιουργώντας πολύτιμα παραδείγματα για το εργατικό κίνημα.
Ως εποχικοί πυροσβέστες είχαμε πολύ μαζική συμμετοχή στην απεργία, παρά το ότι ακόμα είναι αντιπυρική περίοδος και ήταν δύσκολο να φύγουμε από τα πόστα μας. Είχαμε έρθει από όλη την Ελλάδα: από Μακεδονία και Ιόνιο μέχρι την Αθήνα και την Ικαρία που είμαι εγώ. 2.500 χιλιάδες είμαστε οι εποχικοί και περίπου 4.000 είναι τα οργανικά κενά της Πυροσβεστικής. Ο θεσμός των εποχικών πυροσβεστών υπάρχει μόνο στην Ελλάδα απ' όσο ξέρω. Πουθενά δεν θεωρούνται οι καταστροφές εποχικές.
Κάποτε οι εποχικοί ήταν μόνο στη δασοπυρόσβεση. Τώρα τα καθήκοντά μας είναι ίδια με τους μόνιμους πυροσβέστες, από τροχαία μέχρι πλημμύρες. Δεν είμαστε πλέον δηλαδή επικουρικοί για το καλοκαίρι για τις φωτιές. Αυτό επιβάλλουν οι ελλείψεις προσωπικού στην Πυροσβεστική. Έφτασαν να μας ζητούν να στελεχώσουμε και το ΕΚΑΒ, αντί να προσλάβουν εξειδικευμένο προσωπικό διασωστών. Γι' αυτό ζητάμε 12μηνη εργασία. Τους έξι μήνες που δεν δουλεύουμε παίρνουμε για τρεις μήνες 400 ευρώ από το ταμείο ανεργίας και τους υπόλοιπους τρεις τίποτα. Ψάχνουμε μεροκάματα από δω κι εκεί γιατί δεν θα μας πάρει κανείς εύκολα στη δουλειά για τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Δεν μπορούμε να ζούμε με επιδόματα και έχουμε πλέον την εμπειρία για να μας απορροφήσει το σώμα.
Τα χρήματα που δίνουν δεν επαρκούν για να μην παίρνουν οι φωτιές την έκταση που βλέπουμε. Δεν είναι μόνο το προσωπικό στο οποίο υπολείπεται η Πυροσβεστική αλλά και στα μέσα. Τα περισσότερα οχήματα είναι 30 και 40 χρόνων που βγάζουν προβλήματα. Μου χει συμβεί να είμαι μπροστά στη φωτιά και να μην μπορώ να ρίξω νερό γιατί έχει κολλήσει η αντλία. Από την άλλη σπαταλούν χρήματα. Νοικιάζουν από ιδιώτες αεροπλάνα για να κάνουν ρίψεις και εισάγουν πυροσβέστες. Προχωρούν σε αγορά drones για να ανιχνεύουν τις φωτιές. Αλλά και να τις βρουν, ποιος θα τις σβήσει; Καλά είναι τα εναέρια μέσα, αλλά δρουν επικουρικά. Τη φωτιά τη σβήνει ο πυροσβέστης κάτω.
Ταυτόχρονα, είναι παραμελημένες οι αντιπυρικές ζώνες και η πυρασφάλεια. Τα δασαρχεία είναι διαλυμένα, δεν υπάρχουν δασολόγοι για αντιπυρικές ή αντιπλημμυρικές μελέτες. Δεν υπάρχουν δασεργάτες για να καθαρίζουν. Από το 1998 που αποφάσισε το ΠΑΣΟΚ να κλείσει ουσιαστικά τη δασική προστασία, δεν υπάρχουν τα εργαλεία για δράσεις πρόληψης στα δάση. Αυτό είναι το πρωταρχικό, η πυρόσβεση είναι το τελευταίο στάδιο. Αν δεν υπάρχουν ζώνες στα δάση, δεν είναι εύκολο μετά να σβήσουν οι φωτιές με δυνατούς ανέμους.
Διαλύουν τη δημόσια Υγεία και ακόμα περισσότερο την ψυχική Υγεία. Θέλουν τα ψυχιατρικά νοσοκομεία φυλακές ψυχών και το προσωπικό να είναι φύλακες όλου αυτού του κόσμου που είναι κατατρεγμένοι.
Αυτό που κάνουν με τους πρόσφυγες στα hotspot, θέλουν να το κάνουν και με τους ψυχικά ασθενείς στο Δαφνί και το Δρομοκαΐτειο. Επειδή για τους από πάνω αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να παράξουν υπεραξία, υπάρχει μια νέα κατεύθυνση ασυλοποίησης προς τα ειδικά ψυχιατρικά νοσοκομεία, γυρίζοντάς μας πενήντα χρόνια πίσω. Έχουμε ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις ως Σύλλογος Ειδικευομένων Γιατρών στο Δαφνί για να μην περάσει μια νέα οδηγία για δύο επιπλέον εφημερίες σε ένα πλήρως υποστελεχωμένο νοσοκομείο.
Ταυτόχρονα απεργούμε ενάντια στον νέο αντεργατικό νόμο του Γεωργιάδη. Είναι συνέχεια του νόμου Χατζηδάκη για τα εργασιακά και θεωρώ ότι θα έχουν την ίδια τύχη, δηλαδή να κολλήσουν στην εφαρμογή, επειδή ο κόσμος θα αγωνιστεί. Στο κάτω κάτω αυτό είναι από μόνο του ένα από τα αιτήματα ενάντια στον νέο νόμο, να μπορούμε να αγωνιζόμαστε. Χτυπάει τη μόνιμη και σταθερή εργασία, θεσπίζει ένα καθεστώς διάλυσης, όπου η ιδιωτική πρωτοβουλία θα μπει παντού.
ειδικευόμενος ψυχίατρος στο Δαφνί
Η κρίση τους είναι τόσο μεγάλη που δεν τους φτάνει ο νόμος Χατζηδάκη, αλλά προχωρούν σε νέο αντεργατικό νόμο για να νομιμοποιήσει όλα αυτά που τόσα χρόνια οι εργαζόμενοι βιώνουν στο πετσί τους.
Οι αγώνες μας δεν έχουν σταματήσει όλο αυτό το διάστημα και πρέπει να συνεχίσουν ώστε για ακόμα μια φορά τα σχέδιά τους να μείνουν ανεφάρμοστα. Για να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση τους.
Στα ΜΜΕ η εντατικοποίηση λόγω υποστελέχωσης χτυπάει κόκκινο. Τον Αύγουστο έφτασα να δουλεύω έξι μέρες την εβδομάδα, όλες τις Κυριακές, χωρίς να μπορώ να πάρω ρεπό για να καλυφθούν οι άδειες των υπόλοιπων. Καλούνται λοιπόν οι λίγοι να βγάλουν τη δουλειά που πρέπει. Αυτό έρχεται να θεσπίσει, ώστε να μην έχουν ούτε τυπικά το πρόβλημα οι εργοδότες. Και από δίπλα η καταστολή των απεργιών. Αυτό δείχνει το μένος τους απέναντι στο εργατικό κίνημα, αλλά και τον φόβο τους για να τρέξουν να προλάβουν το ξέσπασμα αντιδράσεων.
Είναι ένα έκτρωμα αυτός ο νόμος που τον σερβίρουν σαν χάρη στον εργαζόμενο που θέλει να δουλέψει παραπάνω.
Να μην φοβηθεί κανείς, να βγούμε όλοι στον δρόμο. Έλεος πια με αυτήν την εργολαβοποίηση. Το 2023 οι εταιρίες ενέργειας έχουν ιστορικά ρεκόρ κερδών, αλλά οι εργαζόμενοι, που ανέβασαν τις εταιρίες ψηλά, πεινάνε. Και ο ΔΕΣΦΑ σε κέρδη το πρώτο εξάμηνο φέτος ξεπέρασε τους στόχους της σε κέρδη, αλλά παλεύουμε ακόμα οι συμβασιούχοι να γίνουν αορίστου. Εγώ προσωπικά ήμουν 22 χρόνια εργολαβικός στον ΔΕΣΦΑ μαζί με πολλούς άλλους και δεν αναγνωρίστηκε η προϋπηρεσία.
Αυτός ο νόμος χαντακώνει όλους τους εργαζόμενους. Περισσότερες ώρες δουλειάς, λιγότερα λεφτά αφού χάνονται οι υπερωρίες, πιο ελαστική εργασία.
Είναι τραγικό ότι περνούν αντεργατικούς νόμους αντί να ασχολούνται με τον κόσμο που έχει πληγεί από τις καταστροφές. Μόνο με απεργίες και διαδηλώσεις μπορούμε να το αντικρούσουμε. Δεν σταματάει σήμερα, θα πρέπει να κλιμακώσουμε με απεργίες διαρκείας. Στην ΕΡΤ δεν ξέρω πια αν οι αορίστου είναι περισσότεροι από τους συμβασιούχους. Είναι εργολαβικοί εργαζόμενοι χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα, χωρίς πληρωμένες άδειες ασθενείας, χωρίς τίποτα. Οι τελευταίες διοικήσεις σπρώχνουν τις εξωτερικές παραγωγές στις οποίες δουλεύουν κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι. Εδώ κι αν θα έχει εφαρμογή ο νόμος Γεωργιάδη. Αυτό που παλεύουμε για να μην υπάρχει ως φαινόμενο, κινδυνεύει τώρα να γίνει καθεστώς.
Ταυτόχρονα, κόβουν δελτία από την ΕΡΤ1, την ΕΡΤ3, την ΕΡΑσπορ και από ραδιοφωνικούς σταθμούς για να ελέγχονται απόλυτα από το ΕΡΤnews. Είναι ασφυκτικός έλεγχος των ειδήσεων, προφανώς από τους πολιτικούς, αλλά και από την Εκκλησία μέχρι τα αφεντικά των ομάδων. Δηλαδή όλες οι εξουσίες να έχουν λόγο πέρα από τους εργαζόμενους.
εργαζόμενη ΕΡΤ