Στις 20 Σεπτεμβριου πραγματοποιήθηκε στο οίκημα της ΠΕΟ ανοικτή συνάντηση η οποία είχε καλεστεί από το ΑΚΕΛ, πολιτικές και αντιρατσιστικές ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς με στόχο να συζητηθεί ο τρόπος αντιμετώπισης της φασιστικής βίας μετά και τα πογκρόμ στη Χλώρακα και στη συνέχεια στην Λεμεσό.

Εκτός από το ΑΚΕΛ και τις οργανώσεις που πρόσκεινται σε αυτό, συμμετείχαν άτομα από όλες, σχεδόν, τις οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, άτομα από τον αναρχικό και το χώρο της αυτονομίας, συνδικαλιστές από την εκπαίδευση και από το χώρο του θεάτρου, άτομα άπό το ACCEPT, ανέντακτοι αντιφασίστες/στριες. Αυτή η σχεδόν συνολική εκπροσώπηση δείχνει, όπως εξάλου έδειξαν και οι πρόσφατες δυναμικές και μαζικές αντιφασιστικές πορείες/εκδήλωση, τη θέληση και την ετοιμότητα όλων για ένωση και συντονισμό δυνάμεων ενάντια στη φασιστική απειλή.

Η συζήτηση ήταν πλούσια, πήραν δεκάδες τον λόγο, εκφράζοντας την ανησυχία και το επείγον της κατάστασης όσον αφορά τη φασιστική απειλή. Κατατέθηκαν διάφορες προτάσεις, όπως η διοργάνωση ενός αντιφασιστικού φεστιβάλ, η πρόσκληση της Μάγδας Φύσσα σε μια εκδήλωση-συζήτηση, δημιουργία ομάδων δικηγόρων για στήριξη μεταναστών, το σπάσιμο της ακροδεξιάς ρητορικής μέσα από ένα κώδικα δεοντολογίας-γλωσσάριο κλπ αλλά έλειπε το δια ταύτα, δηλαδή το πως παλεύουμε το φασισμό όταν οι  νεοναζί συγκροτούνται στο δρόμο και επιδίδονται σε πογκρόμ.

Η συνάντηση από μόνη της είναι ένα σημαντικό βήμα. Το πως, όμως, θα προχωρήσει και τι αποτελέσματα θα έχει, αυτό θα εξαρτηθεί από τις πολιτικές απόψεις που θα επικρατήσουν στο συντονιστικό όργανο και στις ανοικτές συναντήσεις. Και αυτό με τη σειρά του είναι άμεσα συνυφασμένο με την σωστή κατανόηση του τι σημαίνει οι φασίστες να μπορούν «να σημαδεύουν τα σπίτια και τα μαγαζιά των μεταναστών και να κτυπούν οργανωμένα και στοχευμένα».  

Ενώ, πολύ σωστά στην εισηγητική του ομιλία ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, επισήμανε ότι φασιστικές επιθέσεις σε μετανάστες και όχι μόνο, έχει χρόνια που γίνονται αλλά τώρα έχουμε μια κλιμάκωση αυτών σε πογκρόμ και ότι πλέον οι ανακοινώσεις και οι καταγγελίες δεν αρκούν, αυτό δεν μεταφράστηκε σε εισηγήση μέτρων που να αντιστοιχούν σε αυτή την κλιμάκωση. 

Αυτή η ίδια η αντικειμενική πραγματικότητα των πογκρόμ μας θέτει, σας αντιφασίστες, μπροστά σε νέα καθήκοντα. Και αυτά δεν είναι άλλα από το να μην επιτρέψουμε να δημιουργηθεί νέα ‘Χλώρακα», δηλαδή να μην αφήσουμε το πεδίο ελεύθερο στους φασίστες, σε περιοχές όπου μαζικά ζουν και κινούνται οι μετανάστες, να χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο εκμεταλλευόμενοι τις πραγματικές ανησυχίες των κατοίκων για τα προβλήματα που δημιουργούνται λόγω έλλειψης όποιασδήποτε κρατικής κοινωνικής πρόνοιας και στήριξης των μεταναστών, να κτίζουν επιρροή στη βάση της κοινωνίας, και στη συνέχεια μέσα από την τρομοκρατία να ελέγχουν τους δρόμους και τις γειτονιές.

Πρέπει να μας βρίσκουν μπροστά τους παντού και πάντα. Το σύνθημα «στο δρόμο, στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο» πρέπει να μετατραπεί σε πράξη.  

Αυτή την στιγμή η μετάφραση στην πράξη του συνθήματος «...ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά» είναι κομβικό σημείο της πάλης ενάντια στους φασίστες. Και αυτό χρειάζεται ενότητα στη δράση, συντονισμό και μαζικότητα. Η σύνδεση αυτού που πάει να κτιστεί με τους χιλιάδους νεολαίους και αντιφασίστες/αντιφασιστριες που βρέθηκαν στους δρόμους την τελευταία περίοδο είναι ζωτικής σημασίας. Η περίοδος δεν χωρεί κανένα αποκλεισμό..