Έφυγε από τη ζωή ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους ο Στέλιος Φαϊτάκης σε ηλικία μόλις 47 ετών. Ο Bizare, ο θρυλικός γκραφιτάς της δεκαετίας του ’90. Ο σχεδιαστής μερικών από τα πιο ιστορικά εξώφυλλα στους δίσκους της πρώτης γενιάς του εγχώριου χιπ χοπ. Ο ζωγράφος που φιλοτέχνησε αφίσες της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008. Κι ο ζωγράφος που από τους τοίχους της Αθήνας έφτασε στη διεθνή αναγνώριση και τη συμμετοχή του σε μεγάλες εκθέσεις σε Ευρώπη και Αμερική. 

Στα έργα του η βυζαντινή τέχνη συναντάει τον Ντιέγκο Ριβέρα. Μοιάζουν με τις αγιογραφίες που στολίζουν τις ορθόδοξες εκκλησίες, αλλά δεν δείχνουν σκηνές της Καινής Διαθήκης. Δείχνουν εργάτες/ριες, εξεγέρσεις, διαδηλώσεις και καθημερινούς ανθρώπους. Οι «άγιοί» του φοράνε παλαιστινιακές μαντήλες, κρατάνε μολότοφ, κόκκινες σημαίες και πανό. Ζωγράφισε την Παρισινή Κομμούνα αλλά σχολίασε και την επιστήμη, τις μητροπόλεις, την τεχνολογική εξέλιξη. 

«Η βυζαντινή τέχνη θέλει να εκφράσει οπτικά το δόγμα του Χριστιανισμού. Εγώ δεν είμαι χριστιανός, οπότε δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσω αυτή τη γλώσσα με τέτοιο τρόπο. Κάνω αυτό που λέγεται μεταστροφή. Χρησιμοποιώ αυτή τη γλώσσα για δικούς μου σκοπούς. Είναι οι ιδέες μου που θέλω να επικοινωνήσω. Οι δικές μου εικόνες δεν έχουν λατρευτικό χαρακτήρα. Έχουν πολιτικές αναφορές αλλά δεν είναι πολιτική τέχνη. Μιλάω για τα πράγματα του καιρού μου» έλεγε σε μια εκδήλωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.

Ο Sonke ένας άλλος σπουδαίος γκραφιτάς ζωγράφος, χαρακτήρισε τα έργα του «ισάξια του έργου του Θεόφιλου, του Σπαθάρη, του χαράκτη Τάσσου, του Μποστ αλλά και πιο μοντέρνων όπως του Μόραλη, του Τέτση, του Φασιανού ακόμη και του Τσαρούχη και άλλων». 

Με το που μαθεύτηκε ο θάνατος του Στέλιου Φαϊτάκη τον αποχαιρέτησαν πολλοί. Και εκτός από τις τοιχογραφίες και τους πίνακές του θύμισαν τον Φαϊτάκη που το 2003 βαδίζοντας με την αντιπολεμική διαδήλωση ενάντια στον πόλεμο του Ιράκ, έβαφε με κόκκινη μπογιά το δρόμο έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία. Τη συμμετοχή του στην κατάληψη της ΑΣΚΤ το ’99 ενάντια στους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Τα δωρεάν μαθήματα σχεδίου που παρέδιδε στο Νοσότρος.

Μιλώντας για την εφήμερη φύση του γκραφίτι έλεγε ότι «όλα τα πράγματα είναι φθαρτά οπότε δεν με ενδιαφέρει που θα καταστραφεί ένα έργο με το χρόνο. Τα περισσότερα έργα μου είναι ήδη κατεστραμμένα κι αυτά που θα γίνουν κι αυτά θα καταστραφούν. Τα πάντα στον υλικό κόσμο που ζούμε είναι φθαρτά. Κι εμείς θα φύγουμε μια μέρα». Ο Στέλιος Φαϊτάκης έφυγε αλλά ευτυχώς τα έργα του θα μείνουν.