Με την κατάθεση δυο μαρτύρων για την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης συνεχίστηκε το Εφετείο της Χρυσής Αυγής τη Δευτέρα 30 Οκτώβρη (61η δικάσιμος). Ο πρώτος ήταν ο Παναγιώτης Τσαφολόπουλος για την επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη τον Ιούλη του 2013 και ο δεύτερος ο Ναϊμ Ελγαντούρ για τις αμέτρητες επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου στους μετανάστες εργάτες.

Ο Π. Τσαφολόπουλος, κάτοικος Ηλιούπολης και ενεργός στις δράσεις του Συνεργείου, προσέφερε στο δικαστήριο τρία βασικά στοιχεία. Το πρώτο ότι η επίθεση, η οποία έγινε σε ώρα μαθήματος αγγλικών σε παιδιά και κατά την οποία τραυματίστηκαν μέλη του στεκιού, έγινε από τη Χρυσή Αυγή, με σφοδρό και οργανωμένο τρόπο, υπό την καθοδήγηση της ηγεσίας της. Μια εικόνα που απέκτησε από το τηλεφώνημα του γιου του που βρισκόταν εκεί και τον ειδοποίησε πως «γίνεται “πέσιμο” από τη Χρυσή Αυγή», όσα αντίκρυσε ο ίδιος όταν έφτασε στο χώρο -«βανδαλισμένος», «σπασμένη τζαμαρία», «αναποδογυρισμένα τραπέζια», «κατεστραμμένα μηχανήματα»- αλλά και τις περιγραφές των περιοίκων που μιλούσαν για «κονβόι μηχανών», «συντεταγμένο», «μαυροντυμένοι και κάποιοι με το διακριτικό της Χρυσής Αυγής». Στις φωτογραφίες δε που του επέδειξε ο Θανάσης Καμπαγιάννης από την Πολιτική Αγωγή, ο μάρτυρας αναγνώρισε τον τότε βουλευτή της ΧΑ Μίχο ως τον οδηγό μίας από τις μηχανές.

Το δεύτερο στοιχείο ήταν η ανάδειξη του κινήτρου της επίθεσης και συγκεκριμένα η στοχοποίηση του στεκιού από τη Χρυσή Αυγή για το πολιτικό του πρόσημο, την αντιφασιστική και συνολικότερα την κοινωνική δράση του, με στόχο μέσω της βίας και του φόβου το κλείσιμό του -κάτι που έγινε λίγο αργότερα. «Ήταν ένας αντιφασιστικός χώρος», «με εκδηλώσεις», «με δωρεάν μαθήματα σε ανθρώπους χωρίς οικονομική δυνατότητα», «με προβολές ταινιών, παρουσιάσεις βιβλίων», «με αντιφασιστικές διαδηλώσεις», είπε. Ενώ μετά από ερωτήσεις της έδρας και της Πολιτικής Αγωγής πρόσθεσε: «ένας χώρος ανοιχτός για τα παιδιά και των μεταναστών», που «δεν διαχώριζε έλληνες ή μετανάστες», «ένας πολιτιστικός και πολιτικός χώρος», «ο πιο δραστήριος την εποχή εκείνη στην Ηλιούπολη και γι' αυτό και ο πιο γνωστός», «είχαν περάσει χιλιάδες από εκεί», τονίζοντας μάλιστα ότι «μετά την επίθεση όλοι οι μαζικοί φορείς και το δημοτικό συμβούλιο ομόφωνα έβγαλαν ανακοινώσεις καταδίκης της».

Το τρίτο στοιχείο ήταν η συνενοχή της αστυνομίας. Όχι «μόνο» από το γεγονός ότι η επίθεση έγινε μπροστά σε δυο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ που ακολουθούσαν το τάγμα εφόδου και δεν έκαναν τίποτα για να την σταματήσουν. Αλλά και από τη στάση των αστυνομικών ΔΕΛΤΑ που έφτασαν μετά εκεί και, αντί για έρευνα, βόλταραν γύρω από το χώρο με προκλητικό τρόπο, με απειλητικές χειρονομίες και λεκτικές επιθέσεις προς τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί σε συμπαράσταση. Όταν δε ο ίδιος τους ζήτησε να αποχωρήσουν, ο επικεφαλής τους τον απείλησε ότι «θα τα ξαναπούμε».

Ο Ναΐμ Ελγαντούρ, πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας, μίλησε για το κύμα επιθέσεων και πογκρόμ που είχαν εξαπολύσει οι χρυσαυγίτες κατά των μεταναστών σε όλη την Αθήνα από -τουλάχιστον- το 2007 μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα το 2013. Όπως έγινε φανερό από την κλίμακα και την αγριότητα των επιθέσεων που περιέγραψε, αυτές μόνο μεμονωμένες, ανοργάνωτες ή ασύνδετες μεταξύ τους δεν ήταν.

Σπασίματα μαγαζιών, επιθέσεις (με μολότοφ, φωτιές, υβριστικά συνθήματα και απειλητικά μηνύματα) σε χώρους προσευχής με κίνδυνο πολλές φορές τη ζωή όσων βρίσκονταν μέσα, ξυλοδαρμοί και μαχαιρώματα μεταναστών παντού (σε δρόμους, πλατείες, ακόμα και μέσα σε λεωφορεία), ήταν ο κανόνας, ιδιαίτερα μετά το 2010 και με απογείωση μετά την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή το 2012. Τα περιστατικά που ανέφερε ο μάρτυρας απλώνονταν από τον Νέο Κόσμο, την Καλλιθέα και το Μοσχάτο μέχρι την πλατεία Αμερικής, τον Άγιο Παντελεήμονα και την Πανόρμου και από τον Πειραιά, το Κερατσίνι και τη Νίκαια μέχρι τη Σαλαμίνα.

Για τον ίδιο επρόκειτο μάλιστα «για μόλις το 5% των επιθέσεων» που έγιναν εκείνα τα χρόνια, καθώς το υπόλοιπο 95% δεν καταγράφηκε λόγω φόβου των θυμάτων, ειδικά αυτών που δεν είχαν χαρτιά, να πάνε στην αστυνομία και να καταθέσουν μηνύσεις. Και πώς να μην φοβούνταν όταν, για παράδειγμα, Αιγύπτιοι χριστιανοί που είχαν μαχαιρωθεί στην Καλλιθέα, είδαν τον διοικητή του τοπικού τμήματος να τους τραβά βίντεο και να τους απειλεί ότι θα το στείλει στη ΧΑ αν δεν φύγουν, όπως περιέγραψε ο μάρτυρας. Ή όταν το ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα χαρακτηριζόταν ως «διεφθαρμένο» ακόμα και από τα Ηνωμένα Έθνη -οι εμπειρίες του ίδιου από το συγκεκριμένο τμήμα ήταν ανατριχιαστικές.

Ο μάρτυρας δεν άφησε καμιά αμφιβολία για την ενοχή της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, όταν τόνισε ότι οι επιθέσεις σταμάτησαν μετά την άσκηση των ποινικών διώξεων εναντίον της. Και είναι κάτι που, όπως είχε πει πρωτόδικα και επανέλαβε τώρα, «το χρωστάμε στο αίμα του Παύλου Φύσσα».

Επόμενες δικάσιμοι:

Νοέμβρης: 8, 17, 22, 23, 27/11