Ανοιχτή σύσκεψη του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης και του Συντονιστικού Νοσοκομείων πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 3/12 με στόχο την κλιμάκωση με πανεργατική απεργία την Παρασκευή 15/12 ενάντια στον νέο προϋπολογισμό που κατατίθεται στη Βουλή εκείνη την ημέρα και που θα ψηφιστεί στις 17/12. 

Εισηγητικά τη συζήτηση άνοιξε η Αργυρή Ερωτοκρίτου, γιατρός στον Ευαγγελισμό και μέλος ΓΣ ΟΕΝΓΕ:

«Ερχόμαστε από ένα φανταστικό απεργιακό διήμερο στην Υγεία (29, και 30/11), ίσως το πιο επιτυχημένο της τελευταίας δεκαετίας, που βγάζει χρήσιμα συμπεράσματα για τις δυνατότητες που έχει το εργατικό κίνημα και για το πώς χρειάζεται να συνεχίσει. Ήταν η επιβεβαίωση της εκτίμησης που είχαν ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης και το Συντονιστικό Νοσοκομείων ότι η απεργία διαρκείας μπορεί να είναι επιτυχημένη και να βγάζει περισσότερο κόσμο στον δρόμο. Ενδεικτικό ότι βγήκαν συνελεύσεις ή κατέβηκαν πανό στον δρόμο από σωματεία που είχαν να δραστηριοποιηθούν από τον καιρό των μνημονίων. Και αυτή η εικόνα είναι πανελλαδική. Στην τελική ευθεία στήριξε και η ΑΔΕΔΥ, ενώ στην Κρήτη και τα Εργατικά Κέντρα όλου του νησιού.

Η 48ωρη απεργία έσπασε την εικόνα που έμπαινε όλο το προηγούμενο διάστημα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ότι οι “συσχετισμοί είναι αρνητικοί”, αναπαράγοντας τα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών. Αυτή η απεργία έκανε πιο πλατιά γνωστή στους υπόλοιπους υγειονομικούς και τον κόσμο ευρύτερα τη μάχη που δίνεται για να μην διαλυθεί και ιδιωτικοποιηθεί η Ψυχική Υγεία και Απεξάρτηση.

Η συνέχεια είναι στην απεργιακή κλιμάκωση για να μην περάσει ο νέος προϋπολογισμός της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι κλείνει το έτος με ανάπτυξη μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της ΕΕ. Πανηγυρίζει για την τεράστια φοροεπιδρομή. Τα τεράστια έσοδα τα έφερε η ακρίβεια που πλήρωσαν η εργατική τάξη, η νεολαία και οι συνταξιούχοι. Για την επόμενη χρονιά ετοιμάζουν νέες επιθέσεις. Παρουσιάζουν ότι αυξάνουν τις δαπάνες για την Υγεία, αλλά αν ψάξει κανείς θα δει ότι πηγαίνουν στον ιδιωτικό τομέα. Τα πολλά λεφτά πάνε στο φάρμακο και στους εργολάβους, ενώ στις αυξήσεις των μισθών μόνο το 1%.

Οι ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ δεν προτίθενται να οργανώσουν αυτή τη μάχη. Λίγους μήνες μετά την τρομερή πανεργατική απεργία στις 8 Μάρτη για τα Τέμπη, έχουμε τη δυνατότητα να ξανακάνουμε το ίδιο μπροστά στην ψήφιση του προϋπολογισμού. Η προσπάθεια από τη δική μας τη μεριά είναι να οργανώσουμε από τα κάτω ώστε η 15/12 να είναι μία μέρα που το εργατικό κίνημα θα απαντήσει απεργιακά. Αυτό σημαίνει πρωτοβουλίες σε κάθε χώρο δουλειάς για να βγουν γενικές συνελεύσεις που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις και για να συγκροτήσουμε απεργιακές επιτροπές που θα ξεσηκώνουν προς αυτή την κατεύθυνση».

«Είναι σημαντικό ότι μέσα από τη στήριξη της ΑΔΕΔΥ στην απεργία των υγειονομικών, μπήκαν τα τέσσερα ζητήματα που παλεύουμε όλοι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο: προσλήψεις, αυξήσεις, μονιμοποίηση συμβασιούχων και ενάντια σε ιδιωτικοποιήσεις και εργολάβους», τόνισε ο Νίκος Τουρνάς, μέλος ΔΣ Συλλόγου Υπαλλήλων ΓΓΔΕ και ΟΣΥΟ. «Και στις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών και της ΑΑΔΕ λόγω της υποστελέχωσης και της εντατικοποίησης γίνονται πολλά λάθη και απολύονται καθαρίστριες για να μπουν οι εργολάβοι. Ο κόσμος περισσότερο από ποτέ σκέφτεται ότι είναι κοινά τα αιτήματα οπότε πρέπει να παλεύουμε μαζί».

Μεγαλειώδης βδομάδα

 «Η επιτυχία της 48ωρης έχει δημιουργήσει πρόβλημα στην κυβέρνηση, που προσπαθεί να παίξει το χαρτί ότι για πρώτη φορά στον προϋπολογισμό δίνονται τόσα λεφτά στην Υγεία», είπε ο Κώστας Καταραχιάς, γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων ΓΝ Έλενα Βενιζέλου και μέλος του ΔΣ ΕΙΝΑΠ. «Βάζει και πίεση στους γραφειοκράτες που δεν θέλουν να βγει απεργία απέναντι στον προϋπολογισμό. Στο νοσοκομείο μου μετά τη μεγαλειώδη βδομάδα που είχαμε για τη 48ωρη απεργία, η αυτοπεποίθηση του κόσμου έχει φτάσει στον ουρανό. Δεν ήταν αυτονόητο ότι θα έχουμε θέρμανση, αλλά επειδή κινητοποιηθήκαμε απεργιακά, υπουργείο και διοίκηση τρέχουν τώρα να τα φτιάξουν. Πάμε να κερδίσουμε άμεσα απόφαση από το σωματείο μας για απεργιακή κινητοποίηση στις 15/12».

Ο Νεκτάριος Χάινταρ, ειδικευόμενος ψυχίατρος στο ΨΝΑ Δαφνί, μετέφερε την εικόνα από το νοσοκομείο του: «Έχει πάρει “φωτιά” το Δαφνί με το νέο νομοσχέδιο για την Ψυχική Υγεία, εννοώντας ότι όλοι και όλες είναι για τη συνέχεια των κινητοποιήσεων. Εμείς βάζουμε την πρόταση για πενθήμερες απεργίες και ένα μεγάλο κομμάτι είναι σκληρά με αυτή τη γραμμή. Όμως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν άφησαν να μπει σε ψηφοφορία αυτή η πρόταση στην τελευταία συνέλευση. Όσο και να τραβάνε προς τα πίσω, είναι δύσκολο να μην βγουν νέες απεργιακές κινητοποιήσεις. Την Παρασκευή 8/12 έχουμε πάλι γενική συνέλευση του ενιαίου συλλόγου εργαζομένων».

«Το βασικό επιχείρημα ενάντια στις απεργίες με διάρκεια είναι ότι δεν θα τραβήξει ο κόσμος. Και αποδείχτηκε ότι ήταν λάθος», υπογράμμισε ο Τάσος Αναστασιάδης, από τον Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης. «Η πιο μεγάλη απεργία έγινε τώρα και δεν ήταν ούτε στάση εργασίας ούτε 24ωρη απεργία, αλλά 48ωρη.  

Το 2010 με τα μνημόνια κόπηκε οποιαδήποτε δυνατότητα διαπραγμάτευσης των καπιταλιστών ακόμα και με τους συμβιβασμένους γραφειοκράτες. “Είμαστε υπό επιτήρηση, όλα τα λεφτά θα πάνε στις τράπεζες για το χρέος, δεν δίνουμε τίποτα”, μας έλεγαν. Και πώς απάντησε τότε η εργατική τάξη; Έριξε τρεις κυβερνήσεις με 48ωρες απεργίες και με απεργίες διαρκείας. Έβγαλε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός την πρόδωσε και τώρα η εργατική τάξη τον τιμωρεί. Η κυβέρνηση της ΝΔ προσπάθησε να σταματήσει τις απεργίες με το πρόσχημα της πανδημίας, αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε. Η εργατική τάξη συνεχίζει να πηγαίνει στα αριστερά και να θέλει να συγκρουστεί απεργιακά, γιατί δεν βγαίνει και ο μήνας. Η εικόνα της 48ωρης απεργίας επιβεβαιώνει αυτή την ανάλυση. Γι' αυτό μπορούμε να κερδίσουμε ότι θα γίνει μια μεγάλη απεργία στις 15/12.

Αυτό που εμπνέει τον κόσμο είναι μια μεγάλη μάχη που μπορεί να νικήσει. Δεν είναι μόνο τα νοσοκομεία, αλλά και τα σχολεία. Η εικόνα από τις συνελεύσεις και τις εκλογές είναι ότι αυξάνεται δραματικά η συμμετοχή και μάλιστα ψηφίζοντας την αριστερά, με τη δεξιά να χάνει και να κάνει τραμπουκισμούς. Μπορούμε να κερδίσουμε τα υπόλοιπα κομμάτια της Αριστεράς στην απεργία για τον προϋπολογισμό, γιατί θα έχουν πρόβλημα να πείσουν τον αγωνιζόμενο κόσμο ότι ένα απογευματινό συλλαλητήριο έχει μεγαλύτερη δύναμη από μια απεργιακή κινητοποίηση».