Διεθνή
Γάζα, όπως Γκερνίκα

10/12, Γκερνίκα

Συνεχίστηκαν και την περασμένη εβδομάδα σε πολλά σημεία σε όλο τον κόσμο τα συλλαλητήρια αλλά και οι απεργίες αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη.

Την Δευτέρα 11/12, μέρα κατά την οποία παλαιστινιακές οργανώσεις και συνδικάτα είχαν καλέσει σε απεργία συμπαράστασης –“strike for Gaza”- σε όλο τον κόσμο σαν άμεση απάντηση στο μπλοκάρισμα της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας από τις ΗΠΑ, γενικές απεργίες παρέλυσαν την Παλαιστίνη (Δυτική Όχθη και Ανατολική Ιερουσαλήμ) καθώς και τον Λίβανο και την Ιορδανία ενώ απεργίες έγιναν στην Τουρκία και σε άλλες χώρες.  

Στη Δυτική Όχθη, μαγαζιά, τράπεζες, συγκοινωνίες και όλες οι δημόσιες υπηρεσίες σταμάτησαν εντελώς τη λειτουργία τους. Στην Ιορδανία η απεργία παρέλυσε τομείς της βιομηχανίας, εταιρίες, την εμπορική κίνηση, τα σχολεία. Στο Λίβανο η απεργία ήταν καθολική με την ίδια την κυβέρνηση να αποφασίζει να κλείσει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Tην Κυριακή 10 Δεκεμβρίου στην Γκερνίκα, την πόλη που βομβαρδίστηκε από τους φασίστες του Φράνκο και τους ναζί στη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου, ήχησαν σειρήνες την ίδια ώρα που στην πλατεία της πόλης, 3000 άνθρωποι σχημάτιζαν την παλαιστινιακή σημαία και τμήμα του γνωστού πίνακα του Πικάσο, με σύνθημα: «Ο κόσμος και η ιστορία δεν πρέπει να δεχτούν μια νέα Γκερνίκα». Την ίδια μέρα -μέρα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα- διαδηλώσεις διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν στην Ιστανμπούλ (γειτονιές της οποίας την επόμενη μέρα ερήμωσαν συμμετέχοντας στην απεργία «strike for Gaza») στην πλατεία Μπεγιαζίτ, στην Κοπεγχάγη, στη Χάγη, στην Τύνιδα, στη Μελβούρνη, στο Τόκιο, στο Βελιγράδι, στο Σεράγεβο, στο Καράτσι, στη Σαναά, στο Ραμπάτ και αλλού.

Το μεγαλύτερο συλλαλητήριο έγινε ξανά στο Λονδίνο. Πάνω από 100.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην έκτη πανεθνική διαδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη στο Λονδίνο το Σάββατο 9/12. Οι διαδηλωτές ήταν οργισμένοι για την κλιμάκωση των βομβαρδισμών και της επιχείρησης εθνοκάθαρσης εκ μέρους του Ισραήλ μετά το τέλος της σύντομης εκεχειρίας αλλά και αηδιασμένοι -αν και όχι έκπληκτοι- από το βέτο των ΗΠΑ σε ψήφισμα του ΟΗΕ που ζητούσε κατάπαυση του πυρός και την άρνηση της Βρετανίας να υποστηρίξει την πρόταση.

«Το περίμενα ότι θα έβαζαν βέτο αλλά αυτό δεν το κάνει λιγότερο σοκαριστικό», δήλωσε στο Socialist Worker, η Κρίσι που μαζί με την φίλη της Σάρα συμμετείχαν στο συλλαλητήριο. «Είναι πραγματικά επικίνδυνο ότι το κράτος του Ισραήλ προσπαθεί να χρησιμοποιεί τις κατηγορίες περί “αντισημιτισμού”», είπε η Σάρα. «Έχω δει πως άλλοι ισραηλινοί πολιτικοί αποκαλούν τους Παλαιστίνιους “ναζί”. Eίναι τόσο σιχαμένο και προσβλητικό αυτό για όσους δολοφονήθηκαν στο Ολοκαύτωμα». «Το πανεπιστήμιό μου επιχείρησε να σταματήσει μια εκδήλωση αλληλεγγύης λέγοντας ότι δεν μπορούμε να φωνάζουμε το σύνθημα “από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα” γιατί είναι “αντισημιτικό” αλλά δεν ξέρουν τι σημαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο» είπε η Φάραχ. 

Κύμα ριζοσπαστικοποίησης 

«Από τις 7 Οκτωβρίου, η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο και η Καμπάνια Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη έχουν οργανώσει μερικές από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στη βρετανική ιστορία» γράφει ο Άλεξ Καλλίνικος στην εβδομαδιαία στήλη του στο Socialist Worker. «Τεράστιες διαμαρτυρίες έχουν λάβει χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο κύμα ριζοσπαστικοποίησης, καθώς μια νέα γενιά μπαίνει στην αντιιμπεριαλιστική πολιτική. Οι τεράστιες διαδηλώσεις αλληλεγγύης δεν αφορούν μόνο την Παλαιστίνη. Η Παλαιστίνη έχει γίνει το διεθνές σύμβολο όλων όσων δεν πάνε καλά στον κόσμο μας. Ο πόλεμος μετασχηματίζει πολιτικά τον κόσμο. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει ένα τεράστιο άνοιγμα προς τα αριστερά. Η συνενοχή των κορυφαίων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στη σφαγή -για παράδειγμα, των Εργατικών υπό τον Στάρμερ στη Βρετανία και της κυβέρνησης του Σόλτζ στη Γερμανία- ενισχύει την υπόθεση για μια επαναστατική σοσιαλιστική εναλλακτική λύση.

Αυτή θα μπορούσε να είναι μια στιγμή μεγάλης στροφής. Ένα από τα πιο ενοχλητικά χαρακτηριστικά αυτής της “νέας εποχής της καταστροφής” ήταν το πώς η ακροδεξιά έχει απορροφήσει μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας που ανακινήθηκε από την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Αυτό συνεχίζεται -ο Ντόναλντ Τραμπ προηγείται του Τζο Μπάιντεν στις δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους στις ΗΠΑ.

Όμως η ακροδεξιά -παρά τον αντισημιτισμό που τη διαπερνά- υποστηρίζει σθεναρά το Ισραήλ. Αυτό αντανακλά τόσο την ισλαμοφοβία τους όσο και την υποστήριξή τους στον δυτικό ιμπεριαλισμό. Θυμηθείτε το σύνθημα του Τραμπ "Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά" και τη στενή συμμαχία του με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπινιαμίν Νετανιάχου.

Η σφαγή στη Γάζα κάνει όλο και πιο έντονα ορατή τη βαναυσότητα που ενυπάρχει στο σύστημα. Το Ισραήλ πιθανότατα θα αποτύχει στην προσπάθειά του να καταστρέψει τη Χαμάς και να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους. Αλλά σε κάθε περίπτωση αυτός ο πόλεμος θα αφήσει πίσω του πολύ μεγαλύτερους αριθμούς ανθρώπων προσηλωμένους στη διεθνή αλληλεγγύη και στον αντιιμπεριαλισμό. Αυτοί μπορούν να θέσουν τις βάσεις μιας νέας και ισχυρότερης αριστεράς. Οι επαναστάτες πρέπει να αδράξουν τη στιγμή».