Το Πακιστάν βρίσκεται σε βαθιά πολιτική κρίση μετά τις εκλογές που δεν έφεραν το αποτέλεσμα που ήθελαν η άρχουσα τάξη και ο στρατός. Η χώρα των 250 εκατομμυρίων κατοίκων γειτονεύει με το Ιράν και η αναταραχή στην κορυφή θα καταλήξει σε αναταραχές σε ολόκληρη την περιοχή. Υποψήφιοι πιστοί στον φυλακισμένο πρώην πρωθυπουργό Ιμράν Χαν κέρδισαν μια νίκη-σοκ στις εκλογές αυτής της εβδομάδας, αψηφώντας μια εκστρατεία συλλήψεων και παρενοχλήσεων.
Οι ανεξάρτητοι που υποστηρίζονται από το κόμμα Pakistan Tehreek-e-Insaf (PTI) του Χαν θα αποτελέσουν τη μεγαλύτερη ομάδα στο κοινοβούλιο. Όμως δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν την πλειοψηφία και άλλα κόμματα θα προσπαθήσουν να τους εμποδίσουν να αναλάβουν καθήκοντα.
Ο αναμενόμενος νικητής, ένας άλλος πρώην πρωθυπουργός, ο Ναουάζ Σαρίφ, απλώς αγνόησε την πραγματικότητα και ισχυρίστηκε ότι κέρδισε. Ο Χαν δεν είναι αριστερός και ανήκει στην άρχουσα τάξη. Αλλά έχει διαφωνήσει ήπια με τις ΗΠΑ για την Ουκρανία και τμήματα της άρχουσας τάξης δεν τον εμπιστεύονται πλήρως για να συγκρατήσει την εξέγερση από τα κάτω.
Πρόκειται για την περίπτωση των «εχθρικών αδελφών» στην κορυφή μιας καπιταλιστικής κυβέρνησης. Ένας επαναστάτης από το Πακιστάν δήλωσε στην εφημερίδα Socialist Worker: «Η οικονομική κρίση αναγκάζει την άρχουσα τάξη του Πακιστάν να πανικοβληθεί. Η κρίση πηγάζει από την ιμπεριαλιστική συνεργασία και την εφαρμογή των πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την αύξηση του κόστους των καυσίμων, της ηλεκτρικής ενέργειας, του φυσικού αερίου, του ψωμιού, της εκπαίδευσης και της υγείας κατά 200-300% τα τελευταία πέντε χρόνια. Η αντίσταση στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα καθοδηγείται από τη μεσαία τάξη και ως εκ τούτου η μορφή της είναι λαϊκίστικη».
Το κράτος φυλάκισε τον Χαν τους τελευταίους οκτώ μήνες με την κατηγορία της αποκάλυψης κυβερνητικών μυστικών. Ο Χαν κατηγορήθηκε ότι διέρρευσε το 2022 ένα ιδιωτικό τηλεγράφημα του τότε πρεσβευτή του Πακιστάν στις ΗΠΑ, σχετικά με μια συνάντηση με ανώτερο αξιωματούχο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών. Ο Χαν υποστήριξε ότι είχε καθήκον να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος, ισχυριζόμενος ότι αποκάλυπτε μια αμερικανική συνωμοσία για την εκδίωξή του από την εξουσία.
Επιπλέον, ο Χαν καταδικάστηκε πρόσφατα σε μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης για κέρδη από δώρα που του δόθηκαν με την επίσημη ιδιότητά του, για διαρροή κρατικών μυστικών και για γάμο με τη σύζυγό του πριν παρέλθουν 40 ημέρες από το διαζύγιό της. Το γεγονός ότι ο Χαν μπόρεσε να κινητοποιήσει τόσες ψήφους παρά τα εμπόδια αυτά θα διχάσει περαιτέρω τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης. Ο στρατός έπαιζε πάντα τεράστιο ρόλο στο Πακιστάν και μπορεί να αποφασίσει τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Από τη δημιουργία του το 1947, το Πακιστάν έχει βρεθεί υπό στρατιωτική δικτατορία για συνολικά 34 χρόνια. Όταν δεν βρίσκεται άμεσα στην εξουσία, η στρατιωτική ελίτ εκφοβίζει τις πολιτικές κυβερνήσεις από το παρασκήνιο. Κανένας πρωθυπουργός δεν έχει συμπληρώσει ποτέ πενταετή θητεία, αλλά τρεις από τους τέσσερις στρατιωτικούς δικτάτορες κατάφεραν να κυβερνήσουν για περισσότερα από εννέα χρόνια ο καθένας.
Το Σάββατο ο στρατηγός Σαγιέντ Ασίμ Μουνίρ δήλωσε: "Το έθνος χρειάζεται σταθερά χέρια και ένα θεραπευτικό άγγιγμα για να ξεφύγει από την πολιτική της αναρχίας και της πόλωσης". Θέλει να συντριβεί ο Χαν και να γίνει μια κυβερνητική συσπείρωση των άλλων κομμάτων.
Το παζάρι έχει ήδη αρχίσει. Ο μικρότερος αδελφός του Σαρίφ, ο Σεχμπάζ Σαρίφ, συναντήθηκε με τον πρώην πρόεδρο Ασίφ Αλί Ζαρντάρι και τον γιο του Μπιλαουάλ Μπούτο-Ζαρντάρι. Οι Μπούτο-Ζαρντάρι διοικούν το κόμμα PPP, το οποίο έχει μέχρι στιγμής 53 έδρες. Το PMLN του Σαρίφ έχει 74. Θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να κερδίσουν βουλευτές για να δημιουργήσουν συνασπισμό. Οι ανεξάρτητοι, εν τω μεταξύ, έχουν περίπου 100 έδρες και πρέπει να ενημερώσουν την Εθνοσυνέλευση εντός 72 ωρών αν έχουν ενταχθεί σε κόμμα ή αν θέλουν να διατηρήσουν το ανεξάρτητο καθεστώς τους.
Για τους απλούς ανθρώπους, τα πιο πιεστικά ζητήματα είναι η εκτίναξη των τιμών -ο πληθωρισμός είναι περίπου 40%- και η συνεχιζόμενη φτώχεια. Ένας επαναστάτης στο Πακιστάν δήλωσε στην εφημερίδα Socialist Worker: «Οι τεράστιες διαδηλώσεις τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο ενάντια στις αυξήσεις των τιμών ανάγκασαν τις τοπικές κυβερνήσεις στο Γκίλγκιτ-Μπαλτιστάν και στο Κασμίρ να ακυρώσουν τις αυξήσεις στα τρόφιμα και την ηλεκτρική ενέργεια. Εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν σε απεργίες και απεργίες για το “μπλοκάρισμα των τροχών” (κλείσιμο των μεταφορών). Παρόμοια, ένα κίνημα κατά των ‘εξαφανίσεων’ αγωνιστών στο Μπαλουχιστάν οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες σε διαμαρτυρίες και απεργίες τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, κινητοποιώντας μια εντελώς νέα ομάδα θαρραλέων νέων ανθρώπων. Ο κόσμος απέρριψε τα κυρίαρχα κόμματα που σιώπησαν για τις αυξήσεις των τιμών και τη στρατιωτική καταστολή».
Οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθούν τα αποτελέσματα των εκλογών με ανησυχία μήπως οι φίλοι τους χάσουν τον έλεγχο. Ο Κάμερον, υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας αισθάνθηκε αναγκασμένος να πει ότι υπάρχουν «σοβαρές ανησυχίες» για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών. Έθεσε ερωτήματα "σχετικά με τη δικαιοσύνη και την έλλειψη περιληπτικότητας των εκλογών».
Η ισραηλινή γενοκτονία στη Γάζα και οι δυτικές επιθέσεις στο Ιράκ, την Υεμένη και τη Συρία δημιουργούν το ενδεχόμενο ευρύτερων πολέμων σε ολόκληρη την περιοχή. Οι στρατοί του Ιράν και του Πακιστάν εκτόξευσαν πυραύλους ο ένας εναντίον του άλλου νωρίτερα αυτό το μήνα. Κάθε πλευρά δήλωσε ότι στόχευε αυτονομιστικές ομάδες που ισχυρίζεται ότι η άλλη χώρα επιτρέπει να δρα στο έδαφός της. Εν μέσω των ελιγμών στην κορυφή του Πακιστάν, μόνο η δράση των εργαζομένων και των φτωχών για τα δικά τους συμφέροντα προσφέρει διέξοδο προς τα εμπρός.
Τσάρλι Κίμπερ