Την Πέμπτη 22 Φλεβάρη οι υγειονομικοί κατεβαίνουν στους δρόμους απεργιακά για να υπερασπιστούν τη δημόσια και δωρεάν Υγεία σε όφελος όλης της κοινωνίας σε σύγκρουση με την κυβέρνηση των απολύσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Την πανελλαδική απεργία καλούν ΠΟΕΔΗΝ και ΟΕΝΓΕ. Η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα θα ξεκινήσει στις 8.30πμ στην πλατεία Μαβίλη με πορεία στο Υπουργείο Υγείας, ενώ στη Θεσσαλονίκη στις 11πμ στην ΥΠΕ.
Τα νοσοκομεία αιμορραγούν από τις ελλείψεις προσωπικού. Σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ, το ΕΣΥ λειτουργεί με 3.000 λιγότερο προσωπικό σε σχέση με πέρσι. Οι αποχωρήσεις από συνταξιοδοτήσεις και παραιτήσεις προσωπικού που δεν αντέχει να δουλεύει στις ακραίες συνθήκες δουλειάς των δημόσιων νοσοκομείων και στην εργασιακή ανασφάλεια των συμβάσεων είναι εκατοντάδες κάθε μήνα. Την ίδια ώρα, οι ελάχιστες προσλήψεις που γίνονται δεν προσθέτουν προσωπικό, αλλά είναι διορισμοί λίγων συμβασιούχων, που ήδη εργάζονταν. Πιο συγκεκριμένα, για το 2023 εγκρίθηκαν μόνο 150 θέσεις από τον πίνακα των επικουρικών για όλα τα νοσοκομεία.
Με μπαλώματα-μετακινήσεις γιατρών και νοσηλευτών από το ένα νοσοκομείο στο άλλο που γίνονται με “εντέλλεσθε” των διοικήσεων, το μόνο που κάνουν είναι να εξαντλούν το ήδη εξοντωμένο προσωπικό, που κρατάει όρθιο το ΕΣΥ με υπερωρίες, υπερεφημέρευση και κομμένες άδειες. Οδηγούν τις κλινικές σε συγχωνεύσεις και σε κλείσιμο, με πολλά νοσοκομεία ειδικά στην Περιφέρεια να μην μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα απαραίτητα στους ασθενείς με αποτέλεσμα οι διακομιδές σε άλλα νοσοκομεία να επιβαρύνουν κι άλλο την κατάσταση. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ανακοινώνουν σχέδιο για καθημερινή 24ωρη εφημέρευση όλων των μεγάλων νοσοκομείων, πράγμα ανέφικτο χωρίς τουλάχιστον διπλασιασμό του προσωπικού. Οι ιδιώτες γιατροί και νοσηλευτές με μπλοκάκι που αρχίζουν να μπαίνουν στα νοσοκομεία δεν είναι λύση, αλλά πρόβλημα για την ασφάλεια των ασθενών, που η θεραπεία τους χρειάζεται παρακολούθηση και συνέχεια, όχι “αλεξιπτωτιστές”.
Η πολιτική της κυβέρνησης -και- στη δημόσια Υγεία είναι κυριολεκτικά δολοφονική για την τεράστια πλειοψηφία του πληθυσμού που σε περίοδο ακρίβειας και φτώχειας έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ ένα ισχυρό και δωρεάν δημόσιο σύστημα Υγείας. Η δικαιολογία του δημοσιονομικού ελλείμματος είναι ψεύτικη. Ο στόχος είναι να μετατρέψουν πλήρως την Υγεία σε εμπόρευμα και να χαρίσουν αυτό το φιλέτο στους καπιταλιστές για να θησαυρίσουν. Σε αυτούς λογοδοτεί η κυβέρνηση της ΝΔ και όχι στο 41% που όπως διατείνεται ήξερε το πρόγραμμά της και γι' αυτό την ψήφισε. Προεκλογικά, η ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων με προσλήψεις προσωπικού και υποσχέσεις για αυξήσεις των μισθών των υγειονομικών έγινε η σημαία της. Το πραγματικό της πρόγραμμα ήταν στα πολύ ψιλά γράμματα.
Η επιμονή του Υπουργείου Υγείας και των διοικήσεων για να μπουν εργολάβοι στα νοσοκομεία στις υπηρεσίες φύλαξης, στέγασης και σίτισης είναι η επιβεβαίωση ότι τα λεφτά υπάρχουν αλλά μόνο για τους λίγους πλούσιους φίλους της. Οι εργολάβοι στοιχίζουν διπλάσια επιβαρύνοντας τους ήδη χρεοκοπημένους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων, που θα αναγκάζονται να κόψουν από αλλού. 6.000 συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου στις παραπάνω υπηρεσίες θα απολυθούν μέχρι τον φετινό Ιούνη για να αντικατασταθούν από εργολαβικούς, που θα δουλεύουν για τα μισά λεφτά, με συμβάσεις σκλαβιάς ενός μέχρι λίγων μηνών, κάτω από μια εργοδοτική τρομοκρατία που μόνο με τη μαφία μπορεί να συγκριθεί.
Διαρκείας
Η μάχη για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων είναι καθοριστική για να ανοίξει η προοπτική για τις μαζικές προσλήψεις όλου του προσωπικού στα νοσοκομεία και να κλείσει αυτή της ιδιωτικοποίησης. Τον δρόμο τον δείχνουν οι καθαρίστριες του Αγίου Σάββα που με την απεργία διαρκείας που ξεκίνησαν ενάντια στις απολύσεις τους, ξεσήκωσαν τα υπόλοιπα νοσοκομεία και ανάγκασαν την ΠΟΕΔΗΝ να κινηθεί ώστε να φτάσουμε στη μαζική απεργιακή κινητοποίηση στη 1 Φλεβάρη. Κάτω από την πίεση, ο Γεωργιάδης αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι οι απολυμένες καθαρίστριες θα γυρίσουν στη δουλειά και ότι όλοι οι ΣΟΧ θα πάρουν παράταση μέχρι τον Ιούνη. Όμως ούτε το πρώτο έγινε, ούτε το δεύτερο τηρείται. Στο νοσοκομείο της Άρτας στις 19/2 οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν στάση εργασίας και κινητοποίηση. Εκεί απολύονται 10 ΣΟΧ της σίτισης για να μπει εργολάβος, ο οποίος στοιχίζει ετησίως 43.000 ευρώ παραπάνω.
Γι' αυτό δεν χωράει καμία αναμονή. Οι εργαζόμενοι στην Υγεία βρέθηκαν όλους τους τελευταίους μήνες στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης με την κυβέρνηση. Τον Νοέμβρη οι μαζικές κινητοποιήσεις για την Ψυχική Υγεία και την Απεξάρτηση πάγωσαν το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση, στο τέλος του ίδιου μήνα έγινε η μεγαλύτερη 48ωρη απεργία των τελευταίων χρόνων, μια βδομάδα μετά με τη νέα μαζική απεργία κερδήθηκε ετήσια παράταση των επικουρικών, ενώ με το νέο έτος ξαναβγήκαν απεργιακά στις 1 και 12 Φλεβάρη για τους υγειονομικούς με συμβάσεις ΣΟΧ και ΟΑΕΔ. Και σε όλο αυτό το διάστημα δεν σταμάτησαν να ξεσπούν εκρήξεις αγώνα σε νοσοκομεία σε όλη τη χώρα.
Η απεργία στις 22 Φλεβάρη είναι το επόμενο μαζικό βήμα για να κλιμακώσουμε απεργιακά και πανυγειονομικά. Την ίδια μέρα, διαδηλώνουν και οι φοιτητές. Υγεία και Παιδεία στον δρόμο με απεργία και καταλήψεις ενάντια στη διάλυση και τις ιδιωτικοποιήσεις είναι ένα εκρηκτικό μίγμα. Και θα συνεχίσουμε πανεργατικά στις 28/2, στον έναν χρόνο από το έγκλημα των ιδιωτικοποιήσεων στα Τέμπη, κορυφώνοντας στην πανεργατική απεργία στις 8 του Μάρτη, με τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή, ενάντια στην κυβέρνηση του σεξισμού, των εργολάβων, της καταστροφής και του πολέμου.
Αγ. Σάββας
Οι Συμβασιούχοι/ες Ορισμένου Χρόνου στην καθαριότητα στον Άγιο Σάββα παραμένουμε απολυμένοι/ες παρά τις δεσμεύσεις του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη στην απεργία της 1ης Φλεβάρη ότι θα επιστρέφαμε στη δουλειά.
Κωλοτούμπες και εμπαιγμός. Αυτή η κυβέρνηση παίζει με τις ζωές των ανθρώπων, λες κι είμαστε μπίλια στη ρουλέτα. Πετάει στον δρόμο γυναίκες άνω των 60 χρονών κοντά στη σύνταξη και δεν μπορούν να βρουν δουλειά, άλλες είναι μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα ΑμεΑ που μπήκαν με το ποσοστό θέσης στον ΑΣΕΠ του 2019. Πλήρης κοινωνική αναλγησία και από το υπουργείο και από τη διοίκηση του νοσοκομείου. Βασιστήκαμε στη δέσμευσή του και δεν κινηθήκαμε ούτε για το ταμείο ανεργίας, οπότε είμαστε στον δρόμο και με άδειες τσέπες.
Κυριολεκτικά είμαστε στον δρόμο γιατί δεν έχουμε σταματήσει τις κινητοποιήσεις. Ο αγώνας που δίνουμε είναι μεγάλος. Κάναμε απεργία διαρκείας και ανοίξαμε τον δρόμο της αντίστασης στην είσοδο των εργολάβων, γι' αυτό μας χτυπούν και με τέτοια μανία. Είναι και πολύ σημαντικός, καθώς δεν είμαστε μόνοι εμείς, ακολουθούν απολύσεις χιλιάδων ΣΟΧ μέχρι τον Ιούνη σε όλα τα νοσοκομεία για να μπουν ιδιωτικές εταιρίες. Παλεύουμε σε μια περίοδο που έχουν ανοίξει πολλά μέτωπα, πλάι σε άλλους εργατικούς αγώνες, τους φοιτητές και τους αγρότες.
Μας είπε ο υπουργός ότι έχουν συμβόλαιο με το 41% του λαού. Είναι πλασματικό και χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα παραπλανητικά. Ο μισός πληθυσμός δεν ψήφισε καν, αλλά και μέσα σε αυτούς που τους ψήφισαν υπάρχουν άνθρωποι που απολύονται τώρα. Επίσης, μας μοίρασε το τηλέφωνό του για να μας βρει δουλειά ή σε εργολάβο ή σε ξενοδοχεία. Γραφείο ευρέσεως εργασίας είναι; Εμείς δεν ζητάμε αυτό. Ποντάρει στην κούρασή μας και μετράει τις δυνάμεις μας, αλλά εμείς δεν θα του κάνουμε τη χάρη.
Ό,τι και να λένε φοβούνται τις απεργίες μας γιατί μπορούν να ξεσηκώσουν όλη την κοινωνία. Γι' αυτό η απεργία στις 22 Φλεβάρη μας αφορά άμεσα. Για μας είναι ο μεγάλος μοχλός πίεσης, γιατί θα συνδεθούμε με τα σωματεία όλων των νοσοκομείων. Εδώ και πολύ καιρό έχουμε ξεκινήσει προσπάθεια συντονισμού με άλλα νοσοκομεία, πηγαίνοντας να ενημερώσουμε τους άλλους ΣΟΧ για να υπάρξει μαζικός ξεσηκωμός. Προχωράμε και σε συνέλευση με το σωματείο μας για να οργανώσουμε τα επόμενα βήματα με όλο το προσωπικό.
ΨΝΑ Δαφνί
Σε απεργιακούς ρυθμούς κινείται το ΨΝΑ Δαφνί μπροστά στην απεργία της ΠΟΕΔΗΝ στις 22/2. Η υποστελέχωση ήδη διαλύει την Ψυχική Υγεία. Ενδεικτική εικόνα των τραγικών ελλείψεων και του πόσο αναγκαίο είναι να μονιμοποιηθούν όλοι συμβασιούχοι είναι ότι το νοσοκομείο έμεινε με δύο τραυματιοφορείς για όλες τις βάρδιες σε μέρα ανοιχτής εφημερίας, γιατί δεν είχαν επαναπροσλάβει ακόμα τους συμβασιούχους του ΟΑΕΔ.
Την Πέμπτη 15/2 έγινε μαζική συνέλευση, με πάνω από 70 άτομα, για να οργανώσουμε την απεργία στις 22/2 και τη συνέχεια. Η δυναμική του κόσμου είναι προς τη σύγκρουση με την κυβέρνηση και ρόλο σε αυτό έπαιξε η μαζική συμμετοχή και αγωνιστική διάθεση των συμβασιούχων συναδέλφων, που δίνουν τη μάχη για μονιμοποίηση. Για πρώτη φορά στο ΨΝΑ, γίνεται προσπάθεια να μπει προσωπικό ασφαλείας πιο πριν από τους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι από τη διοίκηση.
Στο κλίμα ξεσηκωμού δεν έπαιξε ρόλο μόνο η συνέλευση, αλλά και οι περιοδείες που οργανώσαμε ως Συντονιστικό Νοσοκομείων με νέο δυναμικό από συναδέλφους. Εκεί άνοιγε η συζήτηση για το πώς μπορούμε να κερδίσουμε. Οι φοιτητικές καταλήψεις που κρατούν τόσες βδομάδες και κατεβάζουν χιλιάδες στους δρόμους κάθε βδομάδα ήταν μία από τις βασικές εικόνες έμπνευσης που είχε ο κόσμος του νοσοκομείου. Ο αγώνας των φοιτητών και πρακτικά έχει παίξει ρόλο στις δικές μας μάχες. Το ότι έχουν καθυστερήσει τη διαδικασία του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια σημαίνει ότι έχει πάει πίσω και το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της Ψυχικής Υγείας και της Απεξάρτησης.
Αυτός ο επιπλέον χρόνος που μας δίνεται χρειάζεται να αξιοποιηθεί για να προετοιμάσουμε το κλίμα για μια μεγάλη απεργιακή σύγκρουση διαρκείας, ώστε να μην κατατεθεί ποτέ το νομοσχέδιο αυτό. Δίπλα στην απόλυση των ΣΟΧ για να μπουν οι ιδιωτικές εταιρίες, τα απογευματινά χειρουργεία και τις συμβάσεις με ιδιωτικά θεραπευτήρια, η συγχώνευση όλων των ψυχιατρικών νοσοκομείων και κλινικών και της Απεξάρτησης σε φορείς Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, που προωθεί το νομοσχέδιο, θα είναι ένα ακόμα μεγάλο βήμα ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ που δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί.
μέλος ΔΣ Ενιαίου Σωματείου Εργαζομένων ΨΝΑ Δαφνί
Θεσσαλονίκη
Οργανώνουμε την απεργία στις 22/2 στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, προσπαθώντας με περιοδείες να κινητοποιήσουμε τους συναδέλφους μας, ειδικευόμενους και ειδικούς γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό και όλους τους εργαζόμενους. Βλέπουμε φοιτητές και αγρότες σε τόσο μαζικές κινητοποιήσεις και μας δίνει έμπνευση.
Θα συνεχίσουμε στις 28/2 όπως και στις 8 Μάρτη για τις γυναίκες, καθώς το ζήτημα του σεξισμού χρειάζεται να ανοίξει μέσα στο νοσοκομείο. Είναι πολύ σημαντικές οι εξορμήσεις που κάνουμε ως Συντονιστικό Νοσοκομείων, οι συνάδελφοι μας ακούν και προσπαθούν να οργανώσουν, καθώς η ηγεσία του σωματείου εργαζομένων δεν κινείται.
Στο Ιπποκράτειο περάσαμε και περνάμε έναν πολύ δύσκολο χειμώνα. Οι εισαγωγές κυρίως στις παθολογικές κλινικές είναι πάρα πολλές, δεν έχουμε κρεβάτια και η αναμονή στα Επείγοντα είναι τεράστια. Ασθενείς περιμένουν μέχρι τα ξημερώματα και το πρωί σε φορεία στους διαδρόμους. Οι εφημερίες βγαίνουν χωρίς ρεπό και άδειες, ειδικά για εμάς τους ειδικευόμενους. Κάνουμε απλήρωτες υπερωρίες γιατί ποτέ δεν φεύγουμε στην ώρα μας. Δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος για την εκπαίδευσή μας, όχι γιατί δεν θέλουν οι επιμελητές μας, αλλά δεν μπορούν μέσα σε αυτέ τις συνθήκες.
Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν και οι μετακινήσεις προσωπικού στα νοσοκομεία της Ξάνθης και της Καβάλας. Αντιμετωπίζουν τη διάλυση των νοσοκομείων της Περιφέρειας με προσωρινές λύσεις, αποφεύγοντας τις προσλήψεις και επιβαρύνοντας νοσοκομεία που ήδη έχουν ελλείψεις. Να αυξήσουν τους μισθούς και να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας, να δώσουν δηλαδή τα κίνητρα ώστε να θέλει να μπει ή να παραμείνει κάποιος στο ΕΣΥ. Η κυβέρνηση δεν βρίσκει λεφτά για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αλλά για τους ιδιώτες που τους πληρώνει διπλά και τριπλά τα βρίσκει.
ειδικευόμενη Παθολογίας στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης
Έλενα Βενιζέλου
Στο Έλενα Βενιζέλου, μέλη ΔΣ του σωματείου και μέλη της απεργιακής επιτροπής κάνουμε περιοδείες στα τμήματα ενόψει της απεργίας στις 22/2. Αρχικά οι συνάδελφοι χαίρονται και μόνο που μας βλέπουν να οργανώνουμε και να ασχολούμαστε μαζί τους, μετά από τόσα χρόνια με δεξιό σωματείο που δεν έκανε τίποτα.
Φαίνεται ότι η συμμετοχή θα είναι μεγάλη. Ενημερώναμε επίσης και για την απεργία στις 8 Μάρτη, τη μέρα της Γυναίκας, που φέτος ειδικά θα γίνει σε συνθήκες μεγαλύτερης κρίσης, πολέμων και ανασφάλειας σε όλα τα επίπεδα. Στο νοσοκομείο μας, ειδικά, με τους αγώνες μας διεκδικούμε ένα νοσοκομείο που οι φτωχές γυναίκες θα γεννούν με αξιοπρέπεια και ασφάλεια, όχι κακήν κακώς στην εφημερία.
Η κυβέρνηση θέλει να δώσει καθαριότητα, φύλαξη και εστίαση με πλειοδοτικούς διαγωνισμούς σιγά-σιγά σε εργολάβους. Θέλει να απολύσει όλους τους συμβασιούχους, οι οποίοι στο νοσοκομείο συζητάνε τι έγινε στον Άγιο Σάββα με τις απολύσεις. Και μετά θα έρθει και η σειρά μας, του υπόλοιπου προσωπικού. Γιατί εμείς οι λίγοι που θα μείνουμε, αν μας κρατήσουν, δεν θα μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Θα μας λένε “έχουμε ανάγκη από τόσες νοσηλεύτριες στο Θριάσιο, πετάξου να βοηθήσεις”. Και θα είναι χείριστης ποιότητας νοσηλεία και επί πληρωμή αν προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Στον καπιταλισμό η υγεία των ανθρώπων είναι τριτεύων ζήτημα. Τους ενδιαφέρει μόνο το κέρδος.
Ταυτόχρονα μας αφορούν όλες οι μάχες που δίνει το εργατικό κίνημα και οι φοιτητές, κάποιες φορές και άμεσα. Κατέβηκα την Πέμπτη 8/2 μαζί με τους φοιτητές με το πανό του σωματείου μου στη στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ στην πορεία των δεκάδων χιλιάδων, γιατί είμαι μητέρα και δεν θέλω να περάσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η κόρη μου είναι στην πρώτη λυκείου και πιέζεται πάρα πολύ μόνο με τη σκέψη της προετοιμασίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις, τα φροντιστήρια και αν θα τα καταφέρει. Διαδηλώνω, εκτός των άλλων, για να της δείξω και το καλό παράδειγμα και θέλω να την φέρνω και αυτήν.
νοσηλεύτρια στο Έλενα Βενιζέλου
Ευαγγελισμός
Τα Επείγοντα είναι μια κόλαση για εργαζόμενους και ασθενείς. Ο Ευαγγελισμός είναι ένα πολύ μεγάλο νοσοκομείο, αλλά καταρχάς ο χώρος στα Επείγοντα είναι πολύ μικρός σε σχέση με τον όγκο των ασθενών που υποδέχεται. Με αποτέλεσμα να είναι ασφυκτικά γεμάτος όπου κυριολεκτικά δεν χωράς να περάσεις. Με τη δημιουργία νέας πτέρυγας για τον κόβιντ η κατάσταση επιβαρύνθηκε ακόμα περισσότερο. Έγινε ανακαίνιση του νοσοκομείου και φτιάχτηκε ένα αμφιθέατρο και μια τεράστια ιδιωτική καφετέρια απέναντι, αλλά είναι απίστευτο ότι δεν προβλέφθηκε τίποτα για τα Επείγοντα.
Έρχονται βαριά περιστατικά και δυσκολευόμαστε να φτάσει η παροχή οξυγόνου. Ασθενείς και συνοδοί πρέπει να περιμένουν τον χειμώνα έξω στο κρύο, όταν η αναμονή είναι απελπιστικά μεγάλη. Ένας μέσος όρος για κάτι απλό μπορεί να είναι 5 με 6 ώρες, αλλά όταν χρειάζεται για παράδειγμα αξονική και να πάει από τη μια ειδικότητα στην άλλη μπορεί να φτάσει τις 12 μέχρι και 20 ώρες. Αυτό συμβαίνει κάθε τέσσερις μέρες στη γενική μας εφημερία. Ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού, από τους γιατρούς μέχρι τους τραυματιοφορείς. Σε αυτές τις τραγικές συνθήκες δεν μπορείς να δουλέψεις στα Επείγοντα.
Ένα δεύτερο ζήτημα είναι τα ράντζα. Εδώ και έναν χρόνο, έγινε σύμβαση με ιδιωτικό θεραπευτήριο έτσι ώστε τα πιο “απλά” περιστατικά να πηγαίνουν εκεί. Για μένα αυτό είναι προκλητικό. Αντί να ανοίξουν νοσοκομεία που έχουν κλείσει ή να φτιάξουν καινούργια ή να ενισχύσουν την Πρωτοβάθμια Περίθαλψη που θα βοηθούσε να μειωθεί ο όγκος των περιστατικών που φτάνει στα νοσοκομεία, δίνουν λεφτά -δεν ξέρουμε καν πόσα- στα ιδιωτικά.
Στην Υγεία η ιδιωτικοποίηση προχωράει αυτή τη στιγμή με τρία βήματα. Το ένα είναι τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία. Κι αυτό είναι σκάνδαλο γιατί υπάρχουν πρωινά χειρουργεία που μένουν κλειστά γιατί δεν υπάρχει προσωπικό. Το δεύτερο είναι η “δυνατότητα” στους γιατρούς του ΕΣΥ να δουλεύουν ιδιωτικά. Μας λένε ουσιαστικά ότι αυξήσεις δεν θα δούμε, αλλά να ανοίξουμε ιατρεία για να φέρνουμε, πάλι επί πληρωμή, τους ασθενείς που δεν βρίσκουν ραντεβού στο νοσοκομείο. Και το τρίτο είναι να μπουν ιδιώτες γιατροί στο ΕΣΥ. Αυτά θα φέρουν αλλαγές κοσμοϊστορικές εις βάρος κεκτημένων πολλών δεκαετιών.
Γι' αυτό είναι κρίσιμο η πανυγειονομική απεργία στις 22/2 να είναι μαζική, ώστε να γίνει εφαλτήριο κλιμάκωσης των αγώνων. Για να αυξηθούν οι μισθοί όλων των υγειονομικών, όχι μόνο των γιατρών, για να φτιάξουν οι συνθήκες εργασίας, αλλά και οι σχέσεις εργασίας -χωρίς όλων των ειδών τις συμβάσεις, αλλά με μόνιμη και σταθερή δουλειά-, για να γίνουν μαζικές προσλήψεις και τέλος ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης. Για να σταματήσουμε την κυβέρνηση της ΝΔ που προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα.