«Σε όσους λένε ότι το τίμημα είναι πολύ υψηλό, τους το λέω καθαρά: η Χαμάς έχει μια επιλογή. Μπορούν να παραδοθούν, να απελευθερώσουν τους ομήρους, και οι πολίτες της Γάζας θα μπορέσουν να γιορτάσουν το Ραμαζάνι». Αυτά τα λόγια διάλεξε ο Μπένι Γκαντς, υπουργός στην κυβέρνηση πολέμου του Νετανιάχου για να κάνει γνωστή την απειλή που πλέον διατυμπανίζει το Ισραήλ. Δεν θα γιορτάσετε το Ραμαζάνι, αν δεν παραδοθείτε. Το Ραμαζάνι ξεκινά στις 10 Μάρτη και η απειλή μεταφράζεται στο ότι μέχρι τις 10 Μάρτη το Ισραήλ θα συνεχίσει με βομβαρδισμούς στη Ράφα, και από εκεί και μετά θα ξεκινήσει χερσαία επίθεση. Το σενάριο αυτό που αποκορυφώνει τη βαρβαρότητα έπεσε στο τραπέζι από τους ακροδεξιούς υπουργούς και υιοθετήθηκε από τον Νετανιάχου.
Δηλαδή οι Παλαιστίνιοι της Λωρίδας της Γάζας που αντιμετωπίστηκαν σαν κοπάδι ζώων που πηγαίνει προς σφαγή και τώρα έχουν συγκεντρωθεί σε μια μικρή έκταση στο Νότο, όπου επιβιώνουν σε μεγάλους καταυλισμούς, θα πρέπει να ζήσουν τις επόμενες τρεις βδομάδες περιμένοντας τους εισβολείς να τους γκρεμίσουν και να τους κάψουν ακόμη και τα αντίσκηνα.
Το Ισραήλ έχει δολοφονήσει μέχρι στιγμής σχεδόν 30 χιλιάδες Παλαιστίνιους, στην πλειονότητά τους (περίπου 20 χιλιάδες) παιδιά και γυναίκες. Τώρα λέει πως θα συνδυάσει τη χερσαία επίθεση με μια επιχείρηση εκκένωσης των αμάχων, οι οποίοι μάλιστα θα περάσουν από ατομικό έλεγχο! Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο για το πού σκοπεύει να μεταφέρει πάνω από ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους. Επιστροφή στο Βορρά; Εξορία στην Αίγυπτο; Όλες οι εκδοχές είναι συνώνυμο της γενοκτονίας για την οποία το Ισραήλ πλέον έχει την επίσημη σφραγίδα.
Ο Βορράς της Λωρίδας της Γάζας έχει ισοπεδωθεί. Το περιγράφουν οικογένειες που μέσα στην απόγνωσή τους έφυγαν από τη Ράφα για να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Η Τζαμίλα επέστρεψε στην Νουσεϊράτ, στο μέσο της Λωρίδας και λέει: «Οι πολυκατοικίες δεν είχαν απλά χτυπηθεί. Είχαν ισοπεδωθεί από μπουλντόζες και καθαριστεί. Η γειτονιά στην οποία ζούσα έχει μετατραπεί σε ένα άδειο χωράφι στο οποίο δεν υπάρχει τίποτα άλλο από άμμος. Δεν υπάρχει ούτε ένα σπίτι. Τα σπίτια όλων μας των γειτόνων και συγγενών είχαν την ίδια τύχη. Και όσο φτάνει το μάτι μου, βλέπω βομβαρδισμένα κτίρια, άλλα όρθια με διαλυμένους κάποιους ορόφους, άλλα τελείως διαλυμένα και άλλα μισοχτυπημένα.
Πόλη-φάντασμα
Ήταν σαν πόλη-φάντασμα, και τη νύχτα δεν υπήρχε κανένα σημείο ανθρώπινης ζωής. Ούτε καταστήματα, ούτε φούρνοι, ούτε οποιαδήποτε ένδειξη ότι μπορεί να επιβιώσουν άνθρωποι σ’ αυτό το μέρος». Βρήκαν τελικά το σπίτι της αδελφής της που δεν είχε πέσει. Αλλά η πρόσβαση σε φαγητό και νερό είναι δυσκολότερη ακόμη και από τη Ράφα. Λέει πως ο γιος της περνάει τη μέρα του τριγυρίζοντας με ένα μπιτόνι για να βρει νερό για όλη την οικογένεια. Αν μεταφερθεί κόσμος μαζικά σε τέτοιες συνθήκες, ο μαζικός θάνατος από πείνα, δίψα και επιδημίες είναι σίγουρος.
Εντωμεταξύ, στο Νότο, το Ισραήλ συνεχίζει να σκορπάει τον θάνατο με όλα τα διαθέσιμα μέσα. Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους από βομβαρδισμούς τις τελευταίες μέρες. Ο ισραηλινός στρατός εισέβαλε στο νοσοκομείο Νάσερ, στη Χαν Γιούνις, το οποίο ήταν το τελευταίο μεγάλο νοσοκομείο που ακόμη λειτουργούσε στη Λωρίδα της Γάζας και το έβγαλε εκτός λειτουργίας. Προχώρησε στην απαγωγή δεκάδων υγειονομικών και το 80% των ασθενών μεταφέρθηκε σε άγνωστη τοποθεσία. Έκλεισαν την παροχή ρεύματος και άφησαν τους υπόλοιπους ασθενείς και όσους θα έρχονταν να πεθάνουν.
Από την άλλη πλευρά του κλειστού συνόρου της Ράφα, στην Αίγυπτο, υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι η δικτατορία του Σίσι προετοιμάζεται να παίξει πιο ενεργητικό ρόλο στα σχέδια του Ισραήλ. Προς το παρόν αρνείται ότι κάνει το οτιδήποτε, όμως οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε πως σχεδιάζεται μια ολόκληρη περιοχή κοντά στα σύνορα που θα μπορούσε να είναι ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που θα διωχθούν από τη Λωρίδα της Γάζας. Η περιοχή περιβάλλεται από τείχη ύψους εφτά μέτρων και βρίσκεται εκεί από όπου το αιγυπτιακό καθεστώς έχει διώξει τα τελευταία χρόνια τους ντόπιους Βεδουΐνους στον εμφύλιο πόλεμο «χαμηλής έντασης» που εξελίσσεται.
Αν επιβεβαιωθούν αυτά τα σενάρια, θα είναι μια δεύτερη Νάκμπα, μαζικός διωγμός των Παλαιστίνιων σαν το 1948, με τη συνενοχή της Αιγύπτου. Η Αίγυπτος τρέμει στην ιδέα να υποδεχτεί εκατομμύρια Παλαιστίνιους που θα φέρουν μαζί τους και την πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και την απαίτηση για ρήξη με το Ισραήλ, απειλώντας να προκαλέσουν επαναστατική αναταραχή σε μια στιγμή που ο Σίσι βρίσκεται στο πιο αδύνατο σημείο οικονομικά. Γι’ αυτό το καθεστώς ελπίζει ότι με τείχη και με στρατόπεδα θα σώσει και τις σχέσεις με το Ισραήλ και τη Δύση και θα γλυτώσει μια επανάσταση σαρωτικότερη από το 2011.
Λίβανος
Οι διαδηλώσεις που οργανώθηκαν στο Λίβανο αυτή τη βδομάδα έβαλαν στο στόχαστρο τη στάση της Αιγύπτου και οργανώθηκαν συγκεντρώσεις έξω από την αιγυπτιακή πρεσβεία στη Βηρυτό. Τα αιτήματα ήταν: Άνοιγμα χωρίς προϋποθέσεις του συνόρου για τρόφιμα και φάρμακα, ελεύθερη μετακίνηση τραυματιών, σταμάτημα της κατασκευής του στρατοπέδου στο Σινά, απέλαση του πρέσβη της ισραηλινής κατοχής από την Αίγυπτο.
Στο μεταξύ, το Ισραήλ την περασμένη Πέμπτη 15 Φλεβάρη το πρωί, χτύπησε με ντρόουν τη Ναμπατίγια, μια πόλη 80 χιλιάδων κατοίκων στο Νότο της χώρας, αλλά αρκετά μακριά από τα σύνορα. Οι εικόνες από τις κηδείες των ανθρώπων είναι συγκλονιστικές. Ξεσηκώθηκαν όλες οι γειτονιές, καταγγέλλοντας ότι δολοφονήθηκαν αθώοι άνθρωποι, εφτά μέλη της ίδιας οικογένειας, ανάμεσά τους ένα παιδί το οποίο βρέθηκε νεκρό κάτω από τα χαλάσματα του σπιτιού του. Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι χτύπησε εγκαταστάσεις της Χεζμπολάχ.
Και στην Ιορδανία, για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα οργανώθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στη συνεργασία με το Ισραήλ. Η βασική απαίτηση ήταν να σταματήσει η τροφοδοσία του Ισραήλ μέσω Ιορδανίας. Έχουν έρθει στο φως όλο και περισσότερες πληροφορίες για το ρόλο που παίζει η Ιορδανία στη μεταφορά υλικών από τις χώρες του Κόλπου προς το Ισραήλ, λόγω και της κρίσης στην Ερυθρά Θάλασσα. Οι οργανώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη αποκαλούν πλέον την πολιτική της Ιορδανίας «Γέφυρα της ντροπής». Οι διαδηλωτές έφτιαξαν ανθρώπινες αλυσίδες κατά μήκος των λεωφόρων όπου περνάνε τα φορτηγά προς το Ισραήλ.
Το σαββατοκύριακο ήταν γεμάτο με διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπολογίζεται ότι οργανώθηκαν κινητοποιήσεις σε τουλάχιστον 145 μεγάλες πόλεις.
Η επαπειλούμενη εισβολή στη Ράφα έδωσε παντού το χαρακτήρα του επείγοντος. Στο Λονδίνο διαδήλωσαν 250 χιλιάδες άνθρωποι και θα είχαν φτάσει μέχρι την ισραηλινή πρεσβεία, αν η αστυνομία δεν τους είχε σταματήσει με τη βία. Διαδηλώσεις οργανώθηκαν από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας και τη Σεούλ της Νότιας Κορέας μέχρι πολλές πόλεις των ΗΠΑ.
Στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας διαδήλωσαν 50 χιλιάδες άνθρωποι. Η Κάρεν Γκίρον που ήταν βασική συνδικαλίστρια στη διάρκεια των απεργιών ενάντια στο απαρτχάιντ τη δεκαετία του ‘80 ήταν ανάμεσα σε αυτούς που ηγήθηκαν της πορείας. Κάλεσε για κυρώσεις σε βάρος του Ισραήλ όπως είχαν γίνει και σε βάρος της ρατσιστικής Νότιας Αφρικής. Σε πολλές ιταλικές πόλεις έγιναν κινητοποιήσεις, με μια μεγάλη διαδήλωση στο Τορίνο ενώ στις 23 Φλεβάρη έχει καλεστεί απεργία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη (δες σελ.14).
Χιλιάδες συμμετείχαν στη διαδήλωση στο Μόναχο της Γερμανίας. Στο Παρίσι 10 χιλιάδες διαδήλωσαν και έβαλαν στο στόχαστρο το σουπερμάρκετ Carrefour που τροφοδοτεί τον ισραηλινό στρατό. Συνεχίστηκαν οι βδομαδιάτικες διαδηλώσεις και σε πολλές πόλεις της Ισπανίας.
Στη Νέα Υόρκη, οι διαδηλώσεις συνδυάστηκαν με αποχές από σχολεία την Παρασκευή, ενώ μαχητικές κινητοποιήσεις έγιναν στο Σαν Φρανσίσκο, την Ουάσιγκτον, τη Φιλαδέλφεια και άλλα σημεία.