Όλη η εικόνα της έκρηξης του φοιτητικού κινήματος και της παρέμβασης των επαναστατών ξεδιπλώθηκε στη συζήτηση για την «οργάνωση των καταλήψεων μέχρι τη νίκη και την οργάνωση του επαναστατικού κόμματος στις Σχολές», που έγινε στο πλαίσιο της Συνδιάσκεψης του ΣΕΚ.

«Το κίνημα δεν έπεσε από τον ουρανό. Ήταν ανοιχτά τα μέτωπα σε όλα τα επίπεδα –όχι μόνο ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Π.χ η μάχη ενάντια στο σεξισμό είχε ανοίξει στο ΠΑΔΑ από πριν και γι’ αυτό πέντε φοιτητικοί σύλλογοι του πανεπιστημίου πήραν απόφαση για τις 8 Μάρτη» τόνισε η Εύα, φοιτήτρια της ΣΔΟΚΕ ΠΑΔΑ, ενώ μετέφερε την εμπειρία της από τις εξορμήσεις των φοιτητικών καταλήψεων σε εργατικούς χώρους.  

«Ο συντονισμός των καταλήψεων με το εργατικό κίνημα δεν είναι καλέσματα από μακριά αλλά παρέμβαση στους χώρους και τις διαδικασίες του» υπογράμμισε η Αθανασία από τη Φιλοσοφική Αθήνας. «Για παράδειγμα πήγαμε στο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, όπου πράγματι στην αρχή οι συσχετισμοί ήταν αρνητικοί. Επιμείναμε ουσιαστικά, δεν κάναμε μια παρέμβαση και φύγαμε, κι έτσι μετατοπίστηκε όλο το συνέδριο σε απεργιακή κατεύθυνση. Αντίστοιχα και στη συνέλευση των διοικητικών που έφτασε στην κινητοποίηση στο ΚΛΕΙΔΙ ενάντια στην τηλεξεταστική». 

«Μπήκαμε στη σχολή της Χωροταξίας κι από εκεί που δεν υπήρχε σύλλογος, φτάσαμε να βγάζουμε πρώτοι κατάληψη, ζωντανή που οργανώνει εκδηλώσεις κι εξορμήσεις κι αυτό έβαλε πίεση και στις υπόλοιπες σχολές να κινηθούν ανάλογα» μετέφερε ο Γιώργος από τη Χωροταξία του Βόλου. «Επιμένουμε ότι το κίνημα αυτό μπορεί να νικήσει. Μην το αφήσουμε να ξεφουσκώσει όπως έγινε με το κίνημα μετά τα Τέμπη» κατέληξε.

«Αν δεν υπήρχαμε οι σεκίτες στη σχολή μας δεν θα έβγαινε κατάληψη» σημείωσε ο Γιάννης από τη ΣΕΤ ΠΑΔΑ. «Οι γενικές συνελεύσεις έφτασαν να έχουν τον πενταπλάσιο αριθμό από την απαιτούμενη απαρτία. Τίποτα δεν έπεσε από τον ουρανό. Έγινε πολύ δουλειά με συζητήσεις, εκδηλώσεις και παρεμβάσεις. Φαίνονται τα αποτελέσματα να οργανώνεις παντού με συνέπεια».

Η Μαριάννα από τη Φιλοσοφική Αθήνας συνέχισε λέγοντας ότι «οργανώθηκα στο ΣΕΚ μέσα σε αυτή την περίοδο των καταλήψεων. Μπορώ να καταλάβω την επίδραση που έχει η συστηματική δουλειά του ΣΕΚ στον ανένταχτο κόσμο. Η επιμονή στο “οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες” έπαιξε ρόλο». 

Ο Παντελής από την Πληροφορική του ΑΠΘ τόνισε ότι «οργανώνουμε ξανά το ΣΕΚ στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης μετά από αρκετά χρόνια απουσίας. Ούτε η ΔΑΠ καταφέρνει να σπάσει το κίνημα, ούτε η τηλεξεταστική, ούτε η καταστολή του Γκλαβίνη που έβαλε τους μπάτσους στη Νομική. Η ΔΑΠ έχασε ακόμα και το ΠΑΜΑΚ που θεωρείτο το κάστρο της. Με την παρέμβασή μας πιέζουμε οι καταλήψεις να είναι πολιτικές και να μην εξαντλούνται σε ψυχαγωγικές δράσεις. Σε αυτή την κατεύθυνση οργανώσαμε εκδηλώσεις για την Παλαιστίνη, για την απελευθέρωση των ΛΟΑΤΚΙ και στηρίξαμε την απεργία των υγειονομικών». Σε κοινό μήκος κύματος ο Γιώργος από τη σχολή ΜΜΕ του ΑΠΘ υπογράμμισε ότι «παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης η τρομοκρατία δεν περνάει. Οι φοιτητές/ριες δεν σηκώνουν τους κυβερνητικούς τραμπουκισμούς».

Στην καμπάνια αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη μέσα στο κίνημα των καταλήψεων αναφέρθηκε η Φωτεινή-Νούρ από τη Φιλοσοφική και στη σημασία της παρέμβασης του κινήματος στη δίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου, η Αφροδίτη από τη ΣΕΤΠ ΠΑΔΑ.