Η "σφαγή του αλευριού”. Αυτό είναι το μεγαλύτερο “πολεμικό” κατόρθωμα του Ισραήλ τη βδομάδα που πέρασε. Δολοφόνησε 117 Παλαιστίνιους οι οποίοι προσπαθούσαν να πάρουν λίγο αλεύρι από τα φορτηγά με την ανθρωπιστική βοήθεια, για να ταΐσουν τις οικογένειές τους. Στις 29 Φλεβάρη, κοντά στην πλατεία Ναμπούλσι της πόλης της Γάζας είχε κυκλοφορήσει η είδηση ότι θα περάσουν φορτηγά που μεταφέρουν βοήθεια. Για πολύ κόσμο φαινόταν απίστευτο που θα έφτανε βοήθεια τόσο Βόρεια για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Όσοι είχαν δυνάμεις από κάθε σπίτι πήγαν προς κάποιο κεντρικό σημείο περιμένοντας να βρουν τα φορτηγά. Καθώς έπαιρναν στα χέρια τους τα σακιά με το αλεύρι, οι Ισραηλινοί άνοιξαν πυρ.
“Πήρα βοήθεια απ’το πρώτο φορτηγό και μετά, καθώς γυρνούσα, χτυπήθηκα από δυο σφαίρες από το τανκ, μία στην πλάτη μου και μία στην παλάμη μου”, λέει ο Μαχμούντ Ιμπραχίμ.
Μια άλλη μάρτυρας, η Ατίγια Αμπντελφατάχ λέει: “Το πρώτο και το δεύτερο φορτηγό έφτασαν και ο κόσμος πλησίασε και άρχισε να παίρνει βοήθεια. Όταν έφτασαν το τρίτο και το τέταρτο φορτηγό, οι δυνάμεις της κατοχής άρχισαν να πυροβολούν. Κατάφερα να πάρω το κομμάτι της βοήθειας που μου αντιστοιχούσε και αποφάσισα να γυρίσω σπίτι μου. Τότε ήταν που με χτύπησε μια σφαίρα στην πλάτη μου, ενώ ήμουν γύρω στα 700 μέτρα από το σημείο που στάθμευαν τα ισραηλινά τανκς”. Συνολικά εκτός από τους 117 νεκρούς, έχουν καταγραφεί 750 τραυματίες. Τις πρώτες ώρες μετά τη σφαγή, το Ισραήλ ξεκίνησε για ακόμη μια φορά την κατασκευή ψεμάτων.
Στην αρχή άρχισαν να λένε πως οι Παλαιστίνιοι φταίνει για τους θανάτους και πως οι νεκροί οφείλονται σε ποδοπάτημα. Ανακοίνωσαν πως: “Νωρίς το πρωί, καθώς εισέρχονταν φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια στη Βόρεια Λωρίδα της Γάζας, κάτοικοι της Γάζας περικύκλωσαν τα φορτηγά και έκαναν πλιάτσικο στις προμήθειες. Στη διάρκεια του περιστατικού, δεκάδες κάτοικοι της Γάζας τραυματίστηκαν λόγω των σπρωξιμάτων και του ποδοπατήματος. Όμως, όταν ήρθαν στη δημοσιότητα τα βίντεο, άλλαξαν το σενάριο και πλέον παραδέχονταν ότι άνοιξαν πυρ, αλλά ο σκοπός τους ήταν να… σώσουν τους Παλαιστίνιους από το ποδοπάτημα: “ένας όχλος όρμηξε στο κονβόι και κατάφερε να το σταματήσει. Τα τανκς που βρίσκονταν εκεί για να προστατεύσουν το κονβόι είδαν ότι κάτοικοι της Γάζας ποδοπατούνταν και έτσι με προσοχή προσπάθησαν να σκορπίσουν το πλήθος, ρίχνοντας κάποιες προειδοποιητικές βολές”. Ένας σύμβουλος του Νετανιάχου έφτασε το ψέμα σε άλλα επίπεδα, λέγοντας πως ήταν η Χαμάς που άνοιξε πυρ και σκότωσε τον κόσμο.
Και οι ΗΠΑ έτρεξαν να βγάλουν το Ισραήλ από τη δύσκολη θέση για ακόμη μια φορά. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κατατέθηκε ψήφισμα έκφρασης “βαθιάς ανησυχίας” για τη σφαγή. Μόνο ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ καταψήφισε, λέγοντας πως “δυστυχώς, δεν έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα στοιχεία για το τι ακριβώς έγινε”. Το βέτο των ΗΠΑ ήταν το πέμπτο από τις 7 Οκτώβρη ενάντια σε οποιαδήποτε κίνηση καταδίκης του Ισραήλ ή έκκλησης για παύση πυρός στη Γάζα.
Η σφαγή του αλευριού της 29 του Φλεβάρη μπορεί να είναι η πιο αιματηρή αυτού του τύπου μέχρι στιγμής, όμως δεν είναι εξαίρεση. Το Ισραήλ έχει εντάξει τις σφαγές ενάντια στους πεινασμένους στις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να καθυποτάξει τους Παλαιστίνιους. Όπως και όταν ξεκίνησαν να βομβαρδίζουν νοσοκομεία και αρχικά έριχναν στάχτη στα μάτια των ΜΜΕ ισχυριζόμενοι πως επρόκειτο για λάθος ή για επίθεση της Χαμάς, μέχρι που αποκαλύφθηκε ότι είχαν σκοπό να βομβαρδίσουν όλα τα νοσοκομεία της Λωρίδας της Γάζας.
Την Κυριακή 3 του Μάρτη, τρεις μέρες μετά τη σφαγή του αλευριού, βομβάρδισαν ένα κονβόι βοήθειας, σκοτώνοντας εφτά ανθρώπους. Μέσα σε 24 ώρες είχαν καταγραφεί 13 συνολικά περιστατικά επίθέσεων σε κονβόι βοήθειας.
Η πείνα σαν όπλο
Οι επιθέσεις στα κονβόι της βοήθειας συνδέονται με την μαζική πλέον χρήση της πείνας ως όπλου. “Είναι σαράντα μέρες που τα παιδιά μου ούτε καν έχουν δει ψωμί”, λέει ο Φάρις, “εγώ και οι μεγαλύτεροι γιοι μου περνάμε ολόκληρη τη μέρα ψάχνοντας για φαγητό και το βράδυ γυρνάμε με ελάχιστα. Καθόμαστε στο σπίτι όλοι μαζί σε απόλυτο σκοτάδι και η πείνα μας τρώει τα στομάχια. Τίποτα δεν είναι χειρότερο. Ο κίνδυνος όταν προσπαθούμε να πάρουμε λίγο αλεύρι δεν είναι τίποτα μπροστά στο πώς νιώθουμε τις νύχτες”. “Τελευταία φορά που φάγαμε ήταν πριν από δυο μέρες όταν μας έδωσαν δυο κονσέρβες φασόλια. Ήταν τόσο λίγα που εξαφανίστηκαν σε λίγα δευτερόλεπτα”.
Ένας στους τέσσερις κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας βρίσκεται ένα βήμα από το λιμό, ενώ ήδη έχουν καταγραφεί θάνατοι βρεφών και παιδιών από αφυδάτωση και πείνα. Και μέσα σε τέτοιες συνθήκες, οι ΗΠΑ κάνουν δημόσιες σχέσεις στέλνοντας σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ τις φωτογραφίες με τα τρόφιμα που πετούν στη Λωρίδα της Γάζας με αλεξίπτωτα. Πρόκειται για ακόμη μια πλευρά της εξαθλίωσης. Το Ισραήλ κρατάει κλειστά τα σύνορα ενώ τα φορτηγά με τα τρόφιμα και τα φάρμακα απέχουν δυο βήματα από τους πεινασμένους, αλλά οι ΗΠΑ ρίχνουν κονσέρβες από αεροπλάνα. Το καθεστώς της Ιορδανίας που συμμετέχει στην “από αέρος βοήθεια” αξιοποιεί για τους δικούς του λόγους αυτήν την προπαγάνδα. Πρόκειται για μια μέθοδο σχεδιασμένη μόνο για ακραίες καταστάσεις και δυσπρόσιτα μέρη, όχι για εκατομμύρια ανθρώπους που πεινάνε δίπλα σου.
Ένα ρεπορτάζ λέει πως: “Όταν τα ιορδανικά αεροσκάφη έριξαν βοήθεια από αέρος στη Βόρεια Γάζα την περασμένη βδομάδα, χιλιάδες Παλαιστίνιοι στον καταυλισμό της Τζαμπάλια περίμεναν με αγωνία τα κιβώτια με τα αλεξίπτωτα να πέσουν κοντά τους. Τελικά τα πήρε ο αέρας και κατέληξαν στην ακτή κοντά στο νερό και κάποια έπεσαν στη θάλασσα. Κάποιοι Παλαιστίνιοι περπάτησαν τρία χιλιόμετρα για να φτάσουν στην ακτή, για να βρουν εκεί άλλους που είχαν προλάβει να αδειάσουν τα κιβώτια. Το καθένα είχε τριάντα γεύματα, ένα σακί αλεύρι, ρύζι, χουρμάδες, ένα μπουκάλι νερό, ένα κουτί γάλα-σκόνη για μωρά, λάδι, κάποια πακέτα μανιτάρια και σερβιέτες. “Η βοήθεια από αέρος δεν έχει κανένα νόημα”, λέει ο Ιμπραχίμ. “Έτρεξα πέντε χιλιόμετρα ως την ακτή, αλλά δεν πήρα τίποτα. Ο κόσμος αλληλοχτυπιέται για να πάρει ένα σακουλάκι χουρμάδες και ένα κιλό ρύζι. Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας δεν ήμασταν ποτέ ούτε πεινασμένοι ούτε ζητιάνοι, για να μας προσβάλλουν την αξιοπρέπεια μ’ αυτόν τον τρόπο”.