Εκπαίδευση και νεολαία
Καταλήψεις: Δεν κάνουμε πίσω

8/3, Πανελλαδική κινητοποίηση φοιτητικών καταλήψεων στην Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Κρίσιμη είναι αυτή η εβδομάδα για το φοιτητικό κίνημα καθώς ανοίγει το ερώτημα για τη συνέχεια του κινήματος μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου Πιερρακάκη. «Οι νόμοι καταργούνται στο πεζοδρόμιο» είναι η απάντηση που δίνει το ΣΕΚ στις Σχολές: «Συνεχίζουμε και οργανώνουμε τις γενικές συνελεύσεις. Προτείνουμε συνέχεια των καταλήψεων και νέο συλλαλητήριο την Πέμπτη 14 Μάρτη στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις. Ξεσηκώνουμε τις σχολές μας ενάντια στον ρατσισμό και την φασιστική απειλή. Στις 16 Μάρτη βγαίνουμε στο δρόμο ενάντια στη κυβέρνηση του ρατσισμού και τους φασίστες». 

Η πρόταση της κλιμάκωσης με νέο γύρο καταλήψεων έχει να αντιμετωπίσει οργανωμένες γραμμές που κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση. Οι φοιτητές/ριες του ΣΕΚ συζήτησαν την οργάνωση των βημάτων την επόμενη του πανελλαδικού συλλαλητηρίου στις 8/3 στην κατάληψη της Νομικής Αθήνας. Ανάλογες συσκέψεις έγιναν και σε Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Βόλο.

«Πάμε να δώσουμε τη μάχη της συνέχειας στις γενικές συνελεύσεις αυτής της εβδομάδας. Όλος ο κόσμος θέλει να συζητήσει τα επόμενα βήματα. Μεγάλες οργανωμένες δυνάμεις θέλουν την αποκλιμάκωση. Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι η γραμμή τους θα κερδίσει, ακριβώς επειδή ο κόσμος των σχολών θέλει τη συνέχεια της μάχης» τόνισε η Μαρία από τη Φιλοσοφική Αθήνας.

«Οι καταλήψεις έπαψαν να αφορούν αποκλειστικά το νομοσχέδιο εδώ και πολύ καιρό» σημειώνει η Ηδονή από το Θεατρικών Σπουδών. «Άνοιξαν όλα τα θέματα. Από το ποια Παιδεία θέλουμε μέχρι το ζήτημα του ρατσισμού, το έγκλημα στην Πύλο, τις ιδιωτικοποιήσεις ευρύτερα και τη δολοφονία στα Τέμπη, την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, τον σεξισμό. Ήρθαν αγωνιστές/ριες από όλα αυτά τα μέτωπα και μίλησαν στις γενικές συνελεύσεις και τις καταλήψεις. Τα θέλουμε όλα για όλα. Και γι’ αυτό θέλουμε να τσακίσουμε την κυβέρνηση. Μόνο με τη συνέχεια των καταλήψεων και των απεργιών θα το καταφέρουμε. Δεν υποχωρούμε σε τίποτα. Διαδηλώνουμε την Τετάρτη έξω από τα δικαστήρια για να καταδικαστούν οι δολοφόνοι του Ζακ, διαδηλώνουμε την Πέμπτη στο φοιτητικό συλλαλητήριο, διαδηλώνουμε το Σάββατο ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες».

Σταυροδρόμια

 «Πάντα όταν ξεσπάνε τέτοια κινήματα φτάνει η ώρα που αντιμετωπίζεις τέτοια σταυροδρόμια» πρόσθεσε η Αθανασία από τη Φιλοσοφική. «Αυτή η εβδομάδα είναι πολύ κρίσιμη. Να καλέσουμε κοινά πλαίσια ανοίγοντας το ζήτημα της κατάληψης, απευθυνόμενοι στον κόσμο».  

Από την ίδια σχολή, η Μαριάννα συνέχισε λέγοντας ότι «χρειάζεται να μπούμε ακόμα πιο αποφασιστικά στη μάχη κι έχουμε ήδη ανακοινωμένους κινηματικούς σταθμούς για να πατήσουμε. Μπορούμε να νικήσουμε αφενός γιατί ο νόμος είναι έωλος αφετέρου γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στον κόσμο του κινήματος που κατεβαίνει στο δρόμο έχοντας συνείδηση ότι εκεί βρίσκεται η προοπτική». 

Ο Παναγιώτης από τη Σχολή Μηχανικών τόνισε: «Δεν είχαμε αυταπάτες για το αν θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο στη Βουλή. Χρειάζεται αυτή την εβδομάδα να δώσουμε απαντήσεις στα αμφιθέατρα. Η ΚΝΕ ποτέ δεν πίστεψε στις καταλήψεις. Αναγκάστηκε να τις στηρίξει επειδή ο κόσμος έμπαινε στις γενικές συνελεύσεις και ήθελε τις καταλήψεις. Τώρα που τα μαζεύει αυτό φαίνεται πιο καθαρά. Η γραμμή της επηρεάζει και κομμάτια της ριζοσπαστικής αριστεράς. Πρωτοπορία είναι αυτοί που θα βγουν μετά την ψήφιση και θα πουν ότι το φοιτητικό κίνημα έχει τον έλεγχο των σχολών, μπορεί να τσακίσει τον ψηφισμένο νόμο και θα οργανώσουν τη συνέχεια με καταλήψεις και σύνδεσή τους με τις υπόλοιπες μάχες».

«Για να μην περάσει το κλείσιμο του κινήματος χρειάζεται η μάχη να περάσει στα χέρια της βάσης. Σήμερα στο συντονιστικό της κατάληψης ο ανένταχτος κόσμος πίεζε να βγουν υλικά για την οργάνωση της γενικής συνέλευσης και το συλλαλητήριο της Πέμπτης. Χρειάζεται να επιμείνουμε σε πλαίσια που μιλάνε για συνέχεια με πενθήμερες καταλήψεις», μετέφερε η Εύα από τη ΣΔΟΚΕ ΠΑΔΑ.

Η Αφροδίτη από τη ΣΕΤΠ μετέφερε το συμπέρασμα της «από τις εξορμήσεις είναι ότι ο κόσμος θεωρεί αρκετά ρεαλιστικό να συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη. Να θυμίσουμε τα ιστορικά παραδείγματα που νόμοι μείνανε στα χαρτιά. Η αυταπάτη ότι η διαδήλωση θα σταμάταγε την ψηφοφορία στη Βουλή και τέλος είναι η επιτομή της ρεφορμιστικής αντίληψης».