Μαζικές και οργισμένες ήταν οι διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο για τη Διεθνή Ημέρα Γυναικών στις 8 Μάρτη. Από τη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη μέχρι τη Μέση Ανατολή και την Ασία, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους ενάντια στη σεξιστική καταπίεση. Όπως κι εδώ, παντού έγινε η σύνδεση με την αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση.
Σύμφωνα με τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, στην Ισπανία όπου κι εκεί η 8η Μάρτη έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε γενική απεργία, χιλιάδες απήργησαν και διαδήλωσαν στην Μαδρίτη και άλλες πόλεις. Την απεργία καλούσε η πλειοψηφία των συνδικάτων. Μαζικές συγκεντρώσεις και πορείες έγιναν επίσης στις Βρυξέλλες στο Βέλγιο, στο Άμστερνταμ στην Ολλανδία, στο Παρίσι στη Γαλλία, στο Βερολίνο στη Γερμανία.
«Γυναίκες-Ζωή-Ελευθερία», το σύνθημα της εξέγερσης στο Ιράν το 2022 μετά τη δολοφονία της Μάχσα Αμινί από το «Τμήμα Ηθών» της ιρανικής αστυνομίας επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντήλα, κυριάρχησε στις συγκεντρώσεις, αλλού μεγαλύτερες και αλλού μικρότερες, στο Ισλαμαμπάντ, τη Λαχώρη και το Καράτσι στο Πακιστάν, στη Ντάκα στο Μπαγκλαντές, στη Βαγδάτη στο Ιράκ, στην Καμπούλ στο Αφγανιστάν. Τη σφαγή στη Γάζα κατήγγειλαν οι διαδηλώτριες/ές στη Βηρυτό αλλά και το Σιν Ελ Φιλ στο Λίβανο.
Συμπλοκές με την αστυνομία, όταν η τελευταία προσπάθησε να εμποδίσει την πορεία να προχωρήσει, σημειώθηκαν στη Μανίλα, την πρωτεύουσα των Φιλιππίνων. Το τέλος της σεξουαλικής βίας ήταν το κεντρικό αίτημα των διαδηλωτριών/ών. Αντίστοιχη αντιμετώπιση είχε από την τουρκική αστυνομία η μαχητική συγκέντρωση στην Ινσταμπούλ κοντά στην πλατεία Ταξίμ. Λόγω της μεγάλης τους απήχησης και μαζικότητας όλα τα τελευταία χρόνια, οι διαδηλώσεις της 8ης Μάρτη στην Τουρκία δέχονται σκληρή κρατική καταστολή.
«Διαδηλώνουμε, δεν γιορτάζουμε» ήταν το βασικό σύνθημα των εκατοντάδων διαδηλωτριών/ών στην Πρίστινα του Κόσοβο. «Είναι ώρα για δικαιοσύνη» φώναζαν στην αντίστοιχη κινητοποίηση στην Ποντγκόριτσα στο Μαυροβούνιο, ενώ κινητοποιήσεις έγιναν και στο Σεράγεβο στη Βοσνία και στα Τίρανα στην Αλβανία.
Μάχη
Φωτογραφίες δολοφονημένων γυναικών κρατούσαν οι διαδηλώτριες/ές στην Πόλη του Μεξικό. Από τη Μελβούρνη στην Αυστραλία, το Τόκιο στην Ιαπωνία και τη Τζακάρτα στην Ινδονησία μέχρι τη Σεούλ στη Νότια Κορέα, την Μπαγκόγκ στην Ταϋλάνδη, το Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν και τη Βαλέτα στη Μάλτα, ο αγώνας ενάντια στις σεξιστικές διακρίσεις και τη βία κατά των γυναικών ενώθηκε με τη μάχη για καλύτερους μισθούς και συνθήκες ζωής. Οι σημαίες της Παλαιστίνης κυμάτιζαν παντού δίπλα στα πανό και τα πλακάτ.
Mε γενική απεργία και μαζικές συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις σε όλη τη χώρα γιορτάστηκε η 8 Μάρτη στην Ιταλία. Την απεργία αφιερωμένη στη Μέρα της Γυναίκας κήρυξε μεγάλος αριθμός ιταλικών συνδικάτων απ’ όλο το πολιτικό φάσμα (ανάμεσά τους Flc CGIL, Slai Cobas, Adl Cobas, Cobas Usb, Cobas Sub, Osp Faisa Cisal, Usi Cit, Clap, Si Cobas, Cub Trasporti, Uitrasporti, Usi 1912, Flaei Cisl και Uiltec Uil). Η απεργία είχε μεγάλο αντίκτυπο στα σχολεία, στην Υγεία, σε βιομηχανίες και συνολικότερα στον ιδιωτικό τομέα. Απήργησαν επίσης οι πυροσβέστες, οι εργαζόμενοι στην ενέργεια, οι σιδηροδρομικοί με την κυβέρνηση Μελόνι να βγάζει παράνομη την απεργία σε όλες τις συγκοινωνίες.
Χιλιάδες κόσμου συμμετείχε στο συλλαλητήριο που οργάνωσαν στην Ρώμη, γυναικείες οργανώσεις και σωματεία κόντρα στον ρατσισμό, τη λιτότητα και τον σεξισμό της ακροδεξιάς κυβέρνησης.
Δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν σε μια απεργιακή 8 Μάρτη στο Μπουένος Άιρες, στη Λα Πλάτα, στην Μαρ ντερ Πλάτα και άλλες πόλεις της Αργεντινής. Ήταν ο πρώτος εορτασμός της Μέρας της Γυναίκας από τότε που στην κυβέρνηση ήρθε ο Μιλέι. Με το που ανέλαβε, ο Μιλέι έκλεισε το Υπουργείο Γυναικών, Φύλων και Διαφορετικότητας, δήλωσε ότι θεωρεί την άμβλωση «ανθρωποκτονία», ενώ βουλευτές του έχουν ήδη φέρει στη δημοσιότητα νομοσχέδιο για την ανατροπή της νομιμοποίησης των αμβλώσεων.
Στο Μπουένος Άιρες, η μαζικότητα και τα συνθήματα των διαδηλωτριών/ών -για τερματισμό της φτώχειας, της λιτότητας, των απολύσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, για προστασία του δικαιώματος στη νόμιμη, ασφαλή και δωρεάν άμβλωση και του δικαιώματος στη διαμαρτυρία- έστειλαν καθαρό μήνυμα ότι οι γυναίκες, η νεολαία και η εργατική τάξη στην Αργεντινή είναι αποφασισμένοι να συγκρουστούν με την ακροδεξιά κυβέρνηση.
«Με την απεργία μας, δικαιώνουμε και τιμούμε τους αγώνες των εργαζόμενων γυναικών που ήρθαν πριν από εμάς», φώναξαν οι διοργανωτές της συγκέντρωσης -την οποία κάλεσαν δεκάδες, συνδικάτα, συλλογικότητες και οργανώσεις- από τη σκηνή. «Με αυτή την ημέρα αγώνα, λέμε ότι η ελευθερία είναι δική μας, όχι των αγορών ή των κυβερνήσεων».