Κρατώντας μαύρες σημαίες και με ένα πανό (βλέπε την φωτό) οι ίδιοι εξέφρασαν για μια ακόμα φορά την απογοήτευσή τους, επαναλαμβάνοντας πως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, και πως είναι απαραίτητοι στην επιχείρηση. Οι ίδιοι μάλιστα αποφάσισαν να κινηθούν και νομικά εναντίον της διοίκησης της ΔΕΥΑΡ, καθώς θεωρούν παράνομη την ενέργειά της να προχωρήσει στην απόλυσή τους προτού καθαρογραφεί η απόφαση.
«...Ο τρόπος που μας απολύουν είναι παράνομος, όπως μας γνωστοποίησαν και οι δικηγόροι μας... Θα κινηθεί νομική διαδικασία κατά της επιχείρησης... Εμείς οι 25 είμαστε από 6 έως 8 χρόνια στην επιχείρηση. Είμαστε εντός του οργανογράμματος που προβλέπει 103 άτομα και εμείς είμαστε 92. Σε μια τέτοια περίοδο τουριστικής αιχμής η απομάκρυνση μας θέτει σε κίνδυνο την πόλη, διότι αν συμβεί κάτι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Δεν είναι δυνατό να λέγεται ότι εμείς φταίμε για τις αυξήσεις του νερού. Μιλάμε για μια αύξηση το Μάιο του 2009 που αγγίζει τις 700.000 ευρώ, για μια αύξηση τον Ιανουάριο του 2010 και για μια μείωση μισθών που αγγίζει τις 700.000 ευρώ. Πώς με όλα αυτά τα έσοδά της επικαλείται τους συμβασιούχους. Όλα αυτά είναι ένα κόλπο, μια «καραμέλα» εναντίον μας» ανέφερε στον τοπικό τύπο ένας από τους συμβασιούχους.
Από το βράδυ της Πέμπτης 12/8 οι εργαζόμενοι είχαν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις, αποκλείοντας αρχικά τις εγκαταστάσεις της ΔΕΥΑΡ και παραμένοντας εκεί ολόκληρη τη νύχτα. Έχοντας αναρτήσει ένα πανό έξω από το δημαρχείο, διαμαρτυρόμενοι για τις απολύσεις τους.
Οι απολύσεις αυτές δεν είναι τίποτα παραπάνω από το την υλοποίηση του προγράμματος σταθερότητας κυβέρνησης - ΔΝΤ- ΕΕ. Η βάρβαρη επιλογή του να πληρώνουν οι εργαζόμενοι τα βάρη της κρίσης θα ανοίξει μια σειρά από εργατικούς αγώνες μέσα στο επόμενο διάστημα. Είμαστε με κάθε έναν εργαζόμενο που βγαίνει στο δρόμο και θα παλέψουμε για να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές, όχι οι εργαζόμενοι.
Νίκος Σκιαδάς