Ανοιχτές συσκέψεις του ΣΕΚ στις Σχολές

«Από την πλευρά μας ως ΣΕΚ στις Σχολές λέμε ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς» σημειώνει στο κάλεσμά του. «Καταρχάς έχοντας εμπιστοσύνη στο κόσμο που παλεύει, εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη που δίνει όλες τις μάχες, αλλά χρειάζεται μια δυνατή επαναστατική αριστερά στο πλευρό της και όχι μια ξεψυχισμένη αντιπολίτευση. Για αυτό και παλέψαμε από την αρχή για καταλήψεις διαρκείας, για συντονιστικά ανά σχολή και πανελλαδικά, για πολιτικές εκδηλώσεις για όλα τα ζητήματα, για πρωτοβουλίες σύνδεσης των καταλήψεων με το εργατικό κίνημα και όλες τις πολιτικές μάχες και έτσι θα συνεχίσουμε. Τίποτα δεν είναι ξανά το ίδιο μέσα στις σχολές. 

Συνεχίζουμε και διεκδικούμε να μονιμοποιήσουμε τις εμπειρίες αυτού του φοβερού κινήματος. Καταρχάς παλεύουμε για γενικές συνελεύσεις κάθε βδομάδα. Ο κόσμος που γέμισε τα αμφιθέατρα δεν έχει πάει σπίτι του, είναι εδώ και θέλει να παλέψει μέχρι την ανατροπή. Διεκδικούμε ότι ο κόσμος του αγώνα συζητάει συλλογικά, κάνει συνελεύσεις και συνεχίζει να συντονίζεται από τα κάτω με συντονιστικό των γενικών συνελεύσεων για να αποφασίζει τις δράσεις του.

 Μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο στις σχολές με πλούσια πολιτική συζήτηση για το πως συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Οι πολιτικές μάχες ανοίγουν ενάντια σε μια κυβέρνηση που δολοφονεί από την Πύλο και τα Τέμπη μέχρι την Γάζα. Οι μαζικές γενικές συνελεύσεις, οι καταλήψεις αλλάζουν συνειδήσεις, πολιτικές απόψεις, έχουν βοηθήσει στην ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας. Τώρα είναι η στιγμή να δυναμώσουμε την επαναστατική αριστερά μέσα στις σχολές και στις ιδέες και στην δράση.

Οργανώνουμε την γενική απεργία στις 17 Απρίλη ξανά με καταλήψεις, οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες, για να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση των δολοφόνων. Δεν πάμε στις εκλογές με επιστροφή στα μαθήματα αλλά με συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις.

Οργανώνουμε την Πέμπτη 4 Απρίλη σύσκεψη του ΣΕΚ στις Σχολές στη Νομική της Αθήνας, με ένα κεντρικό σημείο, να δυναμώσει η επαναστατική αριστερά σε κάθε σχολή. 

Η κρίση τους μεγαλώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Το σύνθημα “Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων” συγκεντρώνει όλες τις μάχες από τα Τέμπη, την Πύλο, την Γάζα μέχρι τα νοσοκομεία. Είναι μια κυβέρνηση απομονωμένη και περικυκλωμένη από το φοιτητικό και το εργατικό κίνημα. Η οργή και η ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου, ειδικά μέσα στις σχολές, είναι τεράστια. Μετά από δύο μήνες “συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις” τίποτα δεν είναι το ίδιο μέσα στα αμφιθέατρα. Για αυτό και η συζήτηση γύρω από την συνέχεια αλλά και τη στρατηγική, είναι πολύτιμη. Χρειάζεται να συνεχίσουμε να ξεσηκώνουμε τις σχολές μας και όχι να γυρίσουμε στην ομαλότητα. Οργανώνοντας κάθε πολιτική μάχη και συζήτηση, από την μάχη για ανοιχτά σύνορα και την καταδίκη των δολοφόνων της Πύλου, την αντίσταση στον σεξισμό και την καταπίεση, την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη μέχρι την οργάνωση της πανεργατικής απεργίας στις 17 Απρίλη. Η κυβέρνηση έχει μπει στην μεγαλύτερη κρίση και δεν φτάνει μια πρόταση μομφής για να την ανατρέψεις, θέλει καταλήψεις κι απεργίες. Έλατε να οργανώσουμε μαζί όλες τις μάχες!

Την Τρίτη 2 Απριλίου καλούμε στην Ιατρική Ιωαννίνων σύσκεψη του ΣΕΚ στις Σχολές. Καλούμε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να συζητήσουμε πόσο σημαντικοί ήταν οι αγώνες που δώσαμε όλο το τελευταίο διάστημα και πως μπορούμε να προχωρήσουμε μέχρι τη νίκη, την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης.  

Στα Γιάννενα το μπλοκ των καταλήψεων κέρδισε σε όλες τις σχολές. Όπως τα καταφέραμε με την πανεπιστημιακή αστυνομία, έτσι θα τα καταφέρουμε και τώρα. Η ΔΑΠ εξαφανισμένη, πουθενά δεν κατάφερε να συγκροτήσει μπλοκ αντικατάληψης. Στις μάχες που δώσαμε είχαμε την στήριξη πολλών καθηγητών, παλέψαμε ενωτικά όλη η αριστερά. Στα συντονιστικά, στις καταλήψεις, στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια εμείς προσπαθούσαμε πάντα να προτείνουμε την κλιμάκωση και την σύνδεση με το εργατικό κίνημα. 

Σε όλες αυτές τις διαδικασίες συζητούσαμε για τα πάντα, για τον σεξισμό και την ομοφοβία, για τον διεθνισμό και την κρίση του καπιταλισμού. Από την πλευρά μας τονίζουμε την σημασία ύπαρξης δυνατού επαναστατικού κόμματος μέσα στις σχολές για να μην μένουν οι αγώνες μας στη μέση. Η συζήτηση για την στρατηγική ανάβει. Τι είδους κόμμα χρειαζόμαστε, τι έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια. Συζητάμε και οργανώνουμε την συνέχεια και όλες τις μάχες ενάντια στην κυβέρνηση του ρατσισμού, της ακρίβειας, του πολέμου και των καταστροφών.

Ορέστης Παπαθανάσης,
φοιτητής Παιδαγωγικό Ιωαννίνων

Την ερχόμενη Δευτέρα 1/4 στον Βόλο καλούμε σε ανοιχτή σύσκεψη του ΣΕΚ στις Σχολές. Σκοπός είναι να συγκεντρώσουμε όλα τα πρωτοπόρα κομμάτια των σχολών, που έδωσαν τη μάχη για δύο μήνες, άνοιξαν όλες τις πολιτικές μάχες από την Παλαιστίνη μέχρι τον σεξισμό και κυρίως έδωσαν την κόντρα με την ρεφορμιστική Αριστερά για να συνεχίσει αυτό το κίνημα και να μην πάει σπίτι του. 

Τη δυνατότητα να γίνει αυτό την είδαμε και στο Βόλο την πρώτη βδομάδα μετά την ψήφιση. Όπου παρεμβήκαμε μπορέσαμε και βγάλαμε καταλήψεις και συγκεντρώσαμε γύρω μας όλο τον κόσμο που ήθελε να συνεχίσει. Πρέπει μαζί του να οργανώσουμε την συνέχεια αλλά και να συζητήσουμε γιατί πρέπει να οργανωθεί μαζί μας. Για να μεγαλώσει την επαναστατική αριστερά που πιστεύει ότι μπορεί να ρίχνει κυβερνήσεις, όχι με προτάσεις μομφής αφού έχει κλείσει τους αγώνες, αλλά με κλιμάκωση των καταλήψεων και των απεργιών. Αυτοί οι αγώνες έφεραν την κυβέρνηση σε αυτό το σημείο και έτσι πρέπει να προχωρήσουμε.

Οργανώνουμε την Παρασκευή 29/3 ανοιχτή σύσκεψη του ΣΕΚ στις Σχολές στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να δώσουμε συνέχεια στον φοβερό αγώνα που δώσαμε για πάνω από δύο μήνες. 

Ριζοσπαστικοποιήθηκε μια ολόκληρη γενιά νέων οι οποίοι δεν θέλουν να γυρίσουν στην ομαλότητα. Και δεν πρέπει κιόλας, γιατί ειδικά τώρα βλέπουμε ότι η κυβέρνηση είναι με την πλάτη στον τοίχο και μπορούμε να την ανατρέψουμε δίνοντας το βάρος στις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Εδώ στη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη διεκδικούμε ότι οι φοιτητές/ριες θα συμμετέχουν στην απεργιακή κινητοποίηση των νοσοκομείων, την Παρασκευή στη δίκη των συλληφθέντων του ΑΠΘ, ενώ από τώρα οργανώνουμε την απεργία στις 17 Απρίλη. Παράλληλα με την οργάνωση των μαχών συζητάμε με αυτόν τον κόσμο γιατί χρειάζεται να μεγαλώσει η επαναστατική αριστερά, αν δεν θέλει οι αγώνες του να μένουν στα μισά του δρόμου.