Το πρόγραμμα των συζητήσεων

100 χρόνια μετά, ο Λένιν δεν είναι πια μια σοβιετική ανάμνηση, αλλά ένα σημείο αναφοράς στην παγκόσμια πολιτική ιστορία και διαχρονικό εργαλείο, ώστε με αυτό αγωνιζόμενες και αγωνιζόμενοι να μπορούμε να χτίσουμε μια νέα ζωή ευάερη και ευήλια, ανακουφισμένη από την καπιταλιστική αλλοτρίωση και απαλλοτρίωση.

Διαχρονικό εργαλείο για τους αγώνες κάθε καταπιεσμένης και καταπιεσμένου, από το άτομο στην κοινωνία και από τον πυρήνα ως την επιφάνεια, ο επαναστατικός τρόπος που εισήγαγε ο Λένιν ως μέσο άσκησης πιέσεων και δημοκρατικών διεκδικήσεων των αιτημάτων της λαϊκής και εργατικής τάξης. 

Κάθε εργατικό χέρι κυριολεκτικά οφείλει σήμερα να απαιτήσει από την κινηματική του δράση την εφαρμογή της επαναστατικής θεωρίας στην ελληνική κοινωνία, διαμορφούμενη έτσι από τα εντόπια δεδομένα. Οφείλει πρωτίστως να επαναπροσδιορίσει την λειτουργία της επαναστατικής θεωρίας εκτός αυστηρού ιστορικού πλαισίου. Φρονώ πως μια τέτοια κίνηση θα επέτρεπε στην λαϊκή και εργατική αγωνιστική διάθεση να θεαθεί την εαυτή της μέσα στην επανάσταση, είτε μέσω της αυτοδιάθεσης του σώματος και του κοινωνικού εαυτού, είτε μέσω της κριτικής στους κοινωνικούς θεσμούς και ρόλους, είτε μέσω της διεκδίκησης του ισόβαρου δικαιωμάτων και απολαβών με αξιοπρεπή και ορθολογική καταβολή πόνου, κόπου και χρόνου στον εργασιακό χώρο, είτε μέσω της έννομης, δημοκρατικής διεκδίκησης κεκτημένων με αγώνες ή διαβαλλόμενων κατοχυρωμένων συνταγματικά δικαιωμάτων. 

Ο δε προσδιορισμός του ατόμου μέσα στον αριστερό αγώνα οφείλεται να συμβαίνει από τα ίδια τα πολιτικά άτομα μακριά από τους όρους που θέτει ο καρκινικός εχθρός, δηλαδή η αριστερά να μην προσδιορίζεται κατά αναπόληση των φαντασμάτων της, καθώς έχουμε μεταβεί σε μια εντελώς διαφορετική ιστορική πραγματικότητα, να μην προσδιορίζεται κατ’ αντιδιαστολή προς την ταυτότητα της δεξιάς και να μην οικειοποιείται ταυτοτικά απαντήσεις που συχνά δίδει σε δεξιά κατηγορητήρια.

Η ζωή μας ούτε ανήκει, ούτε χωράει, ούτε υπάρχει πραγματικά σε δίπολα. Ζούμε ένα σώμα εκτεθημένο σε έναν πολύχρονο, αλλά καθόλου αθάνατο, κακοήθη καρκίνο.

Στην επόμενη εκατονταετηρίδα Λένιν!

Το μονοήμερο εκδηλώσεων για τον Λένιν μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και γενικά ανυπομονώ. Και οι τρεις ομιλητές/ριες έχουν κάθε φορά πολύ ενδιαφέροντα άρθρα στο περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω που εξηγούν με επιχειρήματα σε ποιο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο έχει δημιουργηθεί η ανάγκη για τέτοιες συζητήσεις. Οπότε είμαι σίγουρη ότι και στο μονοήμερο θα δώσουν ένα πολύ γερό background.

Πιο πολύ όμως θέλω να ακούσω για τον Λένιν και τους αγώνες εκείνη την εποχή γιατί υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρη, προπαγάνδα και προσπάθεια να υποβαθμιστεί η επαναστατική διαδικασία τότε, προβάλλονται κυρίως τα λάθη που έγιναν. Θέλω να μάθω γιατί χάθηκε η επανάσταση και πώς σήμερα μπορούμε να ακολουθήσουμε τον ίδιο αγώνα και να πετύχουμε. Σίγουρα ένα κρίσιμο στοιχείο ήταν ότι δεν νίκησαν οι επαναστάσεις στις άλλες χώρες παρά μόνο στη Ρωσία. Γενικά θέλω να μάθω για τη διαδρομή της αριστεράς από τότε μέχρι σήμερα. 

Σπούδασα βιολογία στο Εδιμβούργο, έχω δουλέψει εκεί σε εταιρίες αμερικάνικες και βρετανικές. Στην τελευταία μου δουλειά έκαναν περικοπές, απέλυσαν το μισό προσωπικό. Εγώ παραιτήθηκα γιατί ήθελαν με τον ίδιο μισθό να μου δώσουν τη δουλειά τριών ατόμων και το παρουσιάζουν και ως χάρη που σε κρατάνε. Πολύ ακριβή η ζωή, τελείως αποκομμένη η κυβέρνηση από τον λαό που πρέπει να επιλέξει μεταξύ φαγητού και θέρμανσης. Kαι βγάζουν προτάσεις προκλητικές όπως για παράδειγμα το λεγόμενο meal deal, δηλαδή αγοράζεις ένα ποτό, ένα τοστάκι και ένα τσιπς και λένε αντί να τρώτε κανονικά, να τρώτε αυτό, που είναι εξοργιστικό.

Γύρισα γιατί ένιωθα σαν να είμαι σε ένα κλουβί που τραβάς τα κάγκελα και θες να μιλήσεις, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Η Παλαιστίνη ήταν επίσης μεγάλο κομμάτι. Αυτά με έκαναν να θέλω να ακούσω το ΣΕΚ και να συμμετέχω σε όλες τις δράσεις. Μου αρέσει ότι το ΣΕΚ ενώνει τους σκοπούς, βλέπει τη σύνδεση μεταξύ των συμπτωμάτων του καπιταλισμού και έχει τη σωστή ιδέα για το πώς μπορούμε να τον ανατρέψουμε και να έχουν όλοι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο καλύτερες συνθήκες ζωής.

Η ιστορία διδάσκει ότι δεν διδασκόμαστε από την ιστορία. Η ιστορία θα διδάξει όταν διαβάσουμε -συζητήσουμε - επικοινωνήσουμε και ανταλλάξουμε απόψεις. Στις 14/4 μια τέτοια μεγάλη ευκαιρία ανοίγεται με αφορμή την συμπλήρωση 100 χρονών από την δράση και το έργο ενός μεγάλου επαναστάτη. 

Η παρακαταθήκη του Λένιν μεγάλης αξίας. Ακριβώς επειδή δείχνει τον δρόμο για το ύψιστο αγαθό, τον σοσιαλισμό που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση και εν τέλει στον πολιτισμό (τον πραγματικό). Το εργατικό κίνημα έχει ανάγκη για οργανωμένη ταξική πάλη, κάτι που για να συμβεί πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν τα μαθήματα της ιστορίας. Μια μεγάλη ευκαιρία για μάθηση – γνώση – οργάνωση της αντίστασης των προλετάριων στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει ο καπιταλισμός και τα τσιράκια του. Δεν είναι ο βασιλιάς το πρόβλημα αλλά ο θρόνος.

Με όπλο την γνώση μπορούμε να λιώσουμε τον θρόνο σαν χαρτόκουτο.

Εκατό χρόνια μετά τον θάνατο του Λένιν η συζήτηση για το ποια αριστερά παλεύουμε είναι πιο αναγκαία από ποτέ μετά το κίνημα δύο μηνών καταλήψεων και εργατικών ξεσηκωμών. Το ποιες ιδέες θα επικρατήσουν είναι κρίσιμο και φαίνεται έντονα σε κάθε έκφανση της πολιτικοποίησης μέσα στα Πανεπιστήμια αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία.

Η επαναστατική προοπτική που βάζει η δράση του Λένιν είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να αναδειχθεί σήμερα που η ρεφορμιστική αριστερά αποτυγχάνει να δώσει λύσεις στην κρίση του καπιταλισμού. Το κύμα βίαιων ιδιωτικοποιήσεων που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα δείχνει το αδιέξοδο του συστήματος, μια κατάσταση που παραπέμπει στην εποχή που έδρασε ο Λένιν όπου ο καπιταλισμός είχε τεράστια κρίση και η λύση δόθηκε μέσω της επαναστατικής στρατηγικής βάζοντας την εργατική τάξη στο κέντρο της αλλαγής, για την σοσιαλιστική κοινωνία.

Το επαναστατικό κόμμα που έχτισε ο Λένιν οδήγησε τα πράγματα στην απελευθέρωση της τάξης όπου η ίδια πήρε τον έλεγχο της παραγωγής και κατάφερε να συγκροτήσει μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα συνεργάζονται και θα παράγουν από κοινού τα αγαθά σύμφωνα με τις ανάγκες τους χωρίς καμία εξουσία να τους υποδουλώνει. Αυτή η ιστορική πραγματικότητα μας φέρνει σήμερα την ανάγκη για την συγκρότηση μιας ισχυρής αντικαπιταλιστικής αριστεράς η οποία θα παίζει τον ρόλο του εκφραστή ολόκληρης της ριζοσπαστικοποίησης του κόσμου που θέλει να παλέψει ενάντια στην βαρβαρότητα και την εξαθλίωση που καθημερινά βιώνει και δεν έχει καμία αυταπάτη ότι θα βρει την αλλαγή μέσα από το κοινοβούλιο.

Έτσι παλεύοντας στο σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ να συζητήσουμε για το πώς ο Λένιν κατάφερε να μετατρέψει την θεωρία του μαρξισμού σε πράξη και να κάνει την επανάσταση από ουτοπία σε απτή πραγματικότητα.