Συνεδρίασε την Κυριακή 28 Απρίλη το Πανελλαδικό Συμβούλιο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος με τη συμμετοχή εκλεγμένων αντιπροσώπων από τους τοπικούς πυρήνες. Έγιναν δύο συζητήσεις, η μια σχετικά με την πορεία προς τις Ευρωεκλογές στις 9 Ιούνη και η δεύτερη για το φεστιβάλ Μαρξισμός 2024 στις 5-6-7 Ιούλη. Δημοσιεύουμε εδώ το άνοιγμα της συζήτησης για το πρώτο θέμα και στις σελίδες 14,15,16 τη συνέχεια.
Πάμε προς την τελική ευθεία των ευρωεκλογών, σε συνθήκες που ωριμάζει μία μεγάλη πολιτική και κοινωνική κρίση. Δεν είναι μόνο τι συμβαίνει στην Ελλάδα, είναι διεθνής κατάσταση. Οι φοιτητικές καταλήψεις στα αμερικάνικα πανεπιστήμια στέλνουν πολύ μεγάλο μήνυμα. Μέσα στην Αμερική βγαίνει ένα κίνημα το οποίο θυμίζει το '68. Εδώ η κυβέρνηση πηγαίνει προς τις εκλογές μέσα σε συνθήκες που περισσότερο θυμίζουν τις εκλογές του 2012 παρά του 2023.
Πρώτα απ' όλα από άποψη οικονομική. Βρισκόμαστε στο σημείο όπου όχι μόνο δεν έχει κοπάσει η ακρίβεια, αλλά έρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και λέει ότι πρέπει ξανά να εφαρμόσουμε Σύμφωνο Σταθερότητας. Σύμφωνο σταθερότητας σημαίνει περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις. Γι' αυτό βλέπουμε ακόμα και σε προεκλογική περίοδο ότι η επίθεση των ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Η κυβέρνηση είναι πιεσμένη και στο πολεμικό μέτωπο. Παρά τη φιλολογία ότι Μητσοτάκης και Ερντογάν μπαίνουν σε φάση διαλόγου, οι εξοπλισμοί κλιμακώνονται. Είναι ψεύτικη η προπαγάνδα ότι όλα αυτά έχουν να κάνουν με την επιθετική Τουρκία. Στην πραγματικότητα έχουν να κάνουν με την επιθετική Ελλάδα από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή. Στην Αμερική, στη Γερμανία, παντού ανεβάζουν τους εξοπλισμούς. Ο πόλεμος επιτείνει την οικονομική επίθεση και δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην κυβέρνηση να βρουν λεφτά από οπουδήποτε αλλού εκτός από περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση κάνει κωλοτούμπα σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσε να χειριστεί την μαζική αγανάκτηση. Ένα προηγούμενο διάστημα ο Μητσοτάκης ισχυριζόταν ότι κάλυπτε όλο το φάσμα από την Κεντροαριστερά μέχρι τη Δεξιά με κορυφαίο παράδειγμα το νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Τώρα, πηγαίνοντας προς τις εκλογές, για να μην χάσει ψήφους από την ακροδεξιά, η στροφή είναι στην αντίθετη κατεύθυνση: Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια.
Απομονωμένη κυβέρνηση
Αυτοί δεν είναι εύκολοι ελιγμοί, αλλά κατάσταση πανικού γιατί είναι μια κυβέρνηση απομονωμένη. Δεν είναι μόνο τα αντικειμενικά στοιχεία της κρίσης, αλλά το τι αντιμετωπίζει από άποψη κινητοποιήσεων και μαζικής κατακραυγής σε όλα τα μέτωπα, από τις φοιτητικές καταλήψεις και τις απεργίες μέχρι τα Τέμπη. Είναι τέτοια η πίεση από την κατακραυγή του κόσμου που αναγκάζονται και οι δικαστές να κάνουνε κωλοτούμπες, να βλέπουνε ζητήματα τα οποία δεν είχαν δει, να ανοίγει θέμα ότι θα στείλουν στη Βουλή το κατηγορητήριο και να γίνει προανακριτική για τα Τέμπη.
Εμείς διεκδικούμε ότι πρέπει να γίνει προανακριτική και για το έγκλημα στην Πύλο. Ένα έγκλημα πολύ μεγάλων διαστάσεων και από άποψη πολιτικής σημασίας στο κέντρο των ευρωεκλογών. Είναι οι εκλογές όπου ο κόσμος πρέπει να αποφασίσει τι είναι η ΕΕ: Είναι ένας δολοφονικός συνασπισμός και φάνηκε τρισδιάστατα στην Πύλο.
Διαμορφώνονται όλα αυτά τα μέτωπα, αλλά η αριστερή αντιπολίτευση δεν είναι σε θέση να τα καλύψει. Δεν έχει τελειώσει η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Η πραγματικότητα είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από ιντερνετικά χάπενινγκς, δεν υπάρχει το παραμικρό σε επίπεδο κινητοποίησης και πολύ περισσότερο προγραμματικής αντιπαράθεσης. Έφτασε τώρα να λέει ότι για να βελτιώσουμε τους μισθούς, μπορούμε να καταργήσουμε τις κρατήσεις για την κοινωνική ασφάλιση. Αυτό το αίτημα το ξεκίνησαν σαν προεκλογική σημαία τους οι Συντηρητικοί, το κόμμα της Θάτσερ στην Αγγλία και βγαίνει ακόμα και το Εργατικό Κόμμα, που χει πάει πολύ δεξιά, να ρωτάει τι θα το γίνει το δημόσιο Σύστημα Υγείας αν καταργηθεί η κοινωνική ασφάλιση. Προφανώς το ίδιο ισχύει κι εδώ. Περικοπές στις κρατήσεις κοινωνικής ασφάλισης είναι δώρο στον Γεωργιάδη για να τα ιδιωτικοποιήσει όλα.
Τι λέει η αριστερή αντιπολίτευση πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ; Ανοίγει κανένας τα μεγάλα ζητήματα της αντιπαράθεσης με την ΕΕ της λιτότητας, του ρατσισμού, του πολέμου, των καταστροφών; Όχι είναι η απάντηση. Γι' αυτό διαμορφώνεται ένα ολόκληρο αριστερόστροφο ακροατήριο το οποίο ξεπερνάει τις αυταπάτες για την ΕΕ, τη σιχαίνεται και ψάχνει να συγκρουστεί με αυτήν και την κυβέρνηση, πέρα από την υπάρχουσα κοινοβουλευτική αντιπολίτευση.
Την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών, ένα δίμηνο που ο κόσμος συζητάει κεντρικά πολιτικά, είναι ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με όλο αυτό τον κόσμο ο οποίος ψάχνει προς τα Αριστερά και να τον κερδίσουμε στην επαναστατική Αριστερά και στο κόμμα μας. Γιατί κανένας άλλος δεν ανοίγει τα μέτωπα, κανένας άλλος δεν δίνει τις απαντήσεις. Απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις η απάντηση είναι κρατικοποιήσεις με εργατικό έλεγχο, απέναντι στην Ευρώπη-φρούριο λέμε να ανοίξουν τα σύνορα. Σε κάθε μέτωπο ουσιαστικά είναι πολύ χειροπιαστές οι απαντήσεις του τι σημαίνει επαναστατική αριστερά. Δεν είναι μόνο το ποιος είναι πιο μαχητικός, που δεν είναι λίγο κι αυτό. Ένας ολόκληρος κόσμος έχει την εμπειρία τι σημαίνουν οι δικοί μας σύντροφοι και συντρόφισσες σε κάθε χώρο, από την οργάνωση των αγώνων μέχρι την προοπτική, το ποια είναι η λύση.
Το πρώτο βήμα είναι ότι ζητάμε τη στήριξη από όλο τον κόσμο με τον οποίο δουλέψαμε και βρεθήκαμε μαζί σε κινητοποιήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα. Να υπογράψουν καθώς η συλλογή υπογραφών στήριξης στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Ανατρεπτική Συνεργασία συνεχίζεται και είναι ήδη μεγάλος ο κατάλογος, αλλά τους προτρέπουμε να εμπλέξουν τον εαυτό τους μαζί μας σε όλα αυτά που προγραμματίζουμε να κάνουμε. Έγινε η κεντρική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και θα ακολουθήσουν οι τοπικές εκδηλώσεις πανελλαδικά. Οργανώνουμε εξορμήσεις και εκδηλώσεις σε όλους τους χώρους: στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στις πλατείες, στα σπίτια.
Αυτό το πρόγραμμα έχει μεγάλους σταθμούς. Οι απεργίες δεν σταματούν. Είναι ήδη προκηρυγμένη η απεργία στα νοσοκομεία στις 16/5 και της ΑΔΕΔΥ στις 21/5. Είναι η καμπάνια για την Πύλο, που καλύπτει ένα πολύ μεγάλο κενό που υπάρχει στην αριστερή αντιπολίτευση. Την Κυριακή 12/5 είναι η μεγάλη συναυλία στο Ρουφ, στις 20/5 η κινητοποίηση στο Σύνταγμα γιατί την επόμενη μέρα 21/5 ξεκινάει η δίκη στην Καλαμάτα για τους 9 επιζώντες του ναυαγίου που τους κατηγορούν ότι ήταν διακινητές. Και βέβαια στις 14/6 στην επέτειο του ναυαγίου, πέντε μέρες μετά τις εκλογές, διεκδικούμε ότι θα γίνουν μεγάλα αντιρατσιστικά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις, όπως και κινητοποιήσεις έξω από τις ελληνικές πρεσβείες σε μια σειρά από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Μέσα σε αυτό το πρόγραμμα είναι οι φοιτητικές εκλογές στις 22/5. Τις μετέθεσαν γιατί μπορεί να σκέφτονταν ότι είναι καλύτερο να πάρουνε μία κάποια απόσταση από τις καταλήψεις για να μην πριμοδοτείται το πιο μαχητικό κομμάτι. Έπεσαν έξω, γιατί το μαχητικό κομμάτι τώρα έχει την Αμερική για παράδειγμα. Στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές, οι φοιτητές θα στείλουν ένα μήνυμα ότι ψηφίζουν αριστερά.
Χρειάζεται να δώσουμε προσοχή στον τρόπο με τον οποίο οργανώνουμε αυτή την καμπάνια. Κάθε τοπικός πυρήνας και κάθε περιφερειακή επιτροπή έχει να φτιάξει το πρόγραμμα που θα συμπεριλάβει όλα αυτά τα βήματα αξιοποιώντας στο μέγιστο τις δυνάμεις που διαθέτει, από τα νέα μέχρι τα παλιά μη ανανεωμένα μέλη. Επίσης όσοι δουλέψουν μαζί μας στην καμπάνια για τις ευρωεκλογές, θέλουμε να μπουν στο κόμμα και τους πυρήνες μας. Έχουμε τη δυνατότητα να στήσουμε νέους πυρήνες. Αυτή τη δουλειά τη συνεχίζουμε και τις μέρες του Πάσχα που συντρόφισσες και σύντροφοι θα ταξιδέψουν στην επαρχία, αλλά και στην τελική ευθεία, όταν θα πάνε να ψηφίσουν.