Πηγαίνουμε στην τελική ευθεία για τις εκλογές με την κυβέρνηση του Μητσοτάκη από την θριαμβολογία του 41% να πηγαίνει στις κάλπες του Ιουνίου με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν την Νέα Δημοκρατία κάτω από το 30%. Αυτή η πτώση δεν πέφτει από τον ουρανό αλλά είναι καρπός μιας κοινωνικής αντιπολίτευσης που με τους αγώνες της έχει απομονώσει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την έχει αναγκάσει σε ήττες. Το φοιτητικό κίνημα έχει παίξει ρόλο στην διαμόρφωση αυτής της κατάστασης.

Η Νέα Δημοκρατία έβαλε στο στόχαστρο την νεολαία πολύ πριν το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Από την επανεκλογή της το 2019 μέχρι και σήμερα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να χτυπήσει την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Αυτό ήταν η επίθεση στο άσυλο, η ελάχιστη βάση εισαγωγής, η ΟΠΠΙ, τα πειθαρχικά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η επίθεση βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στα πανεπιστήμια αλλά διασχίζει όλη την εκπαιδευτική πυραμίδα.

Βγαίνουμε από ένα κίνημα φοιτητικών καταλήψεων που για να δούμε αντίστοιχο σε διάρκεια και ένταση πρέπει να γυρίσουμε 17 χρόνια πίσω στο φοιτητικό κίνημα του 2006/07. Μια μάχη που κράτησε δύο μήνες με γενικές συνελεύσεις εκατοντάδων, μαζικές καταλήψεις, τεράστια συλλαλητήρια. Για να οργανωθούν αυτά τα πράγματα χρειάστηκε να βάλουμε μπροστά συντονιστικές επιτροπές κατάληψης, συντονιστικό γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων, πολιτικές εκδηλώσεις για να συντονίζεται και να πολιτικοποιείται ο αγώνας μας, ώστε η οργάνωση των μαχών να περνάει από το χέρι του κάθε φοιτητή και φοιτήτριας και οχι από τα διοικητικά συμβούλια. Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι αιτία πολέμου για το φοιτητικό κίνημα. Ένα νομοσχέδιο που βάζει μπροστά να δημιουργήσει έναν πόλο ιδιωτικής εκπαίδευσης που να λειτουργεί ανταγωνιστικά με το δημόσιο πανεπιστήμιο και να του βάζει την πίεση να λειτουργεί ανταγωνιστικά και το ίδιο.

Μάχη

Το φοιτητικό κίνημα δημιούργησε πρόβλημα στην κυβέρνηση. Όχι μόνο επειδή την ανάγκασε από εκεί που θα το ψήφιζε μέσα Γενάρη να το ψηφίσει 8 Μάρτη αλλά επειδή η εμπειρία αυτού του αγώνα είναι τεράστια. Κατάφερε να να ανατρέψει τις λανθασμένες εκτιμήσεις περί "αρνητικών συσχετισμών". Κατάφερε να αναδείξει ότι το όριο του αγώνα των δεκάδων χιλιάδων που βρέθηκαν στις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τα συλλαλητήρια δεν είναι απλά το αίτημα "όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια". Η ριζοσπαστικοποίηση που γέννησε αυτό κίνημα πιάνει όλα τα ζητήματα, από το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, την μάχη ενάντια στον σεξισμό και την καταπίεση, τον ρατσισμό και τους φασίστες, μέχρι την ανατροπή της κυβέρνησης των ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών.

Από την μεριά μας μπήκαμε μπροστά για να δώσουμε σάρκα και οστά σε αυτές τις μάχες και με πολιτικές συζητήσεις που οργάνωσαν οι καταλήψεις και στις κινητοποιήσεις που συμμετείχαν. Στο συλλαλητήριο στα 11 χρόνια από την δολοφονία του Λουκμάν, στις 16 Μάρτη στη διεθνή κινητοποίηση ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό, στα συλλαλητήρια αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, την δίκη του Ζακ. Έβαλε μπροστά όχι απλά αιτήματα άμυνας ενάντια στο νομοσχέδιο αλλά άνοιξε την συζήτηση για ποια Παιδεία παλεύουμε. Ακόμα το φοιτητικό κίνημα έπαιξε τον ρόλο πυροδότη ευρύτερων αντιστάσεων. Οι μεγάλες απεργίες, τα συλλαλητήρια για την Παλαιστίνη, όλες οι πολιτικές μάχες δεν θα ήταν ίδιες. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του ΣΕΚ στις σχολές βάλαμε παντού την πρόταση ότι οι συντονιστικές επιτροπές κατάληψης και οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να αποκτήσουν οργανική σύνδεση με την εργατική τάξη. Οργανώσαμε εξορμήσεις σε εργατικούς χώρους και ξεσηκωσαμε τους πάντες ότι είναι κοινός ο αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Καμία σύγκρουση που άνοιξε το προηγούμενο διάστημα δεν έχει κλείσει.

Αυτά δεν είναι μια απλή αποτίμηση του τι έγινε το προηγούμενο διάστημα μέσα στις σχολές. Είναι μια τεράστια πολιτική εμπειρία που αυτή την στιγμή διαμορφώνει το κλίμα μέσα στα πανεπιστήμια, γέννησε μια νέα ριζοσπαστικοποίηση, μια ολόκληρη φουρνιά αγωνιστών και αγωνιστριών και καθορίζει πως οι αγώνες της νεολαίας μαζί με ένα εργατικό κίνημα που συγκρούεται, είναι η δύναμη που μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση.

Με την δυναμική αυτής της εμπειρίας και της ριζοσπαστικοποίησης της νεολαίας πάμε να οργανώσουμε τα επόμενα βήματα.

22 Μάη φοιτητικές εκλογές. Είναι μια τεράστια πολιτική μάχη για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι να μαυρίσουμε την ΔΑΠ. Παλεύουμε για μια συντριπτική ήττα της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας που να γίνει σκαλοπάτι για την συντριβή της στις εκλογές του Ιούνη. Ο δεύτερος είναι να δυναμώσει η αντικαπιταλιστική Αριστερά που οργάνωσε καταλήψεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, τις μάχες ενάντια στον σεξισμό, το αντιπολεμικό κίνημα, την Αριστερά που πάει την συζήτηση στα μεγάλα ζητήματα για μια άλλη παιδεία σε μια άλλη κοινωνία απαλλαγμένη από την βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Αυτή την μάχη επιδιώκουμε να την δώσουμε μέσα από τα σχήματα της ΕΑΑΚ. Αντικαπιταλιστικά και ενωτικά για να εκφραστεί το μπλοκ αγώνα που πάλεψε σε κάθε σχολή. Αντικαπιταλιστικά χωρίς να λειαίνουμε τις αιχμές μας και ταυτόχρονα ενωτικά στην δράση για να κερδίζουμε όλον τον κόσμο στις επαναστατικές ιδέες.

Οργανώνουμε την καμπάνια για την Πύλο. Στην Πύλο δεν έγινε ναυάγιο, έγινε η μαζικότερη δολοφονία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο  με υπεύθυνους την ελληνική κυβέρνηση και την Ευρώπη φρούριο. 600 νεκροί πρόσφυγες είναι το πρόσωπο της Ευρώπης του ρατσισμού. Διεκδικούμε να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι - κυβέρνηση, λιμενόμπατσοι, Ευρωπαϊκή Ένωση και να αθωωθούν οι 9 πρόσφυγες που η ΝΔ έχει το θράσος να τους φορτώνει το έγκλημα. Παίρνουμε πρωτοβουλία για εκδηλώσεις στην Φιλοσοφική στις 15 Μάη, στο ΠΑΔΑ και την ΑΣΚΤ στις 16 Μάη, πικετοφορίες και παρεμβάσεις μέσα στις σχολές.

Οργανώνουμε τις μάχες του επόμενου διαστήματος. Πρώτα από όλα συνεχίζεται ο αγώνας ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Συνεχίζουμε να διεκδικούμε την μονιμοποίηση των εμπειριών αυτού του κινήματος. Συνελεύσεις κάθε βδομάδα για να συζητάει και να οργανώνει δημοκρατικά ο ίδιος ο κόσμος, τις καταλήψεις, τα συντονιστικά. Οργανώνουμε ότι ο δρόμος για τις εκλογές θα είναι ο εφιάλτης αυτής της κυβέρνησης. 16 Μάη μαζί με τα νοσοκομεία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση είναι κοινός αγώνας, 21 Μάη πανδημοσιοϋπαλληλικη απεργία και φοιτητικές εκλογές στις 22/5 είναι ένας συνδιασμός που μπορεί να γκρεμίσει την ΝΔ μαζί με τους νόμους της. Δεν αντιμετωπίζουμε τον κόσμο που πάλεψε δύο μήνες με καταλήψεις σαν παθητικό ψηφοφόρο που το μόνο που έχει να κάνει είναι να βγάλει τα συμπεράσματά του και να ψηφίσει σωστά, τον αντιμετωπίζουμε σαν το υποκείμενο που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

Το Φεστιβάλ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ είναι σταθμός για όλον τον κόσμο που θέλει να παλέψει. Η πλειοψηφία του κόσμου θέλει να γκρεμίσει αυτή την κυβέρνηση και για αυτό είναι στους δρόμους, ταυτόχρονα όμως δεν εμπιστεύεται μια συναινετική αντιπολίτευση και αναζητά την εργατική εναλλακτική. Μπορούμε να γίνουμε στήριγμα για αυτό τον κόσμο και αυτό τον ρόλο παίζει ο Mαρξισμός.. Τρεις μέρες με δεκάδες συζητήσεις πάνω σε όλα τα ζητήματα και τις μάχες, ο μαρξισμός είναι ένα εργαστήρι επαναστατικών ιδεών που μπορεί να μας βγάλει πολύ πιο δυνατούς και δυνατές για τους αγώνες που έρχονται.

Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα για λευτεριά στην Παλαιστίνη. Ο λογικές που έλεγαν "ο καπιταλισμός είναι ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που θα εξασφαλίσει την ειρήνη και την ευημερία" καταρρέουν. Ο καπιταλισμός της πιο βαθιάς, παγκόσμιας και μακρόσυρτης κρίσης γεννάει θάνατο και καταστροφές. Πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης, πόλεμος στην Μέση Ανατολή. Στα πανεπιστήμια η κατάσταση είναι εκρηκτική με πάνω από 170 καταλήψεις για την Παλαιστίνη διεθνώς. Ξεκίνησε σαν ένα φοβερό κίνημα στην Αμερική με καταλήψεις και απλώνεται παντού. 

Αυτή είναι η δύναμη για να σταματήσει ο πόλεμος, ο φοιτητικός αντιπολεμικός ξεσηκωμός για την Παλαιστίνη μπορεί να νικήσει όπως έγινε και με το Βιετνάμ. Αυτά δεν είναι μακριά. Στο ΠΑΔΑ δώσαμε μάχη για να σταματήσει η συμφωνία του πανεπιστημίου με πανεπιστήμιο του Ισραήλ για συνεργασία πάνω σε πρόγραμμα Εράσμους. Κάναμε κινητοποίηση και εκδήλωση, αυτή τη στιγμή η συμφωνία έχει παγώσει. Μπορούμε παντού να γίνουμε Αμερική. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης έλεγε ότι πρέπει να τελειώνουμε με τις ιδεοληψίες που βασανίζουν το Ελληνικό Πανεπιστήμιο και να γίνουμε Κολούμπια. Όλα τα πανεπιστήμια θα γίνουμε Κολούμπια για να σταματήσουμε τον πόλεμο και να απλωθεί το κίνημα των καταλήψεων ενάντια στον πόλεμο παντού. Θα παλέψουμε για ελεύθερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι την Μεσόγειο, θα τσακίσουμε το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ και μαζί την ελληνική κυβέρνηση που τους στηρίζει.

Ανοίγει μια περίοδος με μεγάλες μάχες και μεγάλες δυνατότητές. Δυναμώνουμε την επαναστατική Αριστερά για να πάρουμε τις πρωτοβουλίες και να επιβάλλουμε το δίκιο των αγώνων μας, να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και να ανοίξουμε την προοπτική για την συνολική νίκη των αγώνων, την αντικαπιταλιστική ανατροπή.

Αλέκος Κοροβέσης,
φοιτητής ΠΑΔΑ, ΣΕΚ στις Σχολές