Μπορούν οι εργάτες να κυβερνήσουν;

Αθήνα 11 Δεκέμβρη

11.00-13.00 Η κρίση του Ευρώ

Σταύρος Μαυρουδέας, Μωυσής Λίτσης, Σωτήρης Κοντογιάννης

14.00-15.30 Η εργατική απάντηση στην φασιστική απειλή

Σπύρος Μαρκέτος, Κώστας Πίττας

16.00-17.30 Χρεοκοπία ή εργατικός έλεγχος

Πάνος Γκαργκάνας, Κώστας Σαρρής

18.00-20.00 Μπορούν οι εργάτες να κυβερνήσουν;

Νίκος Φωτόπουλος, Δημήτρης Λιβιεράτος, Μαρία Στύλλου

Θεσσαλονίκη 17 Δεκέμβρη

11.00-13.00 Η κρίση του Ευρώ

Σταύρος Μαυρουδέας, Πάνος Γκαργκάνας

14.00-15.30 Η εργατική απάντηση στην φασιστική απειλή

Σπύρος Μαρκέτος, Νίκος Χατζάρας

16.00-17.30 Χρεοκοπία ή εργατικός έλεγχος

Λέανδρος Μπόλαρης, και συνδικαλιστής ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ

18.00-20.00 Μπορούν οι εργάτες να κυβερνήσουν;

Τριαντάφυλλος Αφεντουλίδης, Γιάννης Κούτρας, Μαρία Στύλλου


Απαντήσεις στα πιο καυτά ερωτήματα θα επιχειρήσουν να δώσουν τα μονοήμερα που οργανώνει το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 11 και στις 17 Δεκέμβρη αντίστοιχα.

Ο Οκτώβρης που γκρέμισε την κυβέρνηση Παπανδρέου με αποκορύφωμα την μεγάλη 48ωρη Πανεργατική Απεργία και τις καταλήψεις σε Υπουργεία και Δήμους, έχει βαθύνει τη συζήτηση για την προοπτική της εργατικής αντίστασης.

«Μπορούν οι εργάτες να κυβερνήσουν;» αυτό είναι το ερώτημα που βάζουν ολοένα και περισσότεροι αγωνιστές και αγωνίστριες του εργατικού κινήματος. Σε αυτό το ερώτημα χρειάζεται να δώσει καθαρές απαντήσεις η Αριστερά.

Ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν βρίσκεται σε ανάκαμψη όσον αφορά την οικονομία, αλλά η κρίση έχει απλωθεί και στο πολιτικό και στο ιδεολογικό επίπεδο. Στις διπλανές στήλες μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του Σωτήρη Κοντογιάννη για την παραπαίουσα Ευρωζώνη, το άλλοτε «ισχυρό» ευρώ και την προοπτική χρεοκοπίας χωρών που μπροστά τους η ελληνική οικονομία μοιάζει με… μυρμήγκι μπροστά σε ελέφαντα. Επειδή, όμως, όπως οι ελέφαντες φοβούνται τα μυρμήγκια και δεν μπορούν απλά να τα πατήσουν και να συνεχίσουν την πορεία τους, έτσι και οι πιο μεγάλες οικονομίες στην ΕΕ τρέμουν για τις εξελίξεις σε σχέση με την Ελλάδα και συνολικά με την κρίση του ευρώ. Αυτή θα είναι και η πρώτη συζήτηση του μονοήμερου στην Αθήνα με ομιλητές το Σταύρο Μαυρουδέα, το Μωυσή Λίτση και το Σωτήρη Κοντογιάννη.

“Τεχνοκράτες”

Η κρίση τους δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στο ίδιο διάστημα οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και στην Ιταλία παραδόθηκαν σε «τεχνοκράτες», τον Παπαδήμο και τον Μόντι αντίστοιχα. Μαζί με τους τραπεζίτες βρέθηκαν στην ελληνική κυβέρνηση δηλωμένοι φασίστες, όπως ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης.

Όπως ανέφερε ο Νίκος Λούντος στο προηγούμενο φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης «η κυβέρνηση τραπεζιτών και φασιστών του Λουκά Παπαδήμου προέκυψε από την ίδια ακριβώς Βουλή που τον Οκτώβρη του 2009 εξέλεξε ο κόσμος που στρεφόταν αριστερά έχοντας σιχαθεί τα εγκλήματα της κυβέρνησης Καραμανλή». «Η εργατική απάντηση στη φασιστική απειλή» είναι ο τίτλος της δεύτερης συζήτησης του μονοήμερου με ομιλητές τον Σπύρο Μαρκέτο και τον Κώστα Πίττα.

Η κρίση τους απλώνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με την εργατική αντίσταση, με την ριζοσπαστικοποίηση εκατομμυρίων σε όλο τον κόσμο. Από τις καταλήψεις στις πλατείες στην Πουέρτα Ντελ Σολ και στο Σύνταγμα προχωρήσαμε στις καταλήψεις εργατικών χώρων στην Ελλάδα, στις Γενικές Απεργίες στην Αγγλία, στην Πορτογαλία, ακόμα και στο Όκλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών σε συνδυασμό με την κατάληψη στη Γουόλ Στριτ. Η εργατική τάξη ανακαλύπτει ξανά τη δύναμη της και από πολλές μεριές έρχεται το μήνυμα ότι ο εργατικός έλεγχος δεν είναι απλά ένα σύνθημα, αλλά ο τρόπος για να μην τους αφήσουμε να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζόμενων και της νεολαίας. «Χρεοκοπία ή εργατικός έλεγχος» είναι το θέμα της τρίτης συζήτησης του μονοήμερου με ομιλητές τον Πάνο Γκαργκάνα και τον Κώστα Σαρρή.

Το μονοήμερο θα κλείσει με την συζήτηση «Μπορούν οι εργάτες να κυβερνήσουν;» με ομιλητές το Δημήτρη Λιβιεράτο, το Νίκο Φωτόπουλο και τη Μαρία Στύλλου. Τα παραδείγματα εργατικού ελέγχου πολλαπλασιάζονται, από την κατάληψη της ΔΕΗ στο Χολαργό μέχρι τις κινητοποιήσεις στα νοσοκομεία και τα Υπουργεία και ανοίγουν την προοπτική της συνολικής αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Όπως είπε πρόσφατα η Μ. Στύλλου σε εκδήλωση του ΣΕΚ «απέναντι στο χάος των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων τους, υπάρχει μια τάξη που μπορεί να βάλει την κοινωνία να κινηθεί με βάση την ισότητα, την δικαιοσύνη, την απελευθέρωση, με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας. Κάποτε αυτή τη συζήτηση την έκαναν οι επαναστάτες μεταξύ τους, αυτή τη στιγμή την κάνει όλος ο κόσμος στους χώρους δουλειάς, στις πλατείες, στα σχολεία, στις σχολές. Οι επαναστάτες χρειάζεται να μπουν σε αυτή τη συζήτηση και να εξηγήσουν ότι για να προχωρήσει χρειαζόμαστε δυνατή επαναστατική και αντικαπιταλιστική αριστερά».


Εντυπωσιακή είναι η φωτογραφία που βρίσκεται στην αφίσα του μονοήμερου συζητήσεων. Η Ζωή Φλώρου μίλησε στην Κατερίνα Θωίδου κατά τη διάρκεια της Πανεργατικής Απεργίας την 1η Δεκέμβρη για την περίφημη φωτογραφία της που από το πρωτοσέλιδο της Εργατικής Αλληλεγγύης έφτασε στα μεγαλύτερα δίκτυα ενημέρωσης του κόσμου.

«Καταρχάς δεν το περίμενα μέσα σε τόσες χιλιάδες κόσμο, αλλά από τη στιγμή που είδα και εγώ την φωτογραφία νομίζω ότι αντικατοπτρίζω πλήρως τον κάθε εργαζόμενο που πλήττεται αυτή τη στιγμή. Ήμουν σε απόλυτο θύμο και οργή για την επίθεση που έχουν κάνει όλοι οι ισχυροί αυτού του κράτους απέναντι στον απλό πολίτη και εργάτη, ο οποίος βγάζει με κόπο το ψωμί του. Μέσα σε αυτούς είμαι και εγώ. Είμαι νοσηλεύτρια στο Λαϊκό Νοσοκομείο, στη Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού, μια πολύ σκληρή δουλειά που απαιτεί σωματικό και ψυχικό κόπο. Αυτό απαιτώ να αναγνωριστεί από όλους. Το κράτος το πρώτο πράγμα που βρήκε ήταν να μας κόψει το ανθυγιεινό επίδομα. Πράγματα τρελά που σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Είμαι 44 χρονών και δεν φανταζόμουν ποτέ τον εαυτό μου να κατεβαίνει στα πεζοδρόμια. Εκτός από το ότι έχω δύο παιδιά που βρίσκονται σε μια ηλικία που πρέπει να τα στηρίξω. Ο ένας είναι φοιτητής και η μικρή έχει περάσει στο Λύκειο πια και πρέπει να τη βοηθήσω για το αύριο της. Οι εργαζόμενοι πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι πρέπει να ενωθούν, πρέπει να συμμαχήσουν, πρέπει να παλέψουν. Πιστεύω ότι όσο περισσότερο ενημερωθούμε και οργανωθούμε, τόσα περισσότερο θα πετύχουμε. Θα είμαι και εγώ στο μονοήμερο συζητήσεων».


Ο Δημήτρης Λιβιεράτος είναι ιστορικός του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα με πολλά βιβλία και άρθρα στο ενεργητικό του. Ανάμεσα στα σημαντικότερά του έργα είναι: η τετραλογία του για τους κοινωνικούς αγώνες στην Ελλάδα τις δεκαετίες του΄’20 και του ‘30 και τα βιβλία «Μεγάλες ώρες της εργατικής τάξης», «Παντελής Πουλιόπουλος: ένας διανοούμενος επαναστάτης», «Η εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα», «Η κίνηση των 115», «Η Αλγερινή Επανάσταση».

Στο τελευταίο τεύχος του Σοσιαλισμός από τα Κάτω μπορείτε να διαβάσετε συνέντευξη του για τον Μάη του 1936.


Ο Σταύρος Μαυρουδέας είναι αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο τμήμα Οικονομικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε διεθνή και ελληνικά ακαδημαϊκά περιοδικά στο χώρο της Πολιτικής Οικονομίας καθώς και δύο σχετικά βιβλία.

Οι τίτλοι των βιβλίων του είναι «Η Πολιτική Οικονομία και η Κριτική της» και «Οι τρεις εποχές του πανεπιστημίου. Το πανεπιστήμιο στον καπιταλισμό». Επίσης, κείμενα του βρίσκονται στα συλλογικά έργα «Ο χάρτης της κρίσης. Το τέλος της αυταπάτης», «Ιμπεριαλισμός: αντιθέσεις και αντιστάσεις» και «Η διεθνής οικονομική κρίση και η θέση της Ελλάδας. Οι θέσεις του ΚΚΕ».

Έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε πολλές εκδηλώσεις και ημερίδες όσον αφορά στην καπιταλιστική κρίση, όπως στο Μαρξισμό 2010, σε εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας κατά του Ευρώ και της ΕΕ», σε ανοιχτές εκδηλώσεις για το χρέος.


Ο Σπύρος Μαρκέτος είναι νομικός, ιστορικός και συγγραφέας. Διδάσκει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Πώς φίλησα τον Μουσσολίνι. Τα πρώτα βήματα του ελληνικού φασισμού» και «O Aλέξανδρος Παπαναστασίου και η εποχή του. Aντινομίες του μεταρρυθμιστικού σοσιαλισμού». Άρθρο του με τίτλο «Αστοί και φασισμός στον ελληνικό Μεσοπόλεμο» μπορείτε να βρείτε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω (Νο 89).

Είναι από τους πρώτους που υποστήριξαν το αίτημα για τη διαγραφή του χρέους με το άρθρο του «Ευτυχώς, επτωχεύσαμεν;» τον Φλεβάρη του 2009. Ακόμα, έχει συμμετοχή με κείμενά του σε πολλά συλλογικά έργα, ενώ έχει μεταφράσει βιβλία, όπως το «Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου» του Μαρκ Μαζάουερ.


Ο Μωυσής Λίτσης είναι οικονομικός συντάκτης στην Ελευθεροτυπία και ιδρυτικό μέλος της δημοσιογραφικής παράταξης στην ΕΣΗΕΑ «Financial Crimes». Συμμετέχει ενεργά στην απεργιακή επιτροπή της εφημερίδας που δίνει μεγάλη μάχη για να μην κλείσει η Ελευθεροτυπία, να πληρωθούν οι εργαζόμενοι και κανείς να μην βρεθεί χωρίς δουλειά.

Έχει συμμετοχή με κείμενα του σε δύο συλλογικά έργα: «Ο ελληνικός καπιταλισμός, η παγκόσμια οικονομία και η κρίση» από τις εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο και «Πετρέλαιο: Η αυτοκρατορία του “μαύρου χρυσού”: Ιστορία, τιμές, συμφέροντα: Οι παλιές και νέες “αδελφές”: Η ελληνική περιπέτεια» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Επίσης, έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε πολλές εκδηλώσεις για την οικονομική κρίση.


Ο Σωτήρης Κοντογιάννης είναι μέλος του ΣΕΚ και αρθρογράφος στην Εργατική Αλληλεγγύη και στο περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω.


Ο Πάνος Γκαργκάνας είναι ηγετικό μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και διευθυντής της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη.


Ο Νίκος Φωτόπουλος είναι πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.


Ο Κώστας Πίττας είναι εργαζόμενος στο πρώην Υπουργείο Ανάπτυξης, ηγετικό μέλος του ΣΕΚ και υπεύθυνος του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου.


Ο Κώστας Σαρρής είναι οικονομικός συντάκτης, μέλος του ΣΕΚ και των Financial Crimes. Συγγραφέας του βιβλίου «Μνημόνια χρεοκοπίας ή στάση πληρωμών του χρέους στους τραπεζίτες και εργατικός έλεγχος;»


Η Μαρία Στύλλου είναι ηγετικό μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και υπεύθυνη σύνταξης του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω.

Διαβάστε επίσης

Πικρό σα δηλητήριο το «φάρμακο» για το ευρώ