Ο ι υγειονομικοί απεργούν πανελλαδικά και διαδηλώνουν την Πέμπτη 16 Μάη με συγκέντρωση στις 8.30πμ στην πλατεία Μαβίλη και πορεία στο Υπουργείο Υγείας για να υπερασπιστούν τη δημόσια και δωρεάν Υγεία.
«Επιμένουμε για να επιβάλλουμε τη μόνη λύση που όλες και όλοι ξέρουμε ότι χρειάζεται το ΕΣΥ για να σωθεί: Μαζικές προσλήψεις, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, να διώξουμε τους εργολάβους και τους ιδιώτες, αυξήσεις στους μισθούς.
Ξέρουμε ότι το ΕΣΥ παραμένει ζωντανό εξαιτίας των δικών μας αγώνων και απεργιών. Πρέπει, η απεργία στις 16 Μάη θα γίνει βήμα, για να κλιμακώσουμε τον απεργιακό αγώνα για να σταματήσουμε τις επιθέσεις της κυβέρνησης και να ανοίξουμε τον δρόμο για την νίκη», τονίζει το Συντονιστικό Νοσοκομείων.
Πέντε μέρες μετά, στις 21 Μάη οι εργάτες της Υγείας απεργούν ξανά, στην 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ, μαζί με όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο με κέντρο τις αυξήσεις των μισθών και τις προσλήψεις. Η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα θα γίνει στις 11πμ στο υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα (οδός Νίκης). Ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης καλεί προσυγκέντρωση στις 10.30πμ στην πλατεία Κλαυθμώνος, απ' όπου θα ξεκινήσει πορεία προς το υπουργείο.
«Στις 21 Μάη κλείνουμε όλες οι υπηρεσίες του δημοσίου και συμμετέχουμε μαζικά στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλες τις πόλεις, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς μας, μαζικές προσλήψεις σε όλο το δημόσιο, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων», αναφέρει ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης. «Η επιτυχία της απεργίας στις 21 Μάη χρειάζεται να γίνει υπόθεση των μαχητικών εργατών και εργατριών σε κάθε χώρο δουλειάς. Να προχωρήσουμε σε Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων, να συγκροτήσουμε σε κάθε χώρο επιτροπές αγώνα που να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση της απεργίας, την περιφρούρησή της, τη μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις.
Να διεκδικήσουμε σε όλα τα σωματεία την κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων και των απολύσεων».
Σοφία Τζήμα
Απεργούμε στις 16 και 21 Μάη για καλύτερους μισθούς, για να μπούμε ως νοσηλευτικό προσωπικό στα Βαρέα και Ανθυγιεινά όπως υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης και για μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν τα τραγικά κενά.
Μέσα σε περίοδο ακρίβειας, αντί για να ικανοποιηθούν τα παραπάνω αιτήματα, η κυβέρνηση προχωράει στην ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Τα φάρμακα πέρα από τις ελλείψεις έχουν ακριβύνει, ούτε τα γενόσιμα δεν είναι δωρεάν, ενώ θα πληρώνουμε πλέον και τα παραπεμπτικά και τις διαγνωστικές εξετάσεις. Ας μπουν στη θέση των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων που με 600 ευρώ προσπαθούν να περάσουν τον μήνα. Ο Γεωργιάδης στις συνεντεύξεις του δεν αναφέρει τίποτα για τα ουσιώδη προβλήματα του ΕΣΥ. Το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι ένα χυδαίο υβρεολόγιο για τους υγειονομικούς.
Την προηγούμενη βδομάδα καταγγείλαμε ως σωματείο εργαζομένων τη στάση της αστυνομίας απέναντι σε μια βιασμένη γυναίκα που ενώ έπρεπε να παραμείνει στο νοσοκομείο να νοσηλευτεί, την ανάγκασαν να τρέχει πρώτα στο τμήμα για καταγγελία. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κάθε 15 περίπου μέρες έρχεται στο νοσοκομείο μια γυναίκα βιασμένη. Είδαμε και τη γυναικοκτονία λίγα μέτρα από το Α.Τ. στους Αγίους Αναργύρους. Όλα αυτά δείχνουν την αναλγησία και την αδιαφορία του συστήματος απέναντι στη βία κατά των γυναικών και γενικά της εργατικής τάξης. Αυτές οι γυναίκες χρειάζονται φιλοξενία, εξειδικευμένο προσωπικό για να τις στηρίξει και να πηγαίνει η αστυνομία να τη βρίσκει για κατάθεση. Γιατί αλλιώς οι περισσότερες αποθαρρύνονται να το κάνουν. Όλα αυτά χρειάζονται προσλήψεις και υποδομές.
Εκτός από τις ευρωεκλογές, μπροστά μας είναι και οι εκλογές του σωματείου στις 30/5. Τα “μεγάλα” κόμματα έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του λαού και τα ψέματα τελείωσαν. Πιο συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι βλέπουν τον εκφοβισμό της παράταξης της ΔΑΚΕ εις βάρος τους σε συνεργασία με τη Διοίκηση με αποτέλεσμα να πεισμώνουν περισσότερο και να στηρίζουν τις δυνάμεις του αγώνα.
Στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, όπως και σε όλα τα νοσοκομεία, αυτό που κυριαρχεί είναι οι ελλείψεις προσωπικού με τους εργαζόμενους, πολλοί σε μεγάλη ηλικία, να δουλεύουν στο “κόκκινο”.
Στο αναισθησιολογικό τμήμα, οι γιατροί και οι νοσηλευτές που υπάρχουν μπορούν να καλύπτουν μόνο τις εφημερίες. Αναγκάζονται σε υπερεφημέρευση που είναι διπλά επικίνδυνο. Συνάδελφος φέτος έπαθε εγκεφαλικό λόγω της υπερεργασίας. Ένα προσωπικό που λειτουργεί στα όρια, στην εξουθένωση και την αϋπνία, στερούμενο αδειών και ρεπό, έχει αυξημένες πιθανότητες για ιατρικό λάθος, βάζοντας σε κίνδυνο τους μικρούς μας ασθενείς.
Με σαφήνεια πλέον μπορεί να πει κανείς ότι αυτή η κατάσταση υπάρχει σκόπιμα. Υπήρχε αναισθησιολόγος με μπλοκάκι τον Δεκέμβρη που δεν ανανεώθηκε, ενώ ήταν γνωστές οι συνταξιοδοτήσεις δύο αναισθησιολόγων το πρώτο εξάμηνο του 2024.
Παρόλα αυτά, η προκήρυξη θέσεων που βγήκε δεν καλύπτει ούτε τις οργανικές θέσεις ούτε την εκροή των εργαζομένων. Υπάρχουν 11 χειρουργικές αίθουσες, αλλά λειτουργούν μόλις οι 3. Η ΥΠΕ νοθεύει τα νούμερα και μιλάει για 8 αίθουσες για να χρυσώσει το χάπι. Χιλιάδες είναι τα παιδιά στη λίστα αναμονής. Και την ίδια ώρα η ηγεσία του υπουργείου Υγείας προωθεί τα απογευματινά χειρουργεία και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, σκοπεύοντας να βάλει τους ιδιώτες μέσα στο ΕΣΥ εις βάρος της ποιότητας των υπηρεσιών και της καθημερινότητας του προσωπικού.
Οι απεργίες στις 16 και στις 21 Μάη, από την ΠΟΕΔΗΝ και την ΑΔΕΔΥ αντίστοιχα, είναι καθοριστικές για να συνεχίσουμε τον αγώνα για τις προσλήψεις και τις αυξήσεις που μπορούν και πρέπει να ικανοποιηθούν. Στο Αγλαΐα έχουμε κι έναν παραπάνω λόγο να απεργήσουμε ενάντια στα “εντέλεσθε” της διοίκησης, που αναγκάζει τους εργαζόμενους να υπογράψουν “οικειοθελώς” ότι θα δουλέψουν παραπάνω για να καλυφθούν οι εφημερίες.
Ο Άδωνις δήλωσε ότι μόνο ένα κομμάτι επικουρικών/συμβασιούχων θα μονιμοποιηθούν και στο μέλλον θα προκηρύξει προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Όμως αυτές οι μονιμοποιήσεις δεν αφορούν τους συμβασιούχους με τα διάφορα προγράμματα του ΟΑΕΔ ή τους ΣΟΧ.
Όλοι οι συμβασιούχοι πρέπει να μονιμοποιηθούμε γιατί καλύπτουμε ανεξαιρέτως πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας με αυταπάρνηση, παρά τη φοβερή μισθολογική ανισότητα που υπάρχει. Εμείς οι 4.000 συμβασιούχοι του ΟΑΕΔ που ξεκινήσαμε πριν πολλά χρόνια παίρνουμε τον κατώτατο μισθό χωρίς να δικαιούμαστε καμία αύξηση, ακόμα και αυτές τις ελάχιστες που δίνονται.
Οι αγώνες μας είναι και πρέπει να είναι διαρκείς. Οι απεργίες είναι το μεγάλο όπλο μας. Γι' αυτό προσπαθούμε να οργανώσουμε μια μεγάλη και μαχητική απεργία στις 14/5 και να συνεχίσουμε απεργιακά μαζί με όλο το δημόσιο στις 21/5. Παλεύουμε για όλα. Για τις προσλήψεις που δεν θέλουν να κάνουν, ώστε να ιδιωτικοποιήσουν την Υγεία και να κάνουν τους ασθενείς πελατάκια. Ενάντια στον ρατσισμό και τον πόλεμο.
συμβασιούχος εργαζόμενη στα ΤΕΠ του ΓΝΑ Γεννηματάς
Εμείς οι συμβασιούχες καθαρίστριες του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης δίνουμε τη μάχη μαζί με το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου να παραμείνουμε στη δουλειά, γι' αυτό θα κατέβουμε στην απεργιακή κινητοποίηση στην Αθήνα στις 16 Μάη. Κάναμε κινητοποιήσεις και απεργίες για να κερδίσουμε την τελευταία στιγμή παράταση μέχρι τέλη Ιούνη, αλλά μετά τέλος.
Είμαι 15 χρόνια στη δουλειά, στην αρχή με εργολάβο και τα τελευταία 7 με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Τα τελευταία τρία χρόνια είμαστε με παρατάσεις. Είναι πολύ ψυχοφθόρο γιατί έχουμε οικογένειες πίσω μας. Γνωρίζουμε πώς είναι να δουλεύεις σε εργολάβο, με πόσο χαμηλούς μισθούς, 6ωρο αντί για 8ωρο. Χρειάζεται πολιτική απόφαση για να παραμείνουμε και να μην μπουν οι εργολάβοι.
Κάνουμε μία από τις πιο δύσκολες εργασίες και που είναι ακόμα πιο δύσκολη στα ψυχιατρικά νοσοκομεία. Κάναμε πολλές ώρες σεμινάρια συμπεριφοράς προς τους ασθενείς. Στον εργολάβο άτομα έρχονται και φεύγουν, ενώ θα πληρώνεται και παραπάνω. Ένα νοσοκομείο με τόσες ελλείψεις θα πρέπει να δίνει παραπάνω χρήματα για την καθαριότητα. Και από την άλλη, είμαι απογοητευμένη από τη Διοίκηση που δεν εκτιμάει και δεν αναγνωρίζει τον κόπο μας. Επί κόβιντ, καλύψαμε τις κενές θέσεις των συναδέλφων που μπήκαν σε αναστολή, νοσήσαμε δουλεύοντας. Χρειάζεται να συνεχίσουμε με κινητοποιήσεις, απεργίες και καταλήψεις για να νικήσουμε, με συντονισμό όλων των συμβασιούχων, όχι μόνο των ΣΟΧ, και των μόνιμων.
Στις 16 Μάη στο Αγία Όλγα θα πραγματοποιηθούν εκλογές για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου. Ξεκινάμε από το γεγονός ότι είναι προβληματικό που γίνονται σε μέρα απεργίας και δεν άλλαξαν ημερομηνία, καθώς είναι αίτημα του κινήματος η απεργιακή κλιμάκωση, πόσο μάλλον ενάμιση μήνα πριν την απόλυση 6.000 συναδέλφων μας συμβασιούχων ορισμένου χρόνου. Είναι δείγμα του πώς αντιμετώπισε η ηγεσία του σωματείου όλες τις προηγούμενες κινητοποιήσεις. Απουσίασε από όλες τις μεγάλες μάχες, ακόμα και για τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία.
Οι δυνάμεις της Συμμαχίας Εργαζομένων για την Ανατροπή που κατεβαίνουμε σε αυτές τις εκλογές προσπαθήσαμε να καλύψουμε αυτό το κενό παρά το ότι δεν είχαμε έδρα στο ΔΣ. Οργανώσαμε δύο κινητοποιήσεις ενάντια στα απογευματινά χειρουργεία και την επίσκεψη του Άδωνι, την ώρα που ακόμα και οι υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις αρνήθηκαν να κάνουν το οτιδήποτε. Θα δώσουμε τη μάχη ως το πιο δυναμικό κομμάτι των αγώνων αν μπούμε στο ΔΣ του σωματείου για να οργανώσουμε να ξεδιπλωθεί η αγωνιστική διάθεση των συναδέλφων. Γιατί για μας είναι ξεκάθαρο ότι μόνο από τα κάτω μπορούμε να νικήσουμε και να έχουμε πραγματικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, με πρώτο βήμα να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση. Η θετική ανταπόκριση που έχουμε λάβει στις περιοδείες μας στο νοσοκομείο χρειάζεται να εκφραστεί και στην κάλπη. Ανοίγουμε τη συζήτηση για τις απεργιακές κινητοποιήσεις με κλιμάκωση και διάρκεια, έχοντας μπροστά μας και την πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 21/5, αλλά και τη μάχη των ευρωεκλογών όπου θέλουμε να μαυρίσουμε τη ΝΔ και να δυναμώσουμε την αντικαπιταλιστική Αριστερά, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Μιχάλης Βερβέρης,
εργαζόμενος στο Αγία Όλγα, υποψήφιος με τη Συμμαχία Εργαζομένων για την Ανατροπή
Λουίζα Γκίκα
Στο ΔΣ της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου (ΕΙΝΗ) πήραμε απόφαση συμμετοχής στην απεργία της ΠΟΕΔΗΝ στις 16 Μάη μετά από πρόταση που καταθέσαμε ως Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή.
Καλούμε απεργιακή κινητοποίηση στις 12μ στην Περιφέρεια στα Γιάννενα. Την Τετάρτη 8/5, την επόμενη μέρα της συνεδρίασης της ΕΙΝΗ, οργανώσαμε απεργιακή συγκέντρωση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων ενάντια στην επίσκεψη του υπουργού Υγείας Α. Γεωργιάδη. Τον "υποδεχτήκαμε" με συνθήματα υπέρ της δημόσιας Υγείας, για μαζικές προσλήψεις, ενάντια στους εργολάβους. Μετά από πίεση έγινε συνάντηση της ΕΙΝΗ, της ΑΔΕΔΥ, εκπροσώπων από το σύλλογο εργαζομένων του νοσοκομείου με τον Γεωργιάδη. Ήταν αισχρός και αμετανόητος σε ότι αφορά την πρόθεσή του να απολύσει τους χιλιάδες συμβασιούχους ΣΟΧ τον Ιούνιο. Έφτασε να μας δηλώνει ξανά πως όποιος δεν θέλει να πάει στον εργολάβο θα του βρει δουλειά σε ιδιώτες του επισιτισμού-τουρισμού! Στα αιτήματα για μόνιμες και μαζικές προσλήψεις μας απαντούσε πως η χώρα είναι δεσμευμένη στο μια πρόσληψη για μια αποχώρηση, που ούτε αυτό όμως εφαρμόζεται αφού ξέρουμε καλά στους χώρους που δουλεύουμε πως οι θέσεις δεν προκηρύσσονται.
Το προηγούμενο διάστημα μπλοκάραμε τα απογευματινά χειρουργεία που αφορούσαν ογκολογικούς ασθενείς, που πρέπει ούτως ή άλλως να έχουν προτεραιότητα και όχι να πληρώνουν για να χειρουργηθούν και για να βγάζουν λεφτά οι μεγαλογιατροί. Χρειάζεται όμως απεργιακή κλιμάκωση για όλα τα ζητήματα. Στις 17 Μάη θα γίνει ανοιχτή εκδήλωση της ΑΔΕΔΥ στα Γιάννενα, όπου θα ανοίξει η σημασία της απεργίας στις 21 Μάη. Τα νοσοκομεία έχουμε μπροστά μας ένα απεργιακό διήμερο 16 και 21 Μάη που το ζήτημα των προσλήψεων θα είναι στο κέντρο. Η εικόνα από τα περιφερειακά νοσοκομεία είναι φρικτή. Στο νοσοκομείο της Πρέβεζας έχουν μείνει με έναν χειρουργό και έναν ορθοπεδικό. Η εφημερία του Μεγάλου Σαββάτου έγινε χωρίς χειρουργική ειδικότητα. Ειδικά σε περιοχές που ο πληθυσμός θα πολλαπλασιαστεί λόγω τουρισμού αυτές οι ελλείψεις είναι τρανά παραδείγματα του τι σημαίνει κυβέρνηση δολοφόνων.
Η απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 21 Μάη έρχεται σε μια κρίσιμη περίοδο για την εκπαίδευση. Όσο κι αν η κυβέρνηση προσπάθησε να μπλοκάρει την απεργία αποχή από την αξιολόγηση με τα δικαστήρια, δεν τα κατάφερε. Μέσα από ιστορικά μεγάλες γενικές συνελεύσεις, κάναμε ανταρσία ενάντια στις ηγεσίες των Ομοσπονδιών μας που ήθελαν να καταθέσουν τα όπλα και αποφασίσαμε ότι συνεχίζουμε αγωνιστικά κόντρα στους εκβιασμούς.
Είναι ευκαιρία η απεργία στις 21/5 για να βγούμε στην αντεπίθεση. Η απεργία-αποχή από μόνη της δεν φτάνει να ανατρέψει τις επιθέσεις του υπουργείου, χρειάζεται να κλείσουν τα σχολεία απεργιακά. Πόσο μάλλον όταν είμαστε συντονισμένοι με το υπόλοιπο Δημόσιο, τα νοσοκομεία, τους δήμους, τα Πανεπιστήμια, τα υπουργεία, για να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς, να φράξουμε τον δρόμο στις ιδιωτικοποιήσεις και να γίνουν μαζικοί διορισμοί.
Την επόμενη μέρα της απεργίας της ΑΔΕΔΥ χρειάζεται ξανά να βγούμε με απεργιακές συγκεντρώσεις στα σχολεία ενάντια στις εξετάσεις Pisa στις 22/5, που είναι κομμάτι της αξιολόγησης και της κατηγοριοποίησης των σχολείων. Διεκδικούμε από τις Ομοσπονδίες να κηρύξουν στάση εργασίας, όπως έκαναν και τα προηγούμενα χρόνια. Όπως και να ‘χει όμως, θα βγάλουμε και από τα πρωτοβάθμια σωματεία αντίστοιχες αποφάσεις για να μπλοκάρουμε αυτές τις εξετάσεις που τις δύο προηγούμενες φορές το υπουργείο δεν κατάφερε να εφαρμόσει καθολικά. Είναι κρίσιμο μέσα σε προεκλογική περίοδο ευρωεκλογών, αλλά και εκλογών στους συλλόγους κατά τόπους, οι εκπαιδευτικοί να βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Μαργαρίτα Παπαμηνά,
αντιπρόεδρος ΣΕΠΕ Χανίων
Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ απαιτούμε γενναία αύξηση στους μισθούς των εργαζόμενων, με επαναφορά του 13ου-14ου μισθού και των δώρων, των εξόδων κίνησης και όλων των δικαιωμάτων. Ο μισθός μας έχει πέσει ένα τρίτο σε σχέση με τις αρχές των μνημονιακών χρόνων, ενώ η ακρίβεια καλπάζει και ο πληθωρισμός συνεχίζει. Ακόμα και για τις εκλογικές διαδικασίες, όλη η δουλειά πέφτει στο λίγο προσωπικό που έχει απομείνει στους δήμους. Για το Δήμο της Αθήνας αυτό σημαίνει ότι θα απασχοληθούν τουλάχιστον 1.400 εργαζόμενοι για τα 740 εκλογικά τμήματα που θα δουλέψουν με βάρδιες σε όλο το 24ωρο για να πάρουν ψίχουλα.
Πλάι στα μισθολογικά, ανοίγουν όλα τα ζητήματα που αφορούν τις ανάγκες που έχουν οι πολίτες από τις δημοτικές υπηρεσίες. Από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς μέχρι τις μονάδες κοινωνικής αλληλεγγύης δεν δίνονται τα απαραίτητα χρήματα για να λειτουργούν όπως θα έπρεπε για να καλύπτουν τις ανάγκες των πολιτών. Οι έχοντες την εξουσία πλασάρουν ως λύση για τα προβλήματα την εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε ιδιωτικές εταιρίες ή τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Για παράδειγμα, στον Δήμο Αθηναίων υπάρχει σύμβαση με τον Μυτιληναίο ο οποίος είχε αναλάβει τις αρμοδιότητες του ηλεκτρολογικού και του Πρασίνου. Και για τα δύο, αυτό κόστισε στον Δήμο πάνω από 90 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ την ίδια ώρα υπάρχουν άρτιος εξοπλισμός για να κάνουν αυτή τη δουλειά οι εργαζόμενοι του δήμου με υψηλό επίπεδο μόρφωσης, που έχουν την ικανότητα να εκτελέσουν αυτές τις εργασίες, χωρίς να πληρώνουμε και το κέρδος του κάθε επιχειρηματία.
Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να αποφύγουν τις προσλήψεις που είναι απαραίτητες σε όλα τα πόστα. Κάθε χρόνο συνταξιοδοτούνται περίπου 300 άτομα. Βασικές υπηρεσίες όπως η καθαριότητα είναι υποστελεχωμένες, με μεγάλο μέσο όρο ηλικίας. Είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο 50-55 χρονών να εργάζεται σε δύσκολες συνθήκες και πολλοί από αυτούς πρέπει να μεταφερθούν σε άλλα καθήκοντα λόγω προβλημάτων υγείας. Χρειάζεται νέο δυναμικό, που θα δουλεύει κάτω από όλα τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής. Τα τέλη που δίνουν οι πολίτες για τους δήμους πρέπει να είναι ανταποδοτικά, για να έχουν την καθαριότητα, τον φωτισμό και όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες που χρειάζονται, με εργαζόμενους ασφαλείς και καλοπληρωμένους, όχι για να τα τρώνε οι εργολάβοι που δίνουν ψίχουλα στους εργάτες για να δουλεύουν κινδυνεύοντας. Μεγάλη είναι η μάχη και για να πάψει η ομηρεία των συμβασιούχων και να γίνουν αορίστου χρόνου με ίσα δικαιώματα και απολαβές.
Οργανώνουμε για να έχει μεγάλη συμμετοχή η απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 21 Μάη. Ως Συντονισμός Εργαζομένων στους Δήμους ξεκινάμε καμπάνια ενημέρωσης με περιοδείες σε όλες τις υπηρεσίες του δήμου με την προκήρυξη του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης καλώντας όλους και όλες στην προοπτική απεργιακής κλιμάκωσης για την ανατροπή της κυβέρνησης της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων και του πολέμου.
Μαρία Αμπελιώτη,
εργαζόμενη δήμου Αθηναίων