Η επίσκεψη του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ στην Ευρώπη επιβεβαίωσε πόσο γρήγορα και επικίνδυνα έχουν προχωρήσει οι μεγάλης κλίμακας ανταγωνισμοί μόνο μέσα σε ένα χρόνο. Ο Κινέζος πρόεδρος ανταπέδωσε την επίσκεψη που είχε κάνει ο Μακρόν πέρσι την Άνοιξη στο Πεκίνο, αλλά αντί για κάποια επαφές με τα μεγάλα κέντρα της ΕΕ, μετά το Παρίσι πέταξε για το Βελιγράδι της Σερβίας και τη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, φον ντερ Λάιεν, κάθισε στο τραπέζι με τον Σι Τζινπίνγκ μόνο γιατί την είχε καλέσει ο Μακρόν, ενώ ο γερμανός καγκελάριος δεν εμφανίστηκε.
Τα επίσημα κινέζικα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν την επίσκεψη σαν επιτυχία και εστιάζουν στις εμπορικές συμφωνίες “στην αεροπλοΐα, τη γεωργία, τις ανταλλαγές ανθρώπινου δυναμικού, την πράσινη ανάπτυξη και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις”, ενώ τονίζουν πως οι συμφωνίες αυτές σταθεροποιούν τις εμπορικές σχέσεις Κίνας-Ευρώπης “ενάντια στις φωνές που ζητάνε ‘οικονομική αποσύνδεση’”.
Όντως, το οικονομικό ειδικό βάρος της Κίνας είναι πλέον τόσο μεγάλο που θα προκαλούσε τρόμο στους ευρωπαίους και κινέζους καπιταλιστές μια απότομη επιδείνωση των εμπορικών σχέσεων. Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις εξαρτώνται από την κινέζικη αγορά, ενώ και ο ευρωπαϊκός και ο αμερικάνικος καπιταλισμός στηρίζονται στην εισαγωγή φθηνών προϊόντων από την Κίνα. Όμως, αυτή είναι μόνο η μία πλευρά. Οι οικονομικοί ανταγωνισμοί είναι επίσης μεγάλοι, ενώ δίπλα έχουν έρθει να προστεθούν όλο και ισχυρότερες εντάσεις πολιτικές και πολεμικές.
Ο Κινέζος πρόεδρος διάλεξε να πάει στο Βελιγράδι τη μέρα που έκλειναν 25 χρόνια από το βομβαρδισμό της κινέζικης πρεσβείας από το ΝΑΤΟ στη διάρκεια του πολέμου του 1999. Τρεις Κινέζοι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν σε ένα χτύπημα που για το ΝΑΤΟ ήταν “ατύχημα”. 25 χρόνια αργότερα, δεν υπάρχει σύγκριση στο πόσο πιο επικίνδυνοι είναι οι ανταγωνισμοί. Η Νότια Κινέζικη Θάλασσα βρίσκεται σε κατάσταση διαρκούς αναμμένου φιτιλιού και τη μεγαλύτερη συσσώρευση πολεμικών πλοίων και αεροπλανοφόρων. Οι ΗΠΑ πηγαίνουν προς τις εκλογές και οι υποψήφιοι ανταγωνίζονται για το ποιος είναι πιο σκληρός απέναντι στην Κίνα. Ακούγονται ανοιχτά πλέον φωνές ότι σε μια πιθανή κρίση στην Ταϊβάν, θα μπουν γρήγορα στη δράση πυρηνικά όπλα.
Εμπορικός πόλεμος
Πέρσι ο Μακρόν επιχείρησε να πάρει αποστάσεις από τις ΗΠΑ και τις πιο πολεμοχαρείς φωνές στην ΕΕ. Όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει σκληρύνει τη στάση ολόκληρης της ΕΕ. Οι χώρες της Βαλτικής αλλά και η Τσεχία αποχώρησαν από την πρωτοβουλία της Κίνας για συνεργασία με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Δεν έχει ξεσπάσει γενικευμένος εμπορικός πόλεμος, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει όλο και μεγαλύτερη χρήση του νομικού οπλοστασίου της για να βάλει εμπόδια στις κινέζικες δραστηριότητες. Από τον περασμένο Οκτώβρη ξεκίνησε ‘έρευνα’ για τα κινέζικα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ ακολούθησαν κινήσεις περιορισμού στις ανεμογεννήτριες και στον νοσοκομειακό εξοπλισμό. Η ΕΕ δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο του Μπάιντεν που μόλις ανακοίνωσε τετραπλασιασμό των δασμών στα ηλεκτρικά οχήματα από την Κίνα και προανήγγειλε κινήσεις για τα φωτοβολταϊκά. Όμως, καθόλου τυχαία ο Σι Τζινπίνγκ πήγε στην Ουγγαρία όπου η Κίνα χτίζει ένα εργοστάσιο μπαταριών και ακόμη ένα για ηλεκτρικά οχήματα. Ενώ και στη Σερβία διαφήμισε το σιδηρόδρομο που έγινε με κινέζικη επένδυση και μεταξύ άλλων συνδέει το Βελιγράδι με τη Βουδαπέστη.
Οι Γερμανοί αυτοκινητοβιομήχανοι είναι βαθιά χωμένοι και στην αγορά της Κίνας αλλά και στην αυτοκινητοβιομηχανία της Ουγγαρίας. Δεν θα ούρλιαζαν από χαρά αν η EE αποφάσιζε κι άλλα μέτρα “οικονομικής αποσύνδεσης”. Όμως, τα πράγματα τα τελευταία χρόνια στους διεθνείς ανταγωνισμούς κάθε άλλο παρά πάνε σύμφωνα με τις προβλέψεις. Και ήδη υπάρχουν αυτοί που ακόμη και μέσα στη Γερμανία ζητάνε να “παρθούν μέτρα” πριν φτάσει η σχέση εκεί που έφτασε με την εξάρτηση από το ρώσικο αέριο και πετρέλαιο πριν από τον πόλεμο. Αυτή είναι η λογική των καπιταλιστών. Με το ένα χέρι υπογράφουν συμφωνίες ανάπτυξης και θέσεων εργασίας και με το άλλο ετοιμάζονται για πόλεμο.