Πλήθος απεργοί από όλους τους κλάδους του Δημοσίου συμμετείχαν στην κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ στο υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα την Τρίτη 21/5, ημέρα πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας. Μέσα στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου η εργατική τάξη παλεύει για να επιβάλλει το δικό της πρόγραμμα: αυξήσεις στους μισθούς, μαζικές προσλήψεις στο Δημόσιο, μονιμοποίηση των συμβασιούχων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Για να ανατρέψει την κυβέρνηση της φτώχειας, του πολέμου και της διάλυσης της Υγείας, της Παιδείας και του κράτους Πρόνοιας.
Δυναμική πορεία πραγματοποίησε ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης από την πλατεία Κλαυθμώνος μέχρι το υπουργείο Οικονομικών για να ενωθεί με τα υπόλοιπα σωματεία. Στο μπλοκ του Συντονισμού συμμετείχαν με πανό τα σωματεία εργαζομένων των νοσοκομείων Γεννηματάς, Άγιος Σάββας και Έλενα Βενιζέλου, εκπαιδευτικοί ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ, εργαζόμενοι του υπουργείου Πολιτισμού, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΓΓΔΕ, το Συντονιστικό Εργαζόμενων Δήμων και οι φοιτητές/τριες ΠΑΔΑ και Φιλοσοφικής.
Στην οδό Νίκης μπροστά από το υπουργείο Οικονομικών συγκεντρώθηκαν, εκτός των παραπάνω, πολλά ακόμα σωματεία και Ομοσπονδίες του Δημοσίου: η ΠΟΕ-ΟΤΑ και τα σωματεία εργαζομένων των δήμων Νίκαιας-Ρέντη και Πύργου-Αρχ. Ολυμπίας-Ζαχάρως, οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αγ. Δημητρίου, Αριστοτέλης και Παρθενώνας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα ερευνητικά Κέντρα-Ιδρύματα, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΤΕΕ, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΕΦΚΑ Αττικής και Νήσων, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Κ.Υ. Υπ. Παιδείας, οι επιτυχόντες ΑΣΕΠ 2Γ/2022 και άλλες συλλογικότητες.
Στη Θεσσαλονίκη η απεργιακή κινητοποίηση ξεκίνησε με συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου και ακολούθησε πορεία στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης με συμμετοχή της ΕΔΟΘ, της ΕΝΙΘ, του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης και άλλων σωματείων. Στα Γιάννενα η απεργιακή συγκέντρωση έγινε στην Περιφέρεια με τα πανό της ΕΙΝΗ και των συμβασιούχων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και με τη συμμετοχή απεργών από τα σχολεία, τους δήμους και άλλους κλάδους του Δημοσίου. Αντίστοιχες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις πανελλαδικά.
Μάνος Νικολάου
Στο υπουργείο Πολιτισμού έχουμε πολλούς λόγους για να απεργήσουμε. Για να αυξηθούν οι μισθοί μας. Για να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι που δουλεύουν δέκα, δεκαπέντε και είκοσι χρόνια σε διάφορες θέσεις του υπουργείου και που σε πολλά έργα αποτελούν την πλειοψηφία σε σχέση με τους μόνιμους. Για να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις που είναι αυτή τη στιγμή πολύ σημαντική μάχη στο ΥΠΠΟ. Η αρχή έγινε με τα Μουσεία και τη μετατροπή τους σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Έναν χρόνο μετά η κατάσταση είναι τραγική. Στο Βυζαντινό Μουσείο για παράδειγμα μια πτέρυγα έχει κλείσει λόγω κακής συντήρησης. Τα έργα Τέχνης και τα αρχαιολογικά κειμήλια που υπάρχουν εκεί κινδυνεύουν με φθορές λόγω κακής συντήρησης, όχι επειδή το προσωπικό δεν κάνει καλά τη δουλειά του, αλλά γιατί δεν υπάρχει η κατάλληλη χρηματοδότηση.
Αυτή η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης γενικεύεται με τους εργολάβους που υπάρχουν σε όλες τις υπηρεσίες του υπουργείου. Στον βράχο της Ακρόπολης δεν έχει περάσει μέρα που να μην κάνουν κάτι οι ιδιωτικές εταιρίες. Και την ίδια ώρα εμείς έχουμε έλλειψη σε εργαλεία και σε μέτρα προστασίας. Παλεύουμε για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση που για εμάς έχει μόνο περικοπές, αλλά όταν έχει να κάνει με τους ιδιώτες το πορτοφόλι είναι μεγάλο και το χέρι μακρύ για να δώσουν όσα περισσότερα γίνεται, την κυβέρνηση που στηρίζει το κράτος του Ισραήλ που καθημερινά σφαγιάζει τους Παλαιστίνιους. Ενώνουμε τις φωνές μας με την παλαιστινιακή αντίσταση για μια ελεύθερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο, όπου όλοι οι λαοί θα μπορούν να ζουν αρμονικά.
Αντώνης Φώσκολος,
εργαζόμενος ΥΠΠΟ στον βράχο της Ακρόπολης
Τα προβλήματα στην Έρευνα είναι πάρα πολλά και κοινά με το υπόλοιπο Δημόσιο. Οι χαμηλοί μισθοί, το πάγωμα των κλιμακίων και η περικοπή των δώρων σε συνδυασμό με την ακρίβεια έχουν υποβαθμίσει τραγικά την ποιότητα ζωής μας τα τελευταία χρόνια. Το εισόδημα δεν φτάνει ούτε για την επιβίωση. Ταυτόχρονα η Έρευνα διαλύεται. Η χρηματοδότηση είναι εξαιρετικά ελλιπής, οι υποδομές καταστρέφονται, δεν υπάρχει κανένα πλάνο, όπως και στην Υγεία και την Παιδεία. Ο ιδιωτικός τομέας μπαίνει όλο και πιο δυναμικά και στον χώρο της Έρευνας. Το κυβερνητικό σχέδιο λέει «στραφείτε στον ιδιωτικό τομέα, μην περιμένετε από το κράτος να σας στηρίξει». Εμείς παλεύουμε για να υπερασπιστούμε όλα τα δημόσια αγαθά.
Τα δημόσια ερευνητικά κέντρα είναι μόνο κατ' όνομα δημόσια. Πάνω από το 60% των εργαζόμενων είναι με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Στην καλύτερη περίπτωση ορισμένου χρόνου, αλλά κυρίως με μπλοκάκια, τίτλους κτήσης υποτροφίες κτλ., που σημαίνει ότι πληρώνονται από προγράμματα, έχουν διακοπές στις συμβάσεις τους, μένουν άνεργοι. Μιλάμε για εργαζόμενους που μπορεί να δουλεύουν δεκαπέντε και είκοσι χρόνια στον ίδιο φορέα, με εξειδίκευση, μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Ένα σημαντικό μορφωτικό κεφάλαιο της κοινωνίας ωθείται στην έξοδο από τη χώρα για να επιβιώσουν και μετά μας λένε για brain drain.
Δημήτρης Κάσσης,
πρόεδρος Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Ερευνητικά Κέντρα και Ιδρύματα
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ να διαδηλώσουμε απέναντι σε μια πολιτική που εδώ και πολλά χρόνια καταστρέφει το δημόσιο σχολείο, απεμπολεί τα εργασιακά μας δικαιώματα και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας. Στο κέντρο της Αθήνας που εργαζόμαστε εμείς τα σχολεία είναι όλα ακατάλληλα με αίθουσες που δεν είναι επαρκείς και σοβάδες που πέφτουν. Ακόμα και σήμερα που μιλάμε λείπει προσωπικό. Στην Ειδική Αγωγή τα παιδιά στερούνται τμημάτων ένταξης και παράλληλης στήριξης, ακόμα και δικαίωμα μετακίνησης ή ένταξής τους σε Ειδικά Σχολεία.
Τα οικονομικά μας από την άλλη στενεύουν με τον πληθωρισμό να τρέχει. Τα 50 ευρώ είναι αστεία αύξηση. Ζητάμε να αναβαθμιστεί το δημόσιο σχολείο, να είναι πραγματικά δωρεάν η Παιδεία, μόνιμους διορισμούς για όλους. Κάθε χρόνο δουλεύουμε με 50.000 αναπληρωτές. Να σταματήσει η κοροϊδία με τις αναπληρώτριες μητέρες που στερούνται της άδειας μητρότητας. Η κυβέρνηση το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να μας σέρνει στα δικαστήρια -έχουμε χάσει το λογαριασμό πόσες δίκες έχουν γίνει. Εμείς τους απαντάμε ότι με ΜΑΤ και βία δεν γίνεται Παιδεία. Μαζί με τους μαθητές, τους φοιτητές, τους γονείς, έχουμε δείξει ότι είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε τους αγώνες μέχρι τέλους. Τα νούμερα συμμετοχής στην αξιολόγηση των νεοδιόριστων συναδέλφων/ισσών είναι πολύ μικρά και οι πιο παλιοί συνάδελφοι είμαστε στο πλευρό τους στον πολύ γενναίο αγώνα που δίνουν. Μπροστά και στις εκλογές για την Ομοσπονδία καλούμε όλους τους συναδέλφους να γυρίσουν την πλάτη στον κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Βιολέτα Γαλανοπούλου,
πρόεδρος ΣΕΠΕ Παρθενώνας
Είμαι νεοπροσληφθείς συμβασιούχος για εφτά μήνες στον δήμο Ραφήνας από πρόγραμμα της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ). Είναι τα προγράμματα που δήθεν μειώνουν την ανεργία. Δεν μας κολλούν ούτε ένσημα, η σύμβαση δεν φαίνεται πουθενά, γιατί βαφτίζουν τη δουλειά “μαθητεία”. Τα 25 ευρώ τη μέρα που παίρνουμε δεν φτάνουν για το σουπερμάρκετ. Είμαστε η πιο ακριβή χώρα στην Ευρώπη, η βενζίνη στα ύψη και προσπαθούν να μας κάνουν να σιωπήσουμε και να μην ενδιαφερόμαστε. Παλεύουμε για να επιβιώσουμε και οι από πάνω είναι σαν τους φεουδάρχες. Χρειάζεται ενότητα δικιά μας και συνέχεια του απεργιακού αγώνα.
Ιάσονας Σαμαράς,
συμβασιούχος εργαζόμενος στον δήμο Ραφήνας
Χαίρομαι πολύ που και οι εργαζόμενοι στη Βουλή είμαστε σήμερα στην απεργιακή συγκέντρωση. Υπάρχουν και εκεί πολλές ανισότητες που εσκεμμένα δεν είναι γνωστές για να τροφοδοτείται ο αλληλοσπαραγμός μεταξύ των εργαζόμενων. Σήμερα ο Σύλλογος Εργαζομένων Βουλής κατέβηκε οργανωμένα στην απεργία με αρκετά καλή συμμετοχή. Αυτό έχει να γίνει ουσιαστικά από την εποχή των μνημονίων. Στην Ελλάδα οι δημόσιοι υπάλληλοι είμαστε οι μόνοι στον δυτικό κόσμο που δεν παίρνουμε δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα. Και την ίδια ώρα αυτή η κυβέρνηση υπερηφανεύεται για την “τρομερή ανάπτυξη” που έχουμε.