Εργατικό κίνημα
Απεργίες για αυξήσεις η απάντηση στην ακρίβεια

17 Απρίλη, Πανεργατική απεργία στην Αθήνα για αυξήσεις στους μισθούς. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

“Η φέτα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία: 6,28 στην Ελλάδα, 8,98 στο Ηνωμένο Βασίλειο, 8,68 στην Ισπανία, 10,63 στην Πορτογαλία”. Με αυτήν την γκάφα επιχείρησε να απαντήσει ο Μητσοτάκης στις κατηγορίες της αντιπολίτευσης ότι ελληνικά προϊόντα πωλούνται φθηνότερα στο εξωτερικό στην συζήτηση για την οικονομία και την ακρίβεια που άνοιξε στην Βουλή. Οι τιμές που ανέφερε δεν αφορούσαν φυσικά ένα κιλό αλλά ...συσκευασία 400 γραμμαρίων.

Καθώς οι τιμές απογειώνονται, ο πληθωρισμός συνεχίζει να βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα και η οικονομία αντιμετωπίζει την σταστιμότητα. Όπως έδειξαν πρόσφατα τα στοιχεία της Eurostat η Ελλάδα βρέθηκε στην προτελευταία θέση ακολοθούμενη μόνο από την Βουλγαρία όσον αφορά την αγοραστική δύναμη. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην χώρα μας καταγράφηκε στο  67% του ευρωπαϊκού μέσου όρου ή 33% κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Είναι εξοργιστικοί οι ισχυρισμοί του πρωθυπουργού για αυξήσεις στους μσθούς όταν μεταφράζονται σε 40 ευρώ τον μήνα για τους εργαζόμενους στο δημόσιο και 50 ευρώ για τους αμοιβόμενους με τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα όταν το κόστος ζωής έχει εκτιναχθεί πάνω από 40%. Ύστερα από 14 χρόνια με μνημόνια και προγράμματα σταθερότητας οι πραγματικοί μισθοί παραμένουν μειωμένοι κατά 30% σε σχέση με το 2009.

Κρατικοποιήσεις

Απέναντι στο μέγεθος της κρίσης και του βάρους που πέφτει στους ώμους της εργατικής τάξης ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να αντιτάξει κάτι πειστικό για τον κόσμο της Αριστεράς. Το αίτημα για μείωση του ΦΠΑ είναι αδύναμο. Καταρχήν γιατί κανείς δεν εξασφαλίζει ότι τα αφεντικά δεν θα μετακυλήσουν την διαφορά από την μείωση του ΦΠΑ στις τιμές των προϊόντων. Έπειτα βρίσκεται πίσω από τα προχωρήματα και τις ανάγκες του κόσμου που έχει ριζοσπαστικοποιηθεί πολιτικά μέσα από αυτήν την διαδρομή. Δεν λέει κουβέντα για κρατικοποιήσεις στις βιομηχανίες τροφίμων, στις εταιρείες ενέργειας και στις φαρμακοβιομηχανίες όταν έναν χρόνο πριν όλος ο κόσμος ζητούσε κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων μετά το έγκλημα στα Τέμπη.

Δεν λέει κουβέντα για απεργίες για αυξήσεις κόντρα στον πληθωρισμό. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΔΕΔΥ προχώρησαν σε απεργοσπασία στις 17 Απρίλη στο πλευρό των ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ καταψηφίζοντας την συμμετοχή στην Πανεργατική Απεργία που είχε προκηρύξει η ΓΣΕΕ απλώνοντας χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που ταρακουνήθηκε από τις απεργίες σεισμούς στις 28 Φλεβάρη και 8 Μάρτη. Η απεργία της ΑΔΕΔΥ με αίτημα τις αυξήσεις ενάντια στην ακρίβεια πραγματοποίηθηκε τελικά στις 21 Μαϊου χωρίς όμως να μπαίνει κάποιο βήμα απεργιακής κλιμάκωσης στη συνέχεια.

Η καρδιά ενός κινήματος που θέλει να αντιμετωπίσει το κύμα της ακρίβειας είναι οι εργατικοί χώροι, τα σωματεία και οι δυνάμεις της Αριστεράς που υιοθετούν και παλεύουν τα αιτήματα για σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς, αυτόματη τιμαριθμική πολιτική και σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας με απεργιακή κλιμάκωση διαρκείας.