Από μόνος του ο ανασχηματισμός είναι μια παραδοχή αδυναμίας. Η κυβέρνηση πήρε το «μήνυμα» του 28% των Ευρωεκλογών. Αλλά ο Μητσοτάκης ούτε θέλει, ούτε μπορεί να προσπαθήσει έστω να διορθώσει κάποιες από τις πολιτικές που πυροδότησαν τις αντιδράσεις που έστειλαν τη Νέα Δημοκρατία στα τάρταρα. Δεν θέλει γιατί, παρά την εκλογική συντριβή, τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί η Νέα Δημοκρατία είναι «αδιαπραγμάτευτα». Δεν μπορεί γιατί το μέγεθος της κρίσης με το οποίο αναμετριέται σήμερα ο ελληνικός (και όχι μόνο) καπιταλισμός δεν αφήνει κανένα περιθώριο για οποιαδήποτε, έσω και μικρή, υποχώρηση. Αντιμέτωπος με αυτό το αδιέξοδο ο Μητσοτάκης στρέφει το βλέμμα του στο εσωτερικό του κόμματος.
Ο ανασχηματισμός είναι στην ουσία μια αναζήτηση συμμαχιών και στηριγμάτων μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Είναι βαθιά γελασμένος όποιος πιστεύει ότι το νέο υπουργικό συμβούλιο «θα σηκώσει τα μανίκια» και θα ριχτεί στη δουλειά για να αντιμετωπίσει τα ζητήματα. Και είναι επίσης βαθιά γελασμένος όποιος πιστεύει ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα θα καταφέρει να συντρίψει τις αντιστάσεις που έστειλαν τη Νέα Δημοκρατία στο 28%. Η νέα κυβέρνηση είναι ακόμα πιο αδύναμη από την προηγούμενη.
Το γεγονός ότι ο ανασχηματισμός δεν είναι παρά μια αναζήτηση συμμάχων και στηριγμάτων φαίνεται «δια γυμνού» οφθαλμού από τους νέους υπουργούς και τους υφυπουργούς που μπήκαν στην κυβέρνηση. Συνήθως, τα κόμματα που χάνουν το λαϊκό έρεισμα προσπαθούν να διορθώσουν το προφίλ τους με πρόσωπα κοινής αποδοχής. Ο Μητσοτάκης έκανε ακριβώς το αντίθετο: και τα έντεκα νέα στελέχη του υπουργικού συμβουλίου προέρχονται από την κοινοβουλευτική ομάδα, είναι «πολιτευτές» της Νέας Δημοκρατίας με ισχυρή επιρροή στο κόμμα.
Ακροδεξιά πτέρυγα
Ταυτόχρονα ο Μητσοτάκης κλείνει με τον ανασχηματισμό το μάτι στην ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας που αρνήθηκε ηχηρά να ψηφίσει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης έμειναν στις θέσεις τους. Ο Καιρίδης αντικαταστάθηκε στο υπουργείο Μετανάστευσης από τον «σκληρό», πρώην υπουργό ‘Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο. Ο Χάρης Θεοχάρης, ο εμπνευστής του νομοσχεδίου της τεκμαρτής φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών, καρατομήθηκε (αλλά φυσικά η τεκμαρτή φορολόγηση μένει). Η Νίκη Κεραμέως, η υπουργός της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μετακινήθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών στο υπουργείο Εργασίας.
Ο Μητσοτάκης προσπάθησε από την πρώτη κιόλας στιγμή να αντιστρέψει το μήνυμα του 28%. «Ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας που μας εμπιστεύτηκαν το 2023 δεν μας ψήφισαν», είπε. «Ως επί το πλείστον δεν πήγαν κάπου αλλού. Έκατσαν σπίτι τους, Μας είπαν με τον τρόπο τους, σας εμπιστευόμαστε αλλά γίνετε καλύτεροι… Είναι καλύτερα που το έστειλαν (το μήνυμα) τώρα γιατί έχουμε (ακόμα) τρία χρόνια μπροστά μας». Αλλά το μήνυμα των εκλογών δεν ήταν αυτό. Ο κόσμος «έκατσε σπίτι του» όχι γιατί εμπιστεύεται τον Μητσοτάκη αλλά γιατί δεν «είχε που να πάει», γιατί δεν έτρεφε καμιά εμπιστοσύνη ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη, ούτε για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη. Δεν ήταν η παράλυτη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση αυτή που βύθισε τη Νέα Δημοκρατία στο 28% αλλά η ζωντανή αντιπολίτευση του κινήματος στους χώρους δουλειάς, τις σχολές και τους δρόμους. Και αυτή δεν πρόκειται να δώσει κανένα περιθώριο στον Μητσοτάκη και το νέο του υπουργικό συμβούλιο για να «ολοκληρώσουν τις μεταρρυθμίσεις τους». Όχι τρία χρόνια. Ούτε μια μέρα.