Από τις 26 μέχρι τις 29 Ιούνη θα διεξαχθεί η 93η Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας - ΔΟΕ (εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης) με τη συμμετοχή αντιπροσώπων που εκλέχτηκαν στους Συλλόγους τους το προηγούμενο διάστημα, ενώ 1-4 Ιούλη θα λάβει χώρα το 21ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ (εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας). Η κρισιμότητα των συνεδρίων είναι τεράστια, όχι κυρίως για το πώς θα περιγραφεί η εικόνα της επίθεσης στο δημόσιο σχολείο, αλλά για το τι πρόγραμμα δράσης θα αποφασιστεί. Αν οι αποφάσεις θα είναι στην κατεύθυνση του απεργιακού ξεσηκωμού από Σεπτέμβρη για την ανατροπή της επίθεσης από μια κυβέρνηση που καταρρέει ή θα στείλουν μήνυμα υποστολής των αγώνων.
Οι εκλογές στους συλλόγους εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια ολοκληρώνονται και προκύπτει ότι η Αριστερά βγαίνει ενισχυμένη, ενώ η ΔΑΚΕ (ΝΔ) χάνει την πρωτιά και μία έδρα στο ΔΣ της ΔΟΕ. Η ΑΣΕ (ΚΚΕ) βγαίνει πρώτη δύναμη με 3 έδρες στο ΔΣ της ΔΟΕ και οι υπόλοιποι από 2 έδρες. Η ΔΗΣΥ (ΠΑΣΟΚ) κινδυνεύει να χάσει την τρίτη θέση από τις Παρεμβάσεις (εξωκοινοβουλευτική Αριστερά), οι οποίες σε πολλούς συλλόγους που πρωταγωνίστησαν στη σύγκρουση με την κυβέρνηση βγήκαν πρώτη δύναμη.
Στον ΣΕΠΕ Μεσσηνίας οι διπλές εκλογές στις 17/6 για αντιπροσώπους στη ΔΟΕ και για το ΔΣ του Συλλόγου ανέδειξαν για άλλη μια φορά την παράταξη των Παρεμβάσεων “Αιχμή στην εκπαίδευση” πρώτη δύναμη και στις δύο κάλπες, ενώ με τις περισσότερες ψήφους που έλαβε εξέλεξε έναν παραπάνω αντιπρόσωπο από τις προηγούμενες εκλογές. Πιο συγκεκριμένα στην κάλπη για τη ΔΟΕ η Αιχμή με 239 ψήφους εξέλεξε 3 αντιπροσώπους, η ΔΑΚΕ 157 ψήφους και 2 αντιπροσώπους, η ΔΗΣΥ (ΠΑΣΟΚ) 130 ψήφους και 1 αντιπρόσωπο, η ΑΣΕ 111 ψήφους και 1 αντιπρόσωπο, το Δίκτυο (ΣΥΡΙΖΑ) 22 ψήφους.
Η αλλαγή των συσχετισμών ήταν αποτέλεσμα του ξεσηκωμού της βάσης που όλο το προηγούμενο διάστημα, με αποκορύφωμα τις μαζικότατες συνελεύσεις του Μάρτη, κατάφερε για ακόμα μια χρονιά να οδηγήσει στην ήττα το Υπουργείο Παιδείας στην προσπάθεια εφαρμογής της “αξιολόγησης” και να κλείσει τον δρόμο της περαιτέρω υποβάθμισης και ιδιωτικοποίησης του δημόσιου σχολείου. Αυτός ο ξεσηκωμός είναι που καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις και όχι οι συσχετισμοί από μόνοι τους. Γι' αυτό η απόφαση και η προετοιμασία για απεργία με κλιμάκωση από Σεπτέμβρη στα σχολεία είναι ο δρόμος για τη νίκη και την ανατροπή της επίθεσης.
Αυτό γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό καθώς το υπουργείο του Πιερρακάκη ετοιμάζει να περάσει νέο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία μέσα στον Αύγουστο με τον προκλητικό τίτλο “Ανοιχτό σχολείο” για να επιταχύνει τις “μεταρρυθμίσεις”. Τα λίγα στοιχεία που έχουν προαναγγελθεί σε συνδυασμό με τη σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ αρκούν για να καταλάβουμε τι θέλουν να περάσουν. Η 15μελής νομοπαρασκευαστική επιτροπή που όρισε ο υπουργός περιλαμβάνει 10 νομικούς(!), μόλις δύο εν ενεργεία εκπαιδευτικούς, ενώ οι προτάσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) θα είναι το αντικείμενο μελέτης.
Φιάσκο
Έναν μήνα πριν, Πιερρακάκης και Μητσοτάκης παρουσίασαν το “Ψηφιακό Σχολείο”, άλλη μια ψηφιακή πλατφόρμα “ατομικής ευθύνης” που φορτώνει τα προβλήματα στην ίδια την εκπαιδευτική κοινότητα. Είναι και γελοίο την ώρα που οι γονείς ψάχνουν να εξασφαλίσουν σύγχρονους υπολογιστές στα σχολεία και μετά το φιάσκο της τηλε-εκπαίδευσης, να παρουσιάζει ο Μητσοτάκης ως “επανάσταση” ένα βίντεο που θα αντικαθιστά μια ζωντανή εμπειρία με ανατροφοδότηση μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών. Το νομοσχέδιο προβλέπει τον εκσυγχρονισμό της ύλης και την εφαρμογή του “πολλαπλού βιβλίου”, που οι ίδιοι οι εκδότες σε σκληρή ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν το Υπουργείο για φιάσκο, ότι «η διαδικασία... οδηγείται σε πλήρη αποτυχία» καθώς η τεχνική υλοποίηση πάνω από 600 διδακτικών πακέτων σε διάστημα λιγότερο των 6 μηνών είναι αδύνατη, θέτοντας σε κίνδυνο την ποιότητα των βιβλίων.
Φρένο προσπαθούν να βάλουν και στους διορισμούς μέσω νέου υβριδικού συστήματος που περιλαμβάνει και ΑΣΕΠ και προσοντολόγιο, προωθώντας και τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε αναπληρωτές και νέους πτυχιούχους. Πιθανόν μέσω του νομοσχεδίου να θέλουν να περάσουν και τη ρύθμιση που δήθεν δίνει το δικαίωμα στους γονείς να επιλέγουν σχολείο. Ουσιαστικά όμως το σχολείο, ή καλύτερα η διεύθυνση, θα είναι που θα επιλέγει ποιους μαθητές θα παίρνει, όπως και ποιους θα διώχνει. Έτσι θα περάσουν από την πίσω πόρτα αυτό που δεν καταφέρνουν με την αξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων. Όσο για την Ειδική Αγωγή και τα παιδιά με Αναπηρίες, η “συμπερίληψη” στο μυαλό της κυβέρνησης είναι το τσάκισμα των Ειδικών Σχολείων για να αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας.
Τα σχολεία δεν χρειάζονται ψηφιακές πλατφόρμες, αλλά χρήματα για υποδομές και εκσυγχρονισμό.
Για να μην κλείνουν τις μέρες του καύσωνα ή να πλημμυρίζουν όταν βρέχει. Για να μην πέφτουν σοβάδες στα κεφάλια των μαθητών, να τους καταπλακώνουν πόρτες και να τους σκοτώνουν οι λέβητες ή να αρρωσταίνουν από τα χαλασμένα φαγητά, την ώρα που όλο και περισσότεροι μαθητές αποκλείονται από τη δημόσια δωρεάν Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για να μπορούν οι εκπαιδευτικοί να κάνουν τη δουλειά τους χρειάζονται μαζικούς διορισμούς και λιγότερα παιδιά ανά τάξη, χρόνο για την περαιτέρω εκπαίδευσή τους και πάνω απ' όλα αυξήσεις στους μισθούς για να μην είναι αναγκασμένοι να κάνουν δεύτερη δουλειά για να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Το σχολείο που οραματίζεται ο Πιερρακάκης και ο Μητσοτάκης θα είναι “ανοιχτό” μόνο για τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων. Η τεράστια πλειοψηφία έχει συμφέρον να σταθεί πλάι στους αγώνες των εκπαιδευτικών με τη νέα σχολική χρονιά να ξεκινάει απεργιακά και να τελειώνουμε με την κυβέρνηση της διάλυσης Υγείας και Παιδείας και των ιδιωτικοποιήσεων.