Εργατικό κίνημα
ΕΟΔΥ: Κοινός αγώνας

Απεργία στην Υγεία. Φωτό: Κώστας Καραγιάννης

Ο ΕΟΔΥ τερματίζει την παροχή φροντίδας υγείας στις δομές προσφύγων και στο ΕΣΥ στις 30/6 παύοντας τις συμβάσεις του προσωπικού στο πρόγραμμα Philos και μάλιστα έναν μήνα πριν από τη λήξη τους. Την Κυριακή 16/6 το Σωματείο Εργαζομένων ΕΟΔΥ πραγματοποίησε μαζική συνέλευση η οποία εξουσιοδότησε το ΔΣ να ορίσει τις ημερομηνίες για να ξεκινήσουν απεργιακές κινητοποιήσεις, ακόμα και διαρκείας, και σε συντονισμό με το υπόλοιπο υγειονομικό κίνημα, καθώς την ίδια μέρα με τους εργαζόμενους του ΕΟΔΥ απολύονται χιλιάδες συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου στα δημόσια νοσοκομεία. Είχε προηγηθεί 24ωρη απεργία στον ΕΟΔΥ στις 12/6 και συνάντηση με το υπουργείο Μετανάστευσης, όπου επιβεβαιώθηκε ότι ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης σε συνεργασία με το ελληνικό κράτος καλεί ιδιωτικό ιατρικό όμιλο και ΜΚΟ να παρέχει φροντίδα υγείας στα καμπ. Δύο μέρες μετά, στις 14/6 -ημέρα που έκλεισε ένας χρόνος από το εγκληματικό ναυάγιο στην Πύλο- ο ΕΟΔΥ έστειλε το μέιλ για την πρόωρη λήξη των συμβάσεων.

«Η ανάλγητη αυτή κίνηση μόνο οργή και αγανάκτηση μας προκαλεί. Μια κίνηση που θέτει εργαζόμενους που έδωσαν τόσα χρόνια τον καλύτερό τους εαυτό σε υπηρεσίες παροχής φροντίδας υγείας τόσο στον πληθυσμό προσφύγων μεταναστών, όσο και σε δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας σε ένα ασταθές και αβέβαιο εργασιακό περιβάλλον», τονίζει σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων ΕΟΔΥ και συνεχίζει: «Πέρα από την οργή, γεννιούνται όμως και πολλά ερωτήματα: Ποιος θα συνεχίσει το έργο αυτών των εργαζομένων στις δομές, στα νοσοκομεία, στο ΕΚΑΒ; Το ίδιο το Υπουργείο Μετανάστευσης μας ενημέρωσε, στην πρόσφατη συνάντηση με εκπροσώπους μας, ότι δεν έχει υπογραφεί ακόμα μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ ΔΟΜ και Ιατρικού Ομίλου ή/και ΜΚΟ για την εκτέλεση του προγράμματος ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ... Ο ΕΟΔΥ παραδίδει στα χέρια του “κανένα” την παροχή φροντίδας υγείας από 1/7».

Δομές

Η Ελένη Μπέλλα, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΕΟΔΥ και εργαζόμενη στη δομή των Διαβατών, μίλησε στην ΕΑ για την άθλια κατάσταση που ήδη επικρατεί στις δομές αυτή τη στιγμή: «Από τους διεθνείς οργανισμούς η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να παρέχει περίθαλψη στους μετανάστες, δεν είναι κάτι που το βγάζουμε από το κεφάλι μας. Το ζήτημα είναι τι περίθαλψη θα είναι αυτή και γιατί θα πρέπει να είναι δημόσια. Η λογική του προγράμματος Philos ήταν ότι εφόσον αυξάνεται ο πληθυσμός λόγω των προσφύγων χρειάζεται και προσωπικό στο ίδιο το ΕΣΥ, πέραν των “χώρων φιλοξενίας” που τώρα λέγονται και είναι “κλειστές ελεγχόμενες δομές”. Όπως το λέει κι η λέξη, οι πρόσφυγες είναι κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους, δεν μπορεί να μπαινοβγαίνει ούτε πρόσφυγας ούτε ντόπιος. Αυτό γίνεται και στα πλαίσια της ποινικοποίησης της αλληλεγγύης. Ακόμα και ως ένας σύλλογος ή σωματείο να θες να δράσεις, πρέπει να είναι εγγεγραμμένο σε συγκεκριμένη λίστα. Με λίγα λόγια, καμιά συλλογικότητα πραγματικά αλληλέγγυα δεν μπορεί να μπει να βοηθήσει. 

Μιλάμε για ανθρώπους που ζουν μέσα σε κοντέινερ, που στην πλειοψηφία τους είναι τα ίδια από το 2016, σε καύσωνα και σε χιονιά, σε συνωστισμό που ευνοούν μεταδιδόμενες ασθένειες, χωρίς τη δυνατότητα να προσεγγίσουν ούτε καν ένα Κέντρο Υγείας. Επίσης, υπάρχει το τεράστιο πρόβλημα με τους διερμηνείς, που στο μίνιμουμ εξασφαλίζεται στις δομές, αλλά στο ΕΣΥ ακόμα κι εκεί που υπάρχουν δεν υπάρχει πρόβλεψη να συνεχίσουν. Υπήρξαν πολλές φορές που πρόσφυγες έπρεπε να διακομιστούν σε νοσοκομείο γιατί δεν υπήρχε προσωπικό εκείνη τη στιγμή, για παράδειγμα όταν κάποιος έπαθε κολικό νεφρού ξημερώματα Σαββάτου, και γυρνούν με χαρτί “αδύνατη συνεννόηση”.

Την ίδια ώρα χρειάζεται πρόγραμμα πραγματικής ένταξης αυτών των ανθρώπων. Έχουν κοπεί τα προγράμματα εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας, αλλά και της στέγης και όλα. Όσοι καταφέρουν να πάρουν άσυλο, αν και οι περισσότερες αιτήσεις είναι απορριπτικές, φεύγουν αναγκαστικά από τις δομές, χωρίς όμως να τους δίνεται καμία δυνατότητα να ενταχθούν».