«Υπάρχει ζήτημα με τις πολυεθνικές και αν χρειαστεί να δημοσιοποιήσω αυτά τα οποία κάνουν και να υποστούν το κόστος της φήμης και όχι τόσο του προστίμου, δεν θα διστάσω να το κάνω αυτό... Η συνεχιζόμενη ακρίβεια υπονομεύει την ίδια την κοινωνική συνοχή. Το κράτος, μέσα από τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς, θέλει να εξαλείψει ολιγοπωλιακά φαινόμενα ή φαινόμενα αισχροκέρδειας…» .
Όπου κι αν σταθεί και όπου βρεθεί τις τελευταίες μέρες, ο Μητσοτάκης, σε συνεντεύξεις και σε υπουργεία ανακοινώνοντας τα «νέα μέτρα» τις κυβέρνησης, δηλώνει έτοιμος να συγκρουστεί με τις «πολυεθνικές» και τα «μονοπώλια». Μοστράροντας προφίλ «Ρομπέν των φτωχών», ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε με καμάρι ότι θα φορολογήσει ξανά φέτος τα «υπερκέρδη» των διυλιστηρίων του 2023 και με τα χρήματα που θα εισπράξει θα ενισχύσει τους συνταξιούχους και τους «μη έχοντες». Πρόκειται για άλλη μια εξόφθαλμη κοροϊδία.
Oμολόγησε ότι τα «υπερκέρδη» τους φτάνουν σε περίπου 1,1 δις περισσότερα ευρώ από τον μέσο όρο κερδών τους το 2018-21! Κι όμως μέχρι τον Φλεβάρη, ο υφυπουργός Οικονομικών Θεοχάρης -που αντικαταστάθηκε στον πρόσφατο ανασχηματισμό- δήλωνε κατηγορηματικά ότι η κυβέρνηση δεν θα επιβάλει έκτακτη εισφορά στα δύο διυλιστήρια της χώρας εκτιμώντας ότι υπερκέρδη προς φορολόγηση στα διυλιστήρια υπήρχαν μόνο το 2022...
Ο πρωθυπουργός κοροϊδεύει όταν λέει ότι τα 300 εκατομμύρια ευρώ «θα κατευθυνθούν και για τη στήριξη ευάλωτων συμπολιτών μας, ειδικά για εκείνους τους συνταξιούχους που δεν είδαν αύξηση στις συντάξεις τους λόγω της προσωπικής διαφοράς». Την ώρα που η κυβέρνηση «αποταμιεύει» κάθε μήνα εκατομμύρια ευρώ από χιλιάδες συνταξιούχους με την παρακράτηση της προσωπικής διαφοράς υπόσχεται μέσα στον Ιούλη «καραμέλες» για τα Χριστούγεννα (το αντίστοιχο «δωράκι» πέρσι ήταν 100–250 ευρώ). Και στα «θετικά» να μην ξεχάσουμε τη «μονιμοποίηση» του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ αλλά μόνο στον take away καφέ…
H κυβέρνηση, βέβαια, δεν είχε ούτε κατά διάνοια στα σχέδιά της να πάρει έστω και αυτά τα ψίχουλα από τους πετρελαιάδες. Ενώ απαλλάσσει από τέτοιες «αγαθοεργίες» τις τέσσερις «συστημικές» τράπεζες με 3,6 δις ευρώ καθαρά κέρδη το 2023, τις 500 πιο κερδοφόρες εταιρίες με κέρδη 25,1 δις ευρώ το 2022 και βέβαια τους εφοπλιστές για τους οποίους η φορολόγηση παραμένει …«εθελοντική».
Αυτό που αναγκάζει τον Μητσοτάκη -που δεν ήξερε καν πόσο κάνει ένα κιλό φέτα προεκλογικά- να κάνει τώρα τον «κοινωνικά ευαίσθητο» και να παρατείνει μέχρι τον Δεκέμβρη τα διάφορα «μέτρα κατά της ακρίβειας», ήταν το τεράστιο στραπάτσο που έφαγε στις ευρωεκλογές.
Ήταν αυτή ακριβώς η πολιτική υπερκερδών για τους λίγους και λιτότητας/κοροϊδίας για τους πολλούς, που μαυρίστηκε μαζικά στις κάλπες των ευρωεκλογών. Και δεν πρόκειται να αλλάξει το επόμενο διάστημα. Αντίθετα θα ενταθεί. Τα μηνύματα από την Ευρώπη αυτό ακριβώς δείχνουν.
Μέσα στην περασμένη εβδομάδα, η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι ξεκινάει για 6 χώρες, ανάμεσά τους η Γαλλία και η Ιταλία, η λεγόμενη «διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος» που προβλέπει διαρθρωτικές «μεταρρυθμίσεις» προκειμένου τα κράτη να πάρουν μέτρα ώστε το δημοσιονομικό τους έλλειμμα να μη ξεπερνάει το 3% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος τους το 60% του ΑΕΠ. Στη Γαλλία, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής κρίσης, το δημόσιο χρέος έχει εκτιναχθεί από το 97,4% του ΑΕΠ το 2019 στο 111,6% το 2022.
Το ΔΝΤ σε έκθεσή του που δημοσιεύτηκε την περασμένη Πέμπτη τονίζει ότι «το νέο πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ θα απαιτήσει σημαντική δημοσιονομική προσαρμογή σε πολλά κράτη - μέλη, καθώς και διαρκή πολιτική υποστήριξη, για να εφαρμοστεί όπως προβλέπεται». Μια μέρα μετά, η Κομισιόν με επιστολή στις κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ ανακοίνωσε ότι μπαίνουν καινούργια όρια δαπανών καλώντας τες να καταθέσουν σχέδιο προϋπολογισμού για ολόκληρη τετραετία, μέσα στον Σεπτέμβριο.
Προσπάθεια
«Οποιαδήποτε κρίση στην ευρωζώνη προφανώς δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους» σχολίασε σχετικά ο Μητσοτάκης προσθέτοντας «προεκλογικά είπα “όχι” στις διάφορες σειρήνες των εύκολων παροχών διότι αυτό θα ακύρωνε όλη την προσπάθεια να αφήσουμε πίσω μας την περίοδο της κρίσης». Βέβαια, «η περίοδος της κρίσης» μπορεί να σταμάτησε για τα αφεντικά αλλά δεν σταμάτησε ποτέ για τους εργαζόμενους.
Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, η Ελλάδα σήμερα, είναι, ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, προτελευταία στο ποσοστό απασχόλησης στην Ελλάδα (61,8%), καταγράφει το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας (11%), τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση πραγματικού εισοδήματος από εργασία το 2019-23 (-8,3%). Έχει την υψηλότερη απόκλιση ποσοστών απασχόλησης μεταξύ ανδρών και γυναικών, την έβδομη μεγαλύτερη απόκλιση του ποσοστού απασχόλησης μεταξύ νέων μέχρι 29 ετών και εργαζομένων ηλικίας 50-64 ετών, τη μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ παραγωγικότητας – πραγματικού μέσου μισθού, ενώ ένας στους τέσσερις εργαζόμενους δουλεύει και στον ελεύθερο χρόνο του.
Ο Μητσοτάκης ξέρει πολύ καλά ότι μια νέα οικονομική κρίση όπως και μια πολιτική κρίση σαν και αυτές που γκρεμίζουν τον Μακρόν και τον Σούνακ, δεν βρίσκονται μακριά. Αυτή είναι η στιγμή της απεργιακής κλιμάκωσης σε κάθε χώρο εργασίας με στόχους πραγματικές αυξήσεις κόντρα στις ψεύτικες «παροχές». Αλλά και την άμεση ανατροπή από τα κάτω της κυβέρνησης ΝΔ καθώς και όλων των πολιτικών της ΕΕ, του ΔΝΤ και των αφεντικών που ετοιμάζονται να φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων τα βάρη της επόμενης κρίσης που ήδη εμφανίζεται απειλητική στον ορίζοντα.