Γιώργος Πίττας 10/07/2024, No 1630

«Η πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις». Φωτό: Μάνος Νικολάου

 

«Βία ανηλίκων ή βία του συστήματος». Φωτό: Λένα Βερδέ

 

Εκατοντάδες αγωνιστές-τριες από την Αθήνα και άλλες πόλεις συμμετείχαν και φέτος στο 37ο φεστιβάλ «Μαρξισμός» που πραγματοποιήθηκε στη Νομική στις 5,6,7 Ιούλη με πλούσια και ζωντανή συζήτηση (44 συζητήσεις, 10 θεματικοί κύκλοι, πάνω από 60 ομιλητές/ριες) εν μέσω καταιγιστικών πολιτικών εξελίξεων.

Η πολυκρίση του καπιταλισμού φουντώνει, η εργατική τάξη και η νεολαία αντιστέκεται, ο κόσμος της Αριστεράς ψάχνει απαντήσεις, με τι ιδέες και πρόγραμμα δράσης μπορεί να σταματήσει την καταστροφή που σπέρνει ο καπιταλισμός και τη φασιστική απειλή, πώς μπορούμε να οργανωθούμε για να νικήσουμε. Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα βρέθηκαν στο κέντρο των εκατοντάδων παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο των συζητήσεων όλο το τριήμερο.

«Έκτακτες συνθήκες για τους από πάνω, εκρηκτικές συνθήκες για τους από κάτω, μεγάλες ευκαιρίες για τους επαναστάτες» ήταν το μήνυμα που έστειλε η Μαρία Στύλλου από την κεντρική εκδήλωση που έκλεισε τον Μαρξισμό την Κυριακή, λίγες ώρες πριν ο κόσμος ξεχυθεί στους δρόμους του Παρισιού και των υπόλοιπων γαλλικών πόλεων για να πανηγυρίσει το εκλογικό αποτέλεσμα απέναντι στη Λεπέν. (Την εισήγησή της καθώς και τις εισηγήσεις  των υπόλοιπων ομιλητών από τα νοσοκομεία και τις σχολές μπορείτε να διαβάσετε στις σελίδες 3,10,11).

Στην εκδήλωση παρενέβη από το Παρίσι, ο ακτιβιστής Γιάννης Δελατόλας ενώ χρήσιμα συμπεράσματα για την αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής βγήκαν στις συζητήσεις για το Μεσοπόλεμο με ομιλητές ανάμεσα σε άλλους τους Δημήτρη Ζώτο και τον δημοτικό σύμβουλο Αθήνας Κώστα Παπαδάκη, από την πολιτική αγωγή στη Δίκη της Χ.Α. Η συζήτηση άνοιξε πάνω στην ανάγκη για ένα ισχυρό ενιαίο μέτωπο της εργατικής τάξης που θα σταματήσει τους φασίστες στους δρόμους έχοντας σαν αιχμή την πάλη ενάντια στο ρατσισμό που τροφοδοτεί τους φασίστες. Τη συζήτηση με θέμα «Πύλος να τιμωρηθούν οι ένοχοι» άνοιξαν ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Τζαβέντ Ασλάμ, η Σοφία Γαρμπή φοιτήτρια, η Έφη Δούση δικηγόρος των εννέα της Πύλου, ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ ενώ το λόγο πήραν επιζώντες και συγγενείς των θυμάτων του ναυαγίου της Πύλου (διαβάστε περισσότερα στη σελ.12). 

Ο αγώνας για Λευτεριά στην Παλαιστίνη βρέθηκε στο κέντρο του Μαρξισμού στις συζητήσεις αλλά και στα συνθήματα στο προαύλιο και τις αίθουσες της Νομικής. Τη συζήτηση με θέμα «Λεύτερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο» άνοιξαν ο Μοχάμεντ Αμπουάσαμπε από την Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας, ο Γιώργος Τσιάρας δημοσιογράφος στην Εφημερίδα των Συντακτών και ο Γιάννης Σηφακάκης συντονιστής της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο-Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη. Ο κύκλος με θέμα «Ιμπεριαλισμός, ο πολεμικός καπιταλισμός» βάθυνε στη συζήτηση για το διεθνές πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται το έγκλημα στην Παλαιστίνη. Ενώ το βράδυ της πρώτης μέρας του Μαρξισμού σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Παλαιστινιακού Κινηματογράφου στην Αθήνα έγινε προβολή του ντοκιμαντέρ «Τhe wanted 18» την οποία ακολούθησε συζήτηση με την Παλαιστίνια Κάρολ Σανσούρ, ποιήτρια, ιδρύτρια και διευθύντρια του φεστιβάλ.     

Οι αγώνες των εργαζομένων και των φοιτητών ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ βρέθηκαν στο κέντρο μιας σειράς συζητήσεων στις οποίες το λόγο πήραν αγωνιστές/τριες από μια σειρά χώρους δουλειάς και σχολές. Τη συζήτηση με θέμα «Η πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις» άνοιξαν ο Τάσος Αναστασιάδης από το Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης, ο Μήτσος Αργυροκαστρίτης, εργαζόμενος στους ΟΤΑ και η Κατερίνα Ντουζέπη, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Αγλαΐα Κυριακού. Εντυπωσιακή ήταν η συμμετοχή σε όλο το τριήμερο συνδικαλιστών-ριων και εργαζομένων από έντεκα συνολικά νοσοκομεία, της Αθήνας αλλά και της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων, του Ηρακλείου και της Ικαρίας. Ο Σωτήρη Δρούλιας, πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων στο νοσοκομείο της τελευταίας μετέφερε τις εικόνες από την αντίσταση στο νησί στην κεντρική συζήτηση της πρώτης μέρας με θέμα «Αριστερά και η πάλη για την Ανατροπή» που άνοιξαν η φοιτήτρια Φιλοσοφικής Μαρία Καστελιώτη, η Σάλμα Σάουα από την Παλαιστινιακή Παροικία, ο πανεπιστημιακός Νίκος Στραβελάκης και ο Πάνος Γκαργκάνας, διευθυντής της Εργατικής Αλληλεγγύης. 

Μέτωπο ανατροπής

«Οι ηγεσίες της Αριστεράς πορεύονται προς τα δεξιά και είναι μια μεγάλη πολιτική μάχη να τις αναγκάσουμε να πάνε προς τα αριστερά. Δεν θα το κάνουμε μόνοι μας, έχουμε μαζί μας τον κόσμο που κουρέλιασε τη ΝΔ εκλογικά -τη δύναμή του οποίου οι ηγεσίες της ρεφορμιστικής Αριστεράς υποτιμάνε, κατεβάζοντάς τον στο ρόλο του “ψηφοφόρου”» τόνισε ο Πάνος Γκαργκάνας. «Aλλά οι εργάτες και η νεολαία δεν είναι “ψηφοφόροι”. Και η δουλειά της Αριστεράς είναι να συγκροτήσει Μέτωπο Ανατροπής αξιοποιώντας τη δύναμη του κόσμου που δίνει τους αγώνες». 

Ανάμεσα στους ιστορικούς, συγγραφείς, πανεπιστημιακούς που εισηγήθηκαν στις συζητήσεις του Μαρξισμού ήταν ο Νίκος Θεοχαράκης («Οικονομία σε μνημόνιο διαρκείας»), οι Προκόπης Παπαστράτης, Μιχάλης Λυμπεράτος, Πέτρος Φύτρος και Λέανδρος Μπόλαρης που κάλυψαν τη θεματική «1944-Αντίσταση και απελευθέρωση», ο Κώστας Βλασόπουλος («Οι γυναίκες στην αρχαιότητα»). Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον και η συμμετοχή στον κύκλο με θέμα «Καταπίεση και Απελευθέρωση» με συζητήσεις για την «Πάλη για την απελευθέρωση των Γυναικών», «Tι φταίει για τις γυναικοκτονίες», την «Αντίσταση στις επιθέσεις σε trans non-binary», «Ομοφυλοφιλία, σεξουαλικότητα και απελευθέρωση» - με ακτιβιστές-ριες του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος και της Κίνησης για την Απεργιακή 8 Μάρτη, να παρεμβαίνουν εισηγητικά και από τα κάτω στις συζητήσεις. 

Στη συζήτηση με θέμα την «Κλιματική Αλλαγή-μαύρη τρύπα της “πράσινης” μετάβασης», που άνοιξαν η δημοτική σύμβουλος Ραφήνας Εμμανουέλα Τερζοπούλου και ο Γιώργος Ράγκος, το λόγο πήραν ακτιβιστές από πόλεις και γειτονιές που δίνουν τη μάχη ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή σε όλη τη χώρα. Τη συζήτηση με θέμα «Στα γήπεδα η εργατική τάξη αναστενάζει;» άνοιξαν ο Νεκτάριος Δαργάκης και ο Σωτήρης και ο Ζαφείρης από τη συντακτική επιτροπή του περιοδικού Humba.

Οι επαναστατικές ιδέες του Μαρξ, του Ένγκελς, του Λένιν, του Τρότσκυ, του Γκράμσι, της Ρόζας Λούξεμπουργκ ήταν το αντικείμενο ξεχωριστών συζητήσεων που συμπλήρωνε ο θεματικός κύκλος «Η κοινωνία αλλάζει με επαναστάσεις» περιλαμβάνοντας την Οκτωβριανή επανάσταση το 1917 μέχρι την «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» στην Πορτογαλία το 1974. Μεγάλη ήταν η κίνηση στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο το οποίο για τρεις μέρες μετακόμισε με τις δικές τους και άλλες εκδόσεις στη Νομική ενώ ανάρπαστα έγιναν τα μπλουζάκια και οι τσάντες με τις στάμπες του χάρτη της Παλαιστίνης και την κλασσική αφίσα του Μάη του ’68 με το κεφάλαιο ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι. 

Το βράδυ του Σαββάτου στο αίθριο της Νομικής στήθηκε παλαιστινιακή κουζίνα με τη στήριξη της Παλαιστινιακής Παροικίας ενώ οι Stournari Street Band, o Τito Baden και η μπάντα του, και τα Γυμνά Καλώδια ξεσήκωσαν με τους ρυθμούς και τις μελωδίες τους.

Για όσους/ες δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στο φετινό Μαρξισμό, υπάρχουν βίντεο και ηχητικά από τις συζητήσεις που το επόμενο διάστημα θα αναρτηθούν στο sekonline καθώς και ρεπορτάζ από κάποιες συζητήσεις στα καλοκαιρινά φύλλα της Εργατικής Αλληλεγγύης. 

Γιώργος Πίττας

 

Στο μυαλό μου είχα την επανάσταση σαν κάτι το ουτοπικό μέσα στο σύστημα το οποίο ζούμε. Συμμετέχοντας στη συζήτηση στον Μαρξισμό πήρα απαντήσεις γιατί τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αποφάσισα να οργανωθώ. Όμως χρειάζεται αυτές οι ιδέες να φτάσουν σε περισσότερο κόσμο. Μπορεί να κρύβονται στα ΜΜΕ είτε στα σόσιαλ μίντια, αλλά ο κόσμος πρέπει να μαθαίνει τι γίνεται, όχι μόνο τις ιδέες αλλά και τις δράσεις που γίνονται.

Εγώ τελειώνω φοιτήτρια στο Πάντειο και εργάζομαι ταυτόχρονα. Σαν φοιτήτρια δεν ήμουν ποτέ ενεργή γιατί έπρεπε από πολύ μικρή ηλικία να δουλεύω, ήμουν παρτ άιμ φοιτήτρια πήγαινα αναγκαστικά μόνο στις εξεταστικές. Αλλά έχω μεγαλύτερη εικόνα από το τι γίνεται στους εργασιακούς χώρους. Και από τη δική μου εμπειρία και από των φίλων μου, αυτό που βιώνουμε είναι μια μεγάλη εκμετάλλευση. Αν συνεχίσουμε να δεχόμαστε αυτά που μας λένε τα αφεντικά -να δουλεύεις αλλά να μην παίρνεις τα επιδόματα ή θα κάνουμε ότι τα παίρνεις αλλά δεν θα τα παίρνεις ή θα δουλεύεις τυπικά εννιάωρο, θα πληρώνεσαι οκτάωρο αλλά θα δουλεύεις δωδεκάωρο- αυτή η κατάσταση θα παγιωθεί. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα πράγματα να πάνε σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ειρήνη,
εργαζόμενη/φοιτήτρια

 

Ο Μαρξισμός είναι μια καταπληκτική εμπειρία. Πιάνει όλα τα ζητήματα, πόλεμο, οικονομική κρίση, περιβάλλον, ιδιωτικοποιήσεις, τις νίκες του κινήματος απέναντι στην ακροδεξιά και τους φασίστες και ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για να λύσεις απορίες για το πώς μπορούμε να παλέψουμε για μια καλύτερη κοινωνία, μακριά από τον φασισμό και τη βαρβαρότητα, όπου οι ζωές μας θα μπουν πάνω από τα κέρδη. 

Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι συζητήσεις με θέμα την Αριστερά, η συζήτηση για την περιβαλλοντική κρίση -και στην Ήπειρο είναι ανοιχτό αυτό το ζήτημα όπου έχουμε πορείες για τις εξορύξεις- καθώς και τις συζητήσεις για την Ουκρανία και την Παλαιστίνη. Πιο επίκαιρη από όλες η συζήτηση με θέμα “Ρόζα Λούξεμπουργκ-Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;” Αυτό το σύστημα φέρνει μόνο καταστροφή και ο μόνος τρόπος για να τη σταματήσουμε είναι η επανάσταση στο δρόμο που χάραξε η Ρόζα στη Γερμανία, ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι στη Ρωσία και ακολουθούμε και εμείς σήμερα χτίζοντας ένα δυνατό επαναστατικό κόμμα.

Ορέστης Παπαθανάσης,
φοιτητής, Γιάννενα

 

Σήμερα παρακολούθησα τη συζήτηση για την Ουκρανία και τη Ν. Αφρική. Οι συζητήσεις ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσες. Έχει σημασία να ενημερωνόμαστε για τις εξελίξεις σε όλο τον κόσμο και στο Μαρξισμό υπάρχουν πολλές τέτοιες συζητήσεις όπως επίσης και πάνω σε θέματα ιστορίας από τα οποία μπορεί κανείς να αντλήσει ιδέες για το σήμερα.

Έλλη Λελεδάκη,
Αγία Παρασκευή

 

Είμαι από την Παλαιστίνη από την Γάζα, βρίσκομαι εδώ και εννιά χρόνια στην Ελλάδα και κατέβηκα από την Θεσσαλονίκη για το φεστιβάλ Μαρξισμός. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει ο κόσμος τι γίνεται ακριβώς αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη γιατί υπάρχει μια προπαγάνδα από το Ισραήλ και τις κυβερνήσεις που το υποστηρίζουν που προσπαθεί να σκεπάσει τη γενοκτονία που γίνεται. 

Αλλά εξίσου σημαντικό είναι να γνωρίζει την ιστορία της. Γιατί δεν βρεθήκαμε ξαφνικά στο μάτι του κυκλώνα στις 7 Οκτωβρίου το 2023, η ιστορία δεν ξεκίνησε εκείνη την ημέρα. Ξεκίνησε δεκαετίες πριν και ιδιαίτερα μετά το 1948 με την ίδρυση του κράτους εποίκων του Ισραήλ στην Παλαιστίνη που έγινε με τη στήριξη της Βρετανίας και μετά των ΗΠΑ με την Νάκμπα όταν Παλαιστινιακά χωριά σφαγιάστηκαν όταν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι έγιναν πρόσφυγες. Οι εποικισμοί, οι σφαγές, η καταπίεση, το κράτος απαρτχάιντ συνεχίστηκε όλες τις επόμενες δεκαετίες και οξύνθηκε τα τελευταία χρόνια. Είναι η ισραηλινή κατοχή που δημιουργεί το πρόβλημα. 

Η προπαγάνδα ότι οι Παλαιστίνιοι είναι οι «κακοί τζιχαντιστές» και οι Ισραηλινοί τα «αθώα θύματα» δεν περνάει, ο κόσμος πια μπορεί και ενημερώνεται και για τις σφαγές αμάχων, παιδιών, γυναικών, ηλικιωμένων. Οι συζητήσεις στο Μαρξισμό ήταν μια ευκαιρία να συζητήσουμε την ιστορία, τις εξελίξεις και τι μπορούμε να κάνουμε για να έρθει λευτεριά στην Παλαιστίνη.

Μοχάμεντ Χαμάντ,
φοιτητής, Θεσσαλονίκη

  

Είμαστε σήμερα εδώ στο φεστιβάλ Μαρξισμός 2024 που διοργανώνεται από το ΣΕΚ και μόλις παρακολουθήσαμε την εξαιρετική συζήτηση για την Αντίσταση και την περίοδο της κατοχής με εισηγητή τον ομότιμο καθηγητή Ιστορίας του Παντείου, Προκόπη Παπαστράτη. Μια εξαιρετική εισήγηση ακολούθησε μια πάρα πολύ εποικοδομητική κουβέντα για τιν ιστορία που εκτυλίχθηκε την περίοδο της Κατοχής και την Αντίσταση του ελληνικού λαού αλλά και τις προοπτικές που αυτή έχει στο σήμερα ως παρακαταθήκη.

Δημήτρης Πολυχρονιάδης,
δάσκαλος, πρόεδρος του ΣΕΠΕ Αμαρουσίου

 

Η τελευταία φορά που είχα παρακολουθήσει τον Μαρξισμό ήταν πριν από 17 χρόνια, όσα ακριβώς δηλαδή έχουν περάσει από τότε που έφυγα από την Ελλάδα για να πάω στην Κύπρο όπου εργάζομαι και ζω μόνιμα. Από τότε έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές στην Ελλάδα και παγκόσμια και είχα μεγάλη ανάγκη να ακούσω, να μάθω, να πάρω ενημέρωση -σωστή ενημέρωση, όχι αυτή που παίρνουμε για την τηλεόραση- πάνω στις χαοτικές αλλαγές που βλέπουμε να συντελούνται, να δω τι λέει η επαναστατική αριστερά γι’ αυτά, πώς προχωράμε. Παρακολούθησα τη συζήτηση με θέμα την Αριστερά και την πάλη για την ανατροπή, οι προβληματισμοί για το τι αριστερά χρειαζόμαστε ανοίγουν παντού όπως και για τη φασιστική απειλή, γιατί και στην Κύπρο έχουμε τεράστιο πρόβλημα με το ΕΛΑΜ, που του δίνει έδαφος η τηλεόραση και υπάρχει κόσμος που τους ψηφίζει και δεν γνωρίζει ακριβώς τι είναι. Παρακολούθησα επίσης τη συζήτηση που αφορούσε τα 50 χρόνια από τον πόλεμο στην Κύπρο, με ομιλητές τον Ντίνο Αγιομαμίτη και την Αργυρή Ερωτοκρίτου, όπου η κουβέντα άνοιξε πάνω ιστορία αλλά μετέφερε και εικόνες από τους κοινούς αγώνες που δίνονται σήμερα από ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους μαζί.

Δήμητρα Καναβού,
νοσηλεύτρια, Κύπρος