Ήσουν μάρτυρας κατηγορίας στη Δίκη της Χρυσής Αυγής και τώρα καλείσαι ξανά για να καταθέσεις στο Εφετείο της εγκληματικής οργάνωσης. Θύμισέ μας τους λόγους της παρουσίας σου στο δικαστήριο.
Με την κατάθεσή μου ανοίγει ο κύκλος των μαρτύρων που πρωτόδικα είχαμε προταθεί από την πλευρά της Πολιτικής Αγωγής των Αιγύπτιων αλιεργατών και πλέον έχουμε ενταχτεί σε αυτούς του κατηγορητηρίου. Μετά από εμένα, θα ακολουθήσουν ο Γιώργος Πίττας, ο Πέτρος Κωνσταντίνου, ο Πάνος Γκαργκάνας, ο Θανάσης Διαβολάκης κ.α. Όλοι μας με πάρα πολλά στοιχεία στη διάθεσή μας για την εγκληματική δράση της ναζιστικής συμμορίας -όχι μόνο τα χρόνια που ακολούθησαν την είσοδό της πρώτα στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας και μετά στη Βουλή μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα αλλά και πολύ νωρίτερα- αλλά και με μεγάλη εμπειρία από τους αγώνες του αντιφασιστικού κινήματος για την καταδίκη της.
Η δική μου μαρτυρία επικεντρώνεται στη Νίκαια κυρίως από το καλοκαίρι του 2012 μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2013, όταν εντάθηκε η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να σπείρει την τρομοκρατία σε μια γειτονιά με αριστερή παράδοση και πολύ έντονη παρουσία μεταναστών. Ως υπεύθυνη της τοπικής επιτροπής της ΚΕΕΡΦΑ τότε, έχω μια συνολική εικόνα τόσο από τις σχεδόν καθημερινές επιθέσεις των χρυσαυγιτών εκείνο το διάστημα κύρια κατά μεταναστών όσο και από τις αντιστάσεις: τις πρωτοβουλίες που πήραμε τοπικά για να υπάρξει απάντηση από το δημοτικό συμβούλιο, από τα συνδικάτα, από όλη την Αριστερά, οργανώνοντας ένα μαζικό ενωτικό κίνημα που δεν άφησε τη Χρυσή Αυγή να πετύχει τους στόχους της.
Η ΚΕΕΡΦΑ είχε συγκροτηθεί ήδη από το 2009 με την τοπική επιτροπή της Νίκαιας να είναι από τις πρώτες που είχαν δημιουργηθεί πανελλαδικά. Στις γραμμές μας συσπειρώνονταν εργαζόμενοι/ες και συνδικαλιστές/ριες, νεολαία, μετανάστες από την Πακιστανική και άλλες κοινότητες, αγωνιστές/ριες της γειτονιάς, κόσμος από όλη την Αριστερά. Ξεκινήσαμε με εκδηλώσεις, με παρεμβάσεις στο δημοτικό συμβούλιο, με κοινές δράσεις με φορείς και συλλογικότητες όπως το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών που κατεξοχήν είχε επαφή με μετανάστες της περιοχής.
Η πρώτη μας μεγάλη κινητοποίηση ήταν το 2009 ενάντια στο θάνατο μετανάστη που είχε βασανιστεί στο ΑΤ Νίκαιας με ηλεκτροσόκ, απαιτώντας να τιμωρηθεί η ηγεσία του ΑΤ για τη ρατσιστική δολοφονία και την αντιμετώπιση των μεταναστών. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστό ότι έχει συγκροτηθεί μια τέτοια αντιρατσιστική και αντιφασιστική δύναμη στην περιοχή κι από το 2011, όταν η Χρυσή Αυγή αύξησε την εγκληματική δράση της, να γινόμαστε ο κύριος αποδέκτης των καταγγελιών των ρατσιστικών επιθέσεων αλλά και το κέντρο του κόσμου που ήθελε να παλέψει και τον ρατσισμό και τους φασίστες. Γιατί από την αρχή ήμασταν μια πρωτοβουλία που συνέδεε τα δύο μέτωπα, αναδεικνύοντας ότι είναι οι επίσημες ρατσιστικές πολιτικές που στρώνουν το δρόμο στους φασίστες.
Τι ρόλο έπαιξε αυτή η δράση τότε;
Αυτή η δράση ήταν σημαντική πρώτα απ’όλα στο επίπεδο της ενημέρωσης. Ήταν πράγματα για τα οποία δεν μιλούσε κανείς, δεν έπαιζαν στα ΜΜΕ. Εμείς καλύπταμε αυτό το το κενό, βγάζαμε ανακοινώσεις, τις μοιράζαμε στους εργατικούς χώρους, στο Κρατικό Νίκαιας, στο Δήμο, στα Σχολεία, επιμένοντας ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι άλλο ένα πολιτικό κόμμα αλλά μια οργάνωση με δολοφονικό χαρακτήρα.
Ήταν σημαντική και στο επίπεδο της κινητοποίησης για να μην περάσει η φασιστική τρομοκρατία της στη γειτονιά. Τον Νοέμβρη του 2011 που έγινε η πρώτη συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στην περιοχή, καλέσαμε αμέσως αντιφασιστική συγκέντρωση και έτσι συνεχίσαμε κάθε φορά που γίνονταν επιθέσεις. Ιδιαίτερα μετά το καλοκαίρι του 2012 που άνοιξαν τα γραφεία της και είχαμε εμφανή αύξηση της δράσης των ταγμάτων εφόδου.
Αυτό έπαιξε ρόλο για να φτάσουμε στη δίκη. Γιατί ο κόσμος είχε μάθει τι σημαίνει Χρυσή Αυγή πριν τη δολοφονία Φύσσα. Απόδειξη ότι και το δημοτικό συμβούλιο είχε πάρει απόφαση ότι είναι ανεπιθύμητοι στην πόλη, ότι είναι μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση, διεκδικούσε να κλείσουν τα γραφεία της. Μάλιστα λίγες ώρες πριν τη δολοφονία Φύσσα είχε αποφασίσει να απαγορεύσει τη ρατσιστική διανομή τροφίμων «μόνο για Έλληνες» που είχε σκοπό να κάνει η Χρυσή Αυγή στο Περιβολάκι λίγες μέρες μετά παρουσία του Μιχαλολιάκου.
Η δουλειά που είχε γίνει από την ΚΕΕΡΦΑ και ο τρόπος που είχε κινηθεί για να υπάρχει αντιφασιστικό κίνημα, όχι μιας μειοψηφίας αλλά της μεγάλης πλειοψηφίας, έφερε αποτελέσματα. Ώστε μετά τη δολοφονία Φύσσα να μην περάσει ο φόβος ή η παραπληροφόρηση ότι έγινε για το ποδόσφαιρο αλλά όλοι να είναι υποψιασμένοι ότι μιλάμε για τη δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης.
Μιας οργάνωσης μάλιστα που παρά τις καταγγελίες από την ΚΕΕΡΦΑ και άλλες δυνάμεις ένιωθε ατιμωρησία. Γιατί αυτή ήταν η αντιμετώπιση από την πλευρά του ΑΤ. Κι εμείς οι ίδιοι είχαμε εμπειρίες τι σήμαινε να πηγαίνουν μετανάστες στο ΑΤ να καταγγείλουν επιθέσεις και να βρίσκονται αυτοί κατηγορούμενοι και ποτέ οι χρυσαυγίτες. Αυτή η ασυλία έσπασε μετά το ξέσπασμα μετά τη δολοφονία Φύσσα και το κίνημα που βγήκε μαζικά στους δρόμους.
Γιατί έχει σημασία αυτή η εμπειρία να ακουστεί ξανά μέσα στο δικαστήριο;
Το να καταδικαστεί αμετάκλητα η Χρυσή Αυγή σαν ναζιστική εγκληματική οργάνωση, με ακόμα μεγαλύτερες ποινές στην ηγεσία της, είναι η μόνη δικαίωση για τα θύματα. Αλλά είναι και βήμα ενάντια στην φασιστική απειλή που δεν έχει εκλείψει. Υπάρχουν κομμάτια μέσα στη ΝΔ που, μέσα στην κρίση της μετά και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και την τεράστια ήττα της, προσπαθούν να αντιγράψουν την τακτική της Λεπέν στη Γαλλία και να επαναφέρουν όλη την ακροδεξιά ατζέντα και λογική.
Βλέπουμε τις δηλώσεις Σαμαρά-Καραμανλή, βλέπουμε την προσπάθεια στελεχών της να πουν ότι το πρόβλημα στις πόλεις είναι η έλλειψη ασφάλειας και η εγκληματικότητα, βλέπουμε συνολικά την κυβέρνηση σε μια περίοδο που δεν έχει να προσφέρει τίποτα για την καθημερινότητα του κόσμου και διαλύει μισθούς, Παιδεία, Υγεία κλπ να παίζει ξανά το χαρτί του ρατσισμού. Αυτό το βλέπουμε και από το καινούργιο δήμαρχο της πόλης που ανήκει στο κόμμα της ΝΔ, παρόλο που η παράταξή του είναι πολυκομματική, ο οποίος προσπαθεί να αναβαθμίσει το ρόλο της αστυνομίας και φέρνει την ΟΠΚΕ να οργανώνει σκούπες κατά μεταναστών και Ρομά στις πλατείες και τους δρόμους της πόλης.
Είναι κάτι που έχει εξοργίσει όλο τον κόσμο που δεν θέλει μια επανάληψη όσων ζήσαμε τότε, να ξαναγίνει δηλαδή η Νίκαια μια πόλη που θα εμφανιστούν ξανά φασιστικές ναζιστικές ομάδες που θα παίξουν τον ίδιο ρόλο. Το 2012 ήταν η κυβέρνηση του Σαμαρά που έλεγε ότι πρέπει να «ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» από τους μετανάστες την ίδια περίοδο που εφάρμοζε μνημόνια, έφερνε τη φτώχεια και την ανεργία και προσπαθούσε να στρέψει την οργή του κόσμου στους μετανάστες στρώνοντας το δρόμο στη Χρυσή Αυγή. Όταν λοιπόν ο νέος δήμαρχος της πόλης μαζί με την αστυνομία παίζουν ξανά αυτό το χαρτί γιατί είναι σε πολιτικό αδιέξοδο, ο κίνδυνος είναι υπαρκτός.
Φυσικά ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο προχωρημένα από εκείνη την περίοδο. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που η Ανταρσία στην Κοκκινιά κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο του 3% στις περσινές δημοτικές εκλογές και να εκλεγεί ξανά, για τρίτη θητεία από το 2014, στο δημοτικό συμβούλιο. Γιατί ο κόσμος θέλει να υπάρχει μία δύναμη που να δίνει αυτή τη μάχη και να μην υποκύπτει στα ρατσιστικά κηρύγματα της ΝΔ. Αυτό μας δίνει θάρρος για να συνεχίσουμε και σαν Ανταρσία στην Κοκκινιά και σαν ΚΕΕΡΦΑ.
Η Κατερίνα Θωίδου είναι δημοτική σύμβουλος Νίκαιας-Ρέντη με την Ανταρσία στην Κοκκινιά και μέλος της ΚΕΕΡΦΑ Νίκαιας.
Μίλησε στη Λένα Βερδέ