Νέα έξαρση των ρατσιστικών επιχειρήσεων σκούπα στο κέντρο της Αθήνας είναι σε εξέλιξη τον τελευταίο μήνα. Πλατεία Αμερικής, πλατεία Αγ. Παντελεήμονα, Βικτώρια, Πλατεία Βάθη, Ομόνοια είναι μερικά από τα σημεία που τη στήνουν οι μπάτσοι με κλούβες, μηχανάκια, περιπολικά και ελέγχουν όποιον περνάει κι έχει κατά τι σκουρότερο δέρμα από τον Χρυσοχοΐδη.
Στις αρχές του Ιουνίου, ο δήμαρχος της Αθήνας Χάρης Δούκας, υπέγραφε την παράδοση των πλατειών της Αθήνας στην Ελληνική Αστυνομία, με τη σύναψη μνημονίου συνεργασίας με τον Χρυσοχοΐδη. Το πρώτο σημείο στη συνεργασία Δήμου Αθήνας και ΕΛΑΣ μιλάει για «εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας του πολίτη και προστασίας για την πόλη των Αθηνών μέσα από τη διενέργεια κοινών περιπολιών σε καθημερινή βάση με έμφαση σε περιοχές με αυξημένη τουριστική κίνηση και αυξημένη παραβατικότητα». Μόνο που αυτή η “έμφαση” σε συγκεκριμένες περιοχές μεταφράζεται σε ρατσιστικές επιχειρήσεις σε φτωχογειτονιές που κατοικούν και κυκλοφορούν μετανάστες και πρόσφυγες και σε επιθέσεις από τους άντρες του Υπουργείου Προ.Πο.
Πώς αλλιώς πέρα από επιθέσεις μπορούν να χαρακτηριστούν γεγονότα όπως αυτό που καταγγέλει Παλαιστίνιος πρόσφυγας στις 21/6: «Είχα αφήσει την παρέα μου και πήγαινα προς το σπίτι. Στη διαδρομή η ελληνική αστυνομία με σταμάτησε και με ρώτησε “μιλάς ελληνικά;”. “Όχι πολύ, τι θέλετε;” τους απάντησα. “Να σε ελέγξουμε” μου λένε. “Γιατί θέλετε να με ελέγξετε αφού η χώρα σας μου έδωσε άδεια και διαβατήριο, έχω στάτους πρόσφυγα και είμαι υπό ευρωπαϊκή προστασία;” τους ρωτάω. Με ρωτάνε από που είμαι, τι κάνω εδώ και γιατί δεν πάω να πολεμήσω με τη Χαμάς και να πεθάνω εκεί. Μου πήραν την άδεια και με ρώταγαν που μένω. Μετά διέταξαν δύο άλλους να ψάξουν την τσάντα μου. Μέσα βρήκαν τρεις παλαιστινιακές σημαίες. Μου είπαν να κατεβάσω το παντελόνι και το εσώρουχό μου. “Βλέπετε να κουβαλάω τίποτα βόμβες;” τους λέω. “Ή ναρκωτικά; Δεν έχω τίποτα. Γιατί το κάνετε αυτό;”. Γυρνάει ο ένας αστυνομικός και λέει στον άλλο “Τι λες να τον πάρουμε στο τμήμα και να τον κρατήσουμε μέχρι το πρωί;”. Τελικά με άφησαν. Δεν αξίζουμε τέτοια συμπεριφορά».
Τις ίδιες μέρες ένας 15χρονος μαθητής του Μουσικού Σχολείου Αθήνας, μετανάστης από τη Βενεζουέλα και κάτοικος των Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, κατήγγειλε την απαγωγή του από άντρες της ΕΛΑΣ και το βασανισμό του στη συνέχεια στη ΓΑΔΑ. Ο 15χρονος είχε τη συμπαράσταση των συμμαθητών του και του Συλλόγου Γονέων του σχολείου, των γειτόνων του στα Προσφυγικά, ενώ ομόφωνο ψήφισμα καταδίκης της αστυνομικής επίθεσης εναντίον του εξέδωσε το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών μετά από πρόταση της Ανατρεπτικής Συμμαχίας.
Μνημόνιο συνενοχής
«Όχι κ. Δούκα, δεν σας ψήφισαν για να επαναλάβετε την πολιτική του κ. Μπακογιάννη και της Ν.Δ, αλλά για να την ανατρέψετε» σημειώνει με αφορμή το μνημόνιο συνεργασίας ο Κώστας Παπαδάκης, δημ. συμβουλος Αθήνας με την Ανατρεπτική Συμμαχία. «Το Μνημόνιο με την ΕΛΑΣ σας καθιστά συνένοχο στην κρατική καταστολή και ανοίγει το δρόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και τη νομιμοποίηση των ρατσιστικών διαθέσεων ενάντια σε βιοπαλαιστές, νεολαίους και μετανάστες» σημειώνει μεταξύ άλλων και καταγγέλει ότι τέτοιες ενέργειες «όχι μόνο αποπροσανατολίζουν, αλλά και έφεραν πριν λίγα χρόνια στο προσκήνιο την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή και προκαλούν σήμερα καθημερινά περιστατικά αστυνομικής βίας ακόμα και θανατηφόρα (Μάγγος, Σιαμπάνης, Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος, Μανιαδάκης). Ο Δήμος Αθήνας οφείλει να είναι αρωγός στα θύματα της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Εσείς όμως και η παράταξή σας νοιώθετε την ανάγκη να γίνετε συνεταίρος της καταστολής. Δεν θα σας ακολουθήσουμε. Θα σταθούμε απέναντι με τον κόσμο των κινημάτων και με την αριστερά της αντίστασης και της ανατροπής».
«Οι γειτονιές της Αθήνας έχουν ανάγκη από υπηρεσίες φροντίδας, από σχολεία, παιδικούς σταθμούς, χώρους πράσινου, πολιτισμού και αθλητισμού για να γίνουν χώροι αξιοπρεπούς διαβίωσης ντόπιων και μεταναστών. Όχι από αστυνομοκρατία, καταστολή και ρατσιστικές επιχειρήσεις» υπογραμμίζει στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και πρώην δημοτικός σύμβουλος Αθήνας. «Δώσαμε μάχες στις γειτονιές και τα σχολεία ενάντια στις ρατσιστικές επιθέσεις των φασιστών, ενάντια στο μίσος και το ρατσιστικό δηλητήριο των κάθε είδους ακροδεξιών που φοράνε το προσωπείο του πατριώτη, του οπαδού του νόμου και της τάξης, του Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Δώσαμε τη μάχη για να ξηλώσουμε το φασιστικό ορμητήριο τους στον Άγιο Παντελεήμονα όταν παρίσταναν τις “επιτροπές αγανακτισμένων κατοίκων” και το πετύχαμε. Τα κατάλοιπα τους στο Δήμο της Αθήνας χρειάζεται να απομονωθούν. Η μάχη στις γειτονιές είναι ενάντια στη κυβέρνηση που σπέρνει τη φτώχεια και διαλύει τους υπηρεσίες μας ενώ μετατρέπει τους μετανάστες σε αποδιοπομπαίους τράγους. Η Αστυνομία των βιαστών της Ομόνοιας, των βασανιστών του Αγίου Παντελεήμονα, των συνένοχων στη δολοφονία του Ζακ είναι μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης».