Να φύγει ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της καταστροφής! Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε δυνατά το αγωνιστικό διήμερο στη ΔΕΘ, “εγκαινιάζοντας” τη νέα περίοδο σύγκρουσης του εργατικού κινήματος και της νεολαίας με την κυβέρνηση. Σε αυτή τη σύγκρουση στηρίζει ο κόσμος τις ελπίδες του και γι' αυτό υποδέχτηκε τον Μητσοτάκη στον δρόμο και όχι περιμένοντας τα ψίχουλα που ανακοίνωσε στη ΔΕΘ. Την Παρασκευή 6/9 ξεκίνησαν οι υγειονομικοί με την απεργιακή τους κινητοποίηση -που δεν κατάφερε να εμποδίσει η αστυνομία- και με την απόφασή τους να συνεχίσουν απεργιακά στις 25/9 και στις 17/10. Και το Σάββατο 7/9 χιλιάδες γέμισαν τους δρόμους της Θεσσαλονίκης απαιτώντας πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, δημόσια Υγεία και Παιδεία, Συλλογικές Συμβάσεις και λευτεριά στην Παλαιστίνη. Ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης και το Συντονιστικό Νοσοκομείων έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ, όχι μόνο οργανώνοντας από τα πριν για να γίνουν κέντρο για τον κόσμο που θέλει να παλέψει, αλλά και με τη δυναμική παρουσία στις διαδηλώσεις και με τα συνθήματα να δώσει τον τόνο ότι η προοπτική είναι η απεργιακή κλιμάκωση, ο συντονισμός όλων των μαχών και η ανατροπή της κυβέρνησης.
6/9, Απεργιακή διαδήλωση υγειονομικών. Φωτό: Μάνος Νικολάου
Δυναμικά άνοιξαν την αυλαία των κινητοποιήσεων στη ΔΕΘ οι υγειονομικοί με την πανελλαδική κινητοποίησή τους την Παρασκευή 6/9, στο πλαίσιο 24ωρης απεργίας της ΠΟΕΔΗΝ. Η πορεία ξεκίνησε νωρίς το πρωί από το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης για να φτάσει το μεσημέρι στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, κάνοντας μια μεγάλη πορεία στο κέντρο της πόλης και περνώντας από διάφορα νοσοκομεία.
Πλήθος σωματείων των υγειονομικών από όλη την Ελλάδα βάδισαν με τα πανό τους: από τη Θεσσαλονίκη το Ιπποκράτειο, η ΕΝΙΘ, το Παπαγεωργίου, το Θεαγένειο, το ΑΧΕΠΑ και ο Άγιος Δημήτριος, το ΓΝ Χαλκιδικής, από την Αθήνα ο Άγιος Σάββας, το Έλενα Βενιζέλου, το ΓΝΑ Γεννηματάς και ο Σύλλογος Ειδικευομένων Ιατρών ΨΝΑ Δαφνί, καθώς και τα σωματεία εργαζομένων των νοσοκομείων στα Χανιά, την Άρτα και την Ξάνθη. Στην κεφαλή της πορείας ήταν το πανό της ΠΟΕΔΗΝ, ενώ το πανό του Συντονιστικού Νοσοκομείων με τα χρώματα της Παλαιστίνης έδινε τον τόνο με το σύνθημα "Από την Αθήνα ως τη Γάζα, αγώνας μέχρι τη νίκη".
Συνθήματα όπως "Και σήμερα και αύριο και όσο χρειαστεί, εμπρός για απεργία διαρκή", "Αυξήσεις, προσλήψεις στα νοσοκομεία, έξω οι ιδιώτες απο την Υγεία", "Άδωνι και Κούλη, ακούστε το καλά, οι συμβασιούχοι θα μείνουν στη δουλειά", "Αγώνας διαρκείας απεργιακός, θα είναι η απάντηση από δω και μπρος" ακούγονταν σε όλη τη διάρκεια της πορείας, δείχνοντας τον δρόμο της κλιμάκωσης.
Έξω από το ΑΠΘ φοιτητές και φοιτήτριες με το πανό των συλλογών τους υποδέχτηκαν ένθερμα τους υγειονομικούς, φωνάζοντας τα συνθήματα "Φοιτητές, εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά" και "Θέλουμε λεφτά για Υγεία και Παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία".
Φέτος για πρώτη φορά από το 2016, που ξεκίνησε ο "θεσμός" της απεργιακής διαδήλωσης της Υγείας τη μέρα πριν τα εγκαίνια της ΔΕΘ, δυνάμεις των ΜΑΤ προκλητικά "συνόδευαν" την πορεία -αλλά αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν αργότερα μετά από την κατακραυγή-, ενώ δύο φορές προσπάθησαν να δημιουργήσουν επεισόδια, σπρώχνοντας βίαια τους απεργούς. Η πρώτη έξω από την ΕΡΤ3 όπου με κλούβες εμπόδισαν την πορεία να περάσει από το Βελλίδειο και η δεύτερη έξω από το υπουργείο. Το μόνο που κατάφεραν είναι να δείξουν το πόσο απειλείται η κυβέρνηση από τους αγωνιστές υγειονομικούς που ξεσηκώνουν όλη την κοινωνία στον αγώνα για δημόσια και δωρεάν Υγεία.
Το σύστημα “κρασάρει” συνέχεια από την έλλειψη προσωπικού, παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι εργαζόμενοι με διπλοβάρδιες στις εφημερίες, στα τμήματα, στα εξωτερικά ιατρεία. Γι' αυτό βλέπουμε συνέχεια στο τέλος να καταρρέει το ίδιο το προσωπικό και να μην μπορεί να ανταπεξέλθει ακόμα και στις δικές του ανάγκες. Βλέπουμε καθημερινά συναδέλφους να είναι χλωμοί και να μην αισθάνονται καλά. Το καλοκαίρι ήταν και πολύ δύσκολο με πάρα πολύ κόσμο και εξαντλητικές εφημερίες.
Χρειάζεται να είμαστε πιο ενωμένοι, να γίνουμε μια γροθιά για να ακουστούμε και να νικήσουμε. Γιατί οι συνθήκες είναι δύσκολες. Από τη μία το αίσθημα ευθύνης προς τον άρρωστο που δεν μπορείς να τον αφήσεις και από την άλλη πρέπει να αγωνιστούμε και για εμάς και για τους ασθενείς μας. Ακούς τον Άδωνι να μιλάει για την κατάσταση στα νοσοκομεία και λες ότι ζει κάπου αλλού. Ας αφήσει τις εκπομπές και να κάτσει δίπλα σε έναν υγειονομικό για μια βδομάδα να δει τι γίνεται. Αυτό που χρειάζεται είναι να κλιμακώσουμε με αγώνα διαρκείας. Αυτό έχει δείξει και η ιστορία. Παρόλο που το σύστημα θέλει να μας πείσει για το αντίθετο, εγώ πιστεύω ότι αν είμαστε ενωμένοι και το πάμε μέχρι τέρμα μπορούμε να νικήσουμε.
Αναστασία Σκαρλίδου,
νοσηλεύτρια στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης
Σε όλες τις ειδικότητες υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και όσο πάει η κατάσταση χειροτερεύει. Ακόμα και στην καθαριότητα από 60 άτομα έχουν μείνει 29. Για να βγει το καλοκαίρι με την αύξηση του πληθυσμού στα Χανιά οι άδειες ήταν για πολύ λίγες μέρες σε πολύ λίγα άτομα εναλλάξ. Τον Αύγουστο λυγίσαμε κυριολεκτικά.
Την ίδια ώρα, η Ψυχιατρική Κλινική του νοσοκομείου Χανίων έχει μείνει μόνο με έναν διευθυντή, ο οποίος έπεσε και πρόσφατα θύμα βίας από ασθενή. Για να μην κλείσει τελείως παλεύουμε για να έρθουν γιατροί να στελεχώσουν το τμήμα. Κατασκευάζεται πολύ σύγχρονο κτίριο, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς προσωπικό. Σημαντικός παράγοντας στον αγώνα μας είναι η συμμετοχή όλου του λαού στις κινητοποιήσεις μας γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει καθόλου δημόσια δωρεάν Υγεία. Στην Κρήτη προσπαθούμε να το οργανώσουμε αυτό σε συντονισμό με όλους τους νομούς. Έχουν γίνει μεγάλες κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα με την παρουσία όλου του κόσμου και συνεχίζουμε με μεγάλη παγκρήτια συναυλία «Μαζί για το ΕΣΥ» στις 25 Σεπτέμβρη.
τεχνολόγος ιατρικών εργαστηρίων, ταμίας Συλλόγου Εργαζομένων ΓΝ Χανίων
Στο νοσοκομείο της Ξάνθης η ήδη άθλια κατάσταση χειροτερεύει κι άλλο. Δεν υπάρχουν γιατροί, ενώ εμείς οι νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό φτάνουμε μόνο και μόνο επειδή υπολειτουργούμε.
Πάμε για τέταρτη χρόνια που δεν έχουμε ΜΕΘ, ενώ η Παθολογική λειτουργεί με μόνο δύο μόνιμους γιατρούς και οι εφημερίες καλύπτονται με μπαλώματα από μετακινήσεις. Οι ουρολόγοι καλύπτουν τον μισό μήνα, τον άλλο μισό θα πρέπει οι ασθενείς να πάνε σε άλλο νοσοκομείο μακριά. Κανείς γιατρός δεν θα έρθει σε αυτές τις εξουθενωτικές συνθήκες να δουλέψει όταν οι προκηρύξεις θέσεων γίνονται με το σταγονόμετρο. Στον νομό μας το βιοτικό επίπεδο είναι πάρα πολύ χαμηλό και δεν υπάρχουν λεφτά για ιδιωτική περίθαλψη. Και δεν είναι μόνο η Υγεία, παντού κλείνουν υπηρεσίες που έχει ανάγκη ο κόσμος, όπως στα σχολεία που συγχωνεύονται τμήματα. Στην Ξάνθη πέρσι τέτοια εποχή είχαμε κάνει μια μαζικότατη πανξανθιώτικη κινητοποίηση για το νοσοκομείο και το ίδιο θέλουμε να κάνουμε και φέτος.
πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΓΝ Ξάνθης
Κι αυτό την ώρα που τα νοσοκομεία στενάζουν και στη Χαλκιδική έπρεπε να στέλνουμε συνεχώς ασθενείς στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, επειδή δεν είχαμε προσωπικό. Και ενώ μάλιστα είχαν υποσχεθεί ότι όσοι στηρίξουμε το ΕΣΥ την περίοδο του κόβιντ, θα μονιμοποιηθούμε μέσα από προκηρύξεις. Λόγω αυτής της αβεβαιότητας πολλοί/ες νοσηλευτές/ριες έχουν παραιτηθεί για να δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα, πολλοί μόνιμοι βγαίνουν σε σύνταξη. Στο χείλος του γκρεμού θα πρέπει να παλέψουμε ακόμα πιο δυναμικά με διάρκεια.
Μόλις πριν τις μέρες βγήκε στη Διαύγεια ο διαγωνισμός για να αναλάβει εργολάβος την καθαριότητα στο νοσοκομείο της Άρτας με δέσμευση για διπλάσια λεφτά από αυτά που κόστιζαν οι ΣΟΧ μέχρι στιγμής.
Είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να δαπανά δημόσιο χρήμα με τις ιδιωτικοποιήσεις για να στηρίζει αυτούς που τη στηρίζουν. Ταυτόχρονα, από τις 98 οργανικές θέσεις ιατρών, αυτή τη στιγμή υπηρετούνται οι 53, με πολλούς συναδέλφους στα όρια της συνταξιοδότησης. Υπάρχουν τμήματα και κλινικές με έναν μόλις γιατρό. Παλιά ήμασταν ένα νοσοκομείο με μεγάλη δραστηριότητα που κρατούσαμε σοβαρά περιστατικά και δεν διακομίζαμε επιφορτίζοντας άλλα νοσοκομεία. Τώρα το καλοκαίρι η ΜΕΘ ανέστειλε τη λειτουργία της για 15 μέρες λόγω αναρρωτικών αδειών καθώς λειτουργεί με μόλις τέσσερις γιατρούς. Το υπουργείο Υγείας και αυτή η κυβέρνηση βρίσκονται στον αντίποδα της στήριξης των δημόσιων νοσοκομείων, ειδικά στην Περιφέρεια, με τραγικά αποτελέσματα για τη δημόσια υγεία. Και γι' αυτό καλούμε όλη την κοινωνία στο πλευρό μας.
Βάσω Αμπελογιάννη,
μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ
Με μια μαζική και μαχητική πανεργατική διαδήλωση χιλιάδων στη Θεσσαλονίκη ολοκληρώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 7/9 το αγωνιστικό διήμερο στη ΔΕΘ ενάντια στην κυβέρνηση της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων, του ρατσισμού και του πολέμου.
Η πορεία που ξεκίνησε από το Άγαλμα του Βενιζέλου κατέβηκε στην παραλιακή και κατέληξε στο Βελλίδειο. Πορείες ξεκίνησαν και από τη ΧΑΝΘ (ΠΑΜΕ) και από την Καμάρα. Το πλήθος των μπλοκ με τα πανό από Εργατικά Κέντρα, σωματεία και συλλογικότητες που συμμετείχαν φέρουν ολόκληρες μάχες και αντιστάσεις που θα συνεχίσουν ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης, όπως:
Οι υγειονομικοί που, μετά την απεργιακή τους συγκέντρωση την προηγούμενη μέρα, αποφάσισαν νέες απεργιακές κινητοποιήσεις στις 25 Σεπτέμβρη και τις 17 Οκτώβρη, ενώ συνεχίζονται οι δράσεις και σε κάθε νοσοκομείο ξεχωριστά. Οι φοιτητές που συνεχίζουν τη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τον ταξικό αποκλεισμό από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, από τις αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις μέχρι τα υψηλά ενοίκια. Οι αγωνιστές της Παλαιστίνης που παλεύουν ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και τη συμμετοχή της κυβέρνησης στον πόλεμο στο πλευρό του Ισραήλ. Οι μετανάστες εργάτες της Πακιστανικής Κοινότητας και το αντιρατσιστικό κίνημα που παλεύουν για δικαιοσύνη για το ναυάγιο της Πύλου ενάντια στα ρατσιστικά εγκλήματα της κυβέρνησης. Οι εκπαιδευτικοί που πριν το άνοιγμα των σχολείων βρίσκονται σε κινητοποιήσεις στις Διευθύνσεις και στο Υπουργείο Παιδείας, όπου δέχτηκαν και την επίθεση της αστυνομίας.
Οι σχολικές καθαρίστριες που είχαν πολύ δυναμική παρουσία στην πορεία με συμμετοχή από πολλούς νομούς, διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά, πλήρους ωραρίου. Οι υπόλοιποι χώροι του Δημοσίου, όπως οι Δήμοι, το Υπουργείο Οικονομικών, τα Ασφαλιστικά Ταμεία που παλεύουν για προσλήψεις, μονιμοποίηση των συμβασιούχων και ενάντια στις περικοπές και συγχωνεύσεις υπηρεσιών. Οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ που παλεύουν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τη συρρίκνωση της αστικής συγκοινωνίας στη Θεσσαλονίκη. Οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και για να μην τολμήσουν να απλώσουν τα χέρια τους στη δημόσια διαχείριση του νερού. Σωματεία του ιδιωτικού τομέα που παλεύουν για Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις, όπως της ΣΙΔΕΝΟΡ που βρίσκονται σε επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας. Σωματεία των πρώην ΔΕΚΟ ενάντια στον πρόσφατο νόμο Χατζηδάκη που καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Στο μπλοκ του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης και του Συντονιστικού Νοσοκομείων διαδήλωσαν εργατικά σωματεία, αγωνιστές της Παλαιστίνης κρατώντας μια μεγάλη Παλαιστινιακή σημαία, η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο και οι μετανάστες εργάτες με την ΚΕΕΡΦΑ.
Συνθήματα όπως "Αγώνας διαρκείας απεργιακός, θα είναι η απάντηση από δω και μπρος", "Καίνε τα δάση, διαλύουν την Υγεία, κάτω η Νέα Δημοκρατία", "Απ' τη Θεσσαλονίκη ως το Μπαγκλαντές, εργάτες ενωμένοι θα βγούμε νικητές", "Λευτεριά στην Παλαιστίνη", "ΗΠΑ, Μητσοτάκη και σιωνιστές, είσαστε συνένοχοι σε τούτες τις σφαγές","Πύλος, Αιγαίο και Δαδιά, δολοφονούν στα σύνορα την προσφυγιά" έδιναν δυνατά τον παλμό στο μπλοκ σε όλη την πορεία.
«Πλούσια ήταν η συζήτηση στο πλαίσιο της εκδήλωσης που οργάνωσε το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα στη Θεσσαλονίκη την Κυριακή 8/9 με τίτλο “Κυβέρνηση της καταστροφής – Αριστερά της Ανατροπής”, ολοκληρώνοντας με επιτυχία το τριήμερο της ΔΕΘ. Οι εικόνες που ήρθαν από τις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις συνθέτουν την εικόνα της κυβερνητικής κρίσης, αλλά και των δυνατοτήτων που έχουν οι αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας, καθώς και του αυξημένου ρόλου της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής Αριστεράς στις νέες συνθήκες», σημειώνουν οι πυρήνες του ΣΕΚ στη Θεσσαλονίκη.
Η καταγωγή μου είναι ελληνο-παλαιστινιακή και έχω τέσσερα παιδιά, αγόρια. Ντρέπομαι που θα πρέπει αύριο-μεθαύριο να κληθούν να συμμετέχουν σε έναν στρατό που δεν έχει κανένα πρόβλημα να συμμετέχει σε μια γενοκτονία.
Συμβαίνουν δίπλα μας πράγματα αντίστοιχα με αυτά που διαβάζουμε στην ιστορία και ανατριχιάζουμε. Δεν θέλω να μένω άπραγη απέναντι σε αυτό, η κυβέρνησή μας συμμετέχει προκλητικά και με τον χειρότερο τρόπο και γι' αυτό κατέβηκα σήμερα στην πορεία. Στην επαρχία που μένω τώρα, στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, χρειάζεται πραγματική ενημέρωση απέναντι στην προπαγάνδα που κυριαρχεί, ώστε να παλέψουμε όλοι μαζί ενάντια στην κυβέρνηση που κόβει χρήματα από παντού, αλλά απλόχερα δίνει λεφτά για τον πόλεμο.
Σε όλο τον νομό Χαλκιδικής όταν χτυπήσει ένα παιδί σοβαρά θα πρέπει να πάει σε νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη, ενώ και τα ασθενοφόρα είναι ελάχιστα. Τα παιδιά του Λυκείου είναι τόσο καιρό σε κοντέινερ, μέσα στο κρύο ή στον καύσωνα, και που στάζουν όταν βρέχει. Δουλεύω σε μια δομή μισή δημόσια-μισή ιδιωτική που είναι ταυτόχρονα οικοτροφείο, γηροκομείο και ψυχογηρειατρείο ταυτόχρονα. Αφορά την επανένταξη ηλικιωμένων που έχουν βγει από τα Ψυχιατρεία. Ανησυχούμε για το τι θα γίνει αυτός ο κόσμος με τον νέο νόμο Βαρτζόπουλου για την Ψυχική Υγεία. Θα κλείσει η δομή; Τι θα γίνουν όσοι δεν έχουν μεγάλη σύνταξη για να πληρώνουν αν ιδιωτικοποιηθεί πλήρως;
υπάλληλος σε γηροκομείο
Για την Παλαιστίνη, για να πάρουμε χαρτιά και να δουλεύουμε νόμιμα ενάντια στους ρατσιστικούς νόμους, για δικαιοσύνη και σεβασμό. Στο ναυάγιο στην Πύλο πνίγηκαν εκατοντάδες και μετά από έναν χρόνο ακόμα οι οικογένειες στο Πακιστάν ζητούν δικαιοσύνη γι' αυτό που έγινε. Δεν υπάρχει καμία ενημέρωση και δεν μπορούν να ηρεμήσουν γιατί ακόμα ψάχνουν αν υπάρχει η σωρός του ανθρώπου τους για να τον πενθήσουν όπως πρέπει. Και δεν είναι μόνο η Πύλος, πολλά άτομα έχουν χαθεί.
Εμπνεόμαστε και από το κίνημα που έριξε την κυβέρνηση στο Μπαγκλαντές και τώρα έρχεται η σειρά της κυβέρνησης του Πακιστάν, όπου γίνεται χαμός από πολλές και μεγάλες διαδηλώσεις. Η πολιτική τους είναι καταστροφική για τον κόσμο που τον καταδικάζουν στην πείνα. Γι' αυτό έρχονται πολλοί εδώ, για μια καλύτερη ζωή και να βοηθήσουν τις οικογένειές τους.
Πακιστανός εργάτης στη Θεσσαλονίκη
Οι δικαστικοί υπάλληλοι έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε το σχέδιο των συγχωνεύσεων και κατάργησης Ειρηνοδικείων και Πρωτοδικείων, εκτός από το επίδομα ειδικών συνθηκών που παλεύουμε χρόνια για να το πάρουμε.
Ο αντίστοιχος νόμος που πέρασαν είναι πολύ αμφίβολο ότι μπορεί να λειτουργήσει, αλλά είναι σίγουρο ότι θέλουν να προχωρήσουν στο κλείσιμο δικαστηρίων, όπως τα μικρά ειρηνοδικεία Βασιλικών και Κουφαλίων. Κανένας δικαστικός υπάλληλος δεν συμφωνεί με αυτό το σχέδιο και γι' αυτό ήταν πρωτοφανείς σε μαζικότητα και δυναμισμό οι κινητοποιήσεις μας τον περασμένο Απρίλη. Χρειάζεται να ξαναβγούμε σε έναν τέτοιο απεργιακό αγώνα για να μην εφαρμοστεί. Είναι και κομμάτι μιας πιο συνολικής μάχης ενάντια στο κλείσιμο υπηρεσιών, από τα νοσοκομεία μέχρι τις εφορίες. Γι' αυτό δεν είμαστε μόνοι μας. Πολύς κόσμος είναι οργισμένος για πάρα πολλά πράγματα και αυτή η οργή είναι κινητήριος δύναμη. Ήταν ελπιδοφόρο αυτό που είδαμε με την εξέγερση στο Μπαγκλαντές, ότι συνολικά κάτι κινείται.
Η προηγούμενη έληξε τον περασμένο Μάρτιο και η εργοδοσία φέτος αρνείται να μπει σε διαπραγμάτευση και να υπογράψει. Δουλεύουμε σε χαλυβουργείο, που είναι βαριά βιομηχανία. Η δουλειά είναι σκληρή, αλλά οι μισθοί στα τάρταρα. Εδώ και πάνω από έναν μήνα είμαστε σε επαναλαμβανόμενες απεργίες και στάσεις εργασίας. Κατεβήκαμε σήμερα με το πανό του Σωματείου για να ακουστεί σε όλη την Ελλάδα ο αγώνας μας και για να πέσει η κυβέρνηση που κάνει πλάτες στους εργοδότες.
Κατεβήκαμε στην κινητοποίηση μαζικά με τα Σωματεία Σχολικών Καθαριστριών από πολλούς νομούς -Πέλλα, Άρτα, Κομοτηνή, Χαλκιδική, Πρέβεζα, Ξάνθη και αλλού. Ήρθαμε για να διαμαρτυρηθούμε γιατί είμαστε καθαρίστριες δύο ταχυτήτων, πλήρους και μερικής απασχόλησης.
Με 3ωρη δουλειά τα σχολεία είναι αδύνατον να καθαριστούν και να λειτουργήσουν. Είναι αδικία και για τις συναδέλφισσες που παίρνουν μισθούς πείνας, μέσα σε τέτοιες συνθήκες ακρίβειας. Βάλαμε πλάτη την περίοδο της πανδημίας, αλλά η χρηματοδότηση για την καθαριότητα των σχολείων σταμάτησε ουσιαστικά εκεί, πριν τρία χρόνια. Επικρατούν οι περικοπές, όχι μόνο στα σχολεία, αλλά και στα νοσοκομεία και παντού. Ζητάμε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες και αυξήσεις στους μισθούς.
Αναστασία Κεχαγιά,
πρόεδρος Σωματείου Σχολικών Καθαριστριών Γιαννιτσών