Για το μαθητικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «940.000», μια αναφορά στα καμένα στρέμματα του Έβρου, μίλησε στην Έλλη Πανταζοπούλου και την Εργατική Αλληλεγγύη, ο Χρήστος Νούσιας, απόφοιτος πλέον μαθητής του ΠΕΠΑΛ Αλεξανδρούπολης. Το ντοκιμαντέρ, που προβλήθηκε το καλοκαίρι στην πόλη της Αλεξανδρούπολης, κέρδισε τα πρώτα βραβεία στις κατηγορίες Τεκμηρίωση και Αφίσα στον 14ο Μαθητικό Διαγωνισμό «Cinema…διάβασες;»

Το ντοκιμαντέρ ήταν μια πρωτοβουλία που πήραμε φέτος στο ΠΕΠΑΛ Αλεξανδρούπολης, στο πλαίσιο της κινηματογραφικής ομάδας του σχολείου μας, βλέποντας το μέγεθος της καταστροφής και πόσο κόσμο επηρέασαν οι πυρκαγιές.

Με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών μας και της διευθύντριας του σχολείου, θέλαμε να κάνουμε κάτι που θα μείνει για να το βλέπουν, όχι μόνο οι ντόπιοι αλλά και κόσμος που δεν ήταν εδώ πέρα να το ζήσει. 

Η αρχική ιδέα ήταν να βρούμε κάποιους ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έζησαν τα γεγονότα, πυροσβέστες, πολίτες κλπ και απλά να μας πει ο καθένας την ιστορία του, να ακούσουμε τι βίωσε, τι έχει να μας πει. 

Ήταν μια προσπάθεια δύσκολη για όλους μας καθώς δεν είχαμε τον απαραίτητο εξοπλισμό που χρειαζόμασταν, δουλέψαμε με δανεικά πράγματα. Ήταν επίσης δύσκολο να το ενώσεις αυτό όλο, διαφορετικές ιστορίες, να αποκτήσει μια ροή, και για εμένα προσωπικά, που για πρώτη φορά έκανα σκηνοθεσία και μοντάζ, κάτι που ήθελα πάντα να κάνω αλλά δεν είχα δοκιμάσει ποτέ στην πράξη. 

Μάθαμε πολλά όχι μόνο στο τεχνικό μέρος αλλά και για τα ίδια τα γεγονότα, πολλά πράγματα που δεν ξέραμε από ανθρώπους που κινδύνευσαν οι ίδιοι, τα σπίτια τους, το πόσο τους επηρέασε. Και είναι πολύς αυτός ο κόσμος. Κάτοικοι που πάλεψαν στα χωριά τους οι ίδιοι με τις φλόγες, κόσμος από την πόλη που πήγε να βοηθήσει, να μαζέψει προμήθειες. 

Τελικά το κάναμε το ντοκιμαντέρ και βγήκε ένα αποτέλεσμα. Πήγε πολύ καλά, πήρε πρώτο βραβείο στον μαθητικό διαγωνισμό «Cinema διάβασες;» ενώ και η παρουσίαση στην πόλη επίσης εισέπραξε καλές αντιδράσεις. Πολλοί συγκινήθηκαν καθώς η προβολή έγινε σχεδόν ένα χρόνο μετά, και βλέποντας το φιλμ ξαναβίωναν τα γεγονότα. Ο κόσμος δεν θέλει να ξεχαστεί τι συνέβη, ήθελε αυτά που έζησε να καταγραφούν.