Απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκινούν αυτή την εβδομάδα οι εργαζόμενοι του σιδηρόδρομου. Το απόγευμα της Τρίτης 24/9 ήταν σε εξέλιξη στάση εργασίας του σωματείου των μηχανοδηγών (Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Έλξης) ενώ ήδη έχει αποφασιστεί 24ωρη απεργία στις 10 Οκτώβρη. Την Πέμπτη 26/9 προχωρούν σε 24ωρη απεργία τα σωματεία ΣΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΠΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Τα σωματεία συμφωνούν σε κοινή απεργιακή κλιμάκωση στη συνέχεια. Αφορμή για το νέο απεργιακό ξέσπασμα είναι τα τελευταία γεγονότα που λίγο έλειψε να εξελιχθούν σε τραγωδίες, ενάμιση χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη.
Πριν μια εβδομάδα, την Παρασκευή 13/9, δύο αμαξοστοιχίες βρέθηκαν να κινούνται η μία προς την άλλη λίγο μετά τον Σταθμό Λαρίσης, με τον μηχανοδηγό της μιας να το αντιλαμβάνεται και να προλαμβάνει τη σύγκρουση μόλις 30 δευτερόλεπτα πριν συμβεί. Στο συγκεκριμένο σημείο όπως και στην περίπτωση των Τεμπών δεν λειτουργούσαν τα συστήματα τηλεδιοίκησης-σηματοδότησης, όπως και το αυτόματο σύστημα φρεναρίσματος των συρμών. Την επόμενη ημέρα στη Σφανδάλη συρμός του Προαστιακού συγκρούστηκε με δέντρα που είχαν πέσει στις ράγες.
«Είναι αδιανόητο, ότι ενάμιση χρόνο μετά την τραγωδία των Τεμπών που στοίχισε τις ζωές 57 συνανθρώπων μας, εκ των οποίων 11 συναδέλφων μας, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις, όχι μόνο δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης, αλλά εξακολουθούν να καρφώνονται κορμοί δέντρων στα τρένα» επισημαίνουν τα συνδικάτα των σιδηροδρομικών. Όπως υπογραμμίζουν, τα προβλήματα στο σιδηρόδρομο παραμένουν «ενώ πολλά από αυτά, που αφορούν τον ΟΣΕ και την Hellenic Τrain, διαιωνίζονται και βαλτώνουν». ΣΕΠ και ΠΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε κοινή τους ανακοίνωση τονίζουν ότι «η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και κατόπιν της ΕΕΣΣΤΥ έναντι πολύ μικρού τιμήματος, που δήθεν θα λειτουργούσε ευεργετικά, αποδείχθηκε στην πράξη άλλη μια λανθασμένη πολιτική επιλογή, τα αποτελέσματα της οποίας φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Γερασμένο τροχαίο υλικό, έλλειψη ανταλλακτικών, υποστελέχωση της τεχνικής βάσης, έλλειψη σύγχρονου μηχανολογικού εξοπλισμού, απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις και μια σειρά άλλων προβλημάτων συνηγορούν στην δική μας εκτίμηση».
Καταγγέλουν δε «την απουσία σχεδιασμού στην λειτουργία των εταιρειών, την απουσία κυβερνητικού σχεδίου, την διαχρονική εγκατάλειψη του Σιδηροδρόμου, τις ανερμάτιστες και εκ του προχείρου αλλαγές όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες ευθύνονται για το αλαλούμ της ασυνεννοησίας, καθώς και το κλείσιμο του 1/3 του σιδηροδρομικού δικτύου, που έφεραν τον σιδηρόδρομο στην τραγική κατάσταση που βιώνουμε όσοι εργαζόμαστε σε αυτόν και φυσικά την απαξίωση του τρένου στο επιβατικό κοινό».
Κατανοούμε πλήρως και συμπαραστεκόμαστε στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στον σιδηρόδρομο. Θεωρούμε αδιανόητο να είσαι αναγκασμένος να πηγαίνεις στη δουλειά σου γιατί δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς δουλειά, και την ίδια στιγμή να κινδυνεύεις να μην επιστρέψεις.
Είναι απίστευτο, αβάσταχτο και άδικο να το βιώνει κάποιος άνθρωπος. Γνωρίζουμε την παθογένεια των τρένων. Τη μάθαμε από πρώτο χέρι με το έγκλημα των Τεμπών. Βλέπουμε έντρομοι την αδιαφορία του κράτους ως προς το να κάνει έστω και τις στοιχειώδεις βελτιώσεις. Για την κυβέρνηση είναι πιο σημαντικό να αγοράζει χαλιά από το να μεριμνήσει για την ασφάλεια του κόσμου.
Ελπίζω αυτά που βιώνουμε να είναι τα τελευταία γιατί ο κόσμος έχει πλέον αγανακτήσει. Στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων στα τρένα με κάθε τρόπο. Πιστεύουμε ότι αν δεν δουλέψουν οι υπάλληλοι του σιδηρόδρομου θα αναγκαστούν οι υπεύθυνοι να αλλάξουν κάποια πράγματα. Μόνο έτσι μπορούμε να πετύχουμε αλλαγές. Με την αντίδραση του κόσμου κι όχι με την ηττοπάθεια.
Να βάλουμε τέλος στη δολοφονική ιδιωτικοποίηση
Ενάμιση χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη ο ιδιωτικοποιημένος σιδηρόδρομος συνεχίζει να βρίσκεται υπό διάλυση, με τους εργαζόμενους και τους επιβάτες να γλιτώνουν παρά τρίχα νέες τραγωδίες. Αυτήν την πολιτική πρέπει να την ανατρέψουμε και μαζί της να ανατρέψουμε και την κυβέρνηση που την υλοποιεί.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγείλει οι Μηχανοδηγοί και όλο το προσωπικό της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, μπορούν να γίνουν η αφετηρία για να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων στους σιδηρόδρομους και να απαιτήσουμε την μοναδική λύση που μπορεί να σταματήσει τα εγκλήματα, την επανακρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, με έλεγχο των εργαζόμενων.
Η κυβέρνηση μετά το έγκλημα στα Τέμπη, όχι μόνο δεν έχει πάρει κανένα απολύτως μέτρο για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, αντίθετα το μόνο που έχει κάνει είναι την συνειδητή προσπάθεια να «μπαζώσει» το έγκλημα. Συκοφαντώντας καθημερινά τους συγγενείς των θυμάτων που παλεύουν για να λάμψει η αλήθεια, και βάζοντας Επίτροπο μεταφορών στην ΕΕ τον εκλεκτό της ΝΔ, Α. Τζιτζικώστα για να βοηθήσει την συγκάλυψη του εγκλήματος και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης δεν είναι μόνο στους σιδηρόδρομους. Το καλοκαίρι η πυρκαγιά στην Αττική, για πρώτη φορά μπήκε στον αστικό ιστό, και άφησε πίσω της μια εργαζόμενη νεκρή. Τα νοσοκομεία και το ΕΣΥ καταρρέουν και κόσμος πεθαίνει εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού. Οι μισοί κάτοικοι δεν μπόρεσαν να πάνε ούτε μια βδομάδα διακοπές γιατί η ακρίβεια έχει γονατίσει τα οικογενειακά εισοδήματα.
Αιματηρές περικοπές
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μετατρέψει όλη τη χώρα σε Τέμπη. Η πολιτική τους σπέρνει τον θάνατο και την καταστροφή. Για τον κυβερνητικό θίασο του Μητσοτάκη, προτεραιότητα έχουν οι αιματηρές περικοπές στο βωμό των πλεονασμάτων του προϋπολογισμού, οι φρεγάτες στο πλάι του σφαγέα Νετανιάχου που δολοφονεί καθημερινά στην Παλαιστίνη και εξαπλώνει την φωτιά του πολέμου σε όλη την Μ. Ανατολή, και τα κέρδη των πλούσιων φίλων τους, και όχι οι ανάγκες των εργαζόμενων για ασφαλείς μεταφορές, για Υγεία και Παιδεία.
Αυτήν την κυβέρνηση μπορούμε να την ανατρέψουμε με τους αγώνες μας. Η οργή για τον Μητσοτάκη και τον κυβερνητικό του θίασο ξεχειλίζει και γίνεται μαζική δράση, με χιλιάδες εργαζόμενους να διαδηλώνουν και να γιουχάρουν τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του όπου και αν πηγαίνουν. Η κυβέρνηση του 41%, ηττήθηκε μαζικά στις ευρωεκλογές φτάνοντας στο 28% και τρείς μήνες μετά από αυτές, τα γκάλοπ την δείχνουν στο 22%.
Είναι μια κυβέρνηση πιο αδύναμη από ποτέ, που κρέμεται κυριολεκτικά σε μία κλωστή και μπορούμε να τους νικήσουμε. Ένα απεργιακό κύμα διαρκείας που θα ενώσει όλα τα ποτάμια της αντίστασης μπορεί να τους τσακίσει. Και αυτό το κύμα είναι ήδη πραγματικότητα σε εξέλιξη. Οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους δεν είναι μόνοι τους όταν απεργούν. Οι Υγειονομικοί απεργούν στις 25 Σεπτέμβρη και ξανά στις 17 Οκτώβρη για να σώσουν το ΕΣΥ από την ιδιωτικοποίηση. Οι Εκπαιδευτικοί ετοιμάζονται για πανελλαδικές απεργίες μέσα στον Οκτώβρη, για να σώσουν τα σχολεία από την διάλυση. Γι’ αυτό είναι κρίσιμος ο Συντονισμός με όλα τα κομμάτια των εργαζόμενων που παλεύουν σε ένα κοινό μέτωπο για να τσακίσουμε αυτήν την πολιτική.
Οι εργαζόμενοι στους Σιδηρόδρομους έχουν την αμέριστη αλληλεγγύη όλης της κοινωνίας στους αγώνες τους και μπορούν να γίνουν το παράδειγμα που να ξεσηκώσει και άλλους χώρους. Να κλιμακώσουμε τους απεργιακούς αγώνες στους σιδηρόδρομους, αναγκάζοντας και την ΠΟΣ να μπει στον αγώνα. Να καλέσουμε και τους υπόλοιπους εργαζόμενους στις μεταφορές να μπουν στον αγώνα μια που την ίδια ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει την απαξίωση του σιδηρόδρομου, δίνει σε εργολάβους ιδιώτες (ΚΤΕΛ) μεγάλο μέρος των συγκοινωνιών της Αθήνας.
Ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε.
Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης