Την περασμένη εβδομάδα το Ισραήλ βομβάρδισε τελικά το Ιράν πλήττοντας δεκάδες στρατιωτικούς στόχους.
Το Ιράν υποβάθμισε την ισραηλινή επίθεση κάνοντας λόγο για περιορισμένες ζημιές. Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν Χαμενεΐ δήλωσε ότι η επίθεση «δεν πρέπει να υποβαθμιστεί ή να υπερτιμηθεί». Ο πρόεδρός του Πεζεσκιάν δήλωσε: «Δεν επιδιώκουμε τον πόλεμο… H Tεχεράνη θα δώσει την κατάλληλη απάντηση στην επιθετικότητα του σιωνιστικού καθεστώτος». Ακολούθως το Ιράν ζήτησε έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με αίτημα να καταδικαστεί η ισραηλινή επίθεση.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν –που επί εβδομάδες οργάνωνε μαζί με τον Νετανιάχου τις λεπτομέρειες της επίθεσης- ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ «δεν συμμετείχαν» σε αυτήν (!), έκανε λόγο για το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα του Ισραήλ» και κατόπιν ζήτησε να επικρατήσει «αυτοσυγκράτηση». Στο ίδιο μοτίβο της «αυτοσυγκράτησης» κινήθηκαν οι ηγέτες της Βρετανίας και της ΕΕ. Πιέσεις προς την ιρανική κυβέρνηση έβαλαν και οι κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Κίνας. «Είμαστε εξαιρετικά ανήσυχοι... Ζητούμε από όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση», δήλωσε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος του ρωσικού υπ.Εξ. Ζαχάροβα.
Τα διεθνή μέσα χαρακτήρισαν τον ισραηλινό βομβαρδισμό ως μια «ειρηνευτική» νίκη του Μπάιντεν που επέβαλε στον «απείθαρχο» Νετανιάχου να μην πλήξει τις πυρηνικές και πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ιράν. Στην πραγματικότητα η ισραηλινή επίθεση, που έγινε «τόσο-όσο», ήταν ακόμη ένα βήμα κλιμάκωσης, αλλά αυτή τη φορά ενταγμένο στους αμερικάνικους σχεδιασμούς.
Πρώτον, η επικίνδυνη «ισορροπία» των χτυπημάτων είχε αποκατασταθεί με τον ιρανικό βομβαρδισμό του Ισραήλ την 1η Οκτωβρίου σαν απάντηση στον ισραηλινό βομβαρδισμό και την δολοφονία Χανίγιε στην Τεχεράνη. Με τη νέα επίθεση στο Ιράν το Ισραήλ δεν έκλεισε τον κύκλο αλλά τον ξανάνοιξε και μάλιστα σε ανοιχτή συνεργασία με τις ΗΠΑ.
Δεύτερον, ισραηλινοί αξιωματικοί ισχυρίζονται ότι κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος της αεράμυνας του Ιράν. «Τώρα, το κράτος του Ισραήλ έχει ευρύτερη ελευθερία δράσης στον αέρα και πάνω από το Ιράν», δήλωσε ο ισραηλινός στρατιωτικός εκπρόσωπος Χαγκαρί. Ανεξαρτήτως από το πόσο ισχύουν οι πληροφορίες, τις οποίες διαψεύδει η Τεχεράνη, είναι ξεκάθαρο ότι η πολεμική κλιμάκωση με το Ιράν παραμένει στα σχέδια του Νετανιάχου έστω και με χρονο-καθυστέρηση μέχρι να περάσουν οι αμερικάνικες εκλογές.
Ο Νετανιάχου θα ήθελε να δει τον Τραμπ -υποστηρικτή, τουλάχιστον προεκλογικά, μιας τέτοιας κλιμάκωσης- νικητή αλλά θέλει να κρατήσει και τις ισορροπίες με τους Δημοκρατικούς σε περίπτωση που νικήσει η Χάρις. Κι έχει στο πλευρό του, σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο του Ισραήλ, π.χ. τον «αντιπολιτευόμενο» Λαπίντ που κατήγγειλε ότι «η απόφαση να μην βομβαρδιστούν στρατηγικοί και οικονομικοί στόχοι στο Ιράν ήταν λανθασμένη».
Ανελέητα
Τρίτο και βασικότερο, το «περιορισμένο» χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν συνοδεύεται από κλιμάκωση των ισραηλινών βομβαρδισμών και χερσαίων επιχειρήσεων στην Γάζα και στον Λίβανο -με τον ισραηλινό στρατό να διαπράττει μια «γενοκτονία μέσα στην γενοκτονία» στην Βόρεια Γάζα την οποία έχει αποκλείσει και σφυροκοπά ανελέητα εδώ και τρεις εβδομάδες.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θέλει το ξέσπασμα ενός «full force» πολέμου Ισραήλ-Ιράν που (με πρωτοβουλία και τάιμινγνκ Νετανιάχου και όχι δικό της) θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες εξελίξεις σε ολόκληρη τη Μ. Ανατολή -με τις ΗΠΑ να βρίσκονται σε διαδικασία εκλογών και πιθανής αλλαγής κυβέρνησης τον Γενάρη.
Σε αντίθεση με τον Τραμπ που, τουλάχιστον προεκλογικά, απειλεί ανοιχτά με πόλεμο το Ιράν, ο Μπάιντεν και η αμερικάνικη διπλωματία προτιμάνε να παρέχουν πολύπλευρη στήριξη και πολύτιμο χρόνο στο Ισραήλ με στόχους την αποδυνάμωση των αντιπάλων του στην Παλαιστίνη, στον Λίβανο, στο Ιράν και όλη τη Μ. Ανατολή και την αποκατάσταση της δικής τους ηγεμονίας στην περιοχή μέσω της επικράτησης, πάση θυσία, της σιωνιστικής οντότητας.
Αλλά η τακτική του «αργού ξεδοντιάσματος» των αντιπάλων και το τράβηγμα σε μάκρος των ισραηλινών γενοκτονικών εγκλημάτων στην Γάζα και στο Λίβανο, μεγαλώνει τους κινδύνους όχι μόνο ενός γενικευμένου πολέμου με το Ιράν αλλά γενικότερων ανατροπών στην περιοχή. Όλο αυτό το διάστημα οι ΗΠΑ πασχίζουν να κρατήσουν ανοιχτές τις γέφυρες του Ισραήλ με τα αραβικά καθεστώτα. Αυτά του Κόλπου που παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις φοβούμενα τι αντίκτυπο θα είχε στα πετρέλαιά τους μια αποσταθεροποίηση. Αλλά και εκείνα της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και των υπόλοιπων αραβικών χωρών που κοιμούνται και ξυπνάνε με τον φόβο μιας νέας «Αραβικής Άνοιξης» που θα έχει στο κέντρο της το Παλαιστινιακό –συν τον αυταρχισμό, την φτώχεια, την ανισότητα.
Οι κίνδυνοι είναι και εσωτερικοί, όσον αφορά τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Είτε με την Χάρις είτε με τον Τραμπ, η συνέχιση σε μάκρος των πολέμων του Ισραήλ οξύνει τον κίνδυνο της γιγάντωσης ενός αντιπολεμικού κινήματος που όλο και περισσότερο δείχνει τα δόντια του απειλώντας να θάψει τα σχέδια τους από τα μέσα, όπως συνέβη με το Βιετνάμ. Οι αμερικάνικες εκλογές διεξάγονται με φόντο την πόλωση που διαπερνάει από άκρη σε άκρη τις ΗΠΑ πάνω στο Παλαιστινιακό και τον πόλεμο. Τους ίδιους κινδύνους αντιμετωπίζουν ο Στάρμερ, ο Μακρόν, ο Μητσοτάκης.
Η αντίφασή τους γίνεται ακόμη πιο βαθιά καθώς ο ισραηλινός στρατός παρά την υπεροπλία του δεν μπορεί να νικήσει ούτε στη βόρεια Γάζα «όπου θεωρεί ότι «η Χαμάς έχει καταφέρει να αναδιοργανωθεί στην περιοχή», ούτε στον Λίβανο όπου σύμφωνα με την Χεζμπολάχ οι απώλειες του ήδη φτάνουν τους 80 περίπου στρατιώτες.
Και γι’ αυτό συνεχίζει τους μαζικούς βομβαρδισμούς και τις σφαγές αμάχων και στα δύο μέτωπα. Προκαλώντας νέα διεθνή κατακραυγή και κάνοντας τον επικεφαλής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα να δηλώσει: «Η πιο σκοτεινή στιγμή του πολέμου εκτυλίσσεται στα βόρεια της Γάζας όπου ο ισραηλινός στρατός υποβάλλει έναν ολόκληρο πληθυσμό σε βομβαρδισμούς, πολιορκία και κίνδυνο λιμοκτονίας». Tην Τρίτη 29/10, 93 άνθρωποι δολοφονήθηκαν σε ένα και μόνο χτύπημα σε κτίριο στη Μπέιτ Λαχίγια. Δίπλα στα τρέχοντα εγκλήματα, έρχονται να προστεθούν οι αποκαλύψεις από τους ίδιους τους θύτες, όπως το ρεπορτάζ που δημοσίευσε το CNN για τον ισραηλινό στρατιώτη οδηγό μπουλντόζας που αυτοκτόνησε όταν κλήθηκε να ξαναπάει στην Γάζα:
«Δεν μπορώ πλέον να τρώω κρέας» είπε ο συνοδηγός του. «Τα πάντα εκτοξεύονται… (όταν πατάς ανθρώπους με την μπουλντόζα). Όταν βλέπεις πολύ κρέας έξω και αίμα… τόσο το δικό μας όσο και το δικό τους, πώς να φας κρέας» είπε ο στρατιώτης που σε ακρόαση στην Κνεσέτ ανέφερε ότι «έπρεπε να πατάνε με τις μπουλντόζες τρομοκράτες νεκρούς και ζωντανούς, κατά εκατοντάδες».
Σε όλους αυτούς τους παράγοντες λογοδοτούν και οι νέες διπλωματικές «πρωτοβουλίες» των ΗΠΑ μετά από δύο μήνες σιγής για «προσωρινή εκεχειρία» στην Γάζα. Ο διευθυντής της CIA Μπερνς πήγε στην Ντόχα όπου συζήτησε με το Ισραήλ και το Κατάρ μια συμφωνία προσωρινής κατάπαυσης του πυρός 28 ημερών στη Γάζα – που προβλέπει, σύμφωνα με ισραηλινές πηγές, η Χαμάς να απελευθερώσει 8 ομήρους και το Ισραήλ κάποιες δεκάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους. Είχε προηγηθεί παρόμοια συνάντηση στο Κάιρο με πρόταση του Σίσι για 12ήμερη παύση πυρός.
Το γραφείο του Νετανιάχου σχολίασε ότι συζητήθηκε «ένα νέο ενιαίο πλαίσιο που λαμβάνει υπόψη και τις πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή». Ο Νετανιάχου χρησιμοποιεί τις «πρόσφατες εξελίξεις» (χερσαία εισβολή στον Λίβανο, κλιμάκωση των βομβαρδισμών, δολοφονίες ηγετών, επαπειλούμενη εξόντωση στην αποκλεισμένη Βόρεια Γάζα) για να επιβάλει τους όρους του. Που σύμφωνα με το ισραηλινό κανάλι 12, είναι ότι ο ισραηλινός στρατός θα παραμείνει στην Γάζα ελέγχοντας τον Διάδρομο της Φιλαδέλφειας και το πέρασμα της Ράφα καθώς και τον Διάδρομο Νετζαρίμ στο κέντρο της Γάζας προκειμένου να την κρατάει κομμένη στη μέση.
Αξιωματούχος της Χαμάς ανέφερε πως είναι έτοιμη να αποδεχθεί συμφωνία για εκεχειρία υπό την προϋπόθεση ότι το Ισραήλ θα δεσμευτεί σε κατάπαυση του πυρός, αποχώρηση από τη Λωρίδα της Γάζας, επιστροφή των εκτοπισμένων, ανταλλαγή των ομήρων με παλαιστίνιους κρατούμενους, είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας, με δυο λόγια αν τερματιστεί η εισβολή.
Το Ισραήλ ενδεχομένως να επιδιώξει να απελευθερώσει μερικούς ομήρους δίνοντας κι ένα «δωράκι» στην προεκλογική εκστρατεία της Χάρις αλλά δεν θέλει επουδενί να σταματήσει τον πόλεμο. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στο Axios ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος: «Το Ισραήλ συμφωνεί σε μια προσωρινή παύση, αλλά η Χαμάς θέλει μια παύση που θα ανοίξει μια διαδικασία η οποία θα οδηγήσει σε μη αναστρέψιμα βήματα του Ισραήλ...».
Αν δεν προκύψει κάποια συμφωνία, Μπάιντεν και Νετανιάχου θα ισχυριστούν ότι επιτέλεσαν, το «ειρηνευτικό» του καθήκον ο ένας, και τη «διάσωση των ομήρων» ο άλλος, και θα καταγγείλουν ούτως ή άλλως την Χαμάς. Αλλά ακόμη κι αν προκύψει, πράγμα δύσκολο, θα είναι προσωρινή. Με τον ισραηλινό στρατό να συνεχίζει τα εγκλήματά του σε κάθε περίπτωση.
Το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη δεν έχει να περιμένει τίποτε από τις «ειρηνευτικές» πρωτοβουλίες. Αντίθετα χρειάζεται να κλιμακώσει τη δράση του οξύνοντας τα αδιέξοδα του Ισραήλ, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και εδώ της κυβέρνησης Μητσοτάκη.