Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η κρίση της κυβέρνησης μεγαλώνει και τα αγωνιστικά μέτωπα εναντίον της πυκνώνουν συνεχώς. Πέρασε μια εβδομάδα κυριολεκτικά πανεργατικής ομοβροντίας. Ξεκίνησε με την τεράστια πανελλαδική απεργία των υγειονομικών που ανάγκασε τον Γεωργιάδη σε άτακτη φυγή, συνέχισε με την πολύ μαζική απεργία των εκπαιδευτικών. Όσο και αν προσπάθησε η κυβέρνηση να την καταστείλει με την κήρυξή της ως παράνομη, δεν τα κατάφερε. Χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους πανελλαδικά με δεκάδες σχολεία και νηπιαγωγεία να κατεβάζουν ρολά. Αντίστοιχα, οι απεργοί ναυτεργάτες, κόντρα στις απειλές κυβέρνησης και εφοπλιστών που σκύλιασαν γιατί έχαναν τα κέρδη τους, έδεσαν για μια ολόκληρη βδομάδα τα πλοία στο λιμάνι.
Το απεργιακό κίνημα συγκρούεται με την κυβέρνηση και με τα αφεντικά, όχι «μόνο» για τα οικονομικά αιτήματά του ενάντια στην ακρίβεια και τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και ενάντια στον πόλεμο και στον ρατσισμό, με τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή και σαν δασκάλες και σαν καθαρίστριες. Οι λιμενεργάτες στο λιμάνι του Πειραιά μπλόκαραν την μεταφορά κοντέινερ με πολεμικό υλικό για το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ, οι απεργοί ντελιβεράδες της Wolt βρέθηκαν έξω από την συναυλία για τα Τέμπη στο Καλλιμάρμαρο και στην κεφαλή της πορείας για την δολοφονία του μετανάστη εργάτη Μ. Καμράν στο Α.Τ του Αγ. Παντελεήμονα.
Ξεσηκωμός
Το φοιτητικό κίνημα χρειάζεται να συνδεθεί με αυτόν τον απεργιακό ξεσηκωμό. Ο κοινός αγώνας φοιτητών-εργαζομένων-μαθητών είναι αυτός που μπορεί να τους τσακίσει. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα εφαρμοστεί ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή πότε θα ξεκινήσουν οι διαγραφές των 300.000 φοιτητών στα τέλη του 2025, που ανακοίνωσε ο Πιερρακάκης, ούτε πόσοι χιλιάδες θα μείνουν εκτός λόγω της ΕΒΕ ή των υψηλών ενοικίων για άλλη μια χρονιά, για να βγούμε επιθετικά. Είναι μια αδύναμη κυβέρνηση που φοβάται την δυναμική του φοιτητικού κινήματος και προσπαθεί να το καταστείλει βάζοντας μπάτσους στις σχολές και κάνοντας πειθαρχικές διώξεις. Χρειάζεται να βγούμε μπροστά με συνελεύσεις- καταλήψεις- διαδηλώσεις για να τους τσακίσουμε.
Πρώτος σταθμός είναι το φοιτητικό-μαθητικό συλλαλητήριο στις 4 Νοέμβρη στις 11 στα Προπύλαια. Να κλείσουμε τις σχολές και τα σχολεία μας και να κατεβούμε στους δρόμους. Στην συνέχεια να προχωρήσουμε σε νέο γύρο γενικών συνελεύσεων ενόψει του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου και να κλείσουμε τις σχολές μας με καταλήψεις μέχρι τις 20 Νοέμβρη, μέρα της πανελλαδικής γενικής απεργίας. Οι καταλήψεις μας τον Γενάρη – Φλεβάρη έπαιξαν ρόλο για να φάει το ‘’χαστούκι’’ η κυβέρνηση στις ευρωεκλογές και άνοιξαν τον δρόμο για τον σημερινό απεργιακό ξεσηκωμό. Έτσι χρειάζεται να συνεχίσουμε για να τους γκρεμίσουμε!
Χέρι-χέρι με την οργάνωση των αγώνων, μπορούμε και πρέπει να δυναμώνουμε την οργάνωση της επαναστατικής Αριστεράς. Της Αριστεράς που δίνει τις δυνάμεις της για να στηρίζει και να οργανώνει αυτό το κίνημα, να δυναμώνει τις ρίζες του μέσα στους εργατικούς χώρους και τις γειτονιές, να το συντονίζει και να κλιμακώνει τις μάχες του. Που συνδέει και γενικεύει τα αιτήματα σε αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ανατροπής, που απλώνει τους ορίζοντες της πολιτικοποίησης ενάντια στον σεξισμό, τον πόλεμο, για μια ελεύθερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι την Μεσόγειο και τον ρατσισμό για να τσακίζει τη φασιστική απειλή και να γκρεμίσει τη μισητή κυβέρνηση. Μια Αριστερά με στρατηγική την εργατική επανάσταση, για μια κοινωνία σοσιαλιστική, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και κάθε καταπίεση.
Αυτό είναι το μέλλον που ανοίγεται μπροστά μας, γι’ αυτήν την Αριστερά αγωνίζεται το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα. Δηλώστε συμμετοχή στο Μονοήμερο συζητήσεων για το Μέλλον της Αριστεράς στις 10 Νοέμβρη στη Νομική.