Εργατικό κίνημα
Απεργιακό ποτάμι οι διανομείς

1/11, Μοτοπορεία απεργών διανομέων στην Αθήνα. Φωτό: Εύα Ντόκου

Επιτυχημένη ήταν η 48ωρη απεργία που πραγματοποίησαν οι διανομείς σε Wolt και efood στις 1 και 2 Νοέμβρη. Στην Αθήνα η πρώτη ημέρα της απεργίας τους σημαδεύτηκε από τη συμπαράσταση στους εποχικούς πυροσβέστες, που την προηγούμενη είχαν κάνει κατάληψη στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και δέχτηκαν τη βίαιη επίθεση των ΜΑΤ. Οι απεργοί διανομείς βρέθηκαν το πρωί στο πλευρό των πυροσβεστών στο Σύνταγμα. Απογευματινή απεργιακή συγκέντρωση έγινε το Σάββατο 2/11. 

Η απεργία είχε επιτυχία, καθώς η μεγάλη συμμετοχή δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία των δύο πλατφορμών σε πολλά καταστήματα φαγητού και σουπερμάρκετ. Ενδεικτικά, σύμφωνα με το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού ν. Αττικής, από τον Βασιλόπουλο στην Κυψέλη, που είναι από τα πιο κομβικά σημεία για την efood, πραγματοποιήθηκαν μόνο 4 παραγγελίες την πρώτη μέρα, ενώ από τα Mc Donald's στο Σύνταγμα με μέσο όρο 25 παραγγελίες την ώρα έφυγαν μόνο 3. Η Wolt έδωσε 25 ευρώ μπόνους για να ενισχύσει και να ανταμείψει την απεργοσπασία. Σε πολλά μαγαζιά συνεργαζόμενα με τις δύο εταιρίες οι εφαρμογές λειτουργούσαν μόνο για παράδοση από το κατάστημα. 

Τις ίδιες ημέρες με την Αθήνα απέργησαν οι διανομείς σε Πάτρα, Χανιά και Λάρισα. Στην Πάτρα το κάλεσμα απηύθυνε το κλαδικό σωματείο της Αχαΐας με απεργιακή συγκέντρωση στις 2/11 στο Εργατικό Κέντρο και γλέντι στην Πλαζ αμέσως μετά. Στα Χανιά η απεργιακή συγκέντρωση έγινε στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς, ενώ στη Λάρισα κινητοποιήσεις έγιναν το μεσημέρι στην κεντρική πλατεία και τις δύο μέρες.

Για τις συνθήκες εργασίας και τις διεκδικήσεις της απεργίας, μας μίλησαν ο Λουκάς και ο Τάσος, διανομείς στη Wolt που συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα στις 2/11: «Είμαστε freelancer και παλεύουμε για αυξήσεις στις αμοιβές μας και δικαιώματα στην εργασία μας. Η εταιρία εδώ και καιρό με το “δυναμικό μοντέλο” πληρωμών ρίχνει συνέχεια και σιωπηλά τις τιμές στην αμοιβή μας. Για να βγει ένα αξιοπρεπές μεροκάματο πρέπει να είσαι 12 ώρες επάνω στο μηχανάκι. Αν έχεις ανάγκη για τον οποιοδήποτε λόγο να βγάλεις λεφτά και να δουλεύεις μέρα νύχτα, στα τρώει η εφορία. Αν βγάζεις από δέκα ως είκοσι χιλιάδες ευρώ τον χρόνο πληρώνεις 22% φόρο που είναι κοντά στα τρία μηνιάτικα, αν βγάζεις περισσότερα εκτοξεύεται, άστα να πάνε.

Ίσως το πιο σημαντικό ζήτημα είναι ότι δεν έχουμε ούτε κάλυψη ούτε τίποτα αν γίνει εργατικό ατύχημα. Όλοι έχουμε και προβλήματα προσωπικά ή στην οικογένεια, τρέχει ο νους σου και σε αυτά. Και όταν δουλεύεις τόσες ώρες πάνω σε ένα μηχανάκι εξαντλείσαι και δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνεις λάθος. Γι' αυτό έχουμε νεκρούς και σακατεμένους κάθε τόσο. Βάλε και τις δύσκολες συνθήκες με βροχές, χιόνια ή καύσωνα. Δεν έβγαλαν ανακοίνωση μια μέρα ότι δεν θα ανοίξει η εφαρμογή λόγω έκτακτων καιρικών συνθηκών. Ακόμα κι όταν βγαίνει κυβερνητική απόφαση, η εταιρία και πάλι δεν βγάζει απαγορευτικό. Γιατί ούτως ή άλλως, χάνει και ο διανομέας μεροκάματο που δεν θα βγει μία μέρα. Η εταιρία σε ένα επάγγελμα επικίνδυνο σαν αυτό, μας σπρώχνει στην εντατικοποίηση με τις χαμηλές αμοιβές αυξάνοντας την επικινδυνότητα, δεν πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές και δεν μας καλύπτει κιόλας. Όλα δικά τους δηλαδή. 

“Εργολάβοι”

Το άλλο ζήτημα είναι με τους εργολάβους-στολάρχες. Παίρνουν ανθρώπους με τεράστια ανάγκη για δουλειά -που χρωστούν δάνεια, φτωχοί μετανάστες και ντόπιοι κτλ- και που τους έχει απορρίψει η εταιρία, και δουλεύουν για τους στολάρχες δίνοντας προμήθεια 24% από αυτές τις πετσοκομμένες αμοιβές. Εγώ τους λέω “νταβατζήδες”, γιατί δεν κάνουν τίποτα, ούτε μηχανάκι δίνουν, αλλά κερδίζουν από τη δουλειά άλλων που είναι σε ομηρεία, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη τους. Όλο αυτό είναι σε τελείως παράτυπη βάση. Η εταιρία τα ξέρει αυτά, όπως και το κράτος, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Τις προάλλες υπήρξε ατύχημα και ο στολάρχης έτρεξε, όχι γιατί κινδύνευσε ο άνθρωπος, αλλά για να του πάρει τα πράγματα για να μην φαίνεται ότι δούλευε στη Wolt. Είναι μέσα στα αιτήματά μας αυτοί οι άνθρωποι που δουλεύουν στους στολάρχες να απορροφηθούν από την εταιρία και να δουλεύουν κανονικά.

Το θέμα των εργασιακών δικαιωμάτων είναι κεντρικό σε όλον τον κλάδο του επισιτισμού και τουρισμού. Δούλευα σεζόν σε έναν εστιάτορα -τον μεγιστάνα της Σύμης- με εφτά καταστήματα. Τον είχαν ειδοποιήσει ότι θα γίνει έλεγχος και από τα 24 άτομα προσωπικό, έκρυψαν τα 21 άτομα που ήταν μετανάστες και μείναμε οι 3 ντόπιοι που μας κόλλαγε ένσημα. Έτσι τα βρήκαν όλα νόμιμα. 

Πριν τη Wolt, δουλεύαμε στο σκλαβοπάζαρο της Pizza Fan, που είναι ο μεγαλύτερος όμιλος εστίασης στην Ελλάδα, με πάνω από 200 μαγαζιά πανελλαδικά. Στο κατάστημα που ήμασταν εμείς ήταν στέλεχος του ομίλου και μας κόλλαγαν δίωρο ένσημο. Στα τέσσερα χρόνια που δουλεύαμε δεν είδαμε μια φορά ούτε το υγειονομικό ούτε το ΙΚΑ. Οι κυβερνήσεις δεν ακουμπούν μεγάλους ομίλους, γιατί φαίνεται ότι μάλλον αυτοί τους χρηματοδοτούν.

Το τελευταίο διάστημα έχουμε κάνει μια σειρά πολλών απεργιακών κινητοποιήσεων, με μεγαλύτερη ή μικρότερη συμμετοχή -αυτή η διαβάθμιση αφορά τους ντόπιους, γιατί οι Πακιστανοί και οι Μπαγκλαντεσιανοί απεργούσαν όλοι πάντα. Κάναμε απεργιακές περιφρουρήσεις σε Wolt Market και μεγάλες αλυσίδες, ενημερώναμε συναδέλφους στις πιάτσες, έγιναν αφισοκολλήσεις. Τη συνέχεια στον αγώνα μας θα τη δώσουμε στις 20 Νοέμβρη στη Γενική Απεργία».