Οι κυβερνήσεις του «πολιτικού κέντρου» ούτε θέλουν ούτε μπορούν να σταματήσουν την ακροδεξιά – που σημειώνει τη μια εκλογική νίκη μετά την άλλη στην Ευρώπη. Αλλά δεν ισχύει το ίδιο για το κίνημα – που έχει και τη θέληση και τη δύναμη να κάνει το σύνθημα «ποτέ ξανά» πράξη.
Οι εκλογικές επιτυχίες του AfD («Εναλλακτική για τη Γερμανία») το περασμένο καλοκαίρι στα κρατίδια της Θουριγγίας, της Σαξονίας και του Βρανδεμβούργου ξύπνησαν τους πιο σκοτεινούς εφιάλτες.
Το AfD δεν είναι «απλά» ένα ακροδεξιό κόμμα: είναι ένα ακροδεξιό κόμμα με έναν ισχυρό ναζιστικό πυρήνα στο εσωτερικό του. Ο Μπορν Χέκε, ο ηγέτης του AfD της Θουριγγίας έχει στενούς δεσμούς με τις νεοναζιστικές οργανώσεις της Γερμανίας. Στις ομιλίες του χρησιμοποιεί συνεχώς φράσεις και συνθήματα «κλεμμένα» από τις ομιλίες του Χίτλερ (σε παράφραση για να ξεφύγει από τον νόμο). Ανάμεσα στα άλλα έχει ζητήσει να κατεδαφιστεί το μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο, ενώ έχει δηλώσει δημόσια ότι ο Χίτλερ δεν έκανε «μόνο κακό».
Οι συγκεντρώσεις και οι εκδηλώσεις του AfD γίνονται όλα τα τελευταία χρόνια περικυκλωμένα από μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις. Πάνω από 70 χιλιάδες αντιφασίστες συγκεντρώθηκαν τον περασμένο Ιούνιο στην Έσση ενάντια στο συνέδριο του AfD. Ήδη ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για μια ακόμα μεγαλύτερη περικύκλωση του επόμενου συνεδρίου του που θα γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι στη Λειψία, τη μεγαλύτερη πόλη της Σαξονίας, του κρατιδίου της ανατολικής Γερμανίας όπου το AfD πήρε 31,5% στις τοπικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Η πρώτη συνάντηση για την οργάνωση της μεγάλης αντιφασιστικής και αντιρατσιστικής συγκέντρωσης έγινε το περασμένο Σάββατο με την διαδικτυακή συμμετοχή αντιπροσώπων από πολλές οργανώσεις της Ευρώπης. Την συζήτηση άνοιξαν η Κριστίνε Μπούχολτς, πρώην βουλευτίνα της Die Linke από την οργάνωση Sozialismus von Unten της Γερμανίας, ο Γουέιμαν Μπένετ από την πρωτοβουλία Stand Up To Racism της Βρετανίας, ο Ντέιβιντ Καρβάλα από την Ισπανία και ο Πέτρος Κωνσταντίνου από την ΚΕΕΡΦΑ.
Το 2025 είναι εκλογική χρονιά για τη Γερμανία. Η ακροδεξιά θέλει να αξιοποιήσει την φοβερή κρίση που μαστίζει την τρικομματική κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών, Πράσινων και Φιλελεύθερων και να επαναλάβει τις «επιτυχίες» του περασμένου καλοκαιριού σε πανεθνικό επίπεδο. Το κίνημα όμως δεν σκοπεύει να τους αφήσει να το πετύχουν.