Για μια «παραστρατιωτική οργάνωση» με εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία και απαραβίαστη ιεραχία που «όταν έπαιρνες διαταγή, την εκτελούσες», μίλησε η πέμπτη και τελευταία από τους προστατευόμενους μάρτυρες στο Εφετείο της Χρυσής Αυγής την Τρίτη 29 Οκτώβρη, την Πέμπτη 31 Οκτώβρη και τη Δευτέρα 4 Νοέμβρη (118η, 119η και 120η δικάσιμος αντίστοιχα). Η κατάθεσή της έδωσε πλήθος στοιχείων για την εγκληματική δράση της ναζιστικής συμμορίας και, κυρίως, για τον γολγοθά που περνούσε όποιος/α ήθελε να αποχωρήσει.
Οι πρώτες της επαφές με τη ΧΑ ήταν στα γραφεία της Σολωμού το 2004, όπου «γνώρισε» τον Μιχαλολιάκο, τον Κασιδιάρη και τα αδέρφια του, τον Μίχο, τον Παναγιώταρο, τον Ζαφειρόπουλο κ.α. Ένα χρόνο αργότερα έγινε δόκιμο μέλος. Παρέμεινε στην οργάνωση «δύο χρόνια, με τη θέλησή μου» και κάτω από εξαναγκασμό μέχρι το 2010. «Έκανα μεγάλο αγώνα για να φύγω», είπε.
Η μάρτυρας μίλησε για τις ιδεολογικές εκπαιδεύσεις στα γραφεία σχετικά με το γερμανικό εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα, τον Γκέμπελς, τις συνθήκες που οδήγησαν στην άνοδο του Χίτλερ. Αλλά και για τις στρατιωτικές εκπαιδεύσεις στη Νέδα και αλλού με σκηνάκια, γυμναστικές και όπλα. Χαρακτηριστικό ήταν το «ραντεβού» που ανέφερε για εκπαίδευση στη σφαγή πάνω σε πρόβατα, που κανόνιζε ο Μίχος ο οποίος ήταν «εκδοροσφαγέας» αλλά και «μπράβος σε μαγαζιά». Όλοι οι «μεγάλοι» κυκλοφορούσαν με όπλα, τόνισε. Ένα από αυτά προσπάθησε κάποια στιγμή να της πουλήσει ο Μίχος.
Για τις επιθέσεις σε «Πακιστανούς», «αντιφρονούντες», «άτομα με παλαιστινιακή μαντήλα» κλπ είπε ότι «δεν ήταν επί του προσωπικού», αλλά «στα τυφλά, οργανωμένες». Αναφέρθηκε στις καλές σχέσεις της ΧΑ με την αστυνομία, που ήταν και ένας λόγος που την απέτρεπε να απευθυνθεί εκεί όταν πια παρενοχλούνταν από την οργάνωση. Ενώ μίλησε αναλυτικά για δύο περιστατικά που έχουν ξανακουστεί στο δικαστήριο από άλλους μάρτυρες: την επίθεση στο παλιό Εφετείο το 2009 και τη συγκέντρωση ενάντια στη Βίλλα Αμαλίας το 2010.
Για την μεν πρώτη περιέγραψε ότι ήταν όλοι εκεί -Παναγιώταρος, Κασιδιάρης και τα αδέρφια του, Λαγός, Μίχος, Γερμενής πατήρ και υιός, Ζέρβας, Μιχαλολιάκος στην αρχή για να εμψυχώνει- με τους χρυσαυγίτες να πετούν «πυραυλάκια με καρφιά, βίδες» στους μετανάστες και τους πρόσφυγες που είχαν καταφύγει στο παλιό Εφετείο. Για τη δεύτερη στάθηκε περισσότερο στη διαταγή που πήρε από τον Κασιδιάρη να «κρατήσει» ένα στενό μαζί με δύο ακόμα άτομα, εκ των οποίων ο ένας πιτσιρικάς 15 χρονών, απέναντι σε μια αντιφασιστική συγκέντρωση που μετρούσε πέντε χιλιάδες. «Ήταν διαταγή δολοφονίας μου» είπε, αναφέροντας ότι σε δευτερόλεπτα αποφάσισαν να πετάξουν κράνη, ρόπαλα, μαντήλια, να βάλουν τον μικρό σε ένα ταξί και να φύγουν.
Απειλές και εκβιασμοί
Είχε ήδη μιλήσει για τις προσπάθειές της, από το 2007, να ξεκόψει από την οργάνωση, συναντώντας όμως απειλές, εκβιασμούς, τρομοκρατία. Μέχρι και να μετακομίσει αναγκάστηκε για να γλυτώσει. Ιδιαίτερα στάθηκε στην «επιτηρήτριά» της, την Αλεξάνδρα Μπάρου, τότε σύντροφο του Μίχου, η οποία έλεγχε όλες τις κινήσεις, τις επαφές, τις επαγγελματικές της δραστηριότητες. Η Μπάρου την είχε μάλιστα προειδοποιήσει για το τι παθαίνουν οι «προδότες» της οργάνωσης, δείχνοντάς της στοχοποιητικές αναρτήσεις των ίδιων των χρυσαυγιτών κατά πρώην μελών. Τα τελευταία απειλητικά «μηνύματα» που δέχτηκε ήταν μετά τη δολοφονία Φύσσα, όταν δύο φορές βρήκε μπροστά της τον μικρό αδερφό Κασιδιάρη, Αλέξανδρο, με τη «χαρακτηριστική στάση σώματος που είχε» και με τα «γάντια που πάντοτε φορούσε».
Η αξιοπιστία της μάρτυρος αποδείχτηκε από το γεγονός ότι, παρότι προστατευόμενη, δεν αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον εαυτό της σε φωτογραφίες που της επέδειξε η υπεράσπιση από την περίοδο που ήταν μέλος στην οργάνωση. Όπως εξήγησε, «δεν θέλω να πω ψέματα, το έχω χρέος στη συνείδησή μου». Η τακτική της υπεράσπισης δεν είχε άλλο στόχο από το να την εκφοβίσει. Τελικά, το μόνο που κατάφερε με το να επιβεβαιώσει την ένταξή της στη ΧΑ ήταν να δώσει μεγαλύτερη ισχύ στη μαρτυρία της.
Ύστερα από αυτή την εξέλιξη, το δικαστήριο αποφάσισε να αποκαλυφθεί και επίσημα το ονοματεπώνυμό της. Απέρριψε, ωστόσο, το αίτημα της υπεράσπισης να διατάξει την αυτοπρόσωπη παρουσία της στην αίθουσα, κάτι που και η ίδια δεν επιθυμούσε λόγω φόβου. «Οι φωτογραφίες αυτές είναι παλιές, η σημερινή μου εικόνα είναι πολύ διαφορετική από αυτή πριν 15 χρόνια οπότε δεν θα ήθελα την έκθεσή μου», είπε. Η κατάθεσή της, όπως και των προστατευόμενων μαρτύρων Γ και Δ που δεν έχουν ολοκληρωθεί, θα συνεχιστούν στην επόμενη δικάσιμο.