Στις 10 Νοεμβρίου μια ισραηλινή οβίδα ισοπέδωσε ένα σπίτι στο χωριό Ααλμάτ στα ορεινά της περιοχής της Βύβλου, βόρεια της Βηρυτού, πολύ μακριά από τα σημεία που διεξάγονται οι εχθροπραξίες στον νότιο Λίβανο.
Επί μια ολόκληρη μέρα, οι κάτοικοι έβγαζαν πτώματα γυναικών και παδιών από τα συντρίμια. «Το ισραηλινό εχθρικό χτύπημα σκότωσε 23 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων επτά παιδιών, σε έναν επικαιροποιημένο αλλά όχι τελικό απολογισμό» ανέφερε το λιβανέζικο υπουργείο Υγείας σε μια πρώτη ανακοίνωσή του την Κυριακή
-προσθέτοντας ότι από το σημείο έχουν ανακτηθεί διάσπαρτα μέλη σωμάτων που γίνεται προσπάθεια να ταυτοποιηθούν.
Η Μαρία Ντάσιου, ιατρός, πνευμονολόγος, που έχει προσωπική επαφή με το χωριό, μίλησε με τους κατοίκους και μας μεταφέρει την εικόνα.
Αν υπήρχε το μικρό «γαλατικό χωριό» θα έλεγα ότι αυτό βρίσκεται στα βουνά της Jbeil, της Βύβλου δηλαδή, στον Λιβάνο και δη στο χωριό Ααλμάτ.
Το χωριό εκτείνεται από τα 900 έως τα 1.500 μέτρα πάνω από την θάλασσα. Είναι ένα χωριό που σφύζει από ζωή όλο το καλοκαίρι με τα παιδιά να μεγαλώνουν ασφαλή μέσα σε κοινότητα συγγενών, γνωστών και φίλων χωρίς κανένα φόβο. Εκεί ο γιός μου πέρναγε τα καλοκαίρια του με παιχνίδια και γέλια με τα ξαδέλφια του και εγώ ένιωθα ασφάλεια, αγάπη και αποδοχή. Ουδέποτε συνάντησα θρησκευτικό ή άλλον αποκλεισμό. Στη διάρκεια του εμφυλίου δεν παρατηρήθηκε καμία λεηλασία ή καταστροφή γιατί οι κοινότητες, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, φρόντιζαν και προστάτευαν η μια τις περιουσίες και τις περιοχές τις άλλης.
Στις δύο κοινότητες του Aalmet, αυτές τις αποφράδες μέρες, μετά και την εκκίνηση των βομβαρδισμών και της χερσαίας εισβολής του Ισραήλ στον Λίβανο, φιλοξενούνται πρόσφυγες από την Βηρυτό, 227 άτομα συνολικά. Στο Aalmet el Janoubieh, 45 οικογένειες με 117 παιδιά, 7 ανύπαντρες γυναίκες και μια έγγυο. Ενώ 130 άτομα φιλοξενεί η κοινότητα Aaalmet el Chamelieh, 28 οικογένειες με 61 παιδιά και 4 ανύπαντρες γυναίκες. Φιλόξενοι νέοι και νέες που κατάγονται από την περιοχή φροντίζουν για την ένδυση και την διατροφή όλων αυτών των ανθρώπων.
Σε αυτό το χωριό, που ποτέ δεν συμμετείχε σε μάχες, που αυτή την στιγμή ζουν γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά, χωρίς καμία αιτία ή αφορμή, στις 10 Νοεμβρίου, περίπου στις 9.30 το πρωί οι άνθρωποι ξύπνησαν από μια βόμβα που έπεσε σε σπίτι που φιλοξενούσε πρόσφυγες από την Βυρητό και σκότωσε 30 άτομα, 15 παιδιά και 15 γυναίκες.
Ένας κρατήρας άνοιξε εκεί που ήταν το σπίτι και θραύσματα οβίδας κατέστρεψαν τα γύρω σπίτια. Ο κόσμος έντρομος έψαχνε στα χαλάσματα, εις μάτην, για ζωντανούς. Κλαίγοντας παιδιά και γυναίκες επικοινωνούσαν με συγγενείς με όποιον τρόπο μπορούσαν για να δηλώσουν ότι είναι ακόμη ζωντανοί. Οι εικόνες που μου μεταφέρουν είναι συγκλονιστικές.
«Θραύσματα έπεφταν παντού»
Η Σ.Χ μου λέει: «Ηταν πρωί, οι περισσότεροι ήμασταν ακόμη στο σπίτι περιμένοντας να περάσει η ώρα να ξεκινήσουμε τις καθημερινές δουλειές μας. Ένας εκκωφαντικός θόρυβος μας ακινητοποίησε. Σφαίρες έπεφταν παντού, τρύπησαν μάντρες σπιτιών και τοίχους. Βγήκαμε έξω έντρομοι μόλις σταμάτησαν. Είδαμε πολλή σκόνη στο παραπάνω σπίτι. Καταλάβαμε τότε ότι δεν ήταν σφαίρες αυτά που μας χτύπησαν αλλά θραύσματα οβίδας. Ένα σπίτι είχε εξαφανιστεί. Έντρομοι φωνάζαμε τους ενοίκους του, καμιά φωνή. Μια μεγάλη τρύπα ήταν στην θέση του σπιτιού. Κανένας επιζών. Φοβάμαι. Ποτέ, μα πότε, δεν είχε συμβεί κάτι παρόμοιο στο χωριό μου. Φοβάμαι, ακόμα βλέπω εφιάλτες».
«Ήταν ακόμη πρωί, τα παιδιά ακόμη στα κρεβάτια τους» λέει η Χ. «Προσπαθήσαμε να προφυλακτούμε. Όταν σταμάτησε ο θόρυβος βγήκαμε να δούμε τι έγινε. Το σπίτι, δίπλα στο δικό μου, δεν υπήρχε πια. Μια τεράστια τρύπα στην θέση του. Κανένας επιζών. 15 παιδιά και 15 γυναίκες, κανένας μαχητής ανάμεσά τους. Οι ισραηλινοί λένε ότι ανάμεσα στους πρόσφυγες ήταν μαχητές, να όμως, όλες ήταν οικογένειες. Φοβάμαι. Σκέφτομαι να πάρω τα παιδιά μου και να φύγω. Που όμως; Ούτε στην Βυρητό δεν μπορούμε να πάμε με ασφάλεια.
Το χωριό μας είναι περήφανο, στηρίζει τόσον κόσμο. Από το τίποτε οργανώσαμε αλληλέγγυες κουζίνες, βρήκαμε ζεστά ρούχα, προσπαθούμε να οργανώσουμε δράσεις και σχολείο για τα προσφυγόπουλα, να συνεχίσουν το σχολείο. Στην ουσία όλοι έχουμε αφήσει τα σπίτια μας, ζούμε στην ουσία πρόσφυγες και εμείς. Εδώ είναι ψηλά. Ο χειμώνας έρχεται βαρύς. Θα τα καταφέρουμε όμως».
Το κράτος του Ισραήλ δήλωσε με αυτή του την πράξη ότι προχωρά σε μια ακόμη γενοκτονία, αυτή των Λιβανέζων. Δεν ξεχνούν την μεγάλη τους ήττα το 2006, και ως φαίνεται ούτε την συγχωρούν. Δολοφονούν απλά γιατί μπορούν Και μπορούν γιατί τους το επιτρέπουν και τους στηρίζουν οι ΗΠΑ και οι υπόλοιπες χώρες της Δύσης. Προσπαθούν για άλλη μια φορά να διαχωρίσουν τον Λιβανέζικο λαό και να τον οδηγήσουν σε έναν νέο εμφύλιο.
Οι Λιβανέζοι όμως δηλώνουν ότι η πατρίδα τους θα ξαναχτιστεί καλύτερη. Και οι λαοί αγωνίζονται και απαιτούν σε όλον τον κόσμο να σταματήσουν οι γενοκτονικοί πόλεμοι του Ισραήλ. Φαίνεται από τις μεγάλες πορείες και τις διαδηλώσεις σε όλον τον κόσμο. Συνεχίζουμε σύντροφοι ενάντια στους γενοκτονικούς πολέμους του Ισραήλ, για πραγματική ειρήνη και ελευθερία στην Γάζα και στον Λίβανο.
Βομβαρδίζουν τους πρόσφυγες
Σύμφωνα με το BBC, ο ισραηλινός στρατός σχολιάζοντας την επίθεσή του στο Ααλμάτ, ανέφερε ότι «η Χεζμπολάχ είχε αποθηκεύσει όπλα και επιχειρούσε από την τοποθεσία που στόχευσε στο Λίβανο». Πρόσθεσε δε ότι «λήφθηκαν πολλά μέτρα για να μετριαστεί ο κίνδυνος βλάβης των αμάχων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης εναέριας επιτήρησης και ακριβών πληροφοριών».
Δεν λέει ψέματα ο ισραηλινός στρατός, οι «πληροφορίες» του ήταν πράγματι ακριβείς. Ήξερε ότι βομβάρδιζε σπίτι με αμάχους και συγκεκριμένα πρόσφυγες.
Εβδομάδες τώρα το Ισραήλ βομβαρδίζει σε όλο τον Λίβανο προκειμένου να στείλει το μήνυμα ότι πουθενά κανείς δεν μπορεί να είναι ασφαλής, να σπείρει τον τρόμο και να διασπάσει τον πληθυσμό της χώρας. Όπως ανέφερε το Αl Jazeera: «Το χωριό Aαλμάτ, όπου πλειοψηφούν οι σιίτες μουσουλμάνοι, απέχει περίπου 30 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας Βηρυτού και βρίσκεται σε μια κυρίως χριστιανική περιοχή. Βρίσκεται πολύ μακριά από τα παραδοσιακά προπύργια της Χεζμπολάχ στη νότια Βηρυτό και στο νότιο και ανατολικό Λίβανο, τα οποία το Ισραήλ βομβαρδίζει σφοδρά από τα τέλη Σεπτεμβρίου...».
Σε αυτές τις απόπειρες οι κάτοικοι του Λιβάνου απαντάνε με την αλληλεγγύη, βοηθώντας ο ένας τον άλλο. Σε έκκληση για οικονομική βοήθεια που απευθύνουν οι κάτοικοι του Ααλμάτ (εδώ: https://tinyurl.com/
yz27ffm9), αναφέρουν: «Από την 1η Οκτωβρίου, πάνω από 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, με πολλούς να εγκαταλείπουν τις εστίες τους από το νότο, την κοιλάδα Μπεκάα και τη Βηρυτό. Αυτές οι οικογένειες έχουν χάσει τα πάντα -τα σπίτια τους, την ασφάλειά τους και την ειρήνη τους.
Το χωριό μας, το Ααλμάτ που βρίσκεται στα βουνά της περιοχής Jbeil έχει ανοίξει την αγκαλιά του σε πάνω από 5.000 εκτοπισμένα άτομα. Για να ανταποκριθούμε στις συντριπτικές ανάγκες τους, δημιουργήσαμε μια εθελοντική μονάδα αφιερωμένη στην παροχή βασικής βοήθειας, με έμφαση στους πιο ευάλωτους που ζουν σε δημόσια καταφύγια. Επί του παρόντος, το Aalmat el Chamalieh φιλοξενεί 130 άτομα, ενώ το Aalmat el Janoubieh έχει φιλοξενήσει 227 άτομα...».