Το περασμένο Σάββατο 9 Νοεμβρίου, ενθαρυμμένοι και από το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, δέκα ναζί με κουκούλες, ανεμίζοντας αγκυλωτούς σταυρούς και χαιρετώντας ναζιστικά έκαναν «συγκέντρωση» έξω από μια θεατρική παράσταση με θέμα το Ημερολόγιο της Άννα Φρανκ στο Μίτσιγκαν των ΗΠΑ, τρομοκρατώντας συντελεστές και θεατές. 

Μιλάμε για τον ορισμό του αντισημιτισμού. Αλλά για την κυβέρνηση Μπάιντεν που κάθε λίγο επιτίθεται και διώκει φοιτητές και αλληλέγγυους στην Παλαιστίνη με την κατηγορία του «αντισημιτισμού» ήταν απλά Σάββατο. Η αμερικανική αστυνομία που εδώ και ένα χρόνο δεν κάνει άλλη δουλειά από το να μπουκάρει σε πανεπιστήμια και να διαλύει διαδηλώσεις, δεν εμφανίστηκε ούτε για να δει τι γίνεται. Σε μια θεατρική παράσταση που μάλιστα οργανώθηκε από μια οργάνωση βετεράνων του αμερικανικού στρατού. Aλλά γιατί να έρθει; Οι «διαδηλωτές» δεν κρατούσαν παλαιστινιακές σημαίες. 

Αντίστοιχες είναι οι εικόνες που ήρθαν από την Ευρώπη όλη την προηγούμενη εβδομάδα. Οι κυβερνήσεις της Ολλανδίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας βάφτισαν το πογκρόμ που επιχείρησαν, αποθρασυμμένοι, οι φασίστες και σιωνιστές της Μακάμπι στους δρόμους του Άμστερνταμ εναντίον κατοίκων του γιατί ήταν αραβικής καταγωγής ή απλά αλληλέγγυοι στην Παλαιστίνη ως «αντισημιτικό πογκρόμ» εναντίον τους, επειδή στο τέλος τις έφαγαν από τους ταξιτζήδες της πόλης. 

Στην Γαλλία ο Μακρόν, παρά τις διαφωνίες με τον Νετανιάχου για τον Λίβανο, πήγε στον αγώνα Γαλλίας-Ισραήλ, αφού προηγούμενως άδειασε τα τρία τέταρτα του γηπέδου και απαγόρευσε τις παλαιστινιακές σημαίες («μόνο οι γαλλικές και οι ισραηλινές επιτρέπονται») για να μην απειληθούν οι ισραηλινοί «οπαδοί». Τελικά τους απόλαυσε ιδίοις όμμασι να κάνουν live επιθέσεις μέσα στο γήπεδο -ενώ στο Παρίσι γίνονταν δύο συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, μια έξω από το γήπεδο και μια εκεί που αναμενόταν να μιλήσει (τελικά το ανέβαλε) ο ανοιχτά φασίστας υπουργός Οικονομικών του Ισραήλ, Σμότριχ. 

Τον Αύγουστο ο Σμότριχ είχε πει για την Γάζα: «Μπορεί να είναι δίκαιο και ηθικό να λιμοκτονήσουμε και να πεθάνουμε στη δίψα δύο εκατομμύρια αμάχους μέχρι να επιστρέψουν τους ομήρους μας αλλά κανείς στον κόσμο δεν θα μας άφηνε». Σήμερα, όχι μόνο το κάνει ήδη πράξη στην βόρεια Γάζα, αλλά απειλεί και την Δυτική Όχθη δηλώνοντας ότι το 2025 θα είναι το «έτος της ισραηλινής κυριαρχίας στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια». Φυσικά, όταν η γαλλική αστυνομία κλήθηκε από μια φιλοπαλαιστινιακή οργάνωση να απαγορέψει το «γκαλά» στο οποίο θα μιλούσε, έδωσε μέσω τους αρχηγού της την εξής απάντηση: «Δεν έχω κανέναν λόγο να το κάνω. Προφανώς θα προστατεύσουμε αυτό το γκαλά».

Και ενώ από τη μια οι δυτικές κυβερνήσεις υποδέχονται μετά βαϊων και κλάδων ανοιχτούς υποστηριχτές της Γενοκτονίας στην Γάζα, από την άλλη ξεπλένουν ναζί, αντισημίτες και ορκισμένους και μη αρνητές του Ολοκαυτώματος, όπως στη Γερμανία. 

Εκεί, ο βουλευτής του AfD Χέκε που μόλις κέρδισε τις εκλογές στην Θουριγγία, μπορεί να χαιρετάει ναζιστικά και να δηλώνει (για το μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο) ότι «οι Γερμανοί είναι ο μόνος λαός στον κόσμο που φύτεψε ένα μνημείο ντροπής στην καρδιά της πρωτεύουσάς του. Χρειαζόμαστε μια στροφή 180 μοιρών στην πολιτική της μνήμης». Αλλά οι ναζιστικές θέσεις του ίδιου και του κόμματός του ξεπλένονται στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ από τα ΜΜΕ και τους κυβερνώντες της Γερμανίας γιατί είναι μαζί τους, πρωτοστατώντας κιόλας σε κάθε απαγόρευση και  επίθεση που αποφασίζουν ενάντια στους Παλαιστίνιους, τους Άραβες, τους Μουσουλμάνους και γενικότερα το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη.

Αντίστοιχα, η Ουγγαρία του Όρμπαν θεωρήθηκε το πιο κατάλληλο μέρος για να γίνει ο ποδοσφαιρικός αγώνας της Μακάμπι με την Μπεσίκτας προκειμένου οι «φίλαθλοί» της Μακάμπι να είναι «ασφαλείς» από τις αποδοκιμασίες που θα άκουγαν, όπως και σε κάθε άλλο γήπεδο, στην Κωνσταντινούπολη. Πραγματικά δεν υπάρχει πιο «φιλόξενο» μέρος για τους Εβραίους από μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός δήλωνε πρόπερσι: «Οι χώρες «όπου ευρωπαϊκοί και εξωευρωπαϊκοί λαοί συνυπάρχουν, δεν είναι πλέον έθνη. Οι χώρες αυτές δεν είναι τίποτε άλλο από συνονθύλευμα λαών». Ενώ σχολιάζοντας το σχέδιο των Βρυξελλών για μείωση κατά 15% της ευρωπαϊκής ζήτησης φυσικού αερίου, έκανε «πλακίτσα» για τους θαλάμους αερίων: «Δεν βλέπω πώς μπορούν να πείσουν τα κράτη-μέλη, αν και υπάρχει μία γερμανική τεχνογνωσία στον τομέα, όπως έχει δείξει το παρελθόν».

Σχέσεις

Αυτά φυσικά δεν εμποδίζουν τον Νετανιάχου να έχει τις καλύτερες σχέσεις με τον Όρμπαν (πανηγύρισαν μάλιστα με τον ίδιο ενθουσιασμό τη νίκη Τραμπ). Ο Όρμπαν πρωτοστάτησε στο να στρέψει τις χώρες του Βίζενγκραντ να εγκαταλείψουν τις «ίσες αποστάσεις» στο Παλαιστινιακό και να στηρίξουν το Ισραήλ. Γιατί άλλωστε ένας θαυμαστής της «καθαρής Ευρώπης» και των θαλάμων αερίων να έχει πρόβλημα με μια γενοκτονία στην Γάζα ή όπουδήποτε; Μήπως ξεκαθάρισμα «φυλών» δεν επιχειρεί και στην Παλαιστίνη ο Νετανιάχου; Στην πρώτη γραμμή του «αγώνα ενάντια στον αντισημιτισμό» και ο Όρμπαν. 

Αλλά και εδώ στην Ελλάδα, διαβάσαμε τον γ.γ του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβούλου Ελλάδας, σχολιάζοντας το ψήφισμα του Δ. Αθήνας για την Παλαιστίνη, να επιτίθεται στον Δήμαρχο Αθήνας και την “Αριστερά” που το υποστήριξε ως «αντισημίτες»: «Δεν θα σταματήσω να υπενθυμίζω το σχόλιο του Γιαίρ Λαπίντ αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Ισραήλ: “σε αντίθεση με όλα όσα σκέφτεστε για τον εαυτό σας, όλα όσα λέτε για αχρωματοψία, ανθρωπιά, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όλα τα υπόλοιπα, έχετε ένα άλλο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας – είστε αντισημίτες”». Επίσης, στα Νέα, ένα ανυπόγραφο άρθρο χαρακτήρισε το ψήφισμα, «μεροληπτικό», «διχαστικό», ότι «αγνοεί τις πάγιες συμμαχίες της χώρας» και προσβάλει τους «περισσότερους από εκατό ισραηλινούς ομήρους».

Η Αριστερά, που μόνη στην κατοχή στήριξε τους Εβραίους, τότε που η ελληνική άρχουσα τάξη μαζί με τους ταγματασφαλίτες και τους ναζί τους φόρτωναν στα τρένα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έγινε ξαφνικά «εντός εισαγωγικών», γιατί λέει κατάπαυση του πυρός και να σταματήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να κάνει πλάτες στον γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ. Η Αριστερά, και μάλιστα εκείνη ακριβώς η Αριστερά που, στις μέρες μας, μπήκε μπροστά ψυχή τε και σώματι για να κλείσει το δρόμο και να στείλει στην φυλακή τους ναζί της Χρυσής Αυγής, είναι «αντισημιτική». Είναι και «μεροληπτική» γιατί δεν εξισώνει τη συνέχιση μιας γενοκτονίας με 100 ομήρους...

Αλλά οι υπουργοί της κυβέρνησης, όπως ο Γεωργιάδης που μέχρι πριν λίγα χρόνια φιλοξενούσε τον ναζί αρνητή του Ολοκαυτώματος Πλεύρη και εξέδιδε το βιβλίο του «Οι Εβραίοι» έγινε ξαφνικά ο καλύτερος «σύμμαχος» των Εβραίων... Το ίδιο και ο Βορίδης. Που μέχρι πρότινος συνοδοιπόρος των χρυσαυγιτών, τρομοκρατούσε με τα τσεκούρια του στους δρόμους της Αθήνας. Ο ίδιος που, επιπλέον, έχτιζε επί δεκαετίες την πολιτική του καριέρα πάνω στον αντισημιτισμό («ο ίδιος προσωπικά καλλιέργησα πολιτικές και προσωπικές σχέσεις με αρνητές του Ολοκαυτώματος»), χαρακτηρίζεται μετά τη «συγγνώμη» του από τον γγ του Ισραηλιτικού συμβούλιου «ως φίλος του εβραϊκού λαού και της ισραηλιτικής κοινότητας στην Ελλάδα». 

Αν έχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς, είναι το εύλογο συμπέρασμα. Και ευτυχώς σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν και εκατομμύρια Εβραίοι αντισιωνιστές σε όλο τον κόσμο που κατεβαίνουν στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων με το σύνθημα: «Όχι στο όνομά μας». Παίρνοντας ξεκάθαρη θέση ενάντια στο γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ και καταγγέλλοντας ότι οι συκοφαντίες των σιωνιστών περί «αντισημιτισμού», είναι αυτές, που εργαλειοποιώντας για χυδαίους σκοπούς το Ολοκαύτωμα, θρέφουν τον αντισημιτισμό.

Δήλωση 

Χαρακτηριστική από αυτήν την άποψη είναι η πρόσφατη κοινή δήλωση που υπέγραψαν τριάντα εβραϊκές οργανώσεις από όλο τον κόσμο προκειμένου να εκφράσουν την υποστήριξή τους όχι στην Αριστερά, αλλά στην ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα Φ. Αλμπανέζε, που δέχεται επιθέσεις ως «αντισημίτισσα». Όπως αναφέρει ανάμεσα σε άλλα:    

«Ως Εβραίοι προσηλωμένοι στη δικαιοσύνη, την ισότητα και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, καταδικάζουμε έντονα την επαίσχυντη διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη που πολλές δυτικές κυβερνήσεις, ιδίως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία, έχουν προσφέρει στη συνεχιζόμενη εκστρατεία μαζικών δολοφονιών Παλαιστινίων αμάχων από το Ισραήλ και στη βάρβαρη καταστροφή όλων των θεμελίων της παλαιστινιακής ζωής στη Γάζα.

Κατ' επέκταση, καταδικάζουμε την κλιμακούμενη εργαλειοποίηση του αντισημιτισμού στο πλαίσιο αυτό... Υπό την προστασία των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της Ευρώπης, το Ισραήλ έχει σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους πολίτες στο όνομα της “προστασίας των Εβραίων”. (...) αυτή η φρικτή βία και σκληρότητα δεν θα προσφέρει ασφάλεια στους Εβραίους. Αντιθέτως, η ανακριβής και κακοπροαίρετη ταύτιση του κράτους του Ισραήλ με τον εβραϊκό λαό εκθέτει και θέτει σε κίνδυνο τους Εβραίους.

Με γνώμονα τη μακρά ανθρωπιστική εβραϊκή παράδοση και τα παγκόσμια διδάγματα από τη Σοά (Oλοκαύτωμα) ξεσηκωνόμαστε για να σταματήσουμε την ισραηλινή κυβέρνηση στη γενοκτονική της επίθεση στη Γάζα....».