Επιζώντες του ναυαγίου της Πύλου, συγγενείς του δολοφονημένου στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα Πακιστανού εργάτη Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, αγωνιστές/ριες από δεκάδες χώρους και γειτονιές, συμμετείχαν στην εκδήλωση της ΚΕΕΡΦΑ την Παρασκευή 15 Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο, στο πλαίσιο του τριήμερου εορτασμού της εξέγερσης. Όλοι/ες έκφρασαν την αποφασιστικότητά τους να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στις δολοφονικές πολιτικές της κυβέρνησης.
Τη συζήτηση συντόνισε η Φύλλια Πολίτη, δημοσιογράφος, η οποία παρουσίασε τις εκατό πρώτες υπογραφές πανεπιστημιακών, συνδικαλιστών, δημοσιογράφων, αγωνιστών/ριών των κινημάτων και συγγενών των θυμάτων του ναυγίου της Πύλου, του Καμράν και των Τεμπών στη διακήρυξη που απαιτεί την τιμωρία των ενόχων για τα κυβερνητικά εγκλήματα. «Θέλουμε οι υπογραφές να γίνουν χιλιάδες και εκαταντάδες χιλιάδες για να αποδοθεί δικαιοσύνη», είπε, καλώντας σε μαζική συμμετοχή στην πορεία του Πολυτεχνείου και την Πανεργατική Απεργία της 20ης Νοέμβρη και ανακοινώνοντας τα επόμενα βήματα της καμπάνιας: «Το Γενάρη θα διαδηλώσουμε για τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, δεν ξεχνάμε τους χρυσαυγίτες και τα εγκλήματά τους. Και στις 18 Γενάρη οργανώνουμε μεγάλη συναυλία».
Πρώτη από το πάνελ πήρε το λόγο η Ευγενία Κουνιάκη, μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ και της ομάδας υπεράσπισης των εννέα Αιγύπτιων επιζώντων του ναυαγίου της Πύλου στους οποίους η κυβέρνηση επιχείρησε να φορτώσει το έγκλημα αλλά αθωώθηκαν στη δίκη της Καλαμάτης τον περασμένο Μάη. Και οι εννιά τώρα, όπως είπε, έχουν καταθέσει μήνυση κατά του λιμενικού μαζί με 53 ακόμα επιζώντες, περιμένοντας ότι «αργά ή γρήγορα η εισαγγελέας του Ναυτοδικείου Πειραιά θα αποφασίσει αν θα κλείσει την υπόθεση -πράγμα αρκετά δυσκολο με βάση τουλάχιστον τα στοιχεία που υπάρχουν- ή θα παραπέμψει τους λιμενικούς σε δίκη, όπως πιέζουμε αυτή τη στιγμή πολιτικά με το κίνημα».
«Στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να δούμε τη δίκη όπως με τη δίκη της Χρυσής Αυγής», τόνισε, προτείνοντας απεργία την ημέρα έναρξής της, συνεχή παρουσία στο πλευρό των επιζώντων που θα καταθέσουν και αγώνα για να πάρουν όλοι χαρτιά. Μίλησε για τη σημασία των κινητοποιήσεων της ΚΕΕΡΦΑ έξω από το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, σε μια στιγμή που το υπουργείο «ως επιχειρησιακή δομή είναι σε διάλυση. Δεν υπάρχουν διερμηνείς, δεν υπάρχουν δικηγόροι νομικής βοήθειας γιατί δεν πληρώνονται. Στην ουσία οι υπάλληλοι μόνοι τους προσπαθούν να βοηθήσουν χωρίς να έχουν ούτε τα υλικά μέσα. Θεωρώ επίσης πάρα πολύ μεγάλη νίκη ότι σπάσαμε τον διαχωρισμό που ήθελε να περάσει το ελληνικό λιμενικό στα θύματα του ναυαγίου και ότι οι εννιά σήμερα παλεύουν μαζί με τα υπόλοιπα θύματα».
Ο Άχμεντ, επιζών του ναυαγίου της Πύλου, μίλησε στη συνέχεια, ευχαριστώντας για τη στήριξη στον αγώνα τους για δικαιοσύνη και μεταφέροντας τη συγκλονιστική εμπειρία του από το ναυάγιο. «Ήμασταν στο πλοίο χωρίς φαγητό, χωρίς νερό. Χάσαμε φίλους, ξαδέρφια, σε μια στιγμή. Όλη μας τη ζωή θα ζούμε με φόβο και θα βλέπουμε όλα όσα έγιναν στη θάλασσα. Θα ήθελα μια καλύτερη ζωή, να ζήσω την οικογένειά μου στην Αίγυπτο. Φοβόμαστε την αστυνομία, χωρίς χαρτιά, χωρίς τίποτα. Θέλουμε να ζούμε όπως όλοι», ήταν κάποια από όσα είπε.
Αστυνομική βία
«Χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι και εγώ εδώ παρών να δηλώσω τη συμμετοχή μου, τη συμπαράστασή μου σε αυτό τον αγώνα που γίνεται για τα θύματα της Πύλου, για όλα τα ανυπεράσπιστα θύματα που πεθαίνουν κάτω από έντονη αστυνομική βία», είπε αμέσως μετά ο Βαγγέλης Γκιουγκής, πρόεδρος του ΣΦΕΑ 1967-74. «Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών περιόδου 1967-74 είναι αλληλέγγυος σε αυτές τις ενέργειες, είναι αλληλέγγυος στους ανήμπορους και κατατρεγμένους ανθρώπους. Στηρίζουμε γιατί έχουμε πάθει κι εμείς αρκετά όπως ξέρετε την περίοδο της δικτατορίας.
Αυτά δεν ξεχνιούνται, δεν λησμονιούνται, μένουν στο μυαλό μας, μένουν στην ψυχή μας. Κι έτσι, κάθε φορά που υπάρχουν κάποιοι που κατατρέχονται, που βασανίζονται, που έρχονται να βρουν καλύτερες μέρες στην πατρίδα μας, είναι άνθρωποι που πρέπει να τους βοηθάμε. Αυτή είναι η άποψη του ΣΦΕΑ και του ελληνικού λαού, άσχετα με το τι γίνεται σήμερα. Πιστεύω ότι πρέπει να αντιστεκόμαστε σε κάθε πράξη βίας και αυθαιρεσίας κρατικής ή οπουδήποτε κι αν προέρχεται. Μόνο έτσι μπορούμε να δούμε καλύτερες μέρες», κατέληξε.
Από τη δευτεροβάθμια δίκη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε την ομιλία του ο Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της ΧΑ και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την Ανατρεπτική Συμμαχία. Αφού ενημέρωσε για το που βρίσκεται η διαδικασία, κάλεσε σε αντιφασιστική παρουσία στο ακροατήριο καθώς το επόμενο διάστημα θα καταθέσουν οι μάρτυρες κατηγορίας που στο πρώτο βαθμό είχε καλέσει η Πολιτική Αγωγή και τώρα καλούνται «από τον Εισαγγελέα Εφετών, ανάμεσά τους ο Πέτρος Κωνσταντίνου, ο Πάνος Γκαρκάνας, ο Γιώργος Πίττας, ο Θανάσης Διαβολάκης, ο Δημήτρης Χριστόπουλος κ.α. Ήδη τη βδομάδα αυτή κατέθεσε ο Δημήτρης Κουσουρής και η Ελένη Τάκου».
Στη συνέχεια μίλησε για τις πρωτοβουλίες της Ανατρεπτικής Συμμαχία στο δήμο Αθήνας, που έχουν φέρει σημαντικές αποφάσεις από το Συμβούλιο Ένταξης Προσφύγων και Μεταναστών του δήμου για παρουσία του στη δίκη της ΧΑ, για καταδίκη της δολοφονίας του Μοχάμεντ Καμράν και των “αυτοκτονιών” μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα, για τοποθέτηση μνημείου του δολοφονημένου από χρυσαυγίτες Σαχζάτ Λουκμάν στην πλατεία Μερκούρη στα Πετράλωνα. Με τελευταία επιτυχία ότι «η Αθήνα είναι η πρώτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που έβγαλε ψήφισμα συμπαράστασης στην Παλαιστίνη, απαίτησης για κατάπαυση του πυρός, για σταμάτημα της γενοκτονίας και για απεμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης από κάθε συνέργεια στον πόλεμο».
Τέλος, ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ, συμπύκνωσε τη μάχη ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων, καλώντας σε κλιμάκωση «για να στείλουμε στο εδώλιο του Ναυτοδικείου τους δολοφόνους της Πύλου, να μην μπορέσουν να συγκαλύψουν αυτό το έγκλημα, ανοίγοντας ταυτόχρονα τη σύγκρουση με όλη τη ρατσιστική Ευρώπη Φρούριο και προβάλλοντας την εναλλακτική που είναι τα ανοιχτά σύνορα». Με τη δύναμη της εργατικής τάξης και των συνδικάτων, όπως είπε, «να βάλουμε φρένο στους φασίστες που έχουν στο στόχαστρο τους ντελιβεράδες και όλους τους εργαζόμενους» και «να φτάσουμε στην ανατροπή της κυβέρνησης».
Παρεμβάσεις
Ακολούθησαν παρεμβάσεις με πρώτες του αδελφού και ξαδερφού του Μοχάμεντ Καμράν, Ιμράν και Ουατζίτ. «Ο αδερφός μου ήταν πιο μικρός από μένα, ήταν είκοσι χρόνια στην Ελλάδα, από 14 χρονών. Τον χάσαμε, τον βρήκαμε νεκρό στο τμήμα μέσα. Δεν ξέρουμε τι έχει γίνει, ήταν ο ρατσισμός της αστυνομίας; Θα πάμε δικαστήρια. Ζητάμε να βοηθήσετε», είπε ο αδερφός του προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση.
«Ο Μοχάμεντ εργαζόταν για να μεγαλώσει μικρά παιδιά, να τους στείλει κάποια μεροκάματα», συνέχισε ο ξάδερφός του. «Ξαφνικά εξαφανίζεται και μετά από λίγες μέρες μαθαίνουμε ότι είναι πεθαμένος μέσα σε αστυνομικό τμήμα, εκεί που ο κόσμος πάντα περιμένει ότι θα έχει προστασία και ασφάλεια. Για μας είναι μεγάλος ο πόνος.
Από την άλλη είμαστε περήφανοι που είμαστε σε μια κοινότητα που αγωνίζεται για τα δικαιώματά μας. Για να μη χάσει κανείς άλλος κανένα κομμάτι από την οικογένειά του, να υπάρχουν νόμοι για όλους. Να μην ξεχωρίζει κανείς για χρώμα, θρησκεία ή καταγωγή. Πρέπει να υπάρχει τιμωρία. Είμαστε εδώ, όχι μόνο για να βρούμε ψωμί, αλλά για να γίνουμε κι εμείς καλύτεροι. Τόσο χρόνια που είμαι εδώ, έχω μεγάλη βοήθεια από όλους σας. Τα ελληνικά που μιλάω σήμερα, δεν θα έμαθα σε κάποιο σχολείο, αλλά στη δουλειά. Περιμένουμε να πάρουμε δικαιοσύνη για τον αδερφό μας», κατέληξε.
Στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ προσφύγων και μεταναστών στάθηκε η ακτιβίστρια Άννα Πήλιου. Τη σύνδεση της αντιρατσιστικής μάχης με το εργατικό κίνημα έκανε η γιατρός Αργυρή Ερωτοκρίτου, φέροντας ως παράδειγμα τον αγώνα των μεταναστριών καθαριστριών στον Ευαγγελισμό για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Για τον ρόλο του φοιτητικού κινήματος στην αντιρατσιστική-αντιφασιστική μάχη μίλησε η Σοφία Γαρμπή, φοιτήτρια Φιλοσοφικής, δένοντάς τη με τους αγώνες ενάντια στις επιθέσεις που δέχονται τα πανεπιστήμια.
Την παγκόσμια διάσταση της μάχης για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι της Πύλου και του Μοχάμεντ Καμράν, τόνισε η Μαρία Στύλλου από το ΣΕΚ, καλώντας στη συγκρότηση μαζικών επιτροπών της ΚΕΕΡΦΑ σε όλες τις γειτονιές. Το ρόλο των τοπικών ΚΕΕΡΦΑ έφερε στη συνέχεια ο Κώστας από την Καλλιθέα, περιγράφοντας την άμεση απάντηση που έδωσαν σε πρόσφατη ρατσιστική επίθεση στην περιοχή.
Σε ένταση των δράσεων ενημέρωσης του κόσμου, κόντρα στην κυβερνητική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ, κάλεσε ο Λεωνίδας Κοντουδάκης από τη Νίκαια. Για την σημασία να δυναμώσει παντού η Αριστερά που παλεύει για την ανατροπή της κυβέρνησης και του δολοφονικού συστήματος που υπηρετεί, μίλησε η Μαριάννα, επίσης φοιτήτρια Φιλοσοφικής.
Από το στρατόπεδο της Ριτσώνας είχε έρθει στην εκδήλωση η Δήμητρα Λιναρδάκη, δικηγόρος επιζώντων του ναυαγίου της Πύλου, φέρνοντας την άθλια κατάσταση που επικρατεί στα καμπ και τονίζοντας πόσο κομβική είναι η τιμωρία των δολοφόνων της Πύλου στον πανευρωπαϊκό αγώνα ενάντια στο ρατσισμό και την ακροδεξιά. Ενώ τα νέα εφιαλτικά σχέδια επαναπροωθήσεων και δολοφονιών που ετοιμάζουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στη Μεσόγειο, περιέγραψε ακτιβιστής που συμμετείχε σε διασωστικό πλοίο.